เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1690
บทล่าสุด
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2406
“นี่คือสัตว์เทพมังกรฟ้าของหลงอี้หรือ?”หลิงอวี๋เบิกตากว้างอย่างตื่นตะลึง นางเชื่อมาตลอดว่าการดำรงอยู่ของมังกรฟ้าเป็นเพียงตำนาน มิคาดคิดเลยว่าตนเองจะโชคดีได้ยลโฉมมังกรฟ้ามังกรฟ้าตนนี้เป็นเพียงซากโบราณหรือยังมีชีวิตอยู่กันแน่?หลิงอวี๋ค่อย ๆ ย่องเท้าเข้าไปใกล้หมายจะลองสัมผัสมังกรฟ้าดูนางยื่นมือไปสัมผัสร่างมังกรฟ้าอย่างลองเชิง ผิวสัมผัสนั้นเย็นเฉียบ มิแน่ใจว่าเป็นความเย็นจากเกล็ดมังกร หรือเป็นเพราะอุณหภูมิภายในถ้ำแห่งนี้กันแน่เมื่อเห็นว่ามังกรฟ้ายังคงนิ่งเฉย หลิงอวี๋จึงลองแนบหูลงกับร่างของมันทันใดนั้น หลิงอวี๋ก็สัมผัสได้ถึงการไหลเวียนของโลหิตอย่างแผ่วเบาภายในร่างของมังกรฟ้ามังกรฟ้ายังมีชีวิตอยู่!หลิงอวี๋ถอยหลังไปสองสามก้าว จ้องมองดวงตาที่ปิดสนิทของมังกรฟ้าด้วยความตกตะลึงว่ากันว่าหลงอี้มีอายุยืนยาวถึงแปดร้อยปี มังกรฟ้าตนนี้เป็นสัตว์เทพ คงอายุยืนยาวนับพันปีกระมัง!หลิงอวี๋นึกถึงเรื่องที่งูมักจะจำศีล มังกรฟ้าตนนี้อยู่ในสภาพเช่นนี้ คงกำลังจำศีลอยู่เช่นกัน!“เจ้าให้ข้ามาปลุกมันหรือ?”หลิงอวี๋หันไปมอง ก็เห็นสัตว์ประหลาดว่ายน้ำตามนางมาตั้งแต่เมื่อใดก็มิทราบเมื่อได้ยินคำของหล
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2405
หลงเพ่ยเพ่ยครุ่นคิดฟุ้งซ่าน อดมิได้ที่จะรู้สึกสิ้นหวังอยู่บ้างด้วยนิสัยของนางแล้ว ไม่มีทางที่จะตามตอแยเย่หรงมิเลิกราเหมือนเช่นหยางหงหนิงหลิงอวี๋ที่เตือนนางเช่นนั้น ก็เพราะมิอยากให้นางถลำลึกลงไปกว่านี้หากแต่เรื่องของความรู้สึก จะวางลงได้อย่างง่ายดายหรือ?หลงเพ่ยเพ่ยเติบโตมาจนป่านนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่ได้พบคนอย่างเย่หรงที่สามารถพูดคุยกันได้อย่างถูกคอและมีทัศนคติที่คล้ายคลึงกันนางมิอาจจินตนาการได้เลยว่า หากต้องสูญเสียเย่หรงไปแล้วตนเองจะยังสามารถตามหาคนเช่นเขาได้อีกหรือไม่!อย่างไรเสียหลงเพ่ยเพ่ยก็ได้รับบาดเจ็บอยู่ ทั้งยังอ่อนล้าหมดแรง ครั้นเมื่อคิดสับสนวุ่นวายไปเรื่อยเปื่อย ในที่สุดก็เผลอหลับไปโดยมิรู้ตัวทว่าหลิงอวี๋กลับข่มตาหลับมิลง ในห้วงคำนึงของนางเต็มไปด้วยเรื่องของสัตว์ประหลาดตนนั้น หากวันพรุ่งฟ้าสางแล้วมันตื่นขึ้นมา มันจะยังปล่อยให้พวกนางออกไปโดยสวัสดิภาพอยู่หรือ?หลิงอวี๋พลันนึกถึงเรื่องเล่าเกี่ยวกับสัตว์ประหลาดตนนี้ที่เย่หรงเคยบอกแก่นางว่ากันว่าสัตว์ประหลาดตนนี้คือสัตว์เทพมังกรฟ้าผู้พิทักษ์ปีกมังกร นางได้เห็นสัตว์ประหลาดแล้ว ทว่ากลับยังมิเห็นมังกรฟ้ามังกรฟ้ายังคงม
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2404
หลิงอวี๋กลับมาถึงข้างกายหลงเพ่ยเพ่ย นางกำลังชะเง้อคอมองหาอย่างกระวนกระวายใจ เมื่อเห็นหลิงอวี๋ก็ดีใจจนน้ำตาไหลพราก“พี่หญิงหลิงหลิง ท่านกลับมาแล้ว! เมื่อครู่ข้ายังกังวลอยู่เลยว่าท่านจะเกิดเรื่องอันตรายอะไรขึ้นเสียอีก!”อย่างไรเสียในถ้ำนี้ก็อันตรายรอบด้าน สัตว์ประหลาดยังคงจ้องเขม็งอยู่ด้านนอก หลงเพ่ยเพ่ยจึงหวาดหวั่นใจอยู่ตลอดเวลา“ข้าก็กลับมาปลอดภัยดีแล้วมิใช่หรือ!”หลิงอวี๋ยิ้มพลางปลอบหลงเพ่ยเพ่ย “สัตว์ประหลาดนั่นตื่นหรือยัง?”“ยังเลย เมื่อครู่ข้าแอบไปดูมาแล้ว มันหลับเป็นตายเลย!”หลงเพ่ยเพ่ยหัวเราะคิกคัก “ข้ายังลองโยนก้อนหินเล็ก ๆ ใส่ตัวมันด้วย มันยังมิตื่นเลย!”หลิงอวี๋เผลอยิ้มออกมา หลงเพ่ยเพ่ยผ่านพ้นความตื่นตระหนกในช่วงแรกไปได้แล้ว ดูท่าจะใจกล้าขึ้นมิน้อย“พี่หญิงหลิงหลิง พวกเราจะฉวยโอกาสตอนที่มันหลับหนีออกไปกันเลยดีหรือไม่?” หลงเพ่ยเพ่ยเอ่ยถามหลิงอวี๋ส่ายหน้า “ตอนนี้ยังออกไปมิได้!”“เหตุใดหรือ?”หลงเพ่ยเพ่ยร้อนใจกล่าว “หากมิฉวยโอกาสหนีไปตอนนี้ รอให้มันตื่นขึ้นมา พวกเราก็คงถูกมันจับกินแน่!”หลิงอวี๋ฝืนยิ้ม “สัตว์ประหลาดนั่นพาพวกเรามาที่ใดก็มิรู้ ตอนนี้ข้างนอกก็มืดค่ำแล้ว
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2403
ท่านอาหลินนิ่งเงียบไปหลิงอวี๋พูดถูก เขารับหน้าที่ผู้คุมในคุกน้ำแห่งนี้มาเกือบยี่สิบปี เขาเห็นกับตาตนเองว่าเลี่ยวหงเสียถูกจองจำที่นี่โดยปราศจากการไต่สวนใด ๆตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา เลี่ยวหงเสียต้องทนทุกข์ทรมานแสนสาหัสเพียงใด เขารู้ซึ้งแก่ใจยิ่งกว่าผู้คุมคนใด เขานับถือสตรีผู้นี้จากก้นบึ้งของหัวใจเขามักครุ่นคิดอยู่เสมอว่า สิ่งใดที่ค้ำจุนให้เลี่ยวหงเสียยังคงมีชีวิตอยู่ได้ หากเป็นตัวเขาเอง คงมิอาจทนทานต่อความทรมานเช่นนี้ได้เกินสองสามปีเป็นแน่“ท่านอาหลิน ข้ามิได้ต้องการบีบบังคับท่าน หากท่านเต็มใจช่วยเหลือข้า ได้โปรดแจ้งข่าวคราวล่าสุดของเลี่ยวหงเสีย รวมทั้งตำแหน่งที่แน่ชัดของคุกน้ำที่นางถูกกักขังอยู่ด้วยเถิด”“วันนี้ข้ายังมิอาจช่วยเหลือนางได้ แต่วันหน้าข้าจะกลับมาช่วยนางให้จงได้!”“ถึงกาลนั้น พวกท่านมิต้องยื่นมือเข้าช่วย เพียงแค่ปิดปากเงียบเรื่องทางลับนี้ไว้ก็พอ!”“เพื่อเป็นการตอบแทน เมื่อข้าจากไปแล้ว ข้าจะไปรักษาอาการป่วยของภรรยาท่านที่บ้าน พร้อมทั้งมอบเงินก้อนหนึ่งให้พวกท่านด้วย!”หลิงอวี๋พยายามโน้มน้าวท่านอาหลินอย่างสุดกำลัง นางมองออกว่าเสี่ยวหู่เชื่อฟังคำพูดของท่านอาหลินเ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2402
เมื่อได้ยินเสี่ยวหู่พูดเช่นนั้น หัวใจของหลิงอวี๋ก็กระตุกวูบ หรือนางจะผลีผลามเกินไป?นางยังนึกห่วงว่าคนทั้งสองนี้คงจะยากจนข้นแค้น ทั้งที่บ้านยังมีคนป่วย นางจึงคิดใช้ความสามารถพิเศษของตนช่วยเหลือพวกเขา พร้อมทั้งเกลี้ยกล่อมให้มาเป็นสายลับให้ตนเองแต่กลับคาดมิถึงว่าเจ้าเด็กเสี่ยวหู่นี่จะซื่อบื้อถึงเพียงนี้ คิดถึงแต่เงินรางวัล!“ท่านอาหลิน อย่าเพิ่งไปรายงาน!”หลิงอวี๋ร้อนรนร้องห้าม “ข้าเป็นหมอจริง ๆ และกล้าพูดได้เต็มปากว่าเป็นหมอที่เก่งกาจที่สุดในเมืองหลวงแดนเทพแห่งนี้ ขอเพียงท่านช่วยข้า ข้าจะพยายามสุดความสามารถเพื่อรักษาภรรยาของท่าน!”ท่านอาหลินมองหลิงอวี๋ด้วยแววตาเคลือบแคลงสงสัย แต่ก็ยังยื่นมือไปรั้งตัวเสี่ยวหู่ไว้“เจ้าเป็นใครกันแน่?”ท่านอาหลินตวาดเสียงกร้าวหลิงอวี๋ใช้มือขุดเพดานถ้ำอีกจนเกิดเป็นช่องกว้างราวฝ่ามือ คราวนี้นางพอจะมองเห็นใบหน้าของท่านอาหลินได้ราง ๆ แล้วท่านอาหลินอายุราวสี่สิบปี รูปร่างสูงใหญ่บึกบึน ผิวพรรณกร้านหนาและคล้ำเข้มจากการตรากตรำใช้ชีวิตในสถานที่อันแร้นแค้นนี้มานานปี“ข้าคือสิงอวี๋ ศิษย์ของเย่ซื่อฝาน! ท่านอาหลิน ฝีมือการแพทย์ของข้าก้าวล้ำเหนือกว่าอาจารย์
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2401
“ท่านอาหลิน เหตุใดจึงกะทันหันเช่นนี้? หรือว่าอาการป่วยของท่านอาสะใภ้กำเริบขึ้นอีกแล้ว?”เสี่ยวหู่เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงท่านอาหลินพยักหน้าอย่างขมขื่น “คราวก่อนที่ข้ากลับไป ท่านอาสะใภ้ของเจ้าก็ลุกจากเตียงมิไหวแล้ว ยังไอเป็นเลือดอีกด้วย หมอบอกว่าคงอยู่ได้อีกมินาน”“งานเฝ้าคุกน้ำนี่ พอเข้าเวรทีก็สิบวันครึ่งเดือนถึงจะได้กลับบ้าน อากลัวว่าถ้ายังทำต่อไป ครั้งหน้าพอกลับถึงบ้านอาจจะได้เห็นร่างไร้วิญญาณของนาง!”“นางอยู่กับข้ามาทั้งชีวิต ตามข้ามาก็มิเคยได้อยู่อย่างสุขสบาย ข้ามิอยากให้นางต้องตายไปโดยที่มิได้เห็นหน้าข้าอีก!”ท่านอาหลินพูดพลางเสียงสั่นเครือ ประโยคสุดท้ายแทบจะพูดออกมาด้วยเสียงสะอื้นเสี่ยวหู่ฟังแล้วรู้สึกหนักอึ้งในใจ คลำหาในอกเสื้อครู่หนึ่งก็หยิบเศษเงินจำนวนหนึ่งยัดใส่มือท่านอาหลินท่านอาหลินสะดุ้งโหยงราวกับถูกของร้อน รีบร้อนปฏิเสธ “มิได้ ๆ… ข้ามิเอา เสี่ยวหู่ บ้านเจ้าเองก็ลำบาก ท่านแม่ของเจ้ายังรอเจ้าหาเงินไปซื้อยาให้อยู่เลย!”“อายังมีเรี่ยวแรง เดี๋ยวออกไปแล้วจะหาเงินไปรักษาอาสะใภ้เจ้าเอง!”เสี่ยวหู่ฝืนยัดเงินใส่มือท่านอาหลิน พลางกล่าวว่า “ท่านอาหลิน ท่านแม่ข้าก็เหมือนคนป
บางทีคุณอาจจะชอบ
สตรีขี่ม้าออกศึก
ปาเย่วเซิ่งเซี่ย1.3M viewsทัณฑ์อสุรา
เพลงมีนา12.2K viewsนางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง
ชวี่เหว่ย8.6K viewsองค์ชายหลีกับชายาลี้รัก
ชาผลไม้130.8K viewsมเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน
เย่ว์เหมี่ยว195.5K viewsสามีชาวสวนของข้าน่ารักยิ่ง
องค์หญิงโนเนม1.5K viewsฮูหยินที่ท่านไม่ต้องการ
Lovedee6.1K viewsสามีของข้าเป็นนายท่านได้หรือไม่
Lovedee628 views
