Share

บทที่ 9

Penulis: กานเฟย
“นำนางเข้าไป!”

ถึงแม้ว่าเซียวหลินเทียนจะรู้สึกว่าหลิงอวี๋วันนี้ดูประหลาดไป แต่ถ้าไม่ช่วย เฮยจื่อก็คงจะตาย

เขาทำได้เพียงแค่เดิมพันกับมัน

หลิงอวี๋เหลือบมองเขา นางเดินเข้าไปอุ้มเสี่ยวเมาออกมาส่งให้แม่นมลี่พากลับไปดูแลบาดแผล

จากนั้นก็เอ่ยกับลู่หนานใบหน้าเคร่งคนนั้นว่า “เตรียมห้องสะอาดให้ข้าห้องหนึ่ง น้ำร้อน เหล้า ผ้าปูที่นอนสะอาด… เจ้า ทหารทั้งสองนาย!”

สิ่งที่เอ่ยออกมาก่อนหน้านั้นลู่หนานสามารถฟังเข้าใจได้ แต่ทหารสองคน และตนเองนั้นมันคืออะไรกัน?

หลิงอวี๋เมื่อเห็นว่าเขาดูประหลาดใจ ก็เอ่ยเสียงขรึมออกมา “ตอนที่ข้าจัดการบาดแผลให้กับเฮยจื่อนั้น ต้องการคนคอยเฝ้าอยู่ด้านนอก ห้ามมิให้ใครเข้ามารบกวนข้า!”

นางมองไปยังชิวเฮ่าอย่างยั่วยุ แล้วจงใจเอ่ย “โดยเฉพาะคนบางคน ข้าเกรงว่าจะมีคนจงใจทำให้เฮยจื่อต้องตาย แล้วมาใส่ร้ายข้า!”

ชิวเฮ่าโมโหเสียจนเส้นเอ็นตรงหน้าผากกระตุกเต้น มือของเขาวางอยู่บนด้ามของดาบ เกลียดที่ไม่อาจพุ่งเข้าไปฟันหญิงผู้นี้ให้ตายได้!

เมื่อถูกคนชั้นต่ำเปิดเผยออกมาเช่นนี้ ต่อไปหากว่าเหวินซวงเข้าใกล้ท่านอ๋อง ไม่รู้ว่าจะถูกคนมากมายเท่าไหร่ที่จับจ้อง!

หญิงผู้นี้จะต้องเป็นอุปสรรคใหญ่ในการเป็นพระชายาอ๋องอี้ของน้องสาวแน่!

มิอาจปล่อยให้นางมีชีวิตอยู่ต่อได้!

ชิวเหวินซวงพบว่า หลิงอวี๋วันนี้แปลกประหลาดจริง เกรงว่ายาลับของหลิงอวี๋คงจะช่วยเฮยจื่อไว้ได้จริง

ชิวเหวินซวงกลอกตา จงใจเอ่ยอย่างร้อนรน

“ท่านช่วยเฮยจื่อ ต้องการคนช่วยเหลือ ให้ข้าช่วยท่านเถิด!”

หลิงอวี๋มองนางราวกับอยากหัวเราะก็ไม่หัวเราะออกมา “แม้แต่พี่ชายของเจ้าข้าก็ยังไม่เชื่อ เจ้าก็ด้วย!”

ในที่สุดชิวเหวินซวงก็ตระหนักได้ว่า หลิงอวี๋กลัวว่าพี่ชายของนางจงใจทำลายแผนของนาง ในฐานะน้องสาวของชิวเฮ่า นางจะไว้ใจอย่างนั้นหรือ?

หลิงอวี๋ผู้นี้เปลี่ยนไปเป็นฉลาดหลักแหลมตั้งแต่เมื่อใดกัน?

ชิวเหวินซวงรู้สึกได้ถึงการคุกคามบางอย่างอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้น!

เกรงว่าคนจะสงสัยตนเข้า ชิวเหวินซวงจึงรีบแก้ต่าง

“พวกเราเป็นใครท่านอ๋องรู้ดี ท่านอย่าได้ใช้ความคิดของคนเลวทรามมาตัดสินผู้อื่น!”

“ท่านมิให้พวกเราเห็นวิธีการช่วยเฮยจื่อ หรือว่าคิดจะอาศัยโอกาสนี้ฆ่าเฮยจื่อ?”

“ข้าและคนของข้าล้วนแต่อยู่ในมือท่านอ๋องของพวกเจ้า เฮยจื่อตายไป สำหรับพวกเราแล้วจะมีประโยชน์อันใดเล่า?”

หลิงอวี๋ไม่คิดที่จะสนทนากับนางต่าง จ้องมองไปยังเซียวหลินเทียน “จะให้ช่วยเฮยจื่อ หรือว่าจะให้พูดพล่ามกันต่อ?”

เซียวหลินเทียนจ้องมองหลิงอวี๋อย่างดุร้าย โบกมือออกไป “ทำตามที่นางบอก...”

ลู่หนานรีบไปจัดเตรียม ไม่ถึงสิบห้านาทีก็จัดเตรียมทุกอย่างที่หลิงอวี๋ต้องการจนพร้อม

ในตอนที่หลิงอวี๋เดินเข้าไปในห้องผู้ป่วยนั้น ใครจะไปรู้ว่า ลู่หนานกลับเข็นเซียวหลินเทียนเข้ามาด้วย

ทันใดนั้นหลินอวี๋ก็นิ่งอึ้งตะลึง เซียวหลินเทียนตามเข้ามาด้วย แล้วตนเองจะนำอุปกรณ์การแพทย์จากห้วงเวลาออกมาได้อย่างไรกัน!

“ชิวเฮ่าห้ามเข้ามา เจ้าเกรงว่าจะจงใจทำให้เสียเรื่อง! ข้าเข้ามาจับจ้องเจ้า เจ้าคงจะไม่มีข้ออ้างอันใดแล้วใช่หรือไม่?” เซียวหลินเทียนเอ่ยออกมาอย่างไร้ซึ่งอารมณ์

หลิงอวี๋หมดคำจะเอ่ย ลอบยินดีที่เมื่อครู่นี้ได้เตรียมการเอาไว้แล้ว

กระเป๋าที่นางพกติดกายมาด้วยนั้น ได้จัดเตรียมอุปกรณ์รักษาอย่างง่ายเอาไว้แล้ว

นางเปิดกระเป๋านำหน้ากากออกมาสวมแล้วเดินไปทางเฮยจื่อ

หลิงอวี๋เพิ่งจะเข้าใกล้ก็รู้สึกได้ความรู้สึกแน่นหน้าอกที่ร่างกายแบกรับเอาไว้ ในปากนั้นราวกับมีเลือดอุดตันอยู่ทำให้หายใจอย่างยากลำบาก

นางตกตะลึงไป สถานการณ์ของเฮยจื่อดูจะเลวร้ายเสียยิ่งกว่าของแม่นมลี่

เฮยจื่อนั้นมีอาการหายใจลำบากแล้ว มีเลือดสะสมอยู่ในช่องเยื่อบุของปอดแล้ว!

ไม่เหมือนกับเสี่ยวเมาที่สามารถบรรเทาให้ดีขึ้น เมื่อคงที่แล้วก็สามารถรักษาได้!

ไม่สามารถจัดการได้ด้วยการอาศัยเพียงไม่กี่สิ่งก็จัดการได้เหมือนครั้งก่อน!

ในสถานการณ์เช่นนี้ เฮยจื่อต้องได้รับออกซิเจน จอภาพ และการผ่าตัดอย่างทันท่วงที!

แต่เซียวหลินเทียนมองดูอย่างตั้งใจจากด้านข้าง นางจะนำเครื่องมือทางการแพทย์เหล่านี้ออกมาโดยไม่ถูกสงสัยได้อย่างไร?

สมองของหลิงอวี๋ประมวลอย่างรวดเร็ว

ทันใดนั้น นางก็นึกถึงยาสลบฤทธิ์แรงที่อยู่ในกระเป๋า

ยาสลบนี้ทำขึ้นเป็นพิเศษ สามารถทำให้ช้างสลบได้ภายในสิบวินาที…

ในใจคิดอยู่ นางก็หยิบเข็มฉีดยาออกมาแล้วเดินไปหาเซียวหลินเทียน

เซียวหลินเทียนระมัดระวังตัวมาก และไม่ชอบให้ใครเข้าใกล้เขา เมื่อเห็นว่าหลิงอวี๋เข้ามาใกล้ เขาก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม "อย่าเข้ามาใกล้ข้า!"

“หากหม่อมฉันไม่เข้าไปใกล้ท่าน หม่อมฉันจะให้ท่านดูยาพิเศษที่ช่วยเฮยจื่อได้อย่างไร? ท่านจะต้องตรวจสอบก่อนจึงจะวางใจได้!”

หลิงอวี๋เดินเข้าไปโดยที่หน้าไม่เปลี่ยนสีพลางเอ่ยออกมา

เซียวหลินเทียนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เมื่อเห็นเข็มฉีดยาแปลก ๆ ในมือของหลิงอวี๋แล้ว เขาก็ควรจะตรวจสอบมันจริง ๆ

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Komen (1)
goodnovel comment avatar
ไพโรจน์ ทุ่งหลวง
พระเอกมันโง่ทุกตัว
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terbaru

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2394

    หยางหงหนิงน้ำตาไหลพราก พลางเอ่ยออกมาอย่างเศร้าสร้อย“เสด็จลุง ท่านป้า หากหม่อมฉันผิด สิงอวี๋ก็ผิดยิ่งกว่าหม่อมฉันเพคะ! พวกท่านมิสามารถโยนความผิดทั้งหมดมาไว้ที่หม่อมฉันได้นะเพคะ!”“หม่อมฉันขอร้องพวกท่าน ละเว้นให้หม่อมฉันสักหน่อยเถิดเพคะ หม่อมฉันยินดีที่จะใช้ชีวิตที่เหลือตั้งป้ายขอพรอุทิศแก่เพ่ยเพ่ย เพื่อชดใช้ความผิดของหม่อมฉันเพคะ!”ขณะที่หยางหงหนิงกำลังพูดอยู่นั้น นางก็คำนับเจ้าแห่งทิศใต้และชายาไปด้วยคำนับไปมิถึงสองครั้ง หน้าผากของนางก็มีเลือดไหลลงมาตามหน้าผากที่เรียบเนียนของนางแล้วเมื่อเป็นเช่นนี้ นางก็ได้รับความเห็นใจจากคนมากมายอีกครั้งฮูหยินหยางก็มองไปทางองค์หญิงหานเยวี่ยและเสิ่นฮ่าวอย่างอ้อนวอนเสิ่นฮ่าวขมวดคิ้ว แล้วเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “เสด็จพี่ หยางหงหนิงพูดถูก นางพลั้งมือดึงเพ่ยเพ่ยตกน้ำไป มิได้เป็นความตั้งใจของนาง หากจะนับเป็นความผิดใด ๆ ก็เป็นความผิดของสิงอวี๋ผู้นั้น!”“หงหนิงเองก็น่าสงสารเช่นกัน พวกท่านเห็นแก่ความสัมพันธ์ในอดีตของนางกับเพ่ยเพ่ย แล้วปล่อยนางไปเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”ยังมิทันที่ชายาเจ้าแห่งทิศใต้จะพูดอะไร เย่หรงก็อดมิได้ที่จะเอ่ยเยาะเย้ยออกมา“จิ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2393

    ฮูหยินหยางคิดว่าถึงอย่างไรสิงอวี๋ก็ตายไปแล้ว คนตายมิอาจให้การใด ๆ ได้ ขอเพียงตนยืนกรานในจุดนี้ เจ้าแห่งทิศใต้ก็ทำอะไรหยางหงหนิงมิได้!ฮูหยินหยางหันไปทางผู้คน แล้วเอ่ยออกไปอย่างวิงวอน “พวกท่านตัดสินกันดู… หงหนิงของข้าเป็นเพียงเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เมื่อมีสัตว์ประหลาดโจมตีอยู่ตรงหน้า และด้านหลังก็มีคนคิดจะสังหารนางอีก!”“การที่นางแย่งเชือกมาเพราะตกใจจนเสียการควบคุม นี่เป็นความผิดของนางหรือ?”“ท่านหญิงฉางเล่อจากไปแล้ว หงหนิงของข้าก็เสียใจแทบขาดใจเช่นกัน แต่การตำหนินางเช่นนี้โหดร้ายเกินไปหรือไม่?”คนที่มุงดูเหล่านั้นนึกถึงเหตุการณ์ในยามนั้น แล้วก็มีบางคนพยักหน้าอย่างเห็นด้วย“ในยามคับขัน ทุกคนก็ล้วนคิดเอาตัวรอดตามสัญชาตญาณกันทั้งนั้น! การกระทำเช่นนี้ของหยางหงหนิงก็มิถือว่าเป็นการเจตนาฆ่าหรอก!”“ใช่ ท่านดูเถิด นางเสียใจจนเป็นลมไปแล้ว เห็นได้ชัดเลยว่านางเองก็เสียใจกับการตายของท่านหญิงฉางเล่อมากเช่นกัน!”“เจ้าแห่งทิศใต้ พวกท่านเป็นผู้ใหญ่ใจกว้าง ช่วยเมตตาต่อเด็กผู้นี้สักหน่อยเถิด!”ชายาเจ้าแห่งทิศใต้โกรธกับคำพูดของคนเหล่านี้จนหัวเราะออกมา จากนั้นนางก็หันไปทางคนเหล่านั้น แล้วยิ้มเยาะพร้อม

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2392

    ฮูหยินหยางและหยางหงหนิงที่หลบอยู่ในเรือนชั้นในของจวนองค์หญิงได้ยินว่าชายาเจ้าแห่งทิศใต้พาคนมาแรกเริ่มพวกนางยังคงดูสงบกันมาก คิดว่าเจ้ากรมหยางจัดเตรียมทุกอย่างเอาไว้แล้ว องค์หญิงหานเยวี่ยเองก็พูดไว้แน่ชัดแล้วเช่นกัน ดังนั้นเรื่องนี้จึงน่าจะแก้ไขไปได้โดยง่ายแต่ฮูหยินหยางก็ยังส่งนางรับใช้ที่มีความคล่องแคล่วสองคนไปคอยดูอยู่ด้านหน้า และพวกนางก็กลับมารายงานข้อมูลอยู่เป็นครั้งคราวจนกระทั่งตอนที่ฮูหยินหยางได้ยินว่าองค์หญิงหานเยวี่ยและเสิ่นฮ่าวมิสามารถหยุดยั้งเจ้าแห่งทิศใต้ได้ และกำลังส่งคนมาพาตัวหยางหงหนิงไป นางก็ตกตะลึงไปทันทีหยางหงหนิงก็ยิ่งตกใจจนวิญญาณแทบหลุดออกจากร่าง นางดึงฮูหยินหยางไว้แล้วตะโกนออกมาอย่างร้อนใจ“ท่านแม่ ทำอย่างไรดีเจ้าคะ? ข้ามิอยากตาย!”“ท่านจะให้เจ้าแห่งทิศใต้พาตัวข้าไปมิได้เด็ดขาดนะเจ้าคะ!”ฮูหยินหยางเห็นน้ำตาของหยางหงหนิงก็ตกใจ รีบปลอบใจนางทันที “เจ้าอย่าเพิ่งกังวลไปเลย ยังมิถึงตอนสุดท้ายเสียหน่อย!”“เจ้าวางใจเถิด ต่อให้แม่ต้องตาย แม่ก็ไม่มีทางยอมให้เจ้าแห่งทิศใต้พาตัวเจ้าไปแน่!”“เจ้าใจเย็นก่อน จำสิ่งที่แม่บอกกับเจ้าไว้เมื่อวานได้หรือไม่? เจ้าทำตามที่แม่บ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2391

    “ท่านปู่ ท่านรีบเข้าไปช่วยพระชายาเจ้าแห่งทิศใต้เถิดขอรับ!”เย่หรงวิ่งเข้ามาดึงตัวโม่เจี๋ยไว้ และเมื่อเห็นว่าชายาเจ้าแห่งทิศใต้หมดสติไปจึงรีบตะโกนขึ้นมาเย่ซงเฉิงส่ายหัวอย่างจนใจ แล้วเดินเข้าไปยัดโอสถให้ชายาเจ้าแห่งทิศใต้ ก่อนจะรักษาอาการบาดเจ็บที่มือของนางองค์หญิงหานเยวี่ยและเสิ่นฮ่าวต่างมองหน้ากันไปมา เรื่องนี้รุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว จะจัดการอย่างไรดีเล่า?หรือว่าจะต้องส่งตัวหยางหงหนิงไปจริง ๆ?ทันใดนั้นเอง เสียงที่คุ้นเคยเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นมา“สายสัมพันธ์ของครอบครัวนั้นบางเสียยิ่งกว่ากระดาษอีก ข้ารู้สึกมาตลอดว่า เรื่องเช่นนี้ไม่มีทางเกิดขึ้นระหว่างพี่น้องของข้า ที่แท้แล้ว... ก็มีเพียงข้าที่คิดไปเองฝ่ายเดียว!”“เจ้าแห่งทิศใต้เสด็จมาแล้ว!”ผู้คนที่มุงดูอยู่ต่างก็หลีกทางให้โดยมิรู้ตัว องค์หญิงหานเยวี่ยและเสิ่นฮ่าวจึงได้เห็นเจ้าแห่งทิศใต้ยืนอยู่ด้านหลังของฝูงชนที่ด้านหลังของเขามีขุนนางหลายคนยืนอยู่ด้วย และในบรรดาขุนนางนั้นก็ยังมีบรรดาผู้ตรวจการที่เป็นที่เคารพนับถือหลายคนทีเดียวเจ้าแห่งทิศใต้แต่งกายด้วยชุดองค์ชายสีเข้มทั้งตัว เห็นได้ชัดว่าหลังจากว่าราชกิจเสร็จแล้วก็รีบตรง

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2390

    เมื่อเสิ่นฮ่าวได้ยินเช่นนี้ เขาก็จ้องมองไปด้วยสายตาโหดเหี้ยม จากนั้นก็ด่าทอออกไป “ใครมันพูดจาเหลวไหลใส่ร้ายข้า?"เหล่าคุณชายตระกูลเส้ายืนขึ้นมาตรงหน้าทันที แล้วปิดกั้นสายตาของเสิ่นฮ่าวมิให้เห็นคนที่พูด“กล้าทำแล้วยังจะกลัวถูกดุอีกรึ?”คนผู้นั้นคือคนที่โม่เจี๋ยส่งมา นามว่าฉาชิ่งฉาชิ่งอายุยี่สิบกว่าปี คิ้วหนาและตาโต แต่ครึ่งหนึ่งบนใบหน้านั้นเต็มไปด้วยรอยแผลเป็นที่น่าเกลียด เห็นได้ชัดว่าเป็นแผลที่เกิดจากการถูกไฟไหม้ขาของเขาเหลืออยู่ครึ่งเดียว จึงต้องพึ่งไม้เท้ามาที่นี่เขายืนอยู่ด้านหลังของคนตระกูลเส้า แล้วก็ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ “ทุกคนดูแม่ทัพเสิ่นของพวกเราสิว่าสง่างามเพียงใด!”“หากมีคนจะบุกรุกเข้าไปในจวนองค์หญิง เขาก็จะสังหารโดยมิละเว้น! มีความสามารถเช่นนี้ เหตุใดจึงมิไปฆ่าฟันศัตรูที่สนามรบเล่า?”“เมื่อครู่เขาบอกว่าข้าใส่ร้ายเขา ข้าใส่ร้ายหรือไม่ ทุกคนดูจากความโอ่อ่าของจวนองค์หญิงก็รู้แล้ว!”“เหล่าพี่ใหญ่ทุกท่าน โปรดหลีกทางให้ที! ข้ามิกลัวตาย… หากเขาจะสังหารก็ให้เขาสังหารเสียเถิด!”ฉาชิ่งผลักคุณชายตระกูลเส้าที่ปกป้องตนออกไป แล้วใช้ไม้เท้าเดินขึ้นไปข้างหน้าเสิ่นฮ่าวมองฉาชิ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2389

    ด้วยความที่บิดาของหลิวซานหมายจะเข้าหาองค์หญิงหานเยวี่ยและเจ้ากรมหยาง เขาจึงบังคับให้หลิวซานพูดโกหกออกมาเขาเอ่ยออกมาอย่างมั่นใจ “สิงอวี๋และหลงเพ่ยเพ่ยต่างก็ตายไปแล้ว และเย่หรงก็เป็นลูกที่มิเอาไหนของตระกูลเย่ ขอเพียงเจ้ายืนยันอย่างหนักแน่นว่าเย่หรงและสิงอวี๋ทำร้ายหยางหงหนิง ใครจะสงสัยพวกเจ้ากันเล่า!”“เจ้ากรมหยางรับรองไว้แล้วว่าคนอื่น ๆ ก็จะพูดเช่นเดียวกับเจ้าทั้งหมด เจ้าก็วางใจเสียเถิด!”หลิวซานถูกพ่อบังคับแกมเกลี้ยกล่อมด้วย สุดท้ายนางจึงหอบความหวังเล็ก ๆ ไว้แล้วพูดสิ่งที่พูดออกไปเมื่อครู่นี้หลังจากที่เย่หรงดุด่านางจบแล้ว เขาก็ตะโกนใส่องค์หญิงหานเยวี่ย“องค์หญิงหานเยวี่ย ท่านเรียกหยางหงหนิงออกมาเถิด พวกเราต้องการเผชิญหน้ากับนางพ่ะย่ะค่ะ!”หยางซูและหลงอิงก็เออออตามเช่นกัน “ใช่เพคะ พวกเราต้องการเผชิญหน้านางเสียให้รู้เรื่อง!”“นางก่อเรื่องใหญ่เช่นนี้ แล้วก็ซ่อนตัวมิพบปะผู้ใด ทั้งยังใช้การกระทำเล็กน้อยเช่นนี้มาใส่ร้ายพวกเราอีก พวกเราต้องการให้นางยอมรับผิดจากปากของนางเองเพคะ!”องค์หญิงหานเยวี่ยขมวดคิ้วมุ่น นางมิชอบการถูกกระทำเช่นนี้เสียมาก ๆ นางจึงเอ่ยออกไปด้วยเสียงทุ้มลึก“ข้าช่ว

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status