共有

บทที่ 1419

作者: กานเฟย
นับจากนี้ไป หลิงอวี๋ที่เคยถูกพวกนางทำให้อับอายก็จะกลายเป็นมารดาแห่งแคว้นฉินตะวันตกแล้ว นางจะเป็นสตรีที่ได้รับการเคารพเป็นอันดับหนึ่งในฉินตะวันตก!

ต่อให้สวี่เหยียนจะยังมิยอมแพ้แต่ก็ทำได้เพียงคำนับและสรรเสริญอวยพรฮองเฮาเซิ่งอู่ตามทุกคนไป

พิธีแต่งตั้งฮองเฮาของหลิงอวี๋ในวันนี้ ไท่เฟยเส้ามิสบายจึงมิได้มา

องค์ชายคังก็นอนซมอยู่บนเตียงมิสามารถออกมาได้เพราะถูกโบยไปห้าสิบครั้งที่ทำเอาชีวิตหายไปกึ่งหนึ่งแล้ว

แต่การที่ขาดคนสำคัญสองคนนี้ไปสำหรับการจัดพิธีแต่งตั้งฮองเฮานี้ก็เห็นได้ชัดว่ามิได้มีคุณค่ามากพอที่จะหยิบยกมาเอ่ยถึง

ผู้ใดจะกล้าเอ่ยถึงสองคนนั้นในสถานการณ์สำคัญเช่นนี้เล่า เช่นนั้นจะมิเป็นโชคร้ายของเซียวหลินเทียนกับหลิงอวี๋หรือ?

เหล่าขุนนางและสตรีบรรดาศักดิ์ยังคงจดจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในงานเลี้ยงเมื่อวานได้อย่างแม่นยำ

ตอนนี้เป็นใต้หล้าของเซียวหลินเทียนกับหลิงอวี๋ ไท่เฟยเส้ากับองค์ชายคังกลายเป็นอดีตไปแล้ว

แต่จ้าวฮุยมิได้ใส่ใจเรื่องการสูญเสียอำนาจไป

ใต้หล้าล้วนเป็นสิ่งที่คาดเดาได้ยาก!

แม้ว่าเซียวหลินเทียนจะนั่งอยู่บนบัลลังก์มังกรแล้วอย่างไรเล่า จะนั่งอยู่ได้อย่างมั่นคงหรือไม่ก็ยังมิแ
この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード
ロックされたチャプター

最新チャプター

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2712

    “หึ”หลิงอวี๋แสดงฝีมือเพียงกระบวนท่าเดียวก็ข่มขวัญคนทั้งลานได้แล้ว นางแค่นเสียงเย็นชา หันไปมองผู้คุ้มกันสองคนที่ยังคงคุมตัวหลิงหว่านอยู่“พวกเจ้าจะยอมปล่อยน้องชายข้าดี ๆ หรือจะบีบให้ข้าต้องลงมือ?”ผู้คุ้มกันทั้งสองหวาดกลัวจนขาอ่อนยวบ แม้แต่หยวนซือหลิง พวกเขายังรับมือมิไหว นับประสาอะไรกับคนผู้นี้!“ปล่อยนาง!”ลุงต้วนถือเป็นคนที่พอจะใช้เหตุผลได้มากที่สุดในที่นั้น เขามองออกแล้วว่าต่อให้คนฝ่ายตนทั้งหมดรวมพลังกัน ก็อาจจะมิใช่คู่ต่อสู้ของหญิงสาวตรงหน้า สู้ทำตัวเป็นคนดีเสียเลยดีกว่าเขาใช้มือทั้งสองข้างดึงผู้คุ้มกันทั้งสองคนออกไป แล้วประคองหลิงหว่านขึ้นมาด้วยตนเอง“แม่นาง ขออภัยที่ล่วงเกิน!”ลุงต้วนประสานมือคารวะหลิงหว่านแม้หลิงหว่านกับหลิงอวี๋จะปลอมตัวเป็นบุรุษ แต่ลุงต้วนท่องยุทธภพมานานปี มีหรือจะมองการปลอมตัวของคนทั้งสองมิออก!“ลุงต้วน... บุกเข้าไปพร้อมกัน ฆ่าพวกมันเสีย!”“พวกมันสังหารพี่ใหญ่ข้า ข้าจะล้างแค้นให้พี่ใหญ่!”หยวนซือหลิงฟื้นคืนสติขึ้นมา เมื่อเห็นว่าลุงต้วนคิดจะปล่อยคนทั้งสองไป ก็ร้อนใจตะโกนลั่น “หากท่านมิจับพวกมันไว้ กลับไปข้าจะฟ้องท่านพ่อว่าท่านสมรู้ร่วมคิดกับพวกมั

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2711

    หลิงอวี๋ยังมิทันแตะพื้น หยวนซือหลิงก็ชูกระบี่แทงสวนขึ้นมา พร้อมกับตวาดลั่นว่า “เจ้าฆ่าพี่ใหญ่ข้า วันนี้หากข้ามิฆ่าเจ้า ข้าก็มิขอแซ่หยวนอีกต่อไป!”เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง! หยวนซือหลิงตวัดกระบี่ในมืออย่างบ้าคลั่ง กระหน่ำแทงเข้าใส่หลิงอวี๋อย่างรวดเร็วทุกกระบวนท่าของหยวนซือหลิงล้วนเป็นเพลงกระบี่สังหาร ทั้งรวดเร็วและอำมหิต เป็นการจู่โจมที่มิเปิดโอกาสให้หลิงอวี๋ได้ลงสู่พื้นเลยแม้แต่น้อยหลิงอวี๋ลอยอยู่กลางอากาศ พลังปราณจากจุดตันเถียนยังคงค้ำจุนนางไว้ได้แต่หากมิสามารถลงสู่พื้นได้ เห็นได้ชัดว่านางตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบทันทีที่พลังปราณจากจุดตันเถียนหมดลง นางย่อมต้องร่วงหล่นลงมา“นายน้อย!”ลุงต้วนเห็นหยวนป๋อนอนอยู่บนพื้น คิดจะเข้าไปช่วยเหลือ แต่หยวนซือหลิงกำลังตวัดกระบี่อย่างบ้าคลั่ง ทำให้เขามิสามารถเข้าใกล้ได้เลย“จับเจ้าเด็กนั่นไว้!”อันเหลียนสาวใช้ของหยวนซือหลิงเห็นหลิงหว่านชักกระบี่เตรียมจะพุ่งเข้ามา พลันดวงตาก็สว่างวาบขึ้นมาทันที นางตะโกนสั่งผู้คุ้มกัน“พี่ชายของเจ้าเด็กนี่สังหารนายน้อย ถ้ามิจับพวกมันไว้ กลับไปพวกเราจะอธิบายกับเจ้าตำหนักและฮูหยินได้อย่างไร!”เมื่อผู้คุ้มกันหลายคนได้

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2710

    ในขณะที่เสียงของหยวนซือหลิงยังคงดังก้อง ฝ่ามือของหลิงอวี๋ที่วาดเป็นวงแหวนก็เคลื่อนไหวด้วยความเร็วประดุจสายฟ้าฟาด ทะลวงผ่านห่วงแส้ที่ปลายแส้ของหยวนซือหลิงสร้างขึ้นในพริบตายังมิทันที่หยวนซือหลิงจะได้สติกลับคืนมา ฝ่ามือของหลิงอวี๋ก็คว้าจับปลายแส้ไว้ได้แล้ว พร้อมกับออกแรงกระชากอย่างรุนแรงหยวนซือหลิงเพียงรู้สึกราวกับว่ามีกระแสพลังอันเกรี้ยวกราดสายหนึ่งพุ่งผ่านด้ามแส้ที่นางกำอยู่เข้ามาในร่าง ทำให้นางสั่นสะท้านไปทั้งตัว และคลายมือออกจากด้ามแส้ในทันใด“นี่แน่ะ…”หลิงอวี๋สะบัดข้อมือฟาดแส้กลับไปถูกร่างของหยวนซือหลิงเต็ม ๆ จนนางกระเด็นล้มกลิ้งออกไปไกลหลายเมตร“สารเลว กล้าทำร้ายน้องสาวข้างั้นรึ! รับกระบี่ไป!”หยวนป๋อคำรามลั่นด้วยความโกรธเกรี้ยว กวัดแกว่งกระบี่พุ่งเข้าใส่หลิงอวี๋หลิงอวี๋หัวเราะเบา ๆ ในลำคอ พลางสะบัดแส้ของหยวนซือหลิงในมือ เงาแส้พลิ้วไหวเข้าพันรัดกระบี่ของหยวนป๋อไว้ในชั่วพริบตา“คุณชาย มิถามไถ่ผิดถูกขาวดำกลับเข้าข้างน้องสาวของตนเสียแล้ว หากบิดามารดาของพวกเจ้าสอนมาให้เอาแต่ใจ มิแยกแยะผิดถูก รังแกผู้อ่อนแอกว่า เช่นนั้นข้าก็ไม่มีอะไรจะพูด คงต้องตัดสินกันด้วยฝีมือแล้ว!”หลิงอ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2709

    เด็กสาวกำลังประลองฝีมือกับหลิงอวี๋ นางรู้สึกว่าขอเพียงตนออกแรงอีกสักหน่อย หลิงอวี๋ก็จะต้องถูกปลายแส้ของนางสังหารจนสิ้นใจเป็นแน่นางหารู้ไม่ว่าตนได้ทุ่มเทพลังทั้งหมดไปกับการตวัดแส้นั้นแล้วในขณะที่หลิงอวี๋นั้นมือเปล่าไร้อาวุธ ใช้เพียงฝ่ามือข้างเดียวรับการโจมตีอันหนักหน่วงของนางยิ่งไปกว่านั้น หลิงอวี๋มิได้คิดจะสังหารนาง เพียงแต่ใช้พลังเจ็ดส่วนในการรับมือเท่านั้นในตอนนั้นเอง ชาวบ้านและทหารที่กำลังก่อสร้างอยู่โดยรอบต่างพากันเข้ามามุงดูการประลองของคนทั้งสองและที่ไกลออกไป ชายหนุ่มคนหนึ่งพร้อมด้วยผู้คุ้มกันหลายคนก็กำลังเดินเข้ามาเช่นกันเมื่อเห็นภาพนี้จากระยะไกล หัวใจของชายหนุ่มพลันกระตุกวูบ เขารีบพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วชายหนุ่มอายุราวยี่สิบปี มีเค้าหน้าละม้ายคล้ายเด็กสาวอยู่บ้าง รูปโฉมงดงามดุจหยกสลัก ดวงตาสุกใสราวกับดวงดาวคิ้วดกหนา จมูกโด่งเป็นสัน ใบหน้าหล่อเหลาคมคายแฝงแววเย็นชาเขาสวมใส่เสื้อคลุมผ้าต่วนลายดอกเหมยสีคราม ทับด้วยเสื้อกั๊กขนมิงค์ปกคอประดับลายเมฆา เครื่องแต่งกายทั้งร่างบ่งบอกถึงฐานะอันสูงส่งชายหนุ่มกวาดสายตามองการต่อสู้ของเด็กสาวและหลิงอวี๋แวบหนึ่ง ก็ชักกระบี่พรวด

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2708

    หลิงอวี๋หลุดหัวเราะออกมา เด็กสาวผู้นี้ช่างมีวาจาโอหังยิ่งนักยังมิรู้ด้วยซ้ำว่านางมีวรยุทธ์ระดับใด กลับกล้าเอ่ยว่าจะสังหารนางได้นางคลายปลายแส้ลงอย่างเย็นชา กล่าวว่า “เช่นนั้นเหตุใดมิแจ้งนามของเจ้ามาเล่า คุณชายเช่นข้าก็มิรังแกคนไร้นาม!”เด็กสาวโกรธจนคิ้วเรียวงามเลิกขึ้น นางแค่นเสียงเย็นชา “เจ้ามิคู่ควรที่จะรู้นามของคุณหนูอย่างข้า!”“หากอยากรู้ ก็รอให้คุณหนูเช่นข้าส่งเจ้าลงไปนรกเสียก่อน แล้วข้าจะบอกเจ้าเอง!”กล่าวจบ เด็กสาวก็ทะยานร่างขึ้น เงาแส้พลิ้วไหวสะบัดไปมา ปราณสังหารสีขาวสายแล้วสายเล่าเคลื่อนไหวร่ายรำไปตามเงาแส้ พุ่งเข้าใส่หลิงอวี๋“น้องเล็ก ถอยไป!”หลิงอี๋ร้องเตือนหลิงหว่านแล้วจึงพุ่งร่างเข้าไปรับมือหลิงหว่านเห็นจิตสังหารอันรุนแรงของเด็กสาวผู้นั้นแล้วจึงรีบถอยห่างออกไปหลายสิบเมตรณ ใจกลางลานต่อสู้ หลิงอวี๋ถูกเงาแส้ของเด็กสาวปกคลุมไว้จนหมดสิ้นแม้หลิงหว่านจะรู้ว่าระดับวรยุทธ์ของหลิงอวี๋นั้นสูงกว่าตน แต่นางก็มิเคยเห็นหลิงอวี๋ต่อสู้กับใครมาก่อนเมื่อเห็นจิตสังหารที่รุนแรงและเกรี้ยวกราดถึงเพียงนี้ หลิงหว่านก็อดเป็นห่วงหลิงอวี๋มิได้นางค่อย ๆ หยิบนกหวีดเหล็กออกมาอย่างเงีย

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2707

    หลิงอวี๋และหลิงหว่านเดินทางต่อไป ระหว่างทางจึงได้เห็นว่าน้ำท่วมในหมู่บ้านโดยรอบล้วนถูกระบายลงสู่แม่น้ำหงส์ฟ้าแล้วมิรู้ว่าเป็นเพราะได้รับข่าวสารจากแม่ทัพจี้ หรือเป็นวิธีเอาตัวรอดที่หยางเฉิงคิดขึ้นมาได้เองหลิงอวี๋เห็นว่าหมู่บ้านสองแห่งได้เริ่มบูรณะบ้านเรือนขึ้นใหม่ ทั้งยังมีเหล่าทหารจำนวนมากคอยช่วยเหลือชาวบ้านในการฟื้นฟูอีกด้วย“พี่หญิงหลิงหลิง ข้าดูแล้วว่าข้าหลวงหยางผู้นี้ก็นับเป็นขุนนางที่ดีผู้หนึ่ง หากเป็นเช่นนี้ พวกเราคงจะผ่านปากั๋วโจวไปได้อย่างราบรื่นแล้ว!”หลิงหว่านมองดูภาพเบื้องหน้าแล้วเอ่ยขึ้นมาลอย ๆ“ดูกันไปก่อน ข้าก็หวังว่าพวกเราจะผ่านไปได้อย่างราบรื่นเช่นกัน!”ขณะที่หลิงอวี๋และหลิงหว่านกำลังเดินอยู่นั้น ก็พลันเห็นคนกลุ่มหนึ่งเดินมาข้างหน้า เด็กสาวผู้นำกลุ่มสวมกระโปรงสีแดงอมชมพูยาวคลุมเข่า ทับด้วยเสื้อคลุมตัวสั้นสีแดงกุหลาบบนสาบเสื้อและชายเสื้อคลุมของนางประดับด้วยหินกุหลาบและหินตาเสือเม็ดเล็กกลมมนลูกปัดเล็ก ๆ เหล่านี้ส่องประกายระยิบระยับดุจพู่ดารา แสงสะท้อนงดงามราวกับสีเมฆายามอัสดง เผยให้เห็นกลิ่นอายของความสูงศักดิ์ผิวพรรณของเด็กสาวละเอียดอ่อน ใบหน้างดงามดุจดอกท้อ

続きを読む
無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で!お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう!
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status