Mag-log inShare
บทที่ 19
Pinakabagong kabanata
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2588
หลิงอวี๋ยินดีเป็นอย่างยิ่ง นางยังคงเคลื่อนใช้พลังปราณหยกหล้าสุขาวดีของตนเพื่อชี้นำให้เซียวหลินเทียนต่อไปทว่าครั้งนี้หลิงอวี๋ได้ใช้พลังวิญญาณไปเป็นอันมาก แต่ก็สามารถผลักดันระดับพลังของเซียวหลินเทียนขึ้นไปได้เพียงแค่ดินแดนที่แปดขั้นสูงเท่านั้น ดูเหมือนว่ายังห่างไกลจากการทะลวงผ่านดินแดนที่แปดสู่ดินแดนที่เก้าอยู่มากหลิงอวี๋คิดจะหยุดเพียงเท่านี้ แต่แล้วในหัวของนางก็พลันเกิดความคิดแวบขึ้นมา ก่อนหน้านี้นางเคยฟักกู่ไหมทองให้เก๋อเฟิ่งฉิงกลืนเข้าไปในร่างกายเพื่อช่วยนางกำจัดไข่กู่ที่มหาปราชญ์ฝังไว้กู่ไหมทองสามารถดูดซับพลังวิญญาณได้ และเมื่อมันโตเต็มวัย หากได้ดื่มกินโลหิตแก่นแท้ของมัน พลังยุทธ์จะเพิ่มพูนขึ้นอย่างมหาศาลเมื่อคิดได้ดังนั้น นางจึงรีบนำกู่ไหมทองออกจากมิติของนางทันที สิ่งที่ทำให้หลิงอวี๋ประหลาดใจและยินดีคือ กู่ไหมทองตัวนี้กลับกลายเป็นสีทองเข้ม ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการโตเต็มวัยชั่วขณะหนึ่งหลิงอวี๋ยังคิดมิตกว่า เหตุใดกู่ไหมทองจึงโตเต็มวัยอย่างกะทันหัน แต่นี่ก็คือผลลัพธ์ที่นางต้องการนางรีบใช้เข็มเงินทิ่มลงบนขมับของเซียวหลินเทียนทันที จากนั้นจึงยัดกู่ไหมทองเข้าไปในปากของเขา“เซี
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2587
แสงเจ็ดสีนับมิถ้วนสาดส่องอยู่ตรงหน้า หลิงอวี๋กอดเซียวหลินเทียนไว้แน่นตามสัญชาตญาณพลังมหาศาลที่เกิดจากการหมุนวนของวังวนนั้นทำให้หลิงอวี๋หมดสติไปในทันทีมิรู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าใด นางถึงได้ค่อย ๆ ฟื้นคืนสติขึ้นมาในม่านตายังคงปรากฏแสงเจ็ดสีวูบวาบอยู่ หลิงอวี๋รู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวไปทั่วสรรพางค์กาย ราวกับถูกของหนักมหาศาลบดทับนางนอนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง แสงสว่างเบื้องหน้าก็ค่อย ๆ จางหายไป หลิงอวี๋จึงมองเห็นแสงอาทิตย์ที่สาดส่องผ่านกิ่งไม้ลงมา รวมถึงท้องฟ้าสีครามและเมฆสีขาวที่มองเห็นได้ตามช่องว่างในขณะเดียวกัน การได้ยินของนางก็กลับคืนมา หลิงอวี๋ได้ยินเสียงสายน้ำและเสียงของแมลงตัวเล็ก ๆขณะที่นางกำลังเงี่ยหูฟัง ก็พลันได้ยินเสียงลมหายใจแผ่วเบาหลิงอวี๋หันขวับไปมองทันที จึงได้เห็นเซียวหลินเทียนนอนอยู่มิไกลจากตนในเวลาเดียวกันนั้นหลิงอวี๋ก็รู้สึกถึงความเจ็บปวดรุนแรงทั่วร่างแต่นั่นมิใช่ความเจ็บปวดของนางเอง แต่เป็นของเซียวหลินเทียน!หลิงอวี๋จ้องมองใบหน้าอันหล่อเหลาของเซียวหลินเทียนที่เต็มไปด้วยบาดแผลอย่างเหม่อลอย ในชั่วพริบตานั้นความทรงจำทั้งหมดก็พรั่งพรูเข้ามาในสมองของนางนางผุดลุกขึ้นน
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2586
ดังนั้นเมื่อได้ทราบว่าหลงหมิงกำลังคุมตัวหลิงอวี๋มายังภูเขาศักดิ์สิทธิ์ หลงเจ๋อหงจึงได้นำคนของตนเองตามมาช่วยเหลือด้วยเบื้องหน้าคือการช่วยเหลือ แต่เบื้องหลังนั้น หลงเจ๋อหงคิดจะมาเพื่อฉวยโอกาสหาผลประโยชน์ทว่ามิเพียงแต่จะมิได้ผลประโยชน์ใด ๆ กลับกลายเป็นว่ากลุ่มของตนต้องมาติดอยู่บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ มีบ้านแต่กลับมิได้ส่วนหลงอิงที่ปลอมตัวเป็นชายติดตามมานั้นเพียงแค่อยากมาเปิดหูเปิดตา แต่แน่นอนว่าหากมีโอกาสได้ครอบครองหยกหล้าสุขาวดีของหลิงอวี๋ นางก็ยินดีจะรับไว้ทว่า หลังจากได้เห็นการประมือกันระหว่างเซียวหลินเทียนและหลงหมิงด้วยตาตนเอง และได้เผชิญกับเหตุการณ์แผ่นดินสะเทือนเลื่อนลั่น หลงอิงก็ได้ล้มเลิกความคิดที่จะครอบครองหยกหล้าสุขาวดีไปอย่างสิ้นเชิงนางนึกถึงคำพูดที่มารดามักจะกล่าวอยู่เสมอว่า คนเราล้วนมีชะตาลิขิต ในดวงชะตากำหนดให้มีสิ่งใด ก็ย่อมมีได้เพียงสิ่งนั้นแม้จะดึงดันแย่งชิงมาได้ ก็มิอาจครอบครองไว้ได้ยืนยาวหลงอิงได้เห็นกับตาตนเองว่ามีเงาร่างของหงส์เพลิงปรากฏขึ้นบนร่างของหลิงอวี๋ พลันนึกขึ้นได้ว่าเดิมทีหลิงอวี๋ก็คือฮองเฮาแห่งฉินตะวันตกหรือว่านี่คือชะตาชีวิตของหลิงอวี๋?นางติดต
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2585
สิ้นเสียงของเผยอวี้ สวินเย่ซึ่งบัดนี้ได้สยบสั่วหุนมาเป็นของตนแล้ว ก็ปรากฏกายขึ้นต่อหน้าเสิ่นฮ่าวโดยมีสั่วหุนแบกอยู่บนหลังสวินเย่เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “ท่านแม่ทัพเสิ่น มิได้พบกันนาน สบายดีอยู่หรือ?”แม้ใบหน้าของสวินเย่จะเปื้อนยิ้ม แต่แววตาอันลุ่มลึกของเขากลับเย็นเยียบเป็นอย่างยิ่งเสิ่นฮ่าวรู้สึกหนาวเยือกขึ้นมาอย่างมิรู้ตัวและถอยหลังไปหลายก้าวสวินเย่ผู้นี้เชี่ยวชาญวิชากู่ ทั้งยังเก่งกาจในการใช้ยาพิษ หากบุกเข้าไปซึ่ง ๆ หน้าเช่นนี้ ต่อให้เขาสามารถรอดจากคมธนูของพลธนูไปได้ แล้วจะรอดพ้นจากการลอบทำร้ายของสวินเย่ได้หรือ? ยิ่งไปกว่านั้น ตระกูลใหญ่ต่าง ๆ ที่อยู่เบื้องหลังเขาก็ล้วนมีแผนการซ่อนเร้นอยู่ในใจทุกคนต่างต้องการฉกฉวยผลประโยชน์แต่กลับไม่มีใครเต็มใจที่จะเสี่ยง พวกเขาจะยอมบุกเข้าไปพร้อมกับตนจริงหรือ?อาศัยเพียงลำพังตัวคนเดียวย่อมไม่มีทางบรรลุเป้าหมายได้อย่างแน่นอน!เมื่อชั่งน้ำหนักข้อดีข้อเสียแล้วเสิ่นฮ่าวก็เริ่มคิดที่จะถอย“หมู่บ้านตระกูลอู ข้าจะคุ้มครองเอง ใครมิกลัวตายก็เข้ามา!”สวินเย่แค่นเสียงเย็นชา “น้ำท่วมยังมิรู้ว่าจะลดลงเมื่อใด หากพวกเจ้ารู้ความก็จงรีบไปหาสถานที่หลบภัยเอา
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2584
เผยอวี้และฉินซานเป็นผู้มีประสบการณ์ ด้วยความที่เป็นทหารอาชีพเมื่อเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้ สิ่งแรกที่คำนึงถึงก็คือการรักษากำลังของฝ่ายตนไว้ภายใต้การนำของเผยวี่และฉินซาน ทุกคนต่างรีบถอยกลับไปยังหมู่บ้านตระกูลอู เผยอวี้ดึงอูจาและฉินซานมาช่วยกันสร้างสิ่งกีดขวางอย่างเร่งรีบบริเวณหน้าเส้นทางภูเขา ซึ่งเป็นที่ตั้งของหมู่บ้านตระกูลอูทุกคนร่วมแรงร่วมใจกัน มินานก็ก่อกำแพงหินขึ้นมาได้สำเร็จด้วยวิธีนี้ แม้ว่าตระกูลใหญ่เหล่านั้นจะบุกขึ้นมา เพียงแค่จัดวางพลธนูซุ่มโจมตีไว้ ก็สามารถสร้างสภาวะที่คนผู้เดียวสามารถต้านทานคนนับหมื่นได้อูจาก็รีบเรียกคนในตระกูลของตนมาช่วยกันซ่อนเสบียงอาหารณ เวลานี้ พวกเขามิได้คิดที่จะอ้อนวอนสวรรค์ให้มาช่วยเหลืออีกต่อไปแล้ว เมื่อเทียบกับเทพเจ้าที่เลื่อนลอยและว่างเปล่า การช่วยเหลือตนเองคือหนทางเดียวที่จะรอดชีวิตขณะที่ทุกคนกำลังง่วนอยู่กับงานของตน ทันใดนั้นฝนก็เทกระหน่ำลงมาอย่างหนัก อุณหภูมิลดลงอย่างฮวบฮาบจนทุกคนหนาวสั่นไปตาม ๆ กันท่านผู้เฒ่าเย่เงยหน้ามองท้องฟ้าที่มืดครึ้มด้วยหัวใจที่หนักอึ้งก่อนหน้านี้เย่ซงเฉิงเคยกล่าวไว้ว่าแดนเทพจะประสบกับมหาภัยพิบัติครั้งใหญ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2583
“ไท่จี๋” คือสนามพลังแห่งความสามัคคีที่ถือกำเนิดจากฟ้าดิน เป็น “ประตูแห่งสัจธรรมทั้งปวง” อันเป็นที่มาของสรรพสิ่ง และเป็นแก่นแท้แห่งจักรวาล...เมื่อใช้สรรพสิ่งเป็นต้นกำเนิด นั่นก็คือแก่นแท้ของจักรวาล!หลิงอวี๋เองก็มิทันตระหนักว่า ขณะที่ความคิดในหัวของนางโลดแล่นไปนั้นจิตสำนึกของนางก็ร่ายรำตามไปด้วยพลังปราณของหยกหล้าสุขาวดีพลุ่งพล่าน พลังที่เคยถูกผนึกไว้ก็ทะลักทลายออกมาตามพลังแห่งจิตที่แข็งแกร่งขึ้นของนางแสงสีทองอันเชี่ยวกรากแผ่กระจายออกไปทุกทิศทางราวกับสัญลักษณ์ไท่จี๋ที่ขยายตัวออกไปมิสิ้นสุด...หยกหล้าสุขาวดีของหลิงอวี๋ได้เปิดประตูมิติแห่งกาลเวลาออกแล้วในขณะที่ยอดเขาเฟยหวงทั้งลูกกำลังพังทลายลง หลิงอวี๋ได้โอบกอดเซียวหลินเทียนที่หมดสติและพิงอยู่บนร่างของนางไว้ทั้งสองร่วงหล่นเข้าสู่ประตูมิติแห่งกาลเวลาพร้อมกันเหมือนกับที่ท่านผู้เฒ่าเย่ได้กล่าวไว้ ต่อให้หยกหล้าสุขาวดีจะทรงพลังเพียงใด ก็มิสามารถก่อให้เกิดแรงสั่นสะเทือนที่ทำลายล้างขนาดแผ่นดินไหวภูเขาถล่มเช่นนี้ได้เหตุการณ์แผ่นดินไหวภูเขาถล่มนั้นมีเบื้องลึกเบื้องหลังอื่นแต่ทุกสิ่งล้วนเป็นชะตาลิขิต หลิงอวี๋มิอาจล่วงรู้ได้ว่า ในขณ
Maaari mong magustuhan
ข้านี่หรือขึ้นชื่อว่าสตรีตัวร้ายแสนอัปลักษณ์
เทียนสื่อ11.4K viewsปีศาจน้อยของแม่ทัพคลั่งรัก
ชาไทยเย็น11.9K viewsสามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง
ป่าดอกท้อ23.8K viewsบุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง
หิมะที่ปลิดปลิว62.4K viewsองครักษ์ลับกับบุปผาซ่อนพิษ
ชาไทยเย็น1.8K viewsสามีชาตินี้เราหย่ากันแล้ว
บ้านเขมปัณณ์10.7K viewsท่านแม่ทัพได้โปรดหย่ากับข้าเถิด
เทียนสื่อ3.6K viewsแวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก
บ.บี482 views
