LOGINShare
บทที่ 2292
Latest chapter
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2294
เมื่อฟังรายงานของเถาจื่อจบ ชายาเจ้าแห่งทะเลก็ขมวดคิ้วแม้ว่าเรื่องเหล่านี้ที่เถาจื่อบอกจะล้วนสำคัญมาก แต่สิ่งที่เจ้าแห่งทะเลอยากรู้ที่สุดก็คือวิธีใช้หยกหล้าสุขาวดีแต่เรื่องวิธีใช้หยกหล้าสุขาวดีนั้นเถาจื่อกลับมิได้ข้อมูลเลยแม้แต่น้อย“เถาจื่อ แม่มิได้บอกเจ้าหรือว่าสิ่งที่ท่านพ่อของเจ้าทรงใคร่รู้ที่สุดคือวิธีใช้หยกหล้าสุขาวดี?”“เหตุใดเจ้ามิได้ข้อมูลกระไรเลยเล่า?”ชายาเจ้าแห่งทะเลบ่นออกไปเถาจื่อก็เอ่ยออกมาอย่างเก้ ๆ กัง ๆ “ท่านแม่ ข้าเองก็อยากจะสืบเช่นกัน แต่สืบมิได้เลยเจ้าค่ะ!”“พวกหานเหมยต่างก็มิรู้ และมิเคยได้ยินหลิงอวี๋พูดด้วย!”“คาดว่าหลิงอวี๋เองก็คงมิรู้จริง ๆ เจ้าค่ะ จริงสิ ก่อนหน้านี้นางถูกจ้าวหรุ่ยหรุ่ยใช้เข็มเงินปิดผนึกสมองของนางไว้ นางจึงลืมเรื่องในอดีตไป!”“เป็นเพราะเหตุนี้หรือไม่เจ้าคะ นางถึงได้ลืมไปแล้วว่าจะใช้หยกหล้าสุขาวดีอย่างไร?”ก่อนหน้านี้ชายาเจ้าแห่งทะเลยังมิรู้เรื่องที่หลิงอวี๋ความจำเสื่อม เมื่อได้ยินเช่นนี้ก็ตกตะลึงไปเล็กน้อย“หลิงอวี๋รู้จักเย่ซงเฉิงมิใช่หรือ? เหตุใดนางรู้อยู่แก่ใจว่ามีเข็มเงินอยู่ในสมอง แต่กลับมิให้เย่ซ่งเฉิงช่วยปลดออกมาเล่า?”ชายาเจ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2293
หลิงอวี๋ดูแผนที่เขาวลาหกแล้วก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยหากต้องการเข้าเขาวลาหกจะต้องผ่านหุบเขาแคบ ๆ ซึ่งมีความยาวเกือบหนึ่งลี้ ตำแหน่งที่ตั้งของหุบเขานี้ถือได้ว่าเป็นจุดยุทธศาสตร์สำคัญที่แม้จะมีคนเฝ้าอยู่คนเดียวก็สามารถสกัดคนนับหมื่นได้หากพวกเขาเข้าสู่เขาวลาหกนี้ ขอเพียงอูอวี๋หลานส่งมือธนูมาเฝ้าที่ทางเข้า มิว่าวรยุทธ์ของพวกเขาจะแข็งแกร่งเพียงใดก็มิสามารถฝ่าเข้าไปได้แน่ส่วนด้านหลังเขาวลาหกเป็นเทือกเขาที่มิรู้จักต่อเนื่องกันเป็นแนวยาว ทั้งดูโบราณและลึกลับ คาดว่าต่อให้เดินอยู่หลายปีหรือกระทั่งหลายสิบปีพวกเขาก็มิอาจเดินออกมาได้เมื่อถึงเวลานั้นก็จะเป็นดังเช่นที่เซียวหลินเทียนบอกไว้ว่าเป็นหมูในอวย“พวกเราต้องช่วยเหลือคน แต่เมื่อช่วยคนแล้วก็จำเป็นต้องมีทางหนีทีไล่ ถึงเวลานั้นเผยอวี้จะต้องนำกำลังคนไปจัดการทหารยามที่ทางเข้าหุบเขาไว้ก่อน!”เซียวหลินเทียนมอบหมายภารกิจให้ทุกคนราวกับวางแผนการรบเถาจื่อพยายามจดจำแผนที่และการวางแผนของเซียวหลินเทียนอย่างตื่นเต้นอยู่ด้านข้าง วันนี้นางจะต้องหาโอกาสรายงานข้อมูลนี้กับชายาเจ้าแห่งทะเลให้จงได้นี่เป็นโอกาสที่จะจัดการเซียวหลินเทียนและหลิงอวี๋ และกำจัด
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2292
หลงเพ่ยเพ่ยเอ่ยว่า “ตอนที่เอ่ยถึงห้องปรุงโอสถนี้ สายลับบอกว่าคนสืบข่าวของเขาหวาดกลัวมากจนพูดต่อไปมิได้!”“เขาต้องใช้สารพัดวิธีจึงจะง้างปากของสายผู้นี้ได้ คนสืบข่าวผู้นั้นบอกว่า อูอวี๋หลานอยู่ในห้องปรุงโอสถนั้นมิได้ทำการปรุงโอสถ แต่กำลังทำเรื่องที่มิอาจให้ใครเห็นได้!”“นางบอกว่าในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้อูอวี๋หลานหาเด็กสาววัยแรกแย้มหลายคนมาจากแต่ละที่ แล้วพาพวกนางเข้าไปในห้องปรุงโอสถ แต่หลังจากที่เด็กสาวเหล่านั้นเข้าไปแล้ว กลับไม่มีใครมีชีวิตออกมาเลย! แม้แต่ร่างก็มิเห็นว่าถูกขนย้ายออกมา!”“อีกทั้งสองสามวันนั้นที่เด็กสาวเหล่านั้นเข้าไปในห้องปรุงโอสถ พวกเขาได้รับคำสั่งมิให้เข้าใกล้ห้องปรุงโอสถในระยะสองร้อยเมตรด้วย!”“แต่ถึงกระนั้น คนในตระกูลบางคนที่ทำงานบนภูเขาวลาหกก็มีคนได้ยินเสียงกรีดร้องดังมาจากห้องปรุงโอสถ ว่ากันว่าเมื่อได้ยินแล้วจะรู้สึกหนาวเย็นไปทั้งตัว!”“คนสืบข่าวผู้นั้นยังบอกอีกว่า แม้ว่าพวกเขาจะมิสามารถเข้าใกล้ห้องปรุงโอสถได้ แต่มองจากที่สูงลงมา ก็สามารถเห็นได้ว่าสองสามวันนี้ห้องปรุงโอสถล้วนเปล่งแสงประหลาดออกมา เมื่อเสียงกรีดร้องหยุดลง แสงนั้นก็จะหายไป!”“และทุกครั้งก่อนที่อ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2291
หลังจากที่เฉียวไป๋จากไปแล้ว คนรับใช้ของตระกูลเฉียวก็เฝ้าสุสานอยู่สองวัน แต่ก็มิพบสิ่งผิดปกติใด ๆฮูหยินเฉียวยังคงมิสบายใจ จึงสั่งให้คนรับใช้อาศัยตอนกลางคืนขุดหลุมฝังศพของเฉียวไป๋ หลังจากยืนยันว่าคนที่อยู่ข้างในคือเฉียวไป๋แล้ว นางจึงจะให้คนรับใช้ถอนกำลังกลับไปคนของเผยอวี้จับตาดูอยู่ตลอด เมื่อเห็นว่าคนรับใช้ของตระกูลเฉียวกำลังขุดหลุมฝังศพ พวกเขาก็แอบดีใจที่ศพปลอมที่พวกเขาเตรียมไว้นั้นสามารถหลอกคนของตระกูลเฉียวได้หลังจากที่เผยอวี้ได้รับข่าวก็รายงานหลิงอวี๋และเซียวหลินเทียนเผยอวี้เอ่ยขึ้นมาอย่างดีใจ “โชคดีที่พวกเขาขุดเพียงหลุมศพของเฉียวไป๋เท่านั้น หากขุดหลุมศพของท่านอาเฉียวและชิงเหวินด้วย ก็คงจะความแตกไปแล้ว!”ตอนนั้นเป็นการตัดสินใจเร่งด่วนว่าจะเปลี่ยนสุสานของท่าอาเฉียวและชิงเหวิน เผยอวี้มิทันได้ไปหาศพสองศพมาสวมรอยพวกเขา ดังนั้นโลงศพของท่านอาเฉียวและชิงเหวินจึงล้วนว่างเปล่า!เซียวหลินเทียนยิ้มแล้วเอ่ยออกมา “ตามที่อาอวี๋บอก นี่เป็นการตัดสินด้วยความคิดตามนิสัยของคน ฮูหยินเฉียวเห็นกับตาแล้วว่าท่านอาเฉียวและชิงเหวินตายแล้ว ดังนั้นนางจึงมิสงสัยว่าพวกเขาแกล้งตาย!"“ดังนั้นจึงขุดแต่หลุม
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2290
กระทั่งท่านอาสุ่ยและไป่หลี่ไห่มาตามคำเชิญ หลังจากการตรวจสอบของทั้งสองคน และยืนยันแล้วว่าเฉียวไป๋ตายแล้วจริง ๆไม่มีชีพจร มิหายใจ หัวใจมิเต้น...ฮูหยินเฉียวเองก็ลองเองด้วยเช่นกัน สุดท้ายนางก็เห็นด้วยกับการตัดสินของไป่หลี่ไห่และท่านอาสุ่ย จึงตกลงให้เผยอวี้และคนอื่น ๆ นำร่างของเฉียวไป๋ไป“พวกเจ้าจะนำพวกเขาไปฝังไว้ที่ใด? ข้าจะส่งคนไปช่วยพวกเจ้าขุดหลุมฝังศพ!”ฮูหยินเฉียวเอ่ยขึ้นมาอย่างเย็นชา“ก่อนหน้านี้เฉียวไป๋ซื้อที่ฝังศพไว้ที่หนึ่ง อยู่ห่างจากชานเมืองออกไปสิบลี้ หากฮูหยินยินดีที่จะส่งคนไปช่วย พวกข้าก็ย่อมยินดีอยู่แล้ว!”เผยอวี้รู้ว่าฮูหยินเฉียวต้องการเห็นเฉียวไป๋ถูกฝังด้วยตาของนางเองก่อนแล้วจึงจะสบายใจ เขาจึงมิปฏิเสธ แล้วพาคนรับใช้ของตระกูลเฉียวไปแบกร่างของเฉียวไป๋ขึ้น จากนั้นจึงขอตัวลาเหล่าคนรับใช้ของตระกูลเฉียวขุดหลุมฝังศพสามหลุมในสุสานที่เฉียวไป๋ซื้อไว้ที่เนินสิบลี้ แล้วทำพิธีฝังเฉียวไป๋ ท่านอาเฉียวและชิงเหวินทีละร่างหลังจากเสร็จสิ้นแล้ว คนรับใช้ของตระกูลเฉียวก็ไปรายงานฮูหยินเฉียวฮูหยินเฉียวยังคงมิสบายใจ จึงส่งคนรับใช้สองคนไปคอยเฝ้าหลุมศพไว้นี่ย่อมเป็นสิ่งที่ทำอย่างเงียบ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2289
เหล่าสหายของเฉียวไป๋ก็เอ่ยขึ้นมาเป็นเสียงเดียวกันเช่นกัน“ฮูหยินเฉียว สิ่งที่เขาพูดก็คือสิ่งที่พวกเราอยากพูดเช่นกัน เฉียวไป๋ใช้ความตายมาไถ่โทษแล้ว ต่อให้มีความผิดแค่ไหนเขาก็ชดใช้แล้ว!”“ท่านทำร้ายร่างของเขาเช่นนี้ นี่มันมากเกินไปแล้ว! ฮูหยินโปรดปล่อยเขาไปเถิด!”แม่ทัพเติ้งได้รับคำสั่งจากเจ้าแห่งทิศใต้มาแล้ว เขาก็ก้าวไปข้างหน้าแล้วเอ่ยขึ้นมาเช่นกัน“ฮูหยินเฉียว เฉียวไป๋ไปหาข้าแล้วบอกความจริงทั้งหมดแล้ว เขาสังหารผู้นำตระกูลเฉียวก็เพราะควบคุมตนเองมิได้!”“สิ่งนี้กับการที่จ้าวหรุ่ยหรุ่ยจงใจสังหารเฉียวเค่อ ทั้งสองกรณีแตกต่างดันอย่างสิ้นเชิง!”“ตอนนี้เฉียวไป๋ใช้ความตายมาไถ่โทษแล้ว… ฮูหยินเฉียว เพื่อสั่งสมบุญต่อตัวท่านเองและตระกูลเฉียว ท่านก็มิควรทำร้ายร่างของเขาเช่นกัน!”“ฮูหยินเฉียว โปรดฟังคำแนะนำของข้าเถิด ให้พวกเขานำศพของเฉียวไป๋ไปฝังอยู่กับบิดามารดาของเขาเถิด!”เมื่อฮูหยินเฉียวเห็นคนเหล่านี้พากันช่วยเฉียวไป๋พูดทีละคนเช่นนี้ นางก็ยิ่งรู้สึกโกรธคนที่น่าสงสารที่สุดคือตนมิใช่หรือไร!พวกเขามิเห็นใจตน แล้วเหตุใดจึงพากันไปเห็นใจฆาตกรเล่า?ฮูหยินผู้เฒ่าเฉียวถอนหายใจออกมา แล้วก้าวไปเอ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2288
ฮูหยินเฉียวคิดว่าตอนนี้เฉียวไป๋หัวเดียวกระเทียมลีบ และสร้างความวุ่นวายใดมิได้ นางจึงโบกมือ จากนั้นเหล่าคนรับใช้หลายคนก็นำศพของท่านอาเฉียวและชิงเหวินที่ถูกห่อด้วยเสื่อฟางขาด ๆ ออกมาเผยอวี้พาสหายหลายคนของเฉียวไป๋มา และสั่งให้คนรับใช้นำศพไปขึ้นรถม้าเฉียวไป๋มองภาพนั้นอย่างเหม่อลอย น้ำตาพลันไหลออกมาโดยมิรู้ตัวนับตั้งแต่ที่เขารู้ว่าท่านอาเฉียวเป็นบิดาผู้ให้กำเนิดของตน เขาก็ยังมิเคยเปลี่ยนคำเรียกเลยจนกระทั่งท่านอาเฉียวสิ้นใจ เขาก็มิเคยได้ยินตนเรียกเขาว่าท่านพ่อเลยสักครั้ง!เฉียวไป๋คุกเข่าลงกับพื้น เขาก้มลงโขกหัวคำนับสามครั้งตรงหน้ารถม้าอย่างแรงจากนั้นเฉียวไป๋ก็หันไปหาฮูหยินเฉียวแล้วโขกหัวคำนับอีกสามครั้ง“ฮูหยิน เฉียวไป๋เลอะเลือนไปชั่วขณะ และได้ทำผิดพลาดครั้งใหญ่หลวง! จะพูดสิ่งใดในเวลานี้ก็คงมิช่วยอะไรแล้ว!”“ฮูหยิน การคำนับทั้งสามครั้งนี้คือคำขอโทษจากเฉียวไป๋ถึงท่าน ขอบคุณฮูหยินและท่านผู้นำตระกูลสำหรับบุญคุณที่เลี้ยงดูข้ามา!”ฮูหยินเฉียวมองเฉียวไปโขกหัวคำนับจนเลือดออกอย่างเย็นชา จากนั้นนางก็เอ่ยออกมาอย่างมิรู้สึกอะไร “พวกเราจะถือเสียว่าได้เลี้ยงคนเนรคุณไว้คนหนึ่งก็แล้วกัน!”“เ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2287
วันรุ่งขึ้นหลิงอวี๋ไปหาหลงเพ่ยเพ่ยตั้งแต่เช้า เมื่อหลงจิ้งได้ฟังหลิงอวี๋เล่าเรื่องราวเบื้องหลังแล้ว เขาก็เกิดความรู้สึกสงสารเฉียวไป๋ขึ้นมาเล็กน้อยเขารับปากในทันทีว่าจะขอให้ท่านพ่อไปพูดกับแม่ทัพเติ้ง ทั้งยังรับปากหลิงอวี๋ด้วยว่าจะพาเฉียวไป๋ออกไปหลังจากที่ทางนี้จัดการเรียบร้อยแล้ว หลิงอวี๋ก็กลับไปที่คฤหาสน์อู่แล้วนำโอสถพรางชีพมอบให้เฉียวไป๋ พร้อมกำชับให้เขากินก่อนที่จะเข้าบ้านตระกูลเฉียวเฉียวไป๋ทุ่มสุดตัวแล้ว ถึงอย่างไรตนก็เตรียมพร้อมที่จะตายอยู่แล้ว ขอเพียงสามารถทำให้บิดามารดาได้จากไปอย่างสงบเขาก็ยินดีที่จะเสี่ยงเซียวหลินเทียนให้ฉินซานและองครักษ์สองคนคุ้มกันเฉียวไป๋ไปส่งที่ศาลาว่าการ ทางด้านเผยอวี้ก็รีบหาศพที่มีรูปร่างคล้ายกับเฉียวไป๋ให้ได้โดยเร็วที่สุด และเตรียมการเปลี่ยนศพหลิงอวี๋รู้สึกมิสบายใจ นางจึงพาเถาจื่อและหานอวี้ไปรออยู่ใกล้ ๆ บริเวณบ้านตระกูลเฉียว หากเกิดเรื่องมิคาดคิดขึ้นจะได้ช่วยเหลือได้ทันเวลาเถาจื่อยังคงมิรู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น เรื่องโอสถพรางชีพนี้นอกจากพวกหลิงอวี๋มิกี่คนแล้ว แม้แต่หานอวี้เองก็มิรู้เรื่องเถาจื่อรู้สึกแค่มันค่อนข้างแปลก หรือว่าหลิงอวี๋ต้อง
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2286
เมื่อหลิงอวี๋เห็นว่าเซียวหลินเทียนสามารถคาดเดาความคิดของตนได้ในชั่วพริบตา ในใจของนางก็เกิดความคิดหนึ่งขึ้นมาบุรุษผู้นี้รู้จักตนดีจริง ๆ!“ใช่แล้ว ข้าคิดวิธีที่จะเป็นผลดีกับทั้งสองฝ่ายได้แล้ว!”หลิงอวี๋เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงทุ้ม “เซียวหลินเทียน เจ้ายังจำเครื่องยาสมุนไพรที่ไปหาที่ภูเขาหมางหลิ่งกับข้าครั้งที่แล้วได้หรือไม่ ข้าใช้เครื่องยาสมุนไพรชนิดนั้นมาทำเป็นโอสถพรางชีพ”“เฉียวไป๋ ก่อนที่เจ้าจะเข้าไปในบ้านตระกูลเฉียวก็กินโอสถพรางชีพไปก่อน ครึ่งชั่วยามหลังจากนั้นเจ้าจะเข้าสู่สภาวะแกล้งตาย!”“ก่อนที่เจ้าจะตาย จงหาวิธีให้ฮูหยินเฉียวรับปากต่อหน้าธารกำนัลว่าจะฝังศพท่านอาเฉียวและชิงเหวินอย่างสงบให้ได้!”“เช่นนี้แล้ว พ่อแม่ของเจ้าก็จะได้พักผ่อนอย่างสงบเช่นกัน! แล้วตอนกลางคืนเราจะหาศพมาแทนที่เจ้า จากนั้นเจ้าก็ออกจากเมืองหลวงแดนเทพไปพร้อมกับป้าวซวน!”เซียวหลินเทียนยิ้มออกมา วิธีง่ายดายเช่นนี้เหตุใดเขาจึงคิดมิออกกันนะ!เช่นนี้มิต้องใช้กำลังเข้าบุกก็สามารถช่วยเฉียวไป๋นำศพพ่อแม่ของเขาออกมาได้ ทั้งยังทำให้เฉียวไป๋หลบหนีได้ด้วยเฉียวไป๋ฟังแล้วก็ตกตะลึง สามารถทำเช่นนี้ได้ด้วยหรือ?แต่เ
You may also like
ชาตินี้ ขอใช้ชีวิตในแบบง่าย ๆ
ประดับดิน11.3K viewsสามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง
ป่าดอกท้อ18.4K viewsท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ
หลันซานอวี่121.5K viewsแม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ
ต้าซินซิน20.6K viewsฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง
ป่าดอกท้อ30.2K viewsกรุ่นรักผลิบาน
Shine-Month2.7K viewsห้วงฝันใต้แสงจันทรา
MACARONI/1Millionmilesaway561 viewsวสันต์ในห้วงฝัน
อิ่น เยว่3.6K views
