บทที่ 44

ก็รู้ว่ากำลังถูกป่วนประสาทอยู่ เธอจะเดินตามเกมของผู้หญิงคนนี้ไม่ได้นะม่านฟ้า..คิดได้แบบนั้นหญิงสาวก็ยกน้ำเกลือแร่ขึ้นมาดื่มเข้าไปอึกหนึ่งก่อนที่จะพูดอะไรออกมา

"ฉันต้องขอบคุณคุณด้วยนะคะ ที่ทำให้ฉันมีน้ำเกลือแร่ดื่ม ถ้าไม่งั้นคงแย่แน่เลย" พูดจบม่านฟ้าก็ยกขึ้นดื่มอีกครั้งจนหมดแก้ว

ลินินเสียเซลฟ์ไปเล็กน้อย เพราะคิดว่าม่านฟ้าจะวางแก้วแล้วเดินออกไป ถือว่าความอดทนของเธอยังสูง แต่ความอดทนของฉันก็ไม่ได้น้อยไปจากเธอเลย

"ขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ" ม่านฟ้าพูดแค่นั้นแล้วก็ออกจากห้องเครื่องดื่มไป เธอต้องเข้มแข็งให้ได้สิม่านฟ้า พอออกมาแล้วก็รู้สึกเหนื่อยใจที่จะสู้กับผู้หญิงแบบนี้

หรือว่าเธอจะปล่อยพวกเขาไปดี เขาอาจจะไม่มีใจให้กับเธอแล้วก็ได้

"พี่ม่านฟ้ายังเจ็บท้องอยู่เหรอคะ" โบนัสออกมาดูว่าคนที่ออกมาข้างนอกจะกลับเข้าไปง่ายๆไหม แต่พอออกมาก็เห็นม่านฟ้ากำลังเช็ดน้ำตาอยู่

ม่านฟ้าพยักหน้าตอบเล็กน้อย ถ้าไม่โกหก แล้วเธอจะหาเหตุผลอะไรมาบอกว่าทำไมถึงร้องไห้

"ไม่ได้การแล้วฉันว่าพี่กลับไปพักผ่อนดีกว่า" โบนัสรีบเดินไปหยิบกระเป๋าสะพายของม่านฟ้ามาส่งให้

"แต่ยังอยู่ในเวลางาน"

"พี่ไปเถอะเดี๋ยวฉันจะรับหน้าให้เอง ก็คนไม่ส