Share

บทที่ 380

Author: กานเฟย
จ้าวเจินเจินเพิ่งจะเดินออกจากตำหนักอ๋องอี้ ก็มีนางรับใช้คนหนึ่งวิ่งเข้ามาพลางเอ่ยเสียงเบา

“พระชายาคัง บ่าวเป็นนางรับใช้ของคุณหนูเสิ่นเจ้าค่ะ คุณหนูเสิ่นบอกว่าขอเชิญพระชายาดื่มชา นางรอพระชายาอยู่ที่โรงน้ำชาข้างหน้าเจ้าค่ะ!”

จ้าวเจินเจินยิ้มเล็กน้อย เรื่องที่เสิ่นจวนพักอยู่ในตำหนักอ๋องอี้ชั่วคราวนั้นนางรู้อยู่แล้ว

นางอยากแยกหลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนออกจากกัน และเสิ่นจวนผู้นี้ก็เป็นมีดที่เหมาะสมมาก!

จ้าวเจินเจินพานางรับใช้ไปที่โรงน้ำชา

เสิ่นจวนสั่งชาไปแล้ว เมื่อนางเห็นนางก็ยืนขึ้นต้อนรับ

หลังจากที่ทั้งสองทักทายกันแล้ว เสิ่นจวนก็รีบเปลี่ยนหัวข้อไปเรื่องของเซียวหลินเทียนอย่างรวดเร็ว

“พี่จ้าว ข้ารู้เรื่องในอดีตของพี่กับท่านพี่ของข้า พี่มาเยี่ยมเขา คงต้องเป็นห่วงเขาแน่ ๆ!”

จ้าวเจินเจินยิ้มพลางเอ่ย “เรื่องในอดีตมันเป็นอดีตไปแล้ว! วันนี้ข้ามาเยี่ยมเพราะสามีข้าขอให้ข้ามา!”

“พระองค์เป็นห่วงอาการบาดเจ็บของน้องสี่มาก เพียงแต่พระองค์งานยุ่ง ไม่มีเวลาถึงส่งข้ามาแทน!”

เสิ่นจวนรีบเอ่ย “ข้าผิดไปแล้ว! พวกท่านเป็นครอบครัวเดียวกัน ย่อมเป็นห่วงความปลอดภัยของท่านพี่ข้าอยู่แล้ว!”

“พี่จ้าว ข้าก็เป็น
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2696

    “แม่ทัพหลิง!”สือเหล่ยเห็นสถานการณ์เช่นนั้นก็ตะโกนออกไปอย่างตกใจ ขณะกำลังคิดจะกระโดดลงจากต้นไม้ไปตรวจดูอาการของหลิงเฟิง เขาก็เห็นว่าประกายสีเขียวนั้นพุ่งเข้ามาที่ต้นไม้ซึ่งตนอาศัยอยู่แล้ว“สื่อเหล่ย หลบเร็วเข้า!”เถาจื่อเห็นเช่นนั้นก็ตะโกนออกไปสือเหล่ยจึงรีบหลบไปจากบนต้นไม้ทันทีแทบจะในเวลาเดียวกันนั้นเอง สัตว์ประหลาดตัวนั้นก็พุ่งเข้ามาจากนั้นก็เกิดเสียงดังขึ้น แล้วต้นไม้ที่สือเหล่ยอยู่เมื่อครู่ก็ถูกพุ่งชนจนหักลงไปอีก“หนีเร็ว มีสัตว์ประหลาดมาอีกตัวแล้ว!”อู่หรานได้ยินเสียงจึงรีบเตือนว่า “ทุกคนแยกกันหนี กลับไปที่ยอดเขาเมฆนภาก่อนค่อยว่ากัน!”ขณะที่อู่หรานกำลังพูด เขาก็พุ่งไปทางหลิงเฟิงหลิงเฟิงกระเด็นออกไป แล้วก็กระแทกไปบนต้นไม้ที่อยู่ด้านหลัง ยังดีที่มีใบไม้อยู่หนาแน่น กิ่งไม้เหล่านั้นจึงลดแรงกระแทกให้หลิงเฟิงได้มิน้อยแม้ว่าหลิงเฟิงจะถูกกระแทกจนมึนหัว แต่นอกจากแผลถลอกเล็กน้อยแล้วก็มิได้รับบาดเจ็บหนักอะไรเขายันตัวลุกขึ้นแล้วเห็นว่าอู่หรานพุ่งมาทางตน จึงตะโกนไปว่า “ข้ามิเป็นไร รีบหนีไปเร็วเข้า!”ทั้งสี่คนวิ่งหนีกลับไปอย่างมิคิดชีวิต แต่สิ่งที่ทำให้ทั้งสี่คนประหลาดใจก็คือ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2695

    เมื่อเถาจื่อได้ฟังคำพูดของสือเหล่ย นางก็มองอู่หรานที่อยู่ด้านหน้าอย่างเงียบ ๆอู่หรานคือคนที่เข้าถึงได้ยากที่สุดในบรรดามือสังหารของตำหนักปีกเงินเหล่านี้เถาจื่อแทบจะมิเคยพูดคุยกับเขาสักเท่าไรแม้ว่าในบางครั้งจะช่วยเขาซักและเย็บซ่อมอาภรณ์ให้ อู่หรานก็ยังคงเฉยชา มิพูดอะไรทั้งนั้นเถาจื่อกับหานเหมยจึงแอบตั้งฉายาให้เขาว่า… ภูเขาน้ำแข็ง!พวกนางสองคนรู้สึกว่าอู่หรานผู้นี้เป็นเช่นภูเขาน้ำแข็งที่เย็นชาคนเช่นนี้ สตรีคนใดจะกล้าแต่งงานกับเขาเล่า เช่นนั้นจะมิถูกเขาเย็นชาใส่จนตายหรือ!“เหอะ ๆ… ค่อยว่ากันเถิด!”บุรุษเช่นนี้ตนยังรับมิไหว เถาจื่อมิอยากทำร้ายพี่น้องของตน“พี่เถาจื่อ เจ้าเล่าให้ข้าฟังได้หรือไม่ว่าที่ฉินตะวันตกมีอะไรสนุกหรืออร่อยบ้าง?”ยากที่สือเหล่ยจะมีโอกาสได้พูดคุยกับเถาจื่อ เขาจึงเอ่ยถามมิหยุดเถาจื่อจึงเลือกเรื่องสนุกสนานที่ฉินตะวันตกมาเล่าให้สือเหล่ยฟังหลิงเฟิงกับอู่หรานที่อยู่ข้างหน้าก็เลี่ยงมิได้ที่จะได้ยินไปด้วยแต่ทั้งสองคนก็มิได้รำคาญหลิงเฟิงฟังเถาจื่อพูดจนนึกถึงเรื่องราวเหล่านั้นที่ฉินตะวันตก แล้วก็รู้สึกคุ้นเคยขึ้นมาแม้ว่าอู่หรานจะแสดงออกเย็นชา แต่ก็ถูกเรื

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2694

    อู๋ซินส่ายหัว “แม่ทัพเผย คำสั่งที่แม่ทัพฉินสั่งซานเชวี่ยคือสำรวจยอดเขาเมฆนภา แต่แม่ทัพฉินเคยสั่งไว้แล้วว่า มิว่าซานเชวี่ยจะพบสิ่งใดก็ห้ามไปไกล อย่างมากที่สุดสองวันจะต้องกลับมา!”“แต่นี่ก็ปาเข้าไปสามวันแล้ว ข้าเป็นห่วงซานเชวี่ย นางจะพบอันตรายอยู่ที่ใดสักแห่งแล้วรอให้พวกเราไปช่วยนางหรือไม่?”เผยอวี้ชะงักมือ แล้วขมวดคิ้วซานเชวี่ยผู้นี้เป็นคนฉลาด การสังเกตก็เหนือผู้อื่น แต่มีนิสัยร่าเริงคล่องแคล่วก่อนหน้านี้ไปสำรวจยอดเขาเมฆนภา นางเองก็มักจะไปทีละหลายวันเช่นกัน ฉินซานจึงมิพอใจในเรื่องนี้ยิ่งนัก คราวที่แล้วเขาจึงสั่งกับซานเชวี่ยอย่างเด็ดขาดว่าห้ามไปไกลจนเกินไป เพื่อหลีกเลี่ยงการเกิดอุบัติเหตุฉินซานถึงกับเอาสถานะทาสของซานเชวี่ยมาขมขู่นางว่า หากนางมิเชื่อฟัง ก็จะมิคืนสัญญาขายตัวทาสให้กับนางหลังจากนั้นซานเชวี่ยก็ปฏิบัติตามคำสั่งของฉินซาน เมื่อออกไปสำรวจ อย่างมากที่สุดสองวันนางก็จะกลับมารายงานแล้วครั้งนี้ไปสามวันแล้ว หากมิเป็นอะไรก็ช่างเถิด แต่หากพบเจออันตรายดังเช่นที่อู๋ซินพูดจริง ๆ เช่นนั้นอาศัยแค่นางตัวคนเดียวก็คงมิสามารถกลับมาอย่างปลอดภัยได้“หลิงเฟิง!”เผยอวี้คิดพลางตะโกนเรียก

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2693

    มีศัตรูที่มีศักยภาพเช่นแม่นางเฟิ่ง เผยอวี้มิสามารถวางใจพาคนของตนจากไปคนของหมู่บ้านตระกูลอูนั้น ในตอนที่พวกเผยอวี้ถูกขังอยู่บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ พวกเขาก็ให้ที่พักพิงกับพวกเผยอวี้ประกอบกับที่ก่อนแม่นมอูจะตาย นางก็ได้ฝากฝังคนของหมู่บ้านตระกูลอูไว้กับหลิงอวี๋ด้วยพวกเผยอวี้จึงมองชาวบ้านของหมู่บ้านตระกูลอูเป็นพวกเดียวกันพวกจงเจิ้งคุนมิสามารถลงมือกับคนของหมู่บ้านตระกูลอูได้ชั่วคราว ฝ่ายเดียวที่จะสามารถคุกคามหมู่บ้านตระกูลอูได้ก็มีเพียงแต่ฝ่ายแม่นางเฟิ่งเท่านั้นเผยอวี้ ฉินซานและหลิงเฟิงหารือร่วมกันว่าจะจัดการคนของหมู่บ้านตระกูลอูอย่างเหมาะสมอย่างไรดีฉินซานครุ่นคิดแล้วเอ่ยขึ้นว่า “หากมิอยากให้คนของหมู่บ้านตระกูลอูถูกแม่นางเฟิ่งคุกคาม ก็ทำได้เพียงต้องจัดการกับแม่นางเฟิ่งเท่านั้น”“เพียงแต่ยอดเขาหินคู่ที่แม่นางเฟิ่งอยู่ ก็ยากต่อการโจมตีเช่นเดียวกับยอดเขาเมฆนภา! หากพวกเราคิดจะจัดการแม่นางเฟิ่ง ในช่วงนี้ก็คงจะทำมิได้!”หลิงเฟิงเอ่ยเสียงขรึมว่า “และดังที่พวกเรามิสามารถโจมตียอดเขาหินคู่ได้ หากแม่นางเฟิ่งคิดจะโจมตียอดเขาเมฆนภา นางก็มิสามารถทำได้เช่นกัน!”“ข้อเสนอแนะของข้าคือ สู้ให้คนของห

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2692

    เผยอวี้เห็นว่าจงเจิ้งคุนยอมเจรจาเงื่อนไขแล้ว จึงเอ่ยไปอย่างไร้ความปรานี “ง่ายมาก พวกเจ้าก็ลงจากภูเขา แล้วข้าจะปล่อยจงเจิ้งหลิน ข้าจะให้เขานำยาแก้พิษลงไปให้!”จงเจิ้งคุนยังมิทันได้พูดอะไร เสิ่นฮ่าวก็ตะโกนว่า “พวกเราจะรู้ได้อย่างไรว่าพวกเจ้าจะให้ยาแก้พิษที่แท้จริงกับพวกเรา?”“หากพวกเจ้าหลอกลวง ผสมสิ่งที่เลวร้ายลงไปในยาแก้พิษอีกจะว่าอย่างไรเล่า?”เผยอวี้ยิ้มเยาะแล้วเอ่ยออกไป “เสิ่นฮ่าว อย่าใช้น้ำใจของคนต่ำมาประเมินวิญญูชน ท่านคิดว่าข้าจะเหมือนท่านที่มีแต่ความคิดสกปรกมุ่งร้ายผู้อื่นรึ?”“อีกอย่าง ตอนนี้ท่านหาได้มีแต้มต่อใดมาต่อรองกับข้าไม่ หากข้าต้องการให้ท่านตาย จะเป็นตอนนี้ก็ย่อมได้!”เสิ่นฮ่าวถูกขัดจนพูดมิออกจงเจิ้งคุนครุ่นคิดแล้วเอ่ยขึ้นมา “เผยอวี้ ข้ายอมรับเงื่อนไขของเจ้า หวังว่าเจ้าจะรักษาคำพูดนะ!”“เสิ่นฮ่าว พวกเราถอย!”เมื่อจงเจิ้งคุนพูดจบ เขาก็หันหลังนำคนของตระกูลของตนเตรียมตัวลงจากภูเขาฮูหยินเฉียวกับมู่หรงฮุยและบรรดาหัวหน้าตระกูลใหญ่เหล่านั้นเหลือบมองเผยอวี้ จากนั้นก็มิรีรอ รีบนำคนของตนจากไปพวกเขารู้ว่าแม่ทัพอายุน้อยที่อยู่ตรงหน้าผู้นี้มิใช่คนที่ควรจะมีเรื่องด้วยเห

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2691

    คำพูดของเผยอวี้ทำเอาจงเจิ้งคุนกับเสิ่นฮ่าวตกตะลึงทั้งสองต่างก็นึกถึงมหาปราชญ์ขึ้นมาทันที มหาปราชญ์ถูกเซียวหลินเทียนโปรยยาพิษที่หลิงอวี๋ทำขึ้นพิเศษใส่ตัว ผลก็คือมหาปราชญ์มิสามารถปรุงยาแก้พิษได้เมื่อเห็นว่ามหาปราชญ์ถูกพิษจนใกล้ตาย เซียวหลินเทียนจึงให้ยาแก้พิษกับมหาปราชญ์ เพื่อที่จะช่วยหลิงอวี๋ออกมาส่วนสวินเย่ กลับวางกู่ซากศพลงในยาแก้พิษ ทำให้มหาปราชญ์กลายเป็นราชากู่ซากศพจากนั้นมหาปราชญ์ก็ถูกแส้เพลิงแดงของหลงหมิงแผดเผาไปอีกจนทั้งร่างเขาระเบิดไป และทหารที่สัมผัสกับเลือดเนื้อของมหาปราชญ์ก็ล้วนกลายเป็นกู่ซากศพทั้งหมด“หึ ๆ นึกออกแล้วกระมัง?”เผยอวี้ยิ้มออกมาอย่างดูแคลน “จงเจิ้งคุน เสิ่นฮ่าว ข้าป้องกันพวกท่านทั้งสองคนไว้ก่อนแล้ว!”“ดังนั้น ในขณะที่สัมผัสกันตอนขุดลอกเส้นทางน้ำ ข้าลอบวางยาพิษที่ฮองเฮาของเราทำขึ้นพิเศษไว้บนตัวของพวกท่านทั้งสองคนแล้ว!”“หากเกิดอะไรขึ้นกับพวกเราในวันนี้ พวกท่านก็จะกลายเป็นราชากู่ซากศพคนใหม่!”ทันทีที่เสิ่นฮ่าวได้ยินดังนั้น สีหน้าเขาก็เปลี่ยนไปสองวันมานี้ พวกเขาร่วมมือขุดลอกเส้นทางน้ำ สัมผัสกับพวกเผยอวี้ไปมิน้อยหากเผยอวี้คิดจะวางยาใส่โดยที่พวกเขามิ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status