แชร์

บทที่ 10

ผู้เขียน: กานเฟย
หลิงอวี๋เข้าใกล้เซียวหลินเทียน แต่กลับดูเงอะงะ กระโปรงของนางพันกันโดยไม่ได้ตั้งใจ นางเซถลาทิ้งตัวลงบนเท้าของเขา

คิดที่จะส่งตัวเองเข้าในอ้อมแขนเขาอีกครั้ง?

หลิงอวี๋ใช้อุบายนี้หลายครั้งตั้งแต่เซียวหลินเทียนกลับมาเมืองหลวง!

พฤติกรรมของนางผู้นี้ทำให้เขาคิดว่านางเปลี่ยนไปแล้ว แต่เขาไม่คาดคิดว่านางจะยังน่าขยะแขยง!

เขาไม่ควรเชื่อเลยว่า นางจะช่วยเฮยจื่อได้จริง!

เซียวหลินเทียนโกรธจนอยากจะเตะนางออกไป ทว่าเขาไม่สามารถขยับเท้าได้เลย

เขากำลังจะเรียกชิวเฮ่าเข้ามา ก็ได้ยินเสียงแหบแห้งของหลิงอวี๋เอ่ยออกมา

“ท่านอ๋อง ท่านเหนื่อยเกินไปแล้ว พักผ่อนเถอะ...”

สองขาของเซียวหลินเทียนนั้นไม่มีความรู้สึก ดังนั้นเขาจึงไม่รู้ว่าตอนที่หลิงอวี๋แกล้งล้มลง เข็มฉีดยาในมือได้ฉีดยาสลบเข้าที่ขาของเขาแล้ว

จนรู้สึกว่าการมองเห็นค่อย ๆ มัวลง…

“คนชั้นต่ำ เจ้าทำอะไรข้า...”

เซียวหลินเทียนตระหนักได้ทันทีว่า มีบางอย่างผิดปกติ แต่ก็สายเกินไปเสียแล้ว

ประมาทเกินไปจนตกลงไปในแผนของคนชั้นต่ำนี้!

วินาทีต่อมา เซียวหลินเทียนก็ตกอยู่ในความมืดที่ไม่มีที่สิ้นสุด...

เซียวหลินเทียนหมดสติ หลิงอวี๋ช่วยพยุงเขาขึ้นรถเข็น ส่วนลู่หนานที่เฝ้าประตูอยู่ด้านนอกไม่ได้สังเกตเห็นสิ่งผิดปกติ

เมื่อหลิงอวี๋แน่ใจแล้วว่าจะไม่มีใครมารบกวนตนเอง จึงรีบนำเครื่องมือที่จำเป็น เช่น มีดผ่าตัด และถังออกซิเจนธรรมดา ๆ ออกจากห้วงเวลา แล้วรีบผ่าตัดให้กับเฮยจื่อ

การผ่าตัดซ่อมแซมเช่นนี้ นางเคยทำมาหลายครั้งแล้วในชาติที่แล้ว และมันก็ไม่ใช่เรื่องยากเลย

เพียงแต่บาดแผลจากการถูกแส้ที่แขนและทั่วร่างกายเพียงแค่ขยับก็เจ็บปวดแล้ว ซึ่งส่งผลอย่างมากต่อความเร็วในการเคลื่อนมีดของนาง

ก่อนหน้านั้นมีนางพยาบาลคอยช่วยเหลืออยู่ การผ่าตัดสามารถทำได้ในหนึ่งชั่วโมง แต่ครั้งนี้ใช้เวลาเกือบสองชั่วโมง

หลังการผ่าตัด หลิงอวี๋มีเหงื่อออกมาก และล้มลงกับพื้นเพื่อพักผ่อน

หลังจากให้เฮยจื่อให้ออกซิเจนอีกครึ่งชั่วโมง หลิงอวี๋ก็คำนวณได้ว่า ยาสลบของเซียวหลินเทียนกำลังจะหมดฤทธิ์ ดังนั้นจึงได้รีบเก็บอุปกรณ์ทางการแพทย์

เมื่อครู่นั้นหลิงอวี๋อาศัยจากอาการสลบของเซียวหลินเทียนและเฮยจื่อ เพื่อเข้าไปในห้วงเวลาเพื่อตรวจร่างกายด้วยตัวเอง

หลิงอวี๋มีโครงหน้าที่ชัดคม แต่รอยแส้บนใบหน้าทำให้เธอดูน่ากลัวเล็กน้อย

รอยแส้ใหม่สามารถจัดการได้ง่าย!

ใช้ยาขี้ผึ้งชนิดพิเศษของตนเองทาลงไป ไม่กี่วันก็จะกลับกลายมาเป็นปกติแล้ว

สิ่งที่เป็นปัญหาเล็กน้อยคือ รอยแผลเป็นเก่าที่หลิงอวี๋ทิ้งไว้ ในตอนที่เข้าขวางดาบให้กับเซียวหลินเทียนทิ้งเอาไว้

แต่สำหรับปรมาจารย์ด้านการแพทย์อย่างหลิงอวี๋นั้นไม่ใช่เรื่องยาก เพียงแค่ผ่าตัดซ่อมแซมให้ตนเองสองครั้งก็ได้แล้ว

นอกจากนี้น้ำเสียงที่แหบแห้งและไม่น่าพอใจนัก

หลิงอวี๋รู้สึกว่า คนที่มีรูปลักษณ์งดงามไม่ควรมีเสียงที่ไม่น่าฟัง ดังนั้นจึงเอาเลือดของตัวเองไปทดสอบ

ปรากฏว่า มีสารพิษตกค้างในเลือดอย่างที่นางคิดเอาไว้

สารพิษชนิดนี้มาจากพืชที่เรียกว่าอูเอ้อ

หลิงอวี๋และปู่ในชาติที่แล้วออกเดินทางไปทางตอนใต้ของมณฑลหูหนาน พบพืชชนิดนี้และทำการวิจัยเกี่ยวกับมัน

น้ำมันสกัดของพืชนี้สามารถทำลายระบบประสาทส่วนกลาง ผู้ที่รับเพียงเล็กน้อยจะมีอารมณ์ไม่ดี หากได้รับเป็นเวลานานจะทำลายตับ และถุงน้ำดีจนทำให้เกิดมะเร็งและเสียชีวิตได้

หลิงอวี๋ได้ทำการทดสอบการทำงานของตับอีกครั้ง และพบว่าร่างกายได้รับพิษเข้าสู่ระยะกลาง และตับบางส่วนได้รับความเสียหายแล้ว

หากสถานการณ์ยังเป็นเช่นนี้ต่อไป หลิงอวี๋จะต้องตายเพราะพิษภายในครึ่งปีอย่างแน่นอน

ใครวางยานี้?

หลิงอวี๋ไม่มีเวลามาเจาะลึกเรื่องนี้ในตอนนี้ ทำได้เพียงแค่จำเอาไว้แล้วตรวจสอบในภายหลัง

หลังจากเก็บอุปกรณ์และออกมาแล้ว นางบังเอิญเห็นเซียวหลินเทียนขยับนิ้วมื่ออย่างจะฟื้นขึ้นมา

หลิงอวี๋เก็บข้าวของเรียบร้อยแล้ว ดังนั้นจึงไม่กลัวว่าเขาจะสงสัย

"คนชั้นต่ำ...!"

เซียวหลินเทียนลืมตาขึ้น มองเห็นใบหน้าที่น่าเกลียดนั้นเคลื่อนไหวอยู่ต่อหน้าเขา

เขาจำแผนการก่อนที่เขาจะตกอยู่ในอาการสลบไปได้ เขาโกรธจัดพลันใช้ฝ่ามือตบลงบนหน้าอกของนางอย่างแรง

ขาพิการเซียวหลินเทียนนั้น ถูกคนที่ไว้ใจที่สุดลอบวางแผนการ!

เขาทนมิได้ที่จะถูกวางแผนใส่อีกครั้ง!

โดยเฉพาะคนคนนี้เป็นคนที่เขาเกลียดที่สุด... หลิงอวี๋!

หลิงอวี๋ไม่คาดคิดว่าคนผู้นี้จะมีบุคลิกที่รุนแรงเช่นนี้ และยังจะโจมตีออกมาก่อนที่เขาจะฟื้นขึ้นอย่างเต็มที่

โดยไม่ทันได้ป้องกันถูกฟาดเข้าจนเซถอยหลังไปสองสามก้าวก่อนจะล้มลงกับพื้น

รสคาวและรสหวานปะทุขึ้นในปากของนาง นางกระอักเลือดออกมาเต็มปาก...

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
บัวครอง ดวงแก้ว
อ่าน15/30⁵ ⁵555566666
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2564

    เช่นนั้นก็มีความเป็นไปได้เพียงหนึ่งเดียว!หลงหมิงคนนี้เป็นตัวปลอม!หลิงอวี๋และเย่หรงก็มิได้อยู่ในรถม้าเช่นกัน!เซียวหลินเทียนพลันคิดได้ว่า ในเมื่อตนเองยังได้รับข่าวว่าตระกูลจงเจิ้งและเหล่าจอมมารต่างมุ่งหน้ามาเพื่อชิงหยกหล้าสุขาวดี แล้วหลงหมิงจะมิรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร!เขาไม่มีเวลาให้เสียเปล่า จึงได้สร้างตัวแทนและกับดักขึ้นมาเพื่อลวงตาคนทั้งหลายเซียวหลินเทียนมิอาจจินตนาการได้ว่าหลงหมิงลอบขึ้นไปบนยอดเขาหินคู่ภายใต้การจับตามองของเขาได้อย่างไร แต่ในความรีบร้อนนั้น เขาก็คิดถึงความเป็นไปได้อย่างหนึ่งบางทีวิญญาณหยินดวงจิตหยางอาจมิได้อยู่บนยอดเขาหินคู่เลยตั้งแต่แรก สถานที่ที่เรียกว่ามีตำแหน่งที่ตั้งสูงชันและถูกแม่นางเฟิ่งยึดครองแห่งนี้ เป็นเพียงฉากบังตาที่สร้างขึ้นเพื่อให้พวกเขาทุกคนเชื่ออย่างสนิทใจเท่านั้นเซียวหลินเทียนหันขวับไปมองหาท่านผู้เฒ่าเย่อย่างบ้าคลั่ง แต่กลับเห็นเพียงท่านผู้เฒ่าเย่ยืนอยู่มิไกลด้วยสีหน้างุนงง ราวกับว่าตัวเขาเองก็มิเข้าใจว่าเกิดกระไรขึ้นเช่นกันเซียวหลินเทียนพุ่งเข้าไปหาในทันที ความเคารพที่เคยมีต่อท่านผู้เฒ่าเย่เลือนหายไปจนหมดสิ้น เขาคว้าคอเสื้อของท่านผู้เฒ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2563

    ร่างของหลงเพ่ยเพ่ยลอยอยู่กลางอากาศ นางไม่มีเวลาแม้แต่จะเปลี่ยนท่าร่าง และมองเห็นรอยยิ้มอันเหี้ยมโหดของหยางหงหนิงได้อย่างชัดเจน“นางแพศยา ไปตายซะ!”ในขณะที่ผงแป้งเหล่านั้นกำลังจะโปรยใส่ใบหน้าของหลงเพ่ยเพ่ย ทันใดนั้นนางก็สะบัดแขนเสื้ออย่างแรง พลังอันแข็งแกร่งที่มาพร้อมกับลมกรรโชกได้พัดพาผงแป้งเหล่านั้นกลับไปในทันทีรอยยิ้มอันบ้าคลั่งของหยางหงหนิงยังมิทันจะปรากฏเต็มที่ ก็เห็นผงยาที่ตนโปรยออกไปพุ่งกลับมาหาตนเอง นางตกใจจนต้องทิ้งตัวลงกลิ้งกับพื้นเพื่อหลบผงยาเหล่านั้นหลงเพ่ยเพ่ยร่อนลงมาจากฟ้า กระบี่ในมือแทงตรงไปยังแผ่นหลังของหยางหงหนิงแต่ในขณะที่ปลายกระบี่กำลังจะทิ่มแทงเข้าสู่ร่างของหยางหงหนิง แส้เก้าท่อนเส้นหนึ่งก็ตวัดมาจากด้านข้างพันเข้ากับกระบี่ของหลงเพ่ยเพ่ยแรงดึงอันมหาศาลกระชากหลงเพ่ยเพ่ยจนร่างของนางเซไปด้านข้างนางรีบหันกลับไปมองด้วยความตื่นตระหนกก็เห็นใบหน้าที่เย็นชาของหลงซินปรากฏขึ้นในม่านตาหลงเพ่ยเพ่ยยังมิทันได้ชักกระบี่กลับฝ่ามือของหลงซินก็ฟาดเข้ามาฉัวะ…หลงเพ่ยเพ่ยรู้สึกเพียงว่าหน้าอกของตนถูกกระแทกอย่างรุนแรง ร่างกายก็ปลิวกระเด็นถอยหลังไปความหวานคาวคละคลุ้งขึ้นมาใ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2562

    เมื่อหลงซินเห็นผู้คนมากมายกระโจนออกมาจากรอบทิศ เขากลับมิตื่นตระหนกแม้แต่น้อย พลางแค่นเสียงเย็นชา “พวกเจ้าทั้งหมดมารนหาที่ตายกันรึ?”“ถ้าเช่นนั้น ก็ให้พวกสวะอย่างพวกเจ้าได้เห็นฝีมือขององค์รัชทายาทผู้นี้เสียหน่อย!”กล่าวจบ หลงซินก็โบกสะบัดแส้เก้าท่อนในมือ ใช้เท้ากระตุ้นม้าทะยานไปข้างหน้าแส้เก้าท่อนอันแข็งแกร่งไร้เทียมทานนั้นพลิกแพลงไปมาอย่างคล่องแคล่ว สะบัดขึ้นลงกลางอากาศพร้อมด้วยไอสังหารอันน่าสะพรึงกลัวดุจงูพิษเย็นเยียบที่กำลังเริงระบำมือสังหารจากตำหนักปีกเงินผู้หนึ่งพุ่งเข้าปะทะกับหลงซินเป็นคนแรก เขาถูกแส้เก้าท่อนฟาดเข้าใส่ร่างเต็ม ๆ พริบตานั้นแขนข้างหนึ่งก็ขาดกระเด็นไปเลือดสดและแขนที่ขาดลอยคว้างขึ้นไปกลางอากาศ มือสังหารผู้นั้นเจ็บปวดจนต้องทิ้งตัวลงไปนอนกลิ้งกับพื้น แต่ยังมิทันที่จะลุกขึ้นยืน แส้เก้าท่อนของหลงซินก็จู่โจมมาถึงอีกครั้งมือสังหารรู้สึกราวกับมีอสรพิษเย็นเยียบรัดพันรอบลำคอ เขาแทบไม่มีโอกาสได้ตอบโต้กลับ ก็ได้ยินเสียงดัง “แกร็ก” มาจากต้นคอหลงเพ่ยเพ่ยซึ่งอยู่ข้าง ๆ เห็นกับตาว่าแส้เก้าท่อนนั้นเกี่ยวศีรษะของมือสังหารจนลอยขึ้นไปกลางอากาศวิธีการอันโหดเหี้ยมและนองเลือด

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2561

    ใกล้เข้ามาแล้ว เซียวหลินเทียนซึ่งยืนอยู่บนที่สูงมองปราดเดียวก็เห็นหลงหมิงที่ควบม้านำมาเป็นคนแรก ส่วนด้านหลังนั้นตามมาด้วยกองทัพหลวงในชุดเกราะเต็มยศกำลังคุมรถม้าที่ขังหลิงอวี๋และเย่หรงเอาไว้ข้างกายของหลงหมิงคือเสิ่นฮ่าว เขาก็ขี่ม้าตัวสูงใหญ่และสวมชุดเกราะสีดำเช่นกัน แสงอาทิตย์สาดส่องลงบนชุดเกราะสะท้อนประกายแวววาว ทำให้เขาดูองอาจผึ่งผายและหยิ่งผยองผู้ที่ขนาบข้างตามมาอีกคนคือหยางหงหนิงในชุดสีแดงสด นางมาที่นี่เพื่อเป็นสักขีพยานการตายของหลิงอวี๋หลงหมิงได้ให้สัญญากับนางไว้ว่า ขอเพียงให้เย่หรงช่วยตามหาผลึกมังกรจนพบ ในท้ายที่สุดก็จะมอบตัวเย่หรงให้กับนางหยางหงหนิงเริ่มขบคิดในใจแล้วว่าจะลากเย่หรงที่ถูกล่ามโซ่ดั่งสุนัขไปเดินประจานทั่วท้องถนนในเมืองหลวงได้อย่างไรนางต้องการให้หลงอิง หยางซูและทุกคนที่เคยเห็นเย่หรงปฏิเสธนางในวันวานได้เห็นกับตาตัวเองว่าเย่หรงต้องคลานสี่ขาเหมือนสุนัขนางจะประกาศให้คนเหล่านั้นรู้ว่า มิใช่เย่หรงที่มิต้องการแต่งงานกับนาง แต่เป็นนางเองที่มองมิเห็นเขาอยู่ในสายตาอีกแล้วบุรุษร่างผอมที่อยู่เคียงข้างอีกฝั่งหนึ่งคือหลงซิน เขาสวมชุดเกราะเช่นกัน แต่เพราะร่างกายที่

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2560

    ท่านผู้เฒ่าเย่ก็เข้าใจคำพูดของเซียวหลินเทียนเช่นกัน เขามิรู้สึกตื่นเต้นแม้แต่น้อย กลับกัน ในใจนั้นพลุ่งพล่านไปด้วยความรู้สึกสิ้นหวังอย่างสุดซึ้ง“เมื่อครั้งอดีต ตระกูลใหญ่ของเราต่างร่วมแรงร่วมใจกันต่อสู้กับฝูไห่อย่างมิคิดชีวิต แต่หลายร้อยปีให้หลัง พวกเรากลับต้องมาเข่นฆ่ากันเองเพื่อมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์เพียงชิ้นเดียว!”“นี่คือความก้าวหน้า หรือว่าความถดถอยกันแน่?”“ฝูไห่ยังมิถูกปล่อยออกมา พวกเราก็กลับมาสู้รบกันเองเช่นนี้แล้ว หากเขาออกมาเห็นภาพนี้เข้า จะมิหัวเราะเยาะพวกเราเหล่าตระกูลใหญ่หรอกหรือว่า ที่ทำไปทั้งหมดนั้นสูญเปล่า?”“พี่ใหญ่ของข้าเคยบอกว่า มหันตภัยแห่งแดนเทพนั้นน่ากลัวยิ่งนัก แต่ข้ากลับรู้สึกว่า การสู้รบกันเองภายในพวกเราต่างหากคือสิ่งที่น่ากลัวที่สุด!”กำเนิดจากรากเหง้าเดียวกัน เหตุใดต้องเผาผลาญกันอย่างเร่งร้อนถึงเพียงนี้!มิว่าตระกูลเหล่านี้จะสกุลเย่ สกุลจงเจิ้ง หรือสกุลเฉียว ล้วนเป็นราษฎรของแดนเทพ เป็นชีวิตคนที่มีเลือดเนื้อทั้งสิ้น!ท่านผู้เฒ่าเย่ร่ำไห้น้ำตานองหน้า ทุบหน้าอกทึ้งผมด้วยความเจ็บปวดใจ “หากบรรพบุรุษของตระกูลใหญ่ทั้งหลายยังมีชีวิตอยู่ เมื่อเห็นภาพเช่นนี้ จะมิ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2559

    เมื่อหลงเพ่ยเพ่ย ท่านผู้เฒ่าเย่และคนอื่น ๆ ได้ยินคำพูดของเซียวหลินเทียน ทุกคนต่างตกตะลึงไปตามกันหากฝูไห่ถูกช่วยออกมาได้ นั่นก็คือมหันตภัยครั้งใหญ่หลวง!มหันตภัยครั้งนี้น่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าการที่หลงหมิงได้เป็นจักรพรรดิเสียอีก หรือว่าแดนเทพจะต้องตกไปอยู่ในเงื้อมมือของตงกู่อวี้และฝูไห่อย่างสมบูรณ์แล้วกระนั้นหรือ?“หลงหมิง เจ้าคนสารเลวนั่น เขามิรู้หรือไรว่าหากปล่อยตัวฝูไห่ออกมาแล้วผลที่จะตามมาจะเป็นอย่างไร?”เย่ซื่อเจียงโกรธจนสบถออกมาในอดีต บรรพบุรุษของหลงอี้และหวงฝู่หลินต่างร่วมกันทุ่มเทความพยายามอย่างสุดความสามารถกว่าจะสามารถผนึกจอมมารตนนั้นไว้ใต้ภูเขาหิมะได้ ชัยชนะในสงครามครั้งนั้นได้มาอย่างยากลำบากยิ่ง มีผู้คนล้มตายนับมิถ้วนบรรพบุรุษของตระกูลเย่เองก็เสียชีวิตในสนามรบครั้งนั้นเช่นกันบัลลังก์ของตระกูลหลงนั้นตั้งมั่นอยู่ได้ก็เพราะกองกระดูกจำนวนมหาศาลเหล่านี้!ในฐานะที่เป็นทายาทของตระกูลหลง หลงหมิงมิคิดที่จะนำพาทุกคนร่วมสร้างความรุ่งเรือง แต่กลับมุ่งมั่นศึกษาเพียงวิธีที่จะสังหารธิดาของตนเพื่อชิงหยกหล้าสุขาวดีมาครอบครอง และเพื่อให้ตนมีชีวิตเป็นอมตะคนเห็นแก่ตัวเช่นนี้จะมีคุณสม

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status