การสูญเสียซ้ำแล้วซ้ำเล่าทำให้เด็กสาวรับมือกับความผิดหวังความเสียใจได้ดีมากขึ้น
ในตอนนี้จิตใจของเด็กสาวแข็งแกร่งขึ้นมากแล้ว เธอลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงตัวเอง เหตุการณ์วันนั้นทำให้เธอเข้าใจชีวิตหลายอย่าง หลังจากเลิกเรียนในวันนี้ เธอจึงขออนุญาตทางบ้านไปเดินห้าง เพื่อหาซื้อชุดสวยๆ มาไว้ใส่ ส่วนชุดเก่าเธอพับเก็บและแพ็กใส่กล่องเรียบร้อยแล้ว เตรียมส่งไปยังสถานที่มารับบริจาค ที่ต้องทำแบบนี้เพราะต้องการเปลี่ยนตัวเองใหม่ถ้ายังเก็บไว้ก็ไม่พ้นที่เธอจะหยิบกลับมาใส่อีกแน่นอน เธอมาเดินห้างกับมุกดา มุกดาไม่รู้เรื่องที่นิวเคลียร์โดนวางยา ตัวมุกดาเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองกลับห้องยังไง เพราะตื่นขึ้นมาก็เห็นตัวเองอยู่ในห้องแล้ว "นิว วันเกิดพี่ พี่ขอบใจนิวมากนะ ที่พาพี่กลับห้อง แต่ก่อนกลับน่าจะปลุกพี่สักหน่อยนะ พี่หลับจนบ่ายเลย" นิวเคลียร์ทำหน้าเหวอ เธอไม่ได้เป็นคนไปส่งมุกดาแต่เธอก็ไม่กล้าบอกว่าเธอไม่ได้เป็นคนไปส่ง แต่ก็โล่งอกไปที ที่มุกดานึกว่าเธอกลับก่อนเพราะมุกดาตื่นมาไม่เจอนิวเคลียร์อยู่ที่ห้องนึกว่าเธอกลับบ้านไปแล้วเพราะวันนั้นมุกดาตื่นตอนบ่ายเพราะความเมาทำเธอหลับยาว " น้องนิวครับ" ระหว่างที่นิวเคลียร์และมุกดากำลังเดินเลือกของอยู่นั้นไผ่ได้ตามนิวเคลียร์มาที่ห้างด้วย ตั้งแต่มีเหตุการณ์ไม่ดีเกิดขึ้นกับนิวเคลียร์ในวันนั้น เขาก็ติดตามสอบถามนิวเคลียร์ตลอดเพราะเป็นห่วงเธอมาก นิวเคลียร์เองก็ไม่ได้ห้ามเพราะเข้าใจไผ่ดีว่าเป็นห่วงเธอ และเขาก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เริ่มรู้จักกันแล้ว นิวเคลียร์เธอจึงไม่ได้นึกแปลกใจอะไร เพราะมันเป็นความเสมอต้นเสมอปลายของไผ่อยู่แล้ว "พี่ไผ่ตามมาจนได้นะคะ ไหนบอกว่าเรียนจนค่ำไงคะ" "อาจารย์ปล่อยเร็วพี่เลยตามมา " ไผ่ตอบตามจริงโชคดีที่วันนี้อาจารย์วิชาคาบสุดท้ายเข้ามาแค่สั่งงานแล้วปล่อยให้ทำงานส่งในคาบหน้า เขาจึงได้โอกาสออกมา " ฉันก็มาเป็นเพื่อนแล้ว นายนี่ก็ห่วงน้องเกินเหตุ" มุกดาผู้ไม่รู้เรื่องราวว่าเพราะวันเกิดตัวเองทำให้น้องสาวสุดที่รักต้องเจอเรื่องเลวร้ายขนาดไหน " หยุดเลยแม่ตัวดี ยิ่งมากับเธอยิ่งไม่น่าไว้ใจรู้ไว้ด้วย" " พูดแบบนี้หมายความว่าไง พูดให้เคลียร์เดี๋ยวนี้เลย" มุกดาโวยวายให้ไผ่ "ก็เพราะเธอ! " " พี่ไผ่ค่ะ" ไผ่กำลังจะระเบิดความในใจออกมาแต่โดนนิวเคลียร์ห้ามไว้ เธอรับรู้ได้ว่ามุกดาไม่รู้เรื่องเพราะมุกดาไม่มีวันทำร้ายเธอแน่นอนเธอกับมุกดาสนิทกันมาก มุกดาเธออาจจะเป็นคนแรงๆ ตรงๆ แต่แน่นอนเธอไม่มีทางทำร้ายนิวเคลียร์ แต่ไผ่นั้นกลับไม่ไว้ใจมุกดาจึงคอยอยู่ใกล้นิวเคลียร์ตลอด " นิวหิวแล้วค่ะ ไปกินข้าวกันค่ะ " พูดจบเธอคล้องแขนของมุกดาก่อนแล้วยื่นมือเรียวคว้าข้อมือหนาของไผ่ให้เดินตามเธอไปด้วย มุกดาทำตามอย่างง่ายดาย ไผ่เองก็เช่นกันเขาปล่อยให้น้องสาวที่เขารักนำพาไปตามที่เธอต้องการ ภาพแบบนี้มีให้เห็นบ่อยๆ ไผ่กับมุกดาเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกัน พ่อแม่ทั้งคู่ก็สนิทกัน พวกเขาอยู่ด้วยกันเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เกิด ส่วนนิวเคลียร์เข้ามาเป็นน้องที่น่ารักเมื่อหลายปีก่อนทั้งสามคนสนิทกันมาก เมื่อรับประทานอาหารกันเรียบร้อยแล้วก็ได้เวลากลับ มุกดามีคนขับรถมารับเพราะเธอก็ลูกสาวเศรษฐีคนหนึ่ง ส่วนไผ่เอารถมาเองจึงอาสาไปส่งนิวเคลียร์ "น้องนิวครับ พี่มีเรื่องอยากจะคุยกับน้องนิวครับ เราแวะสวนสาธารณะก่อนได้ไหมครับ" ระหว่างที่ขับรถอยู่ไผ่เอ่ยกับนิวเคลียร์เขามีบางอย่างที่อัดอั้นในใจมาหลายปี ก่อนหน้านี้คิดว่าให้เธอเรียนจบก่อนค่อยสารภาพ แต่เหตุการณ์หลายอย่างทำเขาคิดว่าควรรีบเปิดเผย เขาอยากดูแลเธออย่างเต็มที่ โดยไม่มีคำครหาใดๆ ให้นิวเคลียร์ต้องเสื่อมเสีย " มีเรื่องอะไรคะ คุยบนรถก็ได้ค่ะ พี่ไผ่จะได้ไม่เสียเวลา" นิวเคลียร์ยิ้มหวานให้เขาแล้วตอบกลับเสียงอ่อนเสียงหวาน การกระทำของเธอทำหัวใจแกร่งละลายแล้วละลายอีก เธอทำอะไรก็ดูน่ารักไปหมด "พี่อยากเดินชมพระอาทิตย์ตกกับน้องนิวก่อนแล้วค่อยกลับครับ ไปนะครับ สวนตรงนี้วิวสวนมาก" พูดจบ มือหนาก็หักพวงมาลัยมุ่งตรงไปยังสถานที่ที่คิดว่าโรแมนติกที่สุดในตอนนี้ " ถึงแล้วครับ" ไผ่พูดบอกคนข้างๆ อย่างมีความสุข วันนี้เขาตัดสินใจทำบางอย่างเพื่อให้ทุกอย่างชัดเจน เขาคิดว่านิวเคลียร์เองก็ไม่ได้รังเกียจอะไรเขา ทั้งสองเดินเล่นมาถึงจุดหนึ่งของทางเดินข้างสระน้ำกว้าง มีเก้าอี้สำหรับนั่งชมวิวอยู่ นิวเคลียร์นั่งลงมองไปสุดสายตา พระอาทิตย์กำลังตกดินแสงแดดอ่อนๆ ยามเย็นสาดส่องเป็นสีทองนวลไปทั่วทั้งผิวน้ำและท้องฟ้า หมู่นกกากำลังบินกลับรัง เสียงร้องประสานฟังแล้วเสนาะหู "มีอะไรก็ว่ามาค่ะ นิวรอฟังอยู่ " นิวเคลียร์เริ่มบทสนทนาที่ตรงประเด็นเพื่อให้คนตัวโตที่เดินตามหลังเธอมาได้พูดเข้าประเด็นไปเลย จะได้ไม่เสียเวลา เธอหันมองหน้าไผ่พี่ชายที่แสนดีของเธอ ตั้งแต่พ่อแม่และคุณย่าจากไปก็มีไผ่กับมุกดานี่แหละที่คอยเป็นกำลังใจและสร้างความอบอุ่นให้หัวใจของเธอได้มีพลังในการใช้ชีวิต อย่างที่รู้เธอเป็นเด็กกำพร้า ในบางเวลาเธอก็รู้สึกโดดเดี่ยวจนแทบไม่อยากจะมีชีวิตอยู่ ได้สองคนนี้ปลอบขวัญเรื่อยมา พรึ่บ! ไผ่ย่อตัวนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าของนิวเคลียร์ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ มือหนายื่นเขาสัมผัสกับมือเรียวนุ่มของเธอ แล้วยกขึ้นกุมไว้ "นิวครับ เราลองคบกันไหมครับ พี่รักน้องนิวมานานมากแล้วพี่อยากดูแลนิวให้มากกว่านี้ เป็นแฟนกับพี่นะครับ " พูดไปหัวใจแกร่งก็เต้นโครมคราม นี่เป็นครั้งแรกที่ขอสาวเป็นแฟน เขาตื่นเต้นจนแทบหายใจไม่ออก รอฟังคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ นิวเคลียร์จ้องตาพี่ชายที่แสนดีที่เธอเคารพ ตลอดเวลาเธอพอดูออก เธอเองก็รู้สึกดีที่มีเขาคอยดูแล แต่ในวันนี้ตัวเธอนั้นไม่คู่ควรกับเขาแล้ว "เอ่อ พี่ไผ่ค่ะ นิวขอโทษจริงๆ ค่ะ " "ถ้านิวคิดถึงเรื่องนั้นพี่ไม่ถือ ขอแค่น้องนิวตอบตกลงพี่จะไม่เอามาเป็นประเด็นในความรักของเราเลยครับ " นิวเคลียร์ถึงกับน้ำตาคลอเบ้า เธอซึ้งใจในการกระทำของไผ่เหลือเกิน แต่สิ่งนั้นกลับทำให้เธอตอบตกลงไม่ได้จริงๆ เธอคิดกับไผ่แค่พี่ชายเท่านั้น ตลอดเวลาเธอพยายามรักเขามากกว่าพี่ชายแล้ว แต่คำตอบก็ยังเป็นดังเดิมคือมากกว่าพี่ชายไม่ได้จริงๆ " นิวรักพี่ไผ่นะคะ แต่ในฐานะพี่ชาย นิวรักพี่ไผ่มากกว่านั้นไม่ได้จริงๆ ค่ะ " นิวเคลียร์พยายามอธิบายความรู้สึกทั้งหมดที่มีเธอทำได้แค่นี้จริงๆ ไผ่ได้ยินคำตอบสีหน้าและแววตาก็เศร้าสลดลงทันที เขาพอจะรู้มาบางแต่ก็คิดว่าความดีที่ทำมาจะพอทำให้หญิงสาวเห็นใจเขาบ้าง แต่ก็ไม่เลย ในที่สุดเขาก็ต้องยิ้มออกมา "ถ้านิวยังไม่พร้อมหรืออะไรก็ตามไม่เป็นไรครับ พี่รอนิวเสมอนะครับ " แม้จะถูกปฏิเสธแต่คนรักจริงอย่างเขาก็ยังไม่ละความพยายามเขารอได้ ถ้าวันหนึ่งเธอเปลี่ยนใจเขาพร้อมที่จะดูแลเธอเสมอ " ขอบคุณนะคะ แต่นิวว่าพี่ไผ่ลองเปิดใจให้สาวๆ ที่เขารักพี่ไผ่จริงๆ จะดีกว่าค่ะ ถ้านิวรักพี่ไผ่วันข้างหน้าได้ วันนี้ก็คงรักไปแล้วค่ะ แต่ใจนิวไม่รักดีค่ะ คิดกับพี่ไผ่ได้แค่พี่ชายเท่านั้นค่ะ " พูดจบนิวเคลียร์ก็ต้องถอนหายใจออกมาเบาๆ ไม่ใช่ไม่รู้ว่าไผ่ดีกับเธอแค่ไหนแต่ก็บังคับใจตัวเองให้รักไผ่ไม่ได้เช่นกัน 👉 ฝากกดใจ+คอมเมนต์ให้ด้วยนะคะep20-แช่น้ำด้วยกันสิทั้งสองขับรถวนหาร้านขายยาทั่วท้องที่ ถิ่นแถวนี้หนึ่งนารายณ์เคยมาแค่ผ่านๆ ไม่รู้จะไปเจาะจงว่าตรงไหนมีร้านขายยา ต้องแวะสอบถามคนท้องที่จนวุ่นวายไปหมด ทำเอาเหนื่อยไม่น้อยก่อนไปรีสอร์ตที่จองห้องพักไว้หนึ่งนารายณ์สังเกตเห็นร้านเสื้อผ้าสตรีเขาอยากพานิวเคลียร์ไปซื้อ เพราะเธอมาด้วยชุดตัวเดียวและที่ห้องก็ไม่มีชุดแล้วที่สำคัญเขาอยากจะหาเสื้อยืดและกางเกงไว้ให้เธอใส่ด้วย ความขาวนวลเนียนของเธอทำเธอสวยสะพรั่งจนเขารู้สึกหวงไปหมด อยากชุดแขนยาวขายาวไว้ให้ใส่"จอดรถทำไมคะพี่หนึ่ง" นิวเคลียร์สงสัย"ซื้อเสื้อผ้า เธอไม่มีชุดใส่นอน "ตอบนิวเคลียร์ไปแต่ในใจก็คิดว่าคืนนี้คงไม่ได้ใส่อยู่แล้ว แต่ก็ต้องเตรียมไว้ใส่ตอนเช้าเลือกซื้อเสื้อผ้าเสร็จก็พากันเดินทางไปรีสอร์ตทันที เพราะตอนนี้ค่ำมืดแล้วเมื่อมาถึงรีสอร์ตที่จองไว้ก็พากันเข้าห้องทันที วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันแล้วห้องพักแห่งนี้มีลักษณะเหมือนบ้านหลังน้อยยกสูงมีกำแพงกระจกเป็นบางส่วน พอเดินเข้ามาข้างในจึงเห็นเตียงนอนกว้าง ที่นอนนุ่มมากๆนิวเคลียร์กระโจนเข้าใส่เตียงนุ่มทันที เธอนอนยืดแขนยืดขาปล่อยน้ำหนักทั้งหมดไปที่เตียงนุ่ม วันนี้มีกิจกรรม
ep19-สอบขับรถ 18+ระหว่างทางไปต่างจังหวัดมีวิวทิวทัศน์ที่นิวเคลียร์ไม่เคยเห็นมากมาย เธอไม่เคยได้ออกไปไหนนอกจากโรงเรียนจัดทัศนศึกษา ความตื่นตาตื่นใจจึงเกิดขึ้น"ว้าว วิวตรงนั้นสวยจัง ""ชอบเหรอ ""ชอบมากค่ะ""เสร็จงาน เราจะไปพักที่นั่นกัน""ดีใจจังค่ะ พี่หนึ่งใจดีที่สุดเลย "ไม่พูดเปล่าเธอดันหันไปจุ๊บแก้มของหนึ่งนารายณ์โดยที่เขาไม่ทันตั้งตัว ทำเอาคนโดนกระทำหูแดงหน้าแดงจนเธอสังเกตได้"เขินเหรอคะ น่ารักจัง "นิวเคลียร์เห็นอาการหน้าแดงหูแดงของหนึ่งนารายณ์อดพึมพำไม่ได้ แต่การพึมพำของเธอนั้น หนึ่งนารายณ์ได้ยินทั้งหมดเขาอดยิ้มไม่ได้กับความสดใสของเธอ การมีเธออยู่ตรงนี้ทำให้เขามีความสุขและสนุกกับการทำงานมากกว่าทุกครั้งในที่สุดก็มาถึง หนึ่งนารายณ์เขาเพียงมาดูที่สำหรับโครงการใหม่ที่จะเริ่มขึ้นในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้าความจริงแล้วเรื่องพวกนี้เขาไม่ต้องมาเองก็ได้ แต่รอบนี้โฉมฉายเลขาส่วนตัวเป็นคนเดินเรื่องไว้ให้เมื่อนัดหมายงานแล้วรองผู้บริหารอย่างเขาจึงต้องมาแต่ก็ถือว่าไม่เสียเที่ยว ถือโอกาสพาเด็กน้อยเปิดหูเปิดตาบ้าง อย่างที่เธอบอก เขาไม่เคยพาเธอไปไหนเลยแม้ครั้งเดียว นี่เป็นครั้งแรกสำหรับนิวเคลี
ep18-ห้ามยั่วคนอื่นเวลาล่วงเลยไปหลายชั่วโมง หนึ่งนารายณ์จึงประชุมเสร็จ"คุณหนึ่งค่ะให้โฉมเตรียมตัวเลยไหมคะ "ระหว่างทางหลังจากออกมาจากห้องประชุมโฉมฉายเลขาของหนึ่งนารายณ์ถามขึ้น วันนี้มีแพลนงาน ต่อเป็นโปรเจคงานอยู่ต่างจังหวัดจึงต้องเดินทางไปดูงานที่ต่างจังหวัด"ครั้งนี้คุณไม่ต้องไปนะครับ ""ทำไมละคะ โฉมเตรียมตัวหมดแล้วนะคะ "เลขาของหนึ่งนารายณ์ถามกลับอย่างไม่เข้าใจครั้งนี้มีการค้างคืนด้วยหนึ่งคืนเธอวางแผนไว้ว่าจะสารภาพความในใจกับหนึ่งนารายณ์ แต่ถ้าเธอไม่ได้ไปด้วยทุกอย่างที่วางแผนไว้ก็คงต้องล้มเลิกถึงแม้ว่าภายในใจนั้นแสนจะเสียดายโอกาสดีๆ ที่จะได้ไปกับหนึ่งนารายณ์สองต่อสอง แต่เธอก็ต้องปรับอารมณ์ตัวเองให้คงเดิมความสัมพันธ์ที่เธอนึกคิดเป็นอะไรที่ไม่ถูกต้อง แต่เธอเห็นว่าหนึ่งนารายณ์ยังโสดอยู่ คงไม่ผิดอะไรถ้าเธอจะคิดกับเขาเกินกว่าเจ้านายกับลูกน้องเมื่อพูดคุยเรื่องงานกับโฉมฉายเรียบร้อยแล้วหนึ่งนารายณ์จึงเดินเข้ามาในห้องทำงานของเขานิวเคลียร์ยังนอนอยู่ที่เดิมแต่ที่แปลกไปคือเธอใส่เสื้อสูทที่เขาห่มให้ เธอคงหนาวเพราะเขาเปิดแอร์ไว้ให้หนึ่งนารายณ์ยืนมองนิวเคลียร์ด้วยสายตาที่เรียบนิ่ง เขาไม่สา
ep17-มีอาการ ด้วยการดูแลอย่างดีของหนึ่งนารายณ์ อาการของนิวเคลียร์จึงดีขึ้นเป็นลำดับแต่เขายังไม่อนุญาตให้เธอไปมหาวิทยาลัยประจวบเหมาะกับที่เธอไม่ได้เตรียมชุดนักศึกษามาด้วยจึงต้องลาเรียนเพราะในวันนั้นวันที่ป้าสายใส่ชุดมาในกระเป๋าให้นิวเคลียร์มีแค่ชุดนอนกับชุดใส่เล่นอย่างละชุดแค่นั้นเองคงเพราะความรีบร้อนและคิดว่าไปโรงพยาบาลเดี๋ยวคงกลับถึงแม้ว่าจะดีขึ้นมากแล้วแต่หนึ่งนารายณ์ก็ไม่ได้ให้นิวเคลียร์ทำอะไร เขาให้เธอนอนพักอยู่ที่ห้องส่วนตัวเขาเองกำลังเตรียมตัวออกไปข้างนอก วันนี้เขาต้องเข้าบริษัทด้วย"นอนพักอยู่ในนี้น่ะห้ามออกไปไหน "" ค่ะ"ก่อนออกไปหนึ่งนารายณ์กำชับนิวเคลียร์ไว้ นิวเคลียร์เองได้แต่รับคำสั้นๆ เธอไม่ได้พูดอะไรต่อเมื่อเห็นหญิงสาวเงียบไป หนึ่งนารายณ์ยืนมองเธออยู่ครู่หนึ่ง เหมือนเขามีเรื่องอะไรจะคุยกับเธอแต่สุดท้ายแล้วเขาก็เลือกที่จะเดินออกไปทางประตูโดยไม่ได้เอ่ยคำใดอีกแกร๊ก~~หนึ่งนารายณ์เปิดประตูห้องออก เพิ่งก้าวเท้าแกร่งออกมาได้ก้าวเดียวก็เจอเข้ากับลูกน้องคนสนิท" สวัสดีครับคุณหนึ่ง "เสียงของราเชนดังขึ้นเมื่อเห็นเจ้านายออกจากห้องของนิวเคลียร์"มาทำอะไรแต่เช้า "เมื่อเห็น
ep16-เด็กเลี้ยง18+ความรู้สึกมากมายตีตื้นขึ้นในหัวของนิวเคลียร์ การได้ซุกอยู่ในอ้อมกอดของเขา ทำเธอรู้สึกมีความสุข รู้สึกดีอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน หัวใจดวงน้อยเต้นรัวอย่างบ้าคลั่ง เคยนึกชอบเขาอยู่ในใจแต่ไม่เคยคิดว่าจะได้อยู่ในอ้อมกอดของเขาแบบนี้มือหนาของคนที่นอนอยู่ด้านหลังสอดใต้เสื้อของเธอ เขาลูบไล้ทั่วทองน้อยและไล่เรื่อยมาจนถึงก้อนเนื้ออวบตรงทรวงอก บีบเคล้นเบาๆ ทำคนถูกกระทำต้องกัดริมฝีปากแน่น"นิว...ขอได้ไหม"เสียงทุ้มแหบพร่ากระซิบที่ข้างหูของเธอ น้ำเสียงกระเส่าของเขายิ่งทำเธอสยิวเสียวที่ท้องน้อย รู้สึกมวนท้องไปหมด ขนอ่อนลุกซู่เมื่อเขายังไม่หยุดการกระทำปลุกเร้าอารมณ์เธอ" ทำไมถึงทำแบบนี้ค่ะ "เสียงหวานถามกลับไป ใช่ว่าเธอไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไร แต่สิ่งที่เธอเสียไปนั้นในครั้งแรกเธอยอมรับว่าไม่สามารถห้ามตัวห้ามใจตัวเองได้แต่เหตุการณ์ในครั้งนี้ เธอคิดดูแล้วไม่ควรเกิดขึ้นอีก ไม่ว่าตัวเธอเองจะต้องการอย่างที่เขาต้องการเหมือนกันก็ตาม ความสัมพันธ์แบบนี้ควรจบลงดีกว่าเธอรู้ดีว่าคนที่รู้สึกมากกว่าย่อมเจ็บมากกว่า และนั่นคือตัวเธอเองเขาคือผู้ชายคนหนึ่ง ความบริสุทธิ์ของเธอใช่ว่าไม่สำคัญสำหรับเ
ep15-ลืมหนึ่งนารายณ์มุ่งตรงไปที่ผับหรูของตัวเองทันที เพราะนี่ก็ใกล้ถึงเวลานัดหมาย กับกลุ่มแขก VIP ที่จะมาสังสรรค์กันที่ผับของหนึ่งนารายณ์เพียงแค่หนึ่งนารายณ์เดินเข้ามาเหล่าพนักงานก็หยุดมือที่ทำงาน ทักทายเจ้านายหนุ่มทันทีด้วยความเคารพ"ผมเตรียมห้องกับพนักงานพร้อมแล้วครับนาย"เมื่อเข้ามานั่งในห้องทำงานราเชนก็เข้ามารายงานเกี่ยวกับสถานที่ที่ลูกค้าจองไว้ และรายงานเรื่องอื่นๆ อีกหลายอย่าง หนึ่งนารายณ์รับฟังอย่างพึงพอใจเวลาล่วงเลยไปหลายชั่วโมง ตอนนี้หนึ่งนารายณ์กำลังนั่งเคลียร์งานอยู่ในห้องทำงานของเขาอย่างสบายใจ โดยลืมไปว่ามีใครบางคนรอให้เขาไปรับ"หนึ่ง นายไปรับน้องนิวหรือยัง"เสียงทุ้มของหมอภาคินถามขึ้นเมื่อหนึ่งนารายณ์รับสาย"เอ่อเห้ย! ลืมไปเลยเพื่อน "" นายลืมได้ยังไง คนทั้งคน รู้อย่างนี้ฉันพาน้องนิวไปส่งเองดีกว่า "หมอภาคินโวยให้หนึ่งนารายณ์เขาไม่น่าไว้ใจเรื่องนี้ให้หนึ่งนารายณ์เลย ใช่ว่าหมอภาคินจะไม่รู้ตื้นลึกหนาบางของความเฉยชาที่เพื่อนรักมีต่อเด็กสาว แต่เห็นตอนพามากระวนกระวายใจเหมือนเป็นห่วงนักหนาพอเอาเข้าจริงๆ ก็ปล่อยปละละเลยนิวเคลียร์อีกตามเคย เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรก ที่หนึ่งนาราย