"มึงเป็นอะไรทำไมไม่คุยกับกูเลย"
"....."
"มึงคุยกับกูก่อน"เพื่อนสนิทสาวที่เอาแต่ตามตื๊อชวนคุยต่างๆนาๆแต่ว่าฉันเองที่กลับเงียบนิ่งใส่เธอไม่แท้แต่จะเอ่ยปากพูดคำใดออกมาเลยด้วยซ้ำได้แต่นั่งอ่านหนังสือเปิดเพลงฟังในส่วนของฉันไปอย่างเงียบๆ แต่ก็มีเสียงของเธอที่ดังอยู่ข้างหูไม่รู้จบ
"อีเมอ"
"มึงช่วยเงียบหน่อยได้ไหม กูจะอ่านหนังสือ"
"มึงโกรธอะไรกู มึงหลบหน้ากู ไม่คุยกับกูมาเป็นเดือนแล้วนะ"
"กูจะอ่านหนังสือมึงเข้าใจไหมเนี่ยแพร"เมื่อพูดจบร่างเล็กก็รีบเก็บของใส่กระเป๋าหวังที่จะเดินออกไปจากตรงนั้นทันทีอย่างไม่รอช้าแต่ก็ถูกเพื่อนสาวรั้งเอาไว้ไม่ยอมให้ไปไหนได้
"จะไปไหน"
"ปล่อยกู!!"
"คุยกับกูก่อนสิ"
"กูบ
"เมอท้องแล้ว ฮึ้ก เมอท้องแล้ว"ร่างเล็กรีบพุ่งตัวเข้าไปสวมกอดพี่ชายของตัวเองทันทีอย่างไม่รอช้าพร้อมกับนํ้าตาที่ไหลรินออกมาด้วยความดีใจ"หนูท้องงั้นหรอ"นํ้าเสียงคุ้นเคยที่เอ่ยดังขึ้นจากประตูหน้าบ้านด้วยใบหน้าที่ดูตกใจเช่นกันที่ในที่สุดฉันนั้นก็ตั้งท้องลูกของเขาสักทีโดยที่พี่แดเนียลเองก็รีบเข้ามาดูผลตรวจนั้นอย่างดีใจและสวมกอดฉันด้วยนํ้าตาที่ไหลรินออกมา ทุกคนต่างพากันแยกย้ายกันไปพักผ่อนเพื่อให้เราสองคนนั้นได้คุยกันไป"พี่ดีใจมากเลยนะที่เรากำลังจะมีลูกกัน""เมอก็ดีใจค่ะ""ขอบคุณนะคะที่ทำให้พี่แบบนี้""ขอบคุณอะไรกันคะ ฮึ้ก เมอว่าพี่ไปพักผ่อนเถอะค่ะมาเหนื่อยๆ"ร่างเล็กรีบพาคนตัวสูงนั้นเดินเข้าไปจัดของเก็บของไว้กับที่ก่อนที่จะออกมากำชับคนงานในไร่ให้ช่วยกันเตรียมของที่จะกินเลี้ยงกันในวันนี้ต้อนรับครอบครัวของพี่อีริคและฉลองที่ฉันท้องลูกแล้วเรียบร้อย
"เป็นยังไงบ้างคะ"เมื่อตื่นขึ้นมาอีกครั้งในตอนเย็นฉันเองที่ยังคงไม่ทันได้หายปวดหัวจากอาการแฮงค์เหล้านั้นก็ถึงกลับนั่งกุมขมับทันทีเมื่อตื่นขึ้นเพราะนอกจากปวดหัวแล้วนั้นก็มีอีกจุดหนึ่งที่รู้สึกเจ็บปวดไม่แพ้กันนั่นก็คือบริเวณที่ทำร่วมรักกับเขานั่นเองก็รู้สึกอักเสบเป็นอย่างมากอีกต่างหากจากการกระทำของเขาที่ทำแบบนี้กับชฉันลากยาวติดร่างสูงเดินเข้ามาสวมกอดฉันจากด้านหลังที่มีที่ว่างอยู่อย่างออดอ้อนและดึงร่างกายของเขาให้มาพิงซบที่อกของเขาไปก่อนที่มือหนาจะยกขึ้นมานวดหัวเธอไปเพื่อบรรเทาอาการปวดหัวนั่นเอง"โอเคขึ้นรึเปล่าคะ""โอเคขึ้นค่ะ""พี่โอเคนะถ้าหนูจะรอถึงตอนที่ต้องเรียนจบ แต่หนูเรียนจบเมื่อไหร่หนูต้องแต่งงานและมีเจ้าแสบให้พี่ทันทีรู้เมอรีน"ร่างเล็กลืมตาตื่นขึ้นพร้อมกับเงยหน้าขึ้นไปจ้องมองคนพี่ที่นั่งนวดขมับให้เธออยู่ปล่อยให้ร่างเล็กนั้นนอนซบที่อกของเขาอย่างสบายๆ"พี่แค่อยากแ
"หนูขอโทษ หนูจะไม่ทำอีกแล้ว""......"เมื่อตื่นขึ้นมาแล้วนั้นร่างสูงเองยังคงไม่ยอมพูดคุยอะไรกัยเธอเลยสักนิดเดียวโดยที่เขาได้กลับมาจากการไปคุยเรื่องห้องเพื่อที่จะทำการพักที่นี่อีกหนึ่งคืนและเลื่อนให้งานของยัยเด็กแสบนี้ไปเสียก่อน โดยที่เมื้อกลับเข้ามาในห้องแล้วนั้นร่างเล็กก็รีบทำการเข้ามาง้อผมทันทีอย่างไม่รอข้าเมื่อได้เห็นหน้าผมแล้วอันนี้จริงเขาเองก็ไม่ได้โกรธก็คือไงยัยตัวเล็กสักเท่าไหร่เพราะจากการออดอ้อนของเธอที่พยายามง้อผมนั้นก็ทำให้ผมหายโกรธเธอแล้วจริงๆ"หนูขอโทษค่ะ"".....""พี่จะไม่คุยจริงเหรอคะ"ร่างสูงเดินเข้าไปนั่งที่โซฟาพร้อมกับเปิดโทรทัศน์เพื่อหาอะไรดูแก้เหงาก่อนที่ร่างเล็กเองจะเดินเข้ามานั่งคค่อมร่างกายของเขาพร้อมกับแขนที่โอบกอดรัดคอเขาไว้เพื่อไม่ให้เขาหนีไปไหนได้อีกสายตาของคนพี่ได้แต่จ้องมองยัยเด็กแสบที่ทำแบบนี้อย่างยั่วยว
เมื่อพวกเรามาถึงก็แยกย้ายกันเข้าไปในห้องของใครของมันที่อีริคเองจ่ายให้พวกเราโดยที่อีริคและพี่นัดนอนด้วยกัน ส่วนฉันเองต้องนอนเพียงลำพังด้วยความเป็นส่วนตัวโดยที่บรรยากาศรอบๆห้องนั้นค่อนข้างที่จะเงียบสงบจนได้ยินเสียงแอร์ดังชัดเจนจนทำให้หวนคิดถึงคนพี่เป็นที่สุดที่ผ่านมาฉันเองไม่เคยที่จะนอนคนเดียวเลยด้วยซํ้าเพราะมีพี่แดเรียลอยู่ด้วยเสมอแม้ในวันที่เขาติดงานเยอะสักเท่าไหร่พี่แดเนียลเองก็ไม่เคยคิดที่จะปล่อยให้ฉันอยู่เพียงลำพังเลยแม้แต่นิดเดียว"เมอคิดถึงพี่นะ"ความคิดที่เมื่ออยู่เพียงลำพังก็ดันคิดไปไกลมากพอสมควรต่างๆนาๆก่อนที่จะหลับไปในที่สุดด้วยความเหนื่อยล้าจากการเดินทางและศึกหนักเมื่อคืนที่กว่าเขาจะปล่อยให้ฉันนอนได้ก็นานมากอยู่พอสมควรจนเกือบเช้าได้แล้วพวกเราเตรียมตัวที่จะไปผับในเวลาสองทุ่มที่ได้นัดกันเอาไว้โดยที่พวกเราเดินทางกันมาในเวลาไม่กี่นาที เสียงดนตรีที่ดังจนแทบจะต้องตะโกนคุยกันนั้นทั้งสามค่อนข้างที่จะคุ้นชินมากพอสมควรจา
สายของวันต่อมาเมื่อตื่นขึ้นมาแล้วนั้นฉันก็พบเข้ากับร่างสูงที่กำลังนอนเล่นมือถืออยู่โดยที่หน้าจอกำลังแสดงเป็นชุดแต่งงานและงานแต่งงานต่างๆนาๆโดยที่ฉันไม่ได้เรียกหรือพูดอะไรออกมาเลยสักนิดก่อนที่ทางเขาเองจะขยับตัวเล็กน้อยและพลิกตัวหันมามองทางฉันที่แกล้งทำเป็นหลับอีกครั้งหนึ่ง"อื้อออ""......."ร่างสูงที่พึ่งสังเกตการเมื่อพอรู้ได้ว่ายัยตัวเองได้ตื่นแล้วและทำเป็นแกล้งหลับไปอีกครั้งหนึ่งอย่างท่าทางที่ดูมีพิรุธเป็นที่สุด"ยังไม่ตื่นแบบนี้.....ต้องลักหลับดีหน่อยไหม""อย่านะ"ร่างเล็กรีบลืมตาตื่นขึ้นมาทันทีพร้อมกับพยายามลุกขึ้นถอยห่างเขาให้ได้มากที่สุดพร้อมกับหยิบผ้าห่มขึ้นมาคลุมเรือนร่างกายที่เปลือยเปล่าจนคนข้างกายที่เห็นแบบนี้แล้วถึงกับอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ด้วยความเอ็นดูมือหนารีบคว้าข้อแขนเรียวเล็กและรีบทำการดึงยัยเด็กแสบของเขาเข้าไปสวมกอดพร้อมกับก้มตัวลงมาหอมแก้มแนียนขาวไปอย
นานแล้วนานเล่าก็ไม่มีทีท่าว่าอีกฝ่ายจะกลับมาเลยจนเธอเองได้ผล็อยหลับไปในที่สุดพร้อมกับเจ้าหมาที่นอนอยู่บนตักอย่างเช่นเคย โดยที่มีเหล่าบอดี้การ์ดและแม่บ้านที่คอยไล่ยุงให้ตามที่สามารถทำได้"ถ้านายกลับมาพวกเราตายแน่""นั่นสิพี่""ทำเท่าที่ทำได้แหละหว้า"เสียงรถที่ขับเข้ามาในยามราตรีและนั่นไม่ใช่รถของใครนอกซะจากเจ้าของบ้านหลังนี้ที่ขับเข้ามาเมื่อได้ยินมาว่ายัยเด็กแสบนั้นไม่ยอมเข้าบ้านแต่แอบมานั่งหลับกับสุนัขแบบนี้คนตัวสูงค่อยเดินจ้ำก้าวมาดูอย่างช้าๆก่อนที่จะยืนมองเหล่าบอดี้การ์ดและแม่บ้านที่นั่งเฝ้ายุงให้เธอแบบนั้นก่อนที่พวกเขาเองจะหันเข้ามาเจอพอดี"เดี๋ยวฉันจัดการเอง""ครับนาย""ไปเตรียมนํ้าอุ่นให้ด้วย""ค่ะ"เมื่อเหล่าบอดี้การ์ดและแม่บ้านเดินจากไปแล้วนั้นผมเองก็ยื