Share

บทที่ 20

Penulis: กานเฟย
ไป่สือออกมาหลังจากที่เขาเข้าไปได้สักพักด้วยสีหน้าที่ย่ำแย่มาก

โดยไม่ทันให้เซียวหลินเทียนถาม เขารีบบอกด้วยตัวเอง "ถวายบังคมทูลท่านอ๋อง ในยามีสารหนูอยู่พ่ะย่ะค่ะ!"

“ท่านอ๋อง กระหม่อมสาบานต่อสวรรค์ ยาที่กระหม่อมสั่งไม่มีสารหนูพ่ะย่ะค่ะ!”

เซียวหลินเทียนโบกมือ "เอาเถอะ ข้าเชื่อในตัวท่าน!"

ชิวเฮ่ากลอกตาไปทางหลินผิง รีบวิ่งไปคว้ามือนางแล้วตะคอกถาม "บ่าวชั่ว บอกมา ทำไมถึงมีสารหนูในยาได้"

“เจ้าคิดใส่ร้ายท่านไป๋รึ?”

หลิงผิงถูกเขาบีบไหล่อย่างแรง เจ็บมากยิ่งนัก

นางรู้ว่าชิวเฮ่ากำลังเตือนนางว่าอย่าพูดเรื่องไร้สาระ!

“ท่านอ๋อง! บ่าวผิดไปแล้ว!” หลิงผิงคุกเข่าอ้อนวอน

"บ่าวไม่รู้ว่าสารหนูมาจากที่ใด บ่าวสาบานต่อสวรรค์ บ่าวไม่มีเจตนาจะทำร้ายพระชายาเพคะ!"

"แล้วสารหนูมาจากที่ใด?"

ชิวเฮ่าพูดด้วยความโกรธ "มันมีขาวิ่งเข้าไปเองงั้นรึ?"

หลิงผิงก้มหน้าลงและสะอื้นไห้ "บ่าวไปที่คลังเพื่อรับยาตามเทียบยาที่ท่านไป๋สั่ง บ่าวจัดการต้มยาเองทั้งหมด!"

“ตอนที่บ่าวต้มยา พ่อครัวทุกคนในครัวล้วนเห็นอยู่ด้วยกันทั้งหมด บ่าวจะเอาโอกาสที่ไหนลงมือได้เพคะ!”

“หลังจากต้มยาเสร็จแล้ว บ่าวและแม่นมหลี่นำมาส่งยาด้วยกัน พวกนางเ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2592

    ในตอนนั้นหลิงอวี๋กำลังติดอยู่ในห้วงสติของหยกหล้าสุขาวดี จึงมิรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นรอบตัวเมื่อเห็นแววตาที่มืดครึ้มลงในทันใดของเซียวหลินเทียน หัวใจของนางก็พลันกระตุกวูบ“เซียวหลินเทียน เกิดเรื่องอะไรที่หม่อมฉันมิรู้ขึ้นหรือ?”เซียวหลินเทียนคิดว่ามิช้าก็เร็วหลิงอวี้ก็ต้องล่วงรู้เรื่องนี้อยู่ดี เขาจึงตัดสินใจเล่าเรื่องที่ตนประมือกับหลงหมิงในยามนั้นออกมาเขากล่าวด้วยน้ำเสียงเจ็บปวดว่า “ตอนนั้นข้ากำลังรับมือกับแส้เพลิงแดงของหลงหมิง เย่หรงก็พุ่งออกมารับฝ่ามือนั้นแทนข้า เขาจึงถูกพลังของหลงหมิงซัดกระเด็นตกหน้าผาไป!”“หลงเพ่ยเพ่ยก็กระโดดตามลงไป!”หัวใจของหลิงอวี๋พลันจมดิ่ง ยอดเขาเฟยหวงสั่นสะเทือนเลื่อนลั่นถึงเพียงนั้น การที่เย่หรงกับหลงเพ่ยเพ่ยตกลงไปจากหน้าผาเช่นนี้ จะยังมีทางรอดอีกหรือ?แต่แล้วในทันใดนั้น หลิงอวี๋ก็นึกถึงลูกแก้ววิญญาณที่เย่ซงเฉิงมอบให้แก่เย่หรงก่อนหน้านี้เย่หรงยังไม่มีโอกาสได้ใช้ลูกแก้ววิญญาณเลย เมื่อตกลงไปจากหน้าผา ด้วยความหลักแหลมของเขา มีหรือจะนึกถึงการใช้มันมิทัน!“อย่าได้กังวลไปเลยเพคะ เย่หรงมีลูกแก้ววิญญาณที่ท่านปู่เย่ซงเฉิงให้ไว้ เขาจะมิเป็นอะไรแน่นอน!”หลิงอวี๋

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2591

    “อาอวี๋...อาอวี๋…”เซียวหลินเทียนจุมพิตเส้นผมของนาง เรียกชื่อของนางซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างมิอยากจะเชื่อการรอคอยอันยาวนานเช่นนี้ เขาหลงลืมไปแล้วว่าตนเองผ่านมาได้อย่างไร!เขาเคยคิดว่า ตนจะต้องยอมรับหลิงอวี๋ที่ลืมเขาไปแล้วไปตลอดชีวิต แต่กลับมิคิดว่าสวรรค์จะเมตตาส่งนางกลับมาให้เขาอย่างสมบูรณ์ครบถ้วน“หม่อมฉันอยู่นี่!”“หม่อมฉันอยู่นี่!”หลิงอวี๋ก็ตอบสนองอย่างมิลังเล นางกล่าวด้วยเสียงสะอื้นว่า “หม่อมฉันจะไม่มีวันจากไปอีกแล้ว!”นางจะไม่มีวันยอมให้ใครมาพรากความทรงจำของนางไปอีก!นางจะจดจำผู้คนอันเป็นที่รักเหล่านี้ไว้ในใจไปชั่วชีวิตนางจะสลักทุกเรื่องราวที่พวกเขาเคยเผชิญร่วมกันครั้งแล้วครั้งเล่าไว้ในใจ!หลิงอวี๋ประทับจูบลงบนริมฝีปากของเซียวหลินเทียน ริมฝีปากและลิ้นที่พัวพัน ราวกับโชคชะตาของพวกเขาทั้งสองที่ผูกพันอยู่ด้วยกันหลังจากผ่านพ้นความทุกข์ยากเหล่านี้มาได้ การได้โอบกอดและจุมพิตกันเช่นนี้ยิ่งล้ำค่าหาใดเปรียบเซียวหลินเทียนถอนหายใจอย่างเปี่ยมสุข นี่คือความจริง!เขามิได้ฝันไป!ทั้งสองจุมพิตกันและกัน ลืมเลือนทุกสิ่งรอบกายไปจนหมดสิ้นราวกับว่าระหว่างฟ้ากับดิน มีเพียงแค่พวกเขาสองคน

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2590

    แต่ความสบายใจของหลิงอวี๋อยู่ได้มินานนัก เมื่อนางอาบน้ำอย่างมีความสุขเสร็จสิ้น เมื่อมองไปรอบ ๆ ที่ว่างเปล่า นอกจากลิงแล้วก็ไม่มีใครอื่น นางก็กลับสู่ความเป็นจริงครั้งที่แล้วที่มาภูเขาตระกูลหลี่ ยังมีลู่หนานและคนอื่น ๆ อยู่เป็นเพื่อน แต่ตอนนี้พวกเขายังคงอยู่ที่แดนเทพมิใช่เพียงลู่หนาน แต่ยังรวมถึงเผยอวี้ ฉินซาน หานเหมยและคนอื่น ๆ อีก แม้ว่านางกับเซียวหลินเทียนจะกลับมาได้แล้ว แต่สหายเหล่านั้นของพวกเขายังคงอยู่ที่แดนเทพหลงหมิงก็มิรู้ว่าตายไปแล้วหรือยัง!หากเขายังมิตาย และมิสามารถชิงหยกหล้าสุขาวดีของนางไปได้ เป้าหมายในการแก้แค้นของเขาก็ย่อมหนีมิพ้นเผยอวี้และฉินซานแล้วไหนจะเจ้าแห่งทิศใต้ หลงเพ่ยเพ่ยและเย่หรงอีก!เช่นนั้นนางจะทนใจดำปล่อยให้พวกเขาต้องตกอยู่ในอันตรายแสนสาหัสได้อย่างไร!ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีเหล่าราษฎรนับหมื่นนับแสนที่กำลังจะต้องพลัดพรากจากบ้านเกิดและไร้ที่อยู่อาศัยก่อนสิ้นใจ เย่ซงเฉิงได้ทุ่มเทสุดกำลังเพื่อช่วยให้นางบรรลุเป้าหมาย แล้วนางจะใจดำทอดทิ้งแดนเทพ ปล่อยให้เย่ซงเฉิงต้องตายตามิหลับได้อย่างไรกัน?หลิงอวี๋แต่งกายด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง แล้วกลับออกมายังลานด้านนอกปรา

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2589

    หลิงอวี๋ตรวจดูมือของเซียวหลินเทียน ฝ่ามือของเขาที่ใช้จับแส้เพลิงแดงของหลงหมิงนั้นถูกความร้อนสูงแผดเผาจนไหม้เกรียมแม้จะมีเลือดแก่นแท้ของกู่ไหมทองช่วยฟื้นฟู แต่ก็เป็นเพียงการทำให้เกิดสะเก็ดแผลและหยุดเลือดเท่านั้น การจะสร้างเนื้อเยื่อใหม่ขึ้นมายังคงต้องใช้เวลาหลิงอวี๋รู้สึกเจ็บปวดใจ นางหยิบน้ำยาและผ้าพันแผลออกมาจากมิติ และช่วยเซียวหลินเทียนทำความสะอาดเนื้อที่ไหม้เกรียมเหล่านั้น ปิดท้ายด้วยพันแผลให้เขาอย่างดีหลังจากทำแผลให้เซียวหลินเทียนเสร็จเรียบร้อย หลิงอวี๋ก็หยิบอาภรณ์สะอาดออกมาจากมิติอีกชุดหนึ่งเพื่อเปลี่ยนให้เขาเมื่อถึงตอนนี้ หลิงอวี๋ถึงมีเวลาตรวจสอบตัวเองสิ่งที่ทำให้นางต้องตกตะลึงก็คือ นอกจากชุดที่ขาดรุ่งริ่งบนร่างกายแล้ว ผิวหนังส่วนที่เคยถูกไฟไหม้กลับฟื้นฟูสู่สภาพเดิมอย่างน่าอัศจรรย์นี่เป็นเพราะหยกหล้าสุขาวดีช่วยซ่อมแซมร่างกายของตนงั้นหรือ?หลิงอวี๋นึกถึงแสงเจ็ดสีที่ปรากฏขึ้นในท้ายที่สุด ตอนนั้นนางได้ปลดปล่อยพลังของหยกหล้าสุขาวดีออกมาด้วยความช่วยเหลือของเย่ซงเฉิงพลังอำนาจอันแข็งแกร่งมหาศาลนั้นได้หล่อหลอมตัวตนของนางขึ้นมาใหม่โดยมิรู้ตัวอย่างนั้นหรือ?บางทีนี่อาจเป็นสา

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2588

    หลิงอวี๋ยินดีเป็นอย่างยิ่ง นางยังคงเคลื่อนใช้พลังปราณหยกหล้าสุขาวดีของตนเพื่อชี้นำให้เซียวหลินเทียนต่อไปทว่าครั้งนี้หลิงอวี๋ได้ใช้พลังวิญญาณไปเป็นอันมาก แต่ก็สามารถผลักดันระดับพลังของเซียวหลินเทียนขึ้นไปได้เพียงแค่ดินแดนที่แปดขั้นสูงเท่านั้น ดูเหมือนว่ายังห่างไกลจากการทะลวงผ่านดินแดนที่แปดสู่ดินแดนที่เก้าอยู่มากหลิงอวี๋คิดจะหยุดเพียงเท่านี้ แต่แล้วในหัวของนางก็พลันเกิดความคิดแวบขึ้นมา ก่อนหน้านี้นางเคยฟักกู่ไหมทองให้เก๋อเฟิ่งฉิงกลืนเข้าไปในร่างกายเพื่อช่วยนางกำจัดไข่กู่ที่มหาปราชญ์ฝังไว้กู่ไหมทองสามารถดูดซับพลังวิญญาณได้ และเมื่อมันโตเต็มวัย หากได้ดื่มกินโลหิตแก่นแท้ของมัน พลังยุทธ์จะเพิ่มพูนขึ้นอย่างมหาศาลเมื่อคิดได้ดังนั้น นางจึงรีบนำกู่ไหมทองออกจากมิติของนางทันที สิ่งที่ทำให้หลิงอวี๋ประหลาดใจและยินดีคือ กู่ไหมทองตัวนี้กลับกลายเป็นสีทองเข้ม ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการโตเต็มวัยชั่วขณะหนึ่งหลิงอวี๋ยังคิดมิตกว่า เหตุใดกู่ไหมทองจึงโตเต็มวัยอย่างกะทันหัน แต่นี่ก็คือผลลัพธ์ที่นางต้องการนางรีบใช้เข็มเงินทิ่มลงบนขมับของเซียวหลินเทียนทันที จากนั้นจึงยัดกู่ไหมทองเข้าไปในปากของเขา“เซี

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2587

    แสงเจ็ดสีนับมิถ้วนสาดส่องอยู่ตรงหน้า หลิงอวี๋กอดเซียวหลินเทียนไว้แน่นตามสัญชาตญาณพลังมหาศาลที่เกิดจากการหมุนวนของวังวนนั้นทำให้หลิงอวี๋หมดสติไปในทันทีมิรู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าใด นางถึงได้ค่อย ๆ ฟื้นคืนสติขึ้นมาในม่านตายังคงปรากฏแสงเจ็ดสีวูบวาบอยู่ หลิงอวี๋รู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวไปทั่วสรรพางค์กาย ราวกับถูกของหนักมหาศาลบดทับนางนอนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง แสงสว่างเบื้องหน้าก็ค่อย ๆ จางหายไป หลิงอวี๋จึงมองเห็นแสงอาทิตย์ที่สาดส่องผ่านกิ่งไม้ลงมา รวมถึงท้องฟ้าสีครามและเมฆสีขาวที่มองเห็นได้ตามช่องว่างในขณะเดียวกัน การได้ยินของนางก็กลับคืนมา หลิงอวี๋ได้ยินเสียงสายน้ำและเสียงของแมลงตัวเล็ก ๆขณะที่นางกำลังเงี่ยหูฟัง ก็พลันได้ยินเสียงลมหายใจแผ่วเบาหลิงอวี๋หันขวับไปมองทันที จึงได้เห็นเซียวหลินเทียนนอนอยู่มิไกลจากตนในเวลาเดียวกันนั้นหลิงอวี๋ก็รู้สึกถึงความเจ็บปวดรุนแรงทั่วร่างแต่นั่นมิใช่ความเจ็บปวดของนางเอง แต่เป็นของเซียวหลินเทียน!หลิงอวี๋จ้องมองใบหน้าอันหล่อเหลาของเซียวหลินเทียนที่เต็มไปด้วยบาดแผลอย่างเหม่อลอย ในชั่วพริบตานั้นความทรงจำทั้งหมดก็พรั่งพรูเข้ามาในสมองของนางนางผุดลุกขึ้นน

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status