LOGINShare
บทที่ 1690
Latest chapter
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2674
ก่อนหน้านี้หลิงอวี๋ได้ให้หูเฉิงรวบรวมข้อมูลจำนวนครัวเรือนที่เหลืออยู่ จำนวนประชากร และบ้านที่มีแรงงานในหมู่บ้านตงหยางแล้วข้อมูลเหล่านี้เซียวหลินเทียนก็ได้รับมาฉบับหนึ่งเช่นกันหมู่บ้านตงหยางยังคงเหลือประชากรอยู่สามร้อยกว่าคน และมีผู้ใช้แรงงานได้เกือบร้อยคนจำนวนครัวเรือนที่เหลืออยู่มีทั้งหมดราวหกสิบถึงเจ็ดสิบครัวเรือนหากทุกครอบครัวต้องสร้างบ้านใหม่ นั่นหมายความว่าจะต้องสร้างบ้านถึงหกสิบถึงเจ็ดสิบหลังในบรรดาหกสิบถึงเจ็ดสิบครัวเรือนนี้ ยังมีอีกยี่สิบกว่าครัวเรือนที่เป็นครอบครัวของหญิงม่ายและเด็กกำพร้าที่ไม่มีแรงงานในบ้านหลิงอวี๋ครุ่นคิดว่า การให้ครอบครัวที่มีแรงงานลงแรงเพื่อสร้างบ้านใหม่นั้น คงไม่มีใครคัดค้านแต่การจะให้คนเหล่านี้ช่วยเหลือครอบครัวที่ไม่มีแรงงานด้วย พวกเขาจะเต็มใจหรือไม่?ขณะที่นางกำลังคิดอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงของเซียวหลินเทียนพูดขึ้นว่า “พวกเจ้ามีผู้ที่ใช้แรงงานได้หนึ่งร้อยยี่สิบคน! กองกำลังนี้แข็งแกร่งยิ่งนัก หากร่วมแรงร่วมใจกัน สร้างบ้านวันละหนึ่งหลัง มิถึงสามเดือน ทุกครัวเรือนก็จะได้อยู่บ้านใหม่กันถ้วนหน้า!”เมื่อชาวบ้านหลายคนลองคิดดูแล้วก็รู้สึกมิเต็มใจน
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2673
ในสมัยที่เซียวหลินเทียนยังอยู่ฉินตะวันตก เขาเคยดำรงตำแหน่งในกรมโยธาธิการ รับผิดชอบงานฟื้นฟูย่านการค้าที่ถูกเพลิงไหม้มาก่อนเมื่อหลิงอวี๋เอ่ยขึ้นเพียงประโยคเดียว เซียวหลินเทียนก็เข้าใจความคิดของนางได้ในทันทีบ้านเรือนในหมู่บ้านตงหยางนั้นถูกทำลายย่อยยับอย่างสิ้นเชิงจริง ๆ ต่อให้ซ่อมแซมก็คงมิต่างอะไรกับการสร้างขึ้นมาใหม่เซียวหลินเทียนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงเอ่ยขึ้น “หูเฉิง เจ้าไปเรียกชาวบ้านเหล่านั้นมา ให้แต่ละครัวเรือนที่มีแรงงานส่งตัวแทนมาหนึ่งคน เราจะมาหารือร่วมกันว่าจะซ่อมแซมกันอย่างไรดี!หูเฉิงจึงเรียกบุตรชายทั้งสองของตนมา ทั้งยังเรียกเพื่อนบ้านอีกหลายคนให้มาช่วยกัน เพียงครึ่งชั่วยามก็สามารถรวบรวมหัวหน้าครัวเรือนของหมู่บ้านตงหยางได้เกินกว่าครึ่งแล้วทุกคนมารวมตัวกันอยู่ในเพิงพักพิงชั่วคราวที่ลู่ปินและคนของเขาสร้างขึ้น พลางจับจ้องไปยังเซียวหลินเทียนและหลิงอวี๋เซียวหลินเทียนกล่าวถึงสภาพความเสียหายของบ้านเรือนในหมู่บ้านให้ทุกคนฟัง ก่อนจะเอ่ยว่า “พวกเจ้าคงเห็นแล้วว่าบ้านของตัวเองพังเสียหายจนมิเป็นท่า บ้านบางหลังเสียหายหนักจนไม่มีค่าพอที่จะซ่อมแซมแล้ว”“ข้าเคยดำรงตำแหน่งในกร
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2672
สายฝนยังคงโปรยปรายลงมา ทว่าชาวบ้านแห่งหมู่บ้านตงหยางต่างกำลังเร่งมือขุดคลองกันอย่างขะมักเขม้นท่ามกลางสายฝนหูเฉิงถึงกับเรียกภรรยาของตนออกมาช่วย ส่วนป้าหูก็ช่วยรวบรวมเหล่าสตรีในหมู่บ้านมาทำหน้าที่ส่งข้าวส่งน้ำด้วยความพยายามของทุกคน ในที่สุดเมื่อถึงยามค่ำก็สามารถขุดคลองเชื่อมจากหมู่บ้านตงหยางไปยังแม่น้ำสายใหญ่ได้สำเร็จเมื่อเห็นมวลน้ำท่วมไหลระบายออกจากหมู่บ้านตงหยางลงสู่แม่น้ำใหญ่ ใบหน้าของทุกคนก็ปรากฏรอยยิ้มแห่งความยินดีหลิงอวี๋ได้สังเกตทิศทางการไหลของน้ำท่วมแล้ว จึงดึงตัวหูเฉิงมาชี้แนะสถานการณ์ตรงหน้าอีกครั้ง“ท่านลุงหู วันพรุ่งพวกท่านช่วยขุดเพิ่มในจุดเหล่านี้อีกสักหน่อย เพียงเท่านี้ก็จะสามารถระบายน้ำท่วมขังในหมู่บ้านออกไปได้ทั้งหมดแล้ว”“ในภายภาคหน้าก็ช่วยซ่อมแซมคลองที่ขุดขึ้นมาเหล่านี้ อย่าได้ปล่อยทิ้งร้างไป เช่นนี้แล้วต่อให้ในภายหน้าต้องเผชิญกับพายุฝนหรือน้ำท่วมใหญ่อีก ก็จะมิถูกน้ำท่วมแล้ว!”หูเฉิงเห็นแล้วว่าน้ำท่วมในหมู่บ้านได้ระบายออกไปกว่าครึ่งผ่านคลองสายใหม่นี้แล้ว เขาจึงรู้สึกนับถือหลิงอวี๋จากใจจริงเขามองออกเช่นกันว่า จุดที่หลิงอวี๋ชี้แนะนั้นถูกต้อง การขุดคลองหลายสาย
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2671
หลิงอวี๋นั่งลงและเริ่มตรวจรักษาผู้ป่วยทันทีโชคดีที่ฮูหยินจี้ยังคงเกรงใจในฐานะของหลิงอวี๋ จึงได้สั่งให้องครักษ์จัดระเบียบให้ชาวบ้านเข้าแถวอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยหลิงอวี๋ตรวจรักษาผู้ป่วยอย่างอดทน ส่วนหลิงหว่านคอยช่วยเขียนใบเทียบยาอยู่ข้าง ๆเมื่อเซียวหลินเทียนเข้ามาเห็นภาพนั้น ก็อดรู้สึกเจ็บปวดใจแทนนางมิได้ออกไปวิ่งเต้นมาทั้งวัน ครั้นกลับมาก็ยังมิได้พักผ่อน หลิงอวี๋ลำบากยิ่งนักในเมื่อหลิงอวี๋มิได้พักผ่อน เซียวหลินเทียนก็ย่อมมิพักเช่นกัน เขาไปหาลู่ปินเพื่อมอบหมายภารกิจในการขุดลอกแม่น้ำหลิงอวี๋ยุ่งอยู่จนกระทั่งเที่ยงคืนจึงตรวจผู้ป่วยจนหมดสิ้นนางเหนื่อยล้าจนแทบจะยกแขนมิขึ้น หลังจากชำระล้างร่างกายอย่างเร่งรีบแล้วก็ล้มตัวลงนอนทันทีรุ่งเช้าของอีกวัน เมื่อหลิงอวี๋ตื่นขึ้นมา เซียวหลินเทียนและคนอื่น ๆ ก็เตรียมพร้อมที่จะออกเดินทางแล้วหลิงหว่านนำเสบียงแห้งมาให้หลิงอวี๋ เมื่อขึ้นรถม้าแล้วก็หยิบออกมาให้นางกิน“พี่หญิงหลิงหลิง เราจะขุดลอกแม่น้ำได้จริง ๆ หรือเจ้าคะ?”เมื่อคืนหลิงหว่านก็ได้ยินเรื่องราวมาบ้างแว่ว ๆ แต่นางมิอยากจะเชื่อว่าหลิงอวี๋ออกไปเพียงวันเดียวก็สามารถหาหนทางได้แล้
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2670
เสียงของหูเหิงเอ่ยขึ้นมา “ท่านแม่ ท่านพ่อพูดถูก เสบียงเหล่านี้พวกเรากินมิหมดหรอก แต่พวกป้าเลี่ยวอดอาหารมาหลายวันแล้วขอรับ!”“พวกเด็กกำพร้าและหญิงหม้ายมิสามารถออกไปหาอาหารได้ พวกเราช่วยได้สักนิดก็ช่วยเถิดขอรับ!”“ท่านวางใจได้ หากพวกเราไม่มีเสบียงแล้ว ข้ากับท่านพ่อเข้าไปล่าสัตว์ในภูเขาให้ได้ มิปล่อยให้ท่านแม่กับน้องสาวต้องอดอย่างแน่นอน!”สตรีผู้นั้นเงียบไปสักพักหนึ่งแล้วจึงเอ่ยว่า “นำไปมอบให้เถิด! วันพรุ่งแม่จะไปขุดผักป่าที่ในภูเขาสักหน่อย เอามาผสมกับข้าวแล้วต้มโจ๊กให้พวกเจ้ากิน จะได้ประทังชีวิตไปจนบาดแผลเจ้าหายดี!”หลิงอวี๋ฟังถึงตรงนี้แล้วก็จากไปก่อนหน้านี้นางยังกังวลอยู่ว่าหูเฉิงจะอาศัยการสนับสนุนของตนไปแอบอ้างบารมีเพื่อรังแกผู้อื่น และข่มเหงชาวบ้านบัดนี้เมื่อเห็นว่าแม้มีเพียงแต่เสบียงหนึ่งถุง หูเฉิงก็มิได้เก็บไว้เองแต่แบ่งปันให้คนที่ต้องการความช่วยเหลืออีกทั้งลูกทั้งสองคนและภรรยาของหูเฉิงก็มิใช่คนเห็นแก่ตัวเช่นกัน การที่หลิงอวี๋มอบเสบียงบรรเทาทุกข์ให้กับพวกเขาก็สามารถวางใจได้แล้วหลิงอวี๋รีบกลับไปที่เมืองจงโจว เซียวหลินเทียนยังมิกลับมา ดังนั้นหลิงอวี๋จึงไปหาแม่ทัพจี้ก่อนแ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2669
หูเฉิงมองแผนที่ที่หลิงอวี๋วาดขึ้นมาแล้วลูบคางอย่างนิ่งเงียบจากนั้นหูกังก็เอ่ยแทรกขึ้น “ฮองเฮาหลิง ทางน้ำนี้ต้องขุดนานเท่าใดหรือ? เมื่อขุดแล้วจะทำให้น้ำที่ท่วมอยู่ระบายออกไปได้จริงหรือพ่ะย่ะค่ะ?”หลิงอวี๋จึงเอ่ยออกไปอย่างมั่นใจ “หูกัง ข้าช่วยสำรวจมาให้พวกเจ้าแล้ว… พวกเจ้ามิเคยเห็นแม่น้ำสายนั้น อย่าว่าแต่น้ำที่ท่วมในหมู่บ้านพวกเจ้าเลย น้ำที่ท่วมพวกหมู่บ้านในละแวกนี้ก็ระบายไปได้ไม่มีปัญหา!”“พวกเจ้าไปหาคนมาขุดเถิด ข้าจะรับผิดชอบเรื่องอาหารการกินของพวกเจ้าเอง ไม่มีทางปล่อยให้พวกเจ้าหิวโซไปทำงานเป็นแน่!”จากนั้นหลิงอวี๋ก็หันไปหาหูเฉิงอีกครั้ง “ท่านลุงหู ท่านเป็นคนที่ได้เห็นใต้หล้ามาก่อน ท่านน่าจะรู้ดีว่าพึ่งพาผู้อื่นนั้นมิสู้พึ่งพาตนเอง!”“หวังพึ่งราชสำนักมิได้แล้ว ก็ทำได้เพียงพึ่งพาตนเองเท่านั้น! หากพวกท่านมิยินยอมที่จะช่วยเหลือตนเองก็ทำได้เพียงแต่รอความตายเท่านั้น!”“ฝนตกหนักเช่นนี้มิรู้ว่าเมื่อใดจะหยุดตก หากพวกท่านอยู่บนภูเขาเช่นนี้ไปตลอด ไม่มีใครไปขุดลอกระบายน้ำ เช่นนั้นสถานการณ์ก็จะเลวร้ายลงเรื่อย ๆ!”“แม้ว่าพวกเราจะอยากช่วยเหลือพวกท่าน แต่ก็ไม่มีกำลังคนและทรัพยากรมากถึงเพียงนั
You may also like
แม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ
ต้าซินซิน22.8K viewsหลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก
จิ้งซิง481.2K viewsอ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส
จุ้ยหลิงซู800.3K viewsบุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ
เหยียนซี140.1K viewsทัณฑ์อสุรา
เพลงมีนา13.1K viewsพ่อบัณฑิตหน้าขาว ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
l3oonm@5.2K viewsขอโทษทีนิยายเรื่องนี้มีตัวร้ายเป็นตัวเอก!
I-KYEOM1.2K viewsซูฮุ่ยฉิน หวนคืนมาพลิกชะตา
น้ำพริกหวาน330 views
