Share

บทที่ 839

Author: กานเฟย
องครักษ์ที่ขับรถม้าของเซียวหลินเทียนรีบควบม้าอย่างรวดเร็ว

หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนมิทันระวังจึงกระแทกกัน

“เกิดอะไรขึ้น?”

เซียวหลินเทียนลูบจมูกที่เจ็บปวด พลางตะโกนด้วยความโกรธ

“ท่านอ๋อง มีคนควบม้าผ่านย่านใจกลางเมืองพ่ะย่ะค่ะ!”

องครักษ์รายงานกลับมา

เมื่อเซียวหลินเทียนได้ยินเสียงกีบม้าที่วุ่นวาย เขาก็ยกม่านรถแล้วกระโดดออกไป

หลิงอวี๋เปิดม่านรถ เห็นม้าตัวสูงสองตัวควบม้าเข้ามาอย่างรวดเร็ว คนที่อยู่ข้างทางก็วิ่งหลบกันวุ่นวาย บางคนก็ชนเข้ากับแผงขายของริมถนนด้วย

ม้าตัวสูงสองตัวนั้นตามหลังกันไปติด ๆ ด้านหน้าเป็นสตรีที่แต่งตัวเหมือนชนชาติอื่น

นางสวมชุดสีฉูดฉาด ผมยาวของนางถักอยู่รอบหน้าผากของ และด้านบนก็มีสร้อยไข่มุกสีสวยห้อยอยู่บนนั้นด้วย

ผิวของสตรีผู้นั้นเป็นสีข้าวสาลีที่ดูสุขภาพดี ฟันของนางเป็นสีมุก เป็นหญิงงามคนหนึ่งเลย

ก่อนที่หลิงอวี๋จะมองเห็นใบหน้าของนางได้ชัดเจน ม้าที่อยู่ข้างหลังสตรีผู้นั้นก็ตามมาทัน

สตรีผู้นั้นเฆี่ยนม้าแล้วพุ่งไปข้างหน้าต่อ

แต่มันก็สายเกินไปแล้ว ม้าที่อยู่ข้างหลังตามทันแล้ว บุรุษที่อยู่บนหลังม้าก็มิสามารถหยุดได้แล้วชนเข้าม้าของสตรีผู้นั้นทันที

ม้าของสตรีผู้
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2604

    ท่านอดีตเสนาบดีและพวกหลี่ว์เซียงที่อยู่ภายในห้องเห็นองค์รัชทายาทเซียวเยวี่ยวิ่งออกไป แม้ว่าทุกคนจะรู้สึกว่าเป็นเรื่องเหลือเชื่อ แต่ก็ยังล้วนวิ่งตามออกไปแล้วก็ได้เห็นหลิงอวี๋กับเซียวเยวี่ยร้องไห้กอดกันกลม แม้แต่ชายชาตรีผู้แข็งแกร่งเช่นท่านอดีตเสนาบดีก็ยังน้ำตาคลอเช่นกันเวลาผ่านไปหนึ่งปีกว่า ทุกคนต่างก็หมดหวังไปแล้ว คิดว่าหลิงอวี๋และเซียวหลินเทียนจะต้องตายอยู่ที่แดนเทพไปแล้วแน่นอน ไหนเลยจะคิดว่าพวกเขาจะได้เห็นวันที่ทั้งสองคนกลับมาด้วยตาของตนเอง!"กระหม่อมขอถวายบังคมองค์จักรพรรดิ… ฮองเฮา..."พวกหลี่ว์เซียงต่างคุกเข่าลงกับพื้นโดยพร้อมเพรียงกันหลี่ว์เซียงบังเกิดความรู้สึกหลากหลายถาโถมเข้ามา แม้ว่าตอนนี้บ้านเมืองจะสงบสุข แต่อย่างไรเสียองค์รัชทายาทก็อายุยังน้อย และทั้งสี่แคว้นก็รอโอกาสจ้องจะรุกรานฉินตะวันตกท่านอดีตเสนาบดีก็อายุมากแล้ว หลี่ว์เซียงกังวลว่าหลังจากท่านอ๋องเฉิงสิ้นใจไป อาศัยเพียงท่านอดีตเสนาบดีมิสามารถควบคุมพวกชั่วร้ายเหล่านี้ได้หรอกโชคดีที่องค์จักรพรรดิกับฮองเฮากลับมาแล้ว"ขุนนางทั้งหลาย ลุกขึ้นเถิด!"เซียวหลินเทียนก้าวเข้าไปพยุงหลี่ว์เซียง และเอ่ยออกมาอย่างจริงใจ “

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2603

    ภายในห้องนอนของท่านอ๋องเฉิงเหล่าขุนนางระดับสูงโดยมีท่านอดีตเสนาบดีเป็นผู้นำต่างยืนเงียบอยู่ข้างหน้าเตียง พลางมองท่านอ๋องเฉิงที่นอนอยู่บนเตียงอย่างเศร้าใจท่านอ๋องเฉิงป่วยจนผ่ายผอมเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก เส้นผมที่ในอดีตเคยดำขลับกลายเป็นสีขาวทั้งหัว และร่วงหล่นกระจัดกระจายอยู่บนหมอนเขาหลับตาอยู่ และรับรู้ถึงมือเล็ก ๆ มือหนึ่งที่กุมมือแก่ชราของเขาไว้อย่างเงียบงัน“ปู่ทวดเฉิง​ ท่านวางใจได้ เยวี่ยเยวี่ยจะจดจำคำสั่งสอนของท่านไว้ให้ขึ้นใจ ขยันตั้งใจเล่าเรียน มุ่งมั่นใฝ่รู้ ปฏิบัติหน้าที่อย่างขยันขันแข็ง และรักใคร่ห่วงใยราษฎรย่างสุดใจ…”องค์รัชทายาทน้อยเซียวเยวี่ยที่สวมชุดองค์รัชทายาทนั่งอยู่ข้างเตียงอย่างเรียบร้อย พลางมองท่านอ๋องเฉิงที่อ่อนโยนใจดีมาโดยตลอดมีท่าทีอ่อนแรง น้ำเสียงเขาสะอื้นไห้ พูดไปก็น้ำตาไหลรินอาบแก้ม และเศร้าสร้อยเสียจนมิอาจพูดต่อไปได้ท่านอดีตเสนาบดีอดกลั้นความปวดใจเอาไว้ แล้วก้าวเข้าไปจับไหล่ของเซียวเยวี่ย“องค์รัชทายาททรงอดกลั้นความเศร้าไว้เถิด… ให้ท่านปู่ทวดได้จากไปอย่างสงบ!”เซียวเยวี่ยสะอื้นไห้โผเข้าอ้อมกอดของท่านอดีตเสนาบดี บนใบหน้าเล็ก ๆ นั้นล้วนมีแต่ความสิ้

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2602

    ขณะที่ฉีเต๋อกำลังยืนเฝ้าอยู่อย่างสง่าผ่าเผย จู่ ๆ เขาก็เหลือบไปเห็นสตรีผู้หนึ่งกำลังจ้องมาที่ตนมิวางตาฉีเต๋อปรายตามองไปแล้วหันไปทางอื่นอย่างมิสนใจ แต่หลังจากนั้น ฉีเต๋อกลับหันกลับมาอีกครั้ง แล้วจ้องมองสตรีผู้งดงามนางนั้นอย่างมิอยากจะเชื่อสายตาใบหน้าของสตรีผู้นั้นแย้มยิ้มละมุน และกำลังมองเขาอย่างอบอุ่นและแฝงไปด้วยความรักใคร่เอ็นดู“ฮองเฮา… องค์จักรพรรดิ…”เมื่อฉีเต๋อเห็นใบหน้าของหลิงอวี๋ได้ชัดเจน ต่อจากนั้นก็เห็นเซียวหลินเทียนด้วย เขาจึงมิรีรอรีบพุ่งไปคุกเข่ากลางถนนทันที น้ำเสียงเขาสะอื้นไห้ และน้ำตาไหลรินจนเต็มใบหน้าหนึ่งปีกว่าแล้ว!พวกเขาทั้งหมดต่างก็เงยหน้ารอคอยองค์จักรพรรดิและฮองเฮาที่ในที่สุดก็กลับมาอย่างปลอดภัยอย่างมีความหวัง!“ฮองเฮา… หนึ่งปีกว่าแล้ว บ่าวยังคิดว่าท่าน… ท่าน...”ฉีเต๋อตื้นตันเสียจนพูดมิออกเหล่าองครักษ์กองทัพหลวงที่อยู่ด้านข้างก็ต่างพากันมองไปทางขันทีเสี่ยวฉีที่ได้รับความไว้วางใจจากองค์รัชทายาทกำลังคำนับให้บุรุษสตรีคู่หนึ่งรู้สึกตื้นตันจนพูดมิออกเช่นกันกระทั่งองครักษ์กองทัพหลวงเหล่านั้นพินิจพิจารณาหลิงอวี๋และเซียวหลินเทียนทันทีที่มองไป พวกเขา

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2601

    ภายใต้การชี้แนะของท่านลุงหลี่ หลิงอวี๋และเซียวหลินเทียนจึงได้เห็นชลประทานขุดใหม่ที่เรียงรายอย่างดีเป็นระเบียบ และเป็นประโยชน์ให้ราษฎรที่ทำการเกษตรได้จริง ๆทั้งสองคนพูดคุยกับครอบครัวของท่านลุงหลี่อยู่อีกสักพักใหญ่ จึงได้รู้ข่าวจากคนในครอบครัวของท่านลุงหลี่ว่าในราชสำนักมิได้เกิดเรื่องใหญ่ใด ๆ ขึ้น ทุกอย่างล้วนดำเนินไปตามแผนพัฒนาที่หลิงอวี๋และเซียวหลินเทียนวางไว้ก่อนหน้านี้อย่างเรียบร้อยทั้งสองคนรู้สึกปลื้มใจยิ่งนัก จากนั้นก็กล่าวลาครอบครัวท่านลุงหลี่ และจ่ายเงินซื้อม้าสองตัวกลับเมืองหลวง“ข้ามิคาดคิดเลยจริง ๆ ว่าในราชสำนักจะสงบสุขเช่นนี้!”เซียวหลินเทียนเอ่ยออกมาด้วยความรู้สึกก่อนหน้านี้เพื่อที่จะแย่งชิงบัลลังก์กัน เหล่าองค์ชายต่างก็วางแผนหลอกลวงกัน และต่อสู้กันเองภายในเดิมทีเซียวหลินเทียนคิดว่า เมื่อตนและหลิงอวี๋มิอยู่ในราชสำนัก อาศัยท่านอดีตเสนาบดีและท่านอ๋องเฉิงก็คงมิอาจควบคุมพวกคนชั่วร้ายเหล่านั้นได้ไหนเลยจะคิดว่าแม้ตนจะมิอยู่ ในราชสำนักก็สามารถสงบเรียบร้อยได้เช่นกันหลิงอวี๋ยิ้มแล้วเอ่ยออกไป “แม้ใจคนจะยากแท้หยั่งถึง แต่พวกเราก็ต้องเชื่อว่าคนส่วนใหญ่เป็นคนใจดีเพคะ ดังเ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2600

    เมื่อได้ยินหลิงอวี๋เอ่ยถามเช่นนั้น ลูกสะใภ้ของท่านลุงหลี่ซึ่งเป็นสตรีซื่อ ๆ คนหนึ่งก็ก้าวเข้ามา แล้วจับมือหลิงอวี๋ไว้พร้อมทั้งเอ่ยถามว่า “น้องหญิง เจ้าเลี้ยงวัวเลี้ยงแกะเป็นหรือไม่?”“เย็บปักถักร้อยเล่า เป็นหรือไม่?”“หมู่บ้านตระกูลหลี่ของพวกเรามีโรงงานอยู่หลายแห่งทีเดียว ทั้งหมดล้วนเหมาะให้สตรีไปทำงานทั้งนั้น!”“ขอเพียงเจ้ามิเกียจคร้านและขยันทำงาน มินานก็จะมีชีวิตอยู่อย่างราบรื่นในหมู่บ้านตระกูลหลี่แน่นอน!”ลูกชายของท่านลุงหลี่ก็เข้ามาเช่นกัน เขาเอ่ยก็กับเซียวหลินเทียนว่า “ดูเจ้าท่าทางมีการศึกษา หากทำไร่นามิไหว ขอเพียงรู้ตำรา ข้าก็สามารถแนะนำเจ้าให้ไปเป็นครูที่หออักษรในหมู่บ้านได้นะ!”เซียวหลินเทียนฟังแล้วก็ตกตะลึง เขาจำได้ว่าเมื่อก่อนตนเคยมาหมู่บ้านตระกูลหลี่ หมู่บ้านนี้ไม่มีแม้แต่หออักษรเนื่องด้วยความยากจนข้นแค้นนี่เขาเพิ่งจากไปเพียงปีกว่า ไหนจึงจัดตั้งหออักษรได้แล้วเล่า?“ท่านลุง ข้าจำได้ว่าเมื่อก่อนเคยมาที่นี่ หมู่บ้านของพวกท่านแร้นแค้นยิ่ง แค่จะมีกินให้อิ่มท้องก็ยังเป็นปัญหา แล้วไหนมิได้มาสักพักใหญ่ เหตุใดจึงเปลี่ยนแปลงไปมากถึงเพียงนี้หรือ?”เซียวหลินเทียนเอ่ยถามออกไปอย่

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2599

    สิบสองนักษัตร สิบสองประตู หากด้านในมีความรู้ที่ล้ำสมัยทั้งหมด เช่นนั้นเมื่อเรียนรู้และนำมาใช้อย่างถูกทางก็สามารถสร้างประโยชน์ให้แก่มนุษยชาติได้แต่หากพบเจอคนเช่นอูอวี๋หลานหรือหลงหมิง เมื่อคนเช่นนั้นได้เรียนรู้แล้วก็อาจกลายเป็นหายนะต่อผู้คนในใต้หล้าได้!การที่เจ้าของตำหนักใต้ดินตั้งนาฬิกาทรายเอาไว้ บางทีอาจจะเป็นเพราะคิดว่าในระยะเวลาอันสั้นถึงเพียงนี้ คนที่มีวาสนาได้เข้ามาในตำหนักใต้ดินสามารถเรียนรู้ได้เท่าใดก็ตามนั้นไปเถิด!หลิงอวี๋คิดถึงขั้นที่ว่า บางทีการจะได้เรียนรู้สิ่งใด ก็อาจขึ้นอยู่กับโชคชะตาของแต่ละคนด้วย“พวกเรากลับกันเถิดเพคะ!”แม้ว่าหลิงอวี๋จะมิอยากจากตำหนักใต้ดินไปเช่นนี้ แต่นางก็รู้ดีว่าโชคชะตาของตนและเซียวหลินเทียนกับตำหนักใต้ดินได้สิ้นสุดลงแล้วต่อให้พวกเขาจะอยู่ที่นี่ต่อและใช้ความพยายามอย่างหนัก ก็มิอาจเปิดประตูบานนี้ได้หากตำหนักใต้ดินแห่งนี้ยังมีโอกาสในการเปิดครั้งสุดท้าย ก็ให้เป็นโอกาสของผู้มีวาสนาคนอื่นเถิด!“ไปกันเถิด!”ภายใต้คำชี้แนะของหลิงอวี๋นั้นทำให้เซียวหลินเทียนคิดได้เช่นกัน เขาจึงจูงมือหลิงอวี๋ แล้วทั้งสองก็เดินลงจากภูเขาไปด้วยกัน“อาอวี๋ เจ้าคิดว่

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status