Share

บทที่ 1363

Penulis: หูเทียนเสี่ยว
พอได้ยินคำของจั๋วซือหราน เฟิงเหยียนก็ขมวดคิ้ว

จากนั้นก็ถามปันอวิ๋นขึ้นคำหนึ่ง "เป็นแบบนี้หรือ?"

"แปลกใหม่ดีใช่ไหมล่ะ?" ปันอวิ๋นเหมือนยิ้มเหมือนไม่ยิ้มเอ่ยขึ้น

เฟิงเหยียนแม้จะค่อนข้างไม่พอใจกับเรื่องนี้ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

แค่รอการตัดสินใจของจั๋วซือหราน

เขารู้สึกว่า ไม่ว่านางจะตัดสินใจยังไง เขาก็จะไม่มีความเห็นทั้งนั้น

เนื่องจากนางนั้นเฉลียวฉลาดมาแต่ไหนแต่ไร ความคิดของนางมักจะมั่นคงและมีเหตุผล

แต่จั๋วซือหรานก็หัวเราะถามขึ้นมาว่า "ท่านอ๋องน้อยมีความคิดอะไรไหม?"

ท่านอ๋องน้อยคิดในใจว่าข้าจะมีความคิดอะไรได้ ข้าอยู่กับไก่แล้วก็ต้องตามใจไก่ไปสิ...

เขาชะงักไปครู่แล้วเอ่ยขึ้นว่า "ฟังเจ้านั่นล่ะ"

ปันอวิ๋นหัวเราะอยู่ข้างๆ น่าจะเพราะชอบและพอใจที่ได้เห็นท่าทางเชื่อฟังและทำตามของเฟิงเหยียนแบบนี้

หลังจากจั๋วซือหรานได้ยินคำนี้ ก็ยกมุมปากขึ้นยิ้ม "ถ้างั้น...พวกเราก็คิดหาวิธีเนียนเข้าไปในเมืองซื่อหนานก่อนค่อยว่ากันแล้วกัน?"

สำหรับเรื่องนี้ เฟิงเหยียนกับปันอวิ๋นไม่มีความเห็นใด

อย่าว่าแต่เนียนเข้าไปในเมืองซื่อหนานเลย ต่อให้จะเนียนเข้าไปในสภาผู้อาวุโส ถ้าพวกเขาคิดหาวิธี ก็น่าจะพอทำได้อยู่

ปันอ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Komen (1)
goodnovel comment avatar
ชยพล
สักวันล่ะ10ตอนได้ไหม พรีท
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terbaru

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1363

    พอได้ยินคำของจั๋วซือหราน เฟิงเหยียนก็ขมวดคิ้วจากนั้นก็ถามปันอวิ๋นขึ้นคำหนึ่ง "เป็นแบบนี้หรือ?""แปลกใหม่ดีใช่ไหมล่ะ?" ปันอวิ๋นเหมือนยิ้มเหมือนไม่ยิ้มเอ่ยขึ้นเฟิงเหยียนแม้จะค่อนข้างไม่พอใจกับเรื่องนี้ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรแค่รอการตัดสินใจของจั๋วซือหรานเขารู้สึกว่า ไม่ว่านางจะตัดสินใจยังไง เขาก็จะไม่มีความเห็นทั้งนั้นเนื่องจากนางนั้นเฉลียวฉลาดมาแต่ไหนแต่ไร ความคิดของนางมักจะมั่นคงและมีเหตุผลแต่จั๋วซือหรานก็หัวเราะถามขึ้นมาว่า "ท่านอ๋องน้อยมีความคิดอะไรไหม?"ท่านอ๋องน้อยคิดในใจว่าข้าจะมีความคิดอะไรได้ ข้าอยู่กับไก่แล้วก็ต้องตามใจไก่ไปสิ...เขาชะงักไปครู่แล้วเอ่ยขึ้นว่า "ฟังเจ้านั่นล่ะ"ปันอวิ๋นหัวเราะอยู่ข้างๆ น่าจะเพราะชอบและพอใจที่ได้เห็นท่าทางเชื่อฟังและทำตามของเฟิงเหยียนแบบนี้หลังจากจั๋วซือหรานได้ยินคำนี้ ก็ยกมุมปากขึ้นยิ้ม "ถ้างั้น...พวกเราก็คิดหาวิธีเนียนเข้าไปในเมืองซื่อหนานก่อนค่อยว่ากันแล้วกัน?"สำหรับเรื่องนี้ เฟิงเหยียนกับปันอวิ๋นไม่มีความเห็นใดอย่าว่าแต่เนียนเข้าไปในเมืองซื่อหนานเลย ต่อให้จะเนียนเข้าไปในสภาผู้อาวุโส ถ้าพวกเขาคิดหาวิธี ก็น่าจะพอทำได้อยู่ปันอ

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1362

    จั๋วซือหรานเองก็ไม่มีอะไรต้องไต่สวนพวกเขาอีกแล้ว จึงเอียงหน้าไปทางแมงมุมของนางโจรพวกนั้นก็ขนลุกชูชันขึ้นทันที!เพราะครั้งที่แล้วตอนนางเอียงหน้าไปทางแมงมุมแมงมุมตัวนั้นก็เฉือนเนื้อของคนคนนั้นออกมา!อารมณ์หวาดกลัวของพวกเขา ก็เริ่มแผ่ซ่านขึ้นมาในใจอีกครั้งแต่คิดไม่ถึงว่า แมงมุมยักษ์ตัวนั้นจะไม่ได้กรีดเนื้อหนังพวกเขาเพียงแค่ขยับตัวนิดหน่อย ก็พ่นใยออกมาอีกสองสามก้อนทำให้พวกเขาอยู่ในสภาพถูกห่อเหมือนดักแด้อีกครั้ง ขยับตัวไม่ได้ ปากก็พูดไม่ได้...เหลือแค่จมูกที่ยังหายใจกับดวงตาที่ยังมองวัตถุเห็นคนที่ถูกกรีดจนกรีดร้องไม่หยุดก่อนหน้าคนนั้น ตอนนี้เองก็เงียบเสียงไปแล้วด้วยตอนแรกเขายังอัดอั้นหน้าดำหน้าแดงอยู่ แต่เขาก็ค่อยๆ สงบลงมาแล้วเพราะหลังจากที่ใยแมงมุมของแมงมุมตัวนี้พันเข้ามา...บาดแผลก็เหมือนจะไม่ค่อยเจ็บแล้ว...?จั๋วซือหรานขี้เกียจจะสนใจพวกเขาเดินตามปันอวิ๋นขึ้นมาด้านหน้าปันอวิ๋นยังจุ๊ปาก เอียงตามองโจรพวกนั้น เบ้ปากเอ่ยขึ้นว่า "เจ้านี่ก็เมตตาเกินไป"ใยของแมงมุมหน้าผีมีฤทธิ์ทำให้ชาอยู่สินะ ยังไม่ทันได้สั่งสอนพวกเขาจนหนำใจเลยนี่? ดันหยุดความเจ็บปวดให้พวกเขาเสียแล้ว?แล

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1361

    จั๋วซือหรานอันที่จริงไม่รู้นางก็แค่อนุมานตามทิศทางมาเท่านั้นจากนั้นก็แค่พูดออกมาส่งๆ กระทั่งพูดได้ว่าแค่พูดลองเชิงเท่านั้นด้วยซ้ำใครจะรู้ว่าคนพวกนี้จะจับไต๋ได้ง่ายขนาดนี้ สีหน้าท่าทางแจ่มแจ้งอย่างกับเขียนด้วยหมึกดำบนกระดาษขาวเลยจั๋วซือหรานเลิกคิ้ว "ดูท่าข้าจะพูดถูกสินะ?"สีหน้าพวกโจร ถึงกับดูละอายใจและคับแค้นขึ้นมาจั๋วซือหรานก็พยักหน้าอย่างเข้าใจ ราวกับว่า...ไม่ต้องการให้พวกเขาตอบคำถามนี้ แต่ก็ได้คำตอบมาแล้วจากนั้น กลุ่มโจรก็ได้ยินเสียงของนางดังขึ้นอีก ยังคงเฉยเมยสงบราบเรียบถามขึ้นว่า "ใบรับรองความภักดีให้กับใครล่ะ?"น่าจะเพราะความคับแค้นใจของเหล่าโจรก่อนหน้านี้...รวมถึงสีหน้าที่ถูกทำให้ตกใจเหล่านั้น ความอ่อนปวกเปียกพวกนั้นตอนนี้กลับมีแรงฮึดขึ้นมาอีกครั้ง!ดังนั้นพวกเขาจึงไม่พูดอะไร ไม่ตอบคำถามนี้ของจั๋วซือหรานพวกเขาคิดในใจ ในเมื่อเจ้าเก่งขนาดนี้ เจ้าก็เดาเอาเองสิ เมื่อกี้ไม่ใช่เดาเก่งนักรึไง? ตอนนี้ก็เดาต่อไปสิ จะมาถามพวกข้าทำไมกัน?พวกเขาไม่พูดอะไรเลยเหลียนเจินที่อยู่ข้างๆ ก็ขมวดคิ้ว ไม่พอใจอย่างมากต่อท่าทีของพวกเขาที่มีให้คุณหนูมือของเขาทาบอยู่บนด้ามดาบแล้ว

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1360

    นางกระทั่งยกมุมปากขึ้นบางๆ "ข้าเชื่อว่า พวกเจ้าคงจะไม่ทำเรื่องโง่ๆ แล้วกระมัง?"จั๋วซือหรานเข้าใจเช่นนี้มาตลอด สิ่งที่ทำให้คนหวาดกลัวได้มากที่สุด 'เสียงโหยหวนของเพื่อน' นี่ล่ะที่ติดอันดับต้นๆและก็เป็นไปตามคาด ภายใต้สถาพที่มีเสียงโหยหวนของโจรคนนั้นโจรคนอื่นก็ดูว่าง่ายลงมาพอสมควรพอได้ยินคำพูดจั๋วซือหราน ก็รีบร้อนพยักหน้าหงึกหงักเหมือนคอแทบจะหลุดลงมาเลยทีเดียวดังนั้นจั๋วซือหรานจึงถามคำถามเมื่อครู่นี้ขึ้นอีกครั้ง "พวกเจ้ามาจากไหนกัน...""ซื่อหนาน! พวกเรามาจากเมืองซื่อหนาน!" โจรคนหนึ่งกระทั่งไม่รอให้จั๋วซือหรานพูดจบ ก็รีบร้อนพูดออกมาทันทีจั๋วซือหรานพยักหน้า "คนของเมืองซื่อหนานนั้นวุ่นวายมาก ข้าเองก็เคยได้ยินมา เพียงแต่ว่า..."นางหรี่ตาลง "คนของซื่อหนาน ต้องมาปล้นกันถึงแถวเมืองลั่วหม่าเลยหรือ? ดูไม่ค่อยสมเหตุสมผลเลย เมืองลั่วหม่าเป็นเมืองสำคัญนะ..."ควาหมายคือ การรักษาความปลอดภัยกับการป้องกันน่าจะค่อยข้างดีกว่ามาออกปล้นแถวนี้ ไม่กลัวจะถูกกองทหารของเมืองลั่วหม่าจัดการเอาหรือ?แต่โจรเหล่านี้ถูกนางทำเอากลัวไปหมดแล้ว ชั่วขณะหนึ่งยังฟังความหมายของนางไม่ออก รู้สึกแค่ว่านางไม่ค่อ

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1359

    พวกโจรแทบจะฉี่ราดกันหมดแล้วแต่ยังดีที่ไม่ใช่พวกที่ไม่เคยเจอเรื่องอะไรมา ดังนั้นจึงยังพอได้ยินอย่างชัดเจนว่าประโยคที่จั๋วซือหรานพูดเมื่อครู่คือ 'แกะปากของพวกเขาออกเถอะ'ไม่ใช่คำว่า 'ส่งพวกเขาไปสบายเถอะ'ดังนั้นเชื่อได้กว่าครึ่งว่าไม่ได้จะเอาชีวิตพวกเขาแต่ก็น่ากลัวอยู่ดีและรู้สึกว่าคมแหลมเย็นเยือกนั้น กรีดผ่านปากไป!วิญญาณราวกับกำลังสั่นเทา ว่ายังไงดีล่ะ...แมงมุมตัวใหญ่ยักษ์ขนาดนั้น ใช้แขนเคียวกรีดใยแมงมุมที่ปากพวกเขาการเคลื่อนไหวที่ละเอียดแบบนี้ มันเหมือนกับช้างกำลังแกะสลักดอกไม้บนเต้าหู้เลย!ต่อให้เจ้ารู้ว่าช้างอยากจะแกะสลักดอกไม้บนเต้าหู้ แต่ก็ไม่รู้ว่ามันจะทำสำเร็จหรือไม่นี่นา!พวกเขาตอนนี้รู้สึกแบบนี้แต่ใยแมงมุมบนปากพวกเขาก็แยกออกจากกันแล้วพริบตานั้น เหมือนวิญญาณหลุดออกไปจากร่างจริงๆ...อย่าว่าแต่ลุกขึ้นยืนเลย แค่คุกเข่าก็ยังไม่มั่นคงด้วยซ้ำกองเผละเหมือนโคลนกันอยู่บนพื้นหน้าผากเหงื่อแตกซีดไปหมด เสื้อผ้ายิ่งถูกเหงื่ออาบจนชุ่มทำได้แค่อ่อนพับอยู่บนพื้น และเห็นหญิงสาวหน้าตางามล่มเมืองคนนี้ ใช้สีหน้าเหมือนยิ้มเหมือนไม่ยิ้มจ้องมองพวกเขานางใช้ปลายเท้าสะกิดพวกเขา "

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1358

    เหล่าโจร: "..." หน้าตาดีแล้วมีประโยชน์อะไร แม่มดร้ายเขาสนรูปลักษณ์ที่ไหน!จั๋วซือหรานหันไปถามเหลียนเจิน "ไต่สวนหรือยัง? ได้อะไรบ้าง?"เหลียนเจินส่ายหัว "ยังขอรับ ปากแข็งกระดูกแข็งเหลือเกิน ไม่พูดอะไรเลย ยิ่งไปกว่านั้นยังกลัวพวกเขาเอะอะจนนายท่านตื่นอีกด้วย"จั๋วซือหรานพอได้ยิน ก็เลิกคิ้ว มองไปทางเจ้าพวกไม่รู้จักตายพวกนี้"โอ๋? ปากแข็งกระดูกแข็งรึ?"เหล่าโจรทั้งหมดเห็นว่าสีหน้าของนางแสดงท่าทีสนใจอย่างชัดเจนแต่สีหน้านี้ ทำเอาพวกเขาขนลุกซู่พวกเขามองกันออกว่า คนตรงหน้านี้ แม้จะร่างกายเป็นหญิง แต่ในเมื่อทำให้องครักษ์ศิโรราบได้ขนาดนี้ กระทั่งทำให้เหล่าสัตว์ประหลาดศิโรราบให้นี่ต้องเป็นตัวตนระดับจอมโฉดแน่นอนยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นนักควบคุมสัตว์ด้วย เพราะไม่ว่าจะรับมือกับกู่พิษเหล่านั้น หรือรรับมือกับหุ่นเชิด ไม่ว่าจะเป็นรับมือกับสัตว์ประหลาด...ก็ล้วนเป็นสิ่งที่จัดการได้ยากทั้งสิ้น เพราะความสนใจต่อกู่พิษ หุ่นเชิดและสัตว์ประหลาดของพวกเขา มีมากกว่าสนใจในตัวคนเสียอีกหรืออธิบายได้ว่า ในสายตาพวกเขา ชีวิตคนนั้น...แทบไม่มีค่าอะไรพอได้ยินนางหางเสียงยกขึ้นเล็กน้อยของนาง พกวเขาก็เริ่มรู้แ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status