เป็นเวลาสามปีแล้วที่นิวเคลียร์ เข้ามาอยู่ที่คฤหาสน์ หลังใหญ่โต ของหนึ่ง นารายณ์
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่อยากให้เธอมาอยู่ด้วยมากแค่ไหน แต่ก็ต้องทำใจ เพราะนี่เป็นคำขอสุดท้ายของคุณย่าสุดที่รักของเขา เมื่อหลายปีก่อนหนึ่งนารายณ์ไม่เห็นด้วยเป็นอย่างมากที่คุณย่าของเขารับเด็กผู้หญิงที่ชื่อนิวเคลียร์มาดูแล แต่เขาก็ขัดอะไรท่านไม่ได้ ถึงแม้เขาจะใจดียอมรับเธอมาเลี้ยงดู ตามคำสั่งเสียของคุณย่า แต่เขาก็ไม่เคยให้นิวเคลียร์ได้เข้ามาวุ่นวายในชีวิตของเขาโดยเด็ดขาด นั้นคือสิ่งเดียวที่ทำให้นิวเคลียร์รู้ว่า พี่หนึ่งนั้นไม่ได้ต้องการให้เธอมาอยู่ด้วย มีแต่เธอเท่านั้นที่คิดดีใจไปฝ่ายเดียวว่าจะไม่โดดเดี่ยว เมื่อได้มาอยู่กับเขา เพราะยิ่งได้อยู่ใกล้ เธอกลับยิ่งรู้สึกโดดเดี่ยว อย่างบอกไม่ถูก มีเรื่องอะไรที่ตัดสินใจคนเดียวไม่ได้ เธออยากมีใครสักคน ช่วยเธอตัดสินใจ "เฮ้อ " นิวเคลียร์เธอถอนหายใจออกมาเมื่อเห็นเอกสารในมือ ที่ต้องการเชิญผู้ปกครองไปประชุม เนื่องด้วยโรงเรียนมีกิจกรรมสำหรับนักเรียนที่จะจบการศึกษาในปีนี้ เธอรู้ดีว่าเหตุการณ์ในครั้งนี้ ก็จะเป็นเหมือนทุกปีที่ผ่านมา เธอไม่เคยมีผู้ปกครองเข้าไปร่วมประชุมที่โรงเรียนเลยสักครั้ง เวลาเห็นพ่อแม่ของเพื่อนๆ ที่ไปร่วมประชุมที่โรงเรียน ทำให้เธอรู้สึกว่าเพื่อนๆ ของเธอเป็นคนสำคัญของครอบครัว ตัดมามองที่นิวเคลียร์ เธอก็ได้แต่แอบไปร้องไห้ในห้องน้ำของโรงเรียนอยู่ทุกครั้ง จนมาถึงตอนนี้ เด็กสาววัยมัธยมปลายเริ่มเข้าใจแล้วว่า เธอไม่มีความสำคัญกับผู้ปกครองคนใหม่ที่พาเธอมาเลี้ยงดูอุปการะ เขาคงทำเพื่อรอเวลาเท่านั้น และเมื่อมาถึงเวลานั้นเธอก็ต้องใช้ชีวิตอยู่ให้ได้ คุณย่าเคยสอนเธอไว้ว่า " น้องนิววันไหนที่ไม่มีย่าอยู่แล้ว หนูต้องดูแลตัวเองด้วยนะ " ในวันหนึ่งที่นิวเคลียร์เธอกำลังบีบนวดให้คุณย่า คุณย่าได้กล่าวกับเธอด้วยความเป็นห่วง "คุณย่าค่ะ คุณย่ายังต้องอยู่กับนิวอีกนานค่ะ " พูดจบเธอก็ได้ก็สวมกอดเข้ากับร่างของคุณย่า นิวเคลียร์เธอรักคุณย่ามาก เพราะตั้งแต่ที่เธอเสียพ่อกับแม่ไปเธอก็มีคุณย่าอยู่เคียงข้างเธอมาตลอด แต่แล้ววันหนึ่งโชคชะตาก็เล่นตลกกับเธอ เมื่อคุณย่าได้จากโลกใบนี้ไปแล้ว นิวเคลียร์ยังเศร้าโศกเสียใจอยู่นาน แล้ววันหนึ่งก็มีทนายมาบอกว่าผู้ปกครองคนใหม่ให้มารับเธอไปอยู่ด้วย ในวันนั้นนิวเคลียร์รู้สึกอุ่นใจขึ้น อย่างน้อยคุณย่าก็ยังไม่ได้ปล่อยให้เธอโดดเดี่ยว ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา นิวเคลียร์ก็ไม่ได้ยิ้มอย่างสุขใจอีกเลย 👉ฝากคอมเมนต์+กดใจเป็นกำลังใจด้วยนะคะ❤️❤️❤️" อะ ทำไมตัวร้อนจี๋แบบนี้ละ "หนึ่งนารายณ์บ่นพึมพำคนเดียว เมื่อเขาเตรียมตัวกลับไปทำงานในวันนี้ ก่อนออกจากบ้านไม่ลืมปลุกนิวเคลียร์ที่นอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงกว้าง ตั้งแต่เสร็จกิจ กามอารมณ์กับเขาหลายรอบเธอก็นอนอยู่ตรงนั้นไม่ยอมลุกกลับห้อง และเขาเองก็ไม่ได้ว่าอะไร คิดว่าคงอยากพักจึงไม่ได้รบกวนหลังจากเสร็จกิจกามหนึ่งนารายณ์ลุกไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วไปนั่งทำงานของบริษัทที่เขาเอากลับมาทำ มาทำต่อ หลังจากที่อารมณ์ดีขึ้นแล้วแต่ตอนนี้เขากำลังจะออกไปทำงานที่ผับ จึงเดินมาปลุกให้เธอกลับห้องได้แล้วเพียงฝ่ามือหนาสัมผัสที่ผิวเนื้อเนียนของนิวเคลียร์ เขากลับได้รับไอร้อนจากผิวเนื้อแล้วนั้นสังเกตได้ว่าไม่ใช่ร้อนแบบธรรมดาร้อนแบบสี่สิบองศาขึ้นไปเลยทีเดียวแปะๆทำให้เขาต้องรีบปลุกเธอทันที แต่แทนที่เธอจะรู้สึกตัวกลับนอนนิ่งไม่ไหวติง หนึ่งนารายณ์ตกใจไม่น้อย เขาวิ่งไปที่ห้องของเธอเพื่อหยิบชุดมาสวมใส่ให้เธอก่อนจะพาไปโรงพยาบาล"ทำไมมีแต่ชุดแบบนี้วะ "เมื่อเขาเข้ามาหาชุดสำหรับสวมใส่จะหาแค่ชุดเสื้อยืดกางเกงใส่เล่นแต่กลับไม่มีสักตัวไม่มีแล้วเสื้อยืดกางเกงยีนที่เคยใส่ เพราะเธอเอาไปบริจาคหมดแล้วตอนนี้มีแค่ชุดเดรส เสื
ในตอนนี้ นิวเคลียร์ตัวแข็งทื่อ เธอปรับตัวไม่ทันกับคนเจ้าเล่ห์เพทุบายปากบอกไม่พิศวาสแต่การกระทำนั้นชั่งย้อนแย้งใบหน้าคมคายเลื่อนลงไปฝังซอกคอขาวเนียน กลิ่นครีมอาบน้ำ ที่เขาใช้ประจำ พอวันนี้อยู่บนตัวเธอด้วยมันกลับรู้สึกว่าหอมเป็นพิเศษเสื้อชั้นในที่เกะกะอยู่ถูกกระชากให้หลุดออกไปจากร่างนิวเคลียร์ยังยืนงงกับการกระทำของหนึ่งนารายณ์" คุณหนึ่งค่ะ "เธอร้องเสียงอ่อน เต้านมอวบอิ่มทั้งสองข้างถูกมือหนากอบกุมก่อนจะบีบเคล้นอย่างเบามือแต่ก็สลับกับหนักหน่วงคนตัวโตไม่พูดไม่จา เอาแต่ มองเธอด้วยสายตาหวานเยิ้มความรู้สึกที่ถูกซ่อนไว้อยู่ภายใน มีบางอย่างเปิดเผยผ่านดวงตาคมหยาดเยิ้มที่มองมาจุ๊บๆ" คุณหนึ่งค่ะ อยากกัด""ดูดเฉย ก็เธอยั่วฉัน เธอต้องรับผิดชอบ "พูดจบก็ก้มหน้าก้มตาเสพความหอมหวานบนหน้าอกอวบอย่างมูมมาม ฟัดเต้าอวบนุ่มนิ่มจนเป็นรอยแดงจ้ำๆเมื่อคนเอาแต่ใจพูดออกมาหน้าตาเฉย นิวเคลียร์ได้แต่หน้านิ่วคิ้วขมวด เธอไปยั่วเขาตอนไหน เธออยู่ของเธอดีๆ มีแต่เขาที่เป็นคนเริ่มก่อนทั้งนั้น"พอแล้วค่ะคุณหนึ่ง "มือเรียวของนิวเคลียร์ดันบ่าแกร่งให้ถอยห่างจากตัวเธอ"ได้ยังไง ฉันกำลังได้อารมณ์เลย"ใบหน้าหล่อผละออกห
สายตาหื่นกามจ้องมองที่หน้าอกอวบอูมของนิวเคลียร์อย่างเปิดเผย คำว่าทำอย่างอื่นที่เปล่งออกมานั้นแทบไม่ต้องชี้แจ้งแถลงไขว่าคือเรื่องอะไรคนตัวเล็กต้องถอนหายใจพรืดยาว มือเรียวค่อยๆ วักฟองสบู่เหลวที่ลอยอยู่เหนือน้ำในอ่างมาลูบไล้ที่ตัวของคนที่รบเร้าให้เธออาบน้ำให้ร้อยวันพันปีไม่เคยอยากจะให้เธอใกล้ วันนี้กลับใจดีให้สัมผัสเนื้อหนังมังสาที่มีแต่มัดกล้ามแข็งแรงมือเรียวทั้งสองข้างค่อยๆ วักตักฟองที่ถูกตีจนเป็นกลุ่มก้อนขาวราวก้อนเมฆ ปล่อยฟองขาวผ่องลงบนหน้าอกแกร่ง ฝ่ามือเรียวนุ่มลูบไล้ไปมาเป็นการขัดถูเธอสัมผัสได้ถึงความพึงพอใจของคนใจร้าย เมื่อเขาค่อยๆ เอนกายไปด้านหลัง พิงศีรษะบนขอบอ่างแล้วหลับตาพริ้มอย่างสบายใจที่เห็นเธอยอมทำตามใจเขาในครั้งนี้ดวงตาคู่หวานแอบมองใบหน้าหล่อคมที่หลับตาพริ้มอยู่ตรงหน้า เธอเพิ่งได้เห็นเขาชัดๆ ก็วันนี้ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยชอบให้เธอมาอยู่ใกล้ คอยแต่ส่งสายตาดุดันไล่เธอให้อยู่ห่างๆ เขาตลอดเวลาที่เจอกัน"อ๊าส "เมื่อได้ยินเสียงครางกระเส่า มือเรียวของนิวเคลียร์หยุดลูบทันทีการได้สัมผัสลูบไล้ตัวหนึ่งนารายณ์ทำนิวเคลียร์เคลิบเคลิ้มคิดนั่นคิดนี่เรื่อยเปื่อยไม่รู้ว่าตัวเองกำลัง
หลายวันผ่านไปหลังจากเหตุการณ์ในวันนั้น หนึ่งนารายณ์เพิ่งได้กลับคฤหาสน์ครั้งแรกวันนี้เป็นวันเสาร์เขาตั้งใจมาในวันนี้ อะไรดลใจไม่รู้แต่สิ่งที่เขาคิดกลับไม่เป็นไปอย่างที่ต้องการ เมื่อเด็กสาวที่เคยวิ่งแจ้นมาต้อนรับเขาทุกครั้ง ในวันนี้เธอกลับเงียบหายไป ไร้แม้เงาสายตาคมคอยกวาดมองหายัยขี้ดื้อ ขี้มึนที่คอยรังควานเขาทุกครั้งที่กลับมาในใจเริ่มร้อนรุ่มเพราะไม่สามารถถามกับใครได้หากเขาเอ่ยถามถึงเธอ คงเป็นอะไรที่แปลกประหลาดมากทีเดียวคนอารมณ์ไม่ดีที่ตั้งท่านั่งทำงานหายใจฟึดฟัดตลอดเวลา นี่มันก็ปาไปบ่ายโมงแล้วทำไมคนที่เขาคาดหวังว่าจะเจอก่อนใครไม่ยอมโผล่มาสักทีบรืน~~เสียงรถยนต์คันหรูของไผ่เข้ามาจอดที่ข้างในบริเวณหน้าคฤหาสน์ เสียงเปิดปิดประตูดังขึ้น ทำให้คนที่ไม่มีสมาธิทำงานต้องรีบเดินมาส่องตรงหน้าต่างเพื่อสังเกตการณ์ และนั่นเองสายตาคมก็พลันไปเห็นคนตัวเล็กแต่บางอย่างไม่ได้เล็กเซถลาเข้าหาผู้ชายข้างๆ ทำให้ต้องคอยพยุงเดินเหตุการณ์นี้ทำให้เขามองว่าเธอตั้งใจยั่วผู้ชาย แค่เห็นว่าผู้ชายจับมือเขาก็แทบจะปรี่ลงไปกระชากออก แล้วแต่นี่ยังมีโอบเอวกันอีกเลือดลมวิ่งพลุกพล่านทั่วร่างแต่ไม่สามารถทำได้อย่างที่คิดเ
การสูญเสียซ้ำแล้วซ้ำเล่าทำให้เด็กสาวรับมือกับความผิดหวังความเสียใจได้ดีมากขึ้นในตอนนี้จิตใจของเด็กสาวแข็งแกร่งขึ้นมากแล้ว เธอลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงตัวเอง เหตุการณ์วันนั้นทำให้เธอเข้าใจชีวิตหลายอย่างหลังจากเลิกเรียนในวันนี้ เธอจึงขออนุญาตทางบ้านไปเดินห้าง เพื่อหาซื้อชุดสวยๆ มาไว้ใส่ส่วนชุดเก่าเธอพับเก็บและแพ็กใส่กล่องเรียบร้อยแล้ว เตรียมส่งไปยังสถานที่มารับบริจาค ที่ต้องทำแบบนี้เพราะต้องการเปลี่ยนตัวเองใหม่ถ้ายังเก็บไว้ก็ไม่พ้นที่เธอจะหยิบกลับมาใส่อีกแน่นอนเธอมาเดินห้างกับมุกดา มุกดาไม่รู้เรื่องที่นิวเคลียร์โดนวางยา ตัวมุกดาเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองกลับห้องยังไง เพราะตื่นขึ้นมาก็เห็นตัวเองอยู่ในห้องแล้ว"นิว วันเกิดพี่ พี่ขอบใจนิวมากนะ ที่พาพี่กลับห้อง แต่ก่อนกลับน่าจะปลุกพี่สักหน่อยนะ พี่หลับจนบ่ายเลย"นิวเคลียร์ทำหน้าเหวอ เธอไม่ได้เป็นคนไปส่งมุกดาแต่เธอก็ไม่กล้าบอกว่าเธอไม่ได้เป็นคนไปส่งแต่ก็โล่งอกไปที ที่มุกดานึกว่าเธอกลับก่อนเพราะมุกดาตื่นมาไม่เจอนิวเคลียร์อยู่ที่ห้องนึกว่าเธอกลับบ้านไปแล้วเพราะวันนั้นมุกดาตื่นตอนบ่ายเพราะความเมาทำเธอหลับยาว" น้องนิวครับ"ระหว่างที่นิวเคลียร์และมุกด
ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนพรั่งพรูเข้ามาในหัวของนิวเคลียร์ทันที หลังจากที่เธอลืมตาตื่นขึ้นสมองเริ่มประมวลภาพเหตุการณ์ต่างๆ ให้เด่นชัดขึ้น ทำให้เธอต้องกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่เธอยังคงจำเรื่องราวหลายอย่างได้ดีว่าตัวเองตัดสินใจทำอะไรลงไปบ้าง ซ้ำร้ายกว่าเหตุการณ์ต่างๆ นานาตอนนี้เธอตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของเขา เธอเม้มปากแน่นเมื่อนึกถึงคำพูดของเขา เรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นเขาทำเพราะความจำเป็น ทำเพื่อช่วยเธอเท่านั้นสายตางามงอนเหลือบมองใบหน้าคม ที่หลับสนิท ความหล่อราวเทพบุตรที่เธอเห็น แต่ทำไมเขาชอบทำใจร้ายกับเธอนักเมื่อนึกถึงความร้ายกาจก็ทำนิวเคลียร์จุกที่อก เธอค่อยๆ ขยับตัวออกจากวงแขนของหนึ่งนารายณ์ที่หลับสนิท เมื่อออกจากที่นอนได้เธอรีบคว้าผ้าเช็ดตัวที่แขวนไว้แล้วเดินเข้าห้องน้ำทันทีใช้เวลาไม่นานมากนัก นิวเคลียร์ก็ออกจากห้องน้ำ มีผ้าเช็ดตัว พันรอบ ร่างอวบอิ่มไว้ เธอกำลังพยายามเดินหา ชุดของตัวเอง ที่เธอโยนทิ้งไว้เมื่อคืน"หาชุดนี้เหรอ"เสียงทุ้มเอยถามขึ้น เธอไม่ทันได้สังเกตว่าหนึ่งนารายณ์ตื่นแล้ว" เอ่อ...ใช่ค่ะ ขอบคุณนะคะ"เธอตอบกลับเสียงเบา หลบสายตาคมของคนตัวโตที่มองมาแล้วรีบเดินเข้าไปหยิบชุดขอ