ตอนที่ 5

         นางวิไลไม่ได้รู้สึกตกใจกับน้ำเสียงตื่นเต้นของลูกสาว เพราะหล่อนรู้มานานแล้ว… ว่าพ่อเลี้ยงเพลิงคนนี้ร่ำรวยเข้าขั้นมหาเศรษฐีของเชียงราย

         “แล้วหนูได้เจอพ่อเลี้ยงหรือยังจ๊ะ”

         นางวิไลถามลูกสาว

         “ยังค่ะแม่ ป้าแดงบอกว่าตอนนี้พ่อเลี้ยงดูงานอยู่ในไร่ เย็นๆ จะกลับเข้าบ้าน”

         ทันทีที่พูดจบ สายตาของแก้วตาก็เหลือบไปเห็นร่างสูงใหญ่โดดเด่นสะดุดตาของพ่อเลี้ยงเพลิงที่กำลังเดินเข้ามายังเทอเรสหน้าบ้าน

         “อุ๊ย… แค่นี้ก่อนนะคะคุณแม่ พ่อเลี้ยงกลับมาแล้วค่ะ”

         แก้วตารีบตัดสายสนทนากับมารดา พ่อเลี้ยงเพลิงเดินเข้ามาเกือบถึงตัวหล่อน

         “โอ้ว… หนูแก้ว… เผลอแพลบเดียวไม่คิดว่าจะโตเป็นสาวสวยขนาดนี้”

         เจ้าของบ้านเอ่ยทักหญิงสาวผู้มาเยือน

         “สวัสดีค่ะคุณลุง”

         แก้วตายกมือไหว้ เพลิงยิ้มพลางทรุดร่างกำยำลงนั่งบนเก้าอี้หวายสีขาว ตั้งอยู่ใกล้ประตูด้านในของบ้าน มีต้นการเวกแผ่พุ่มใบสีเขียวขจีคลุมทั่วหลังคา ดอกสีเหลืองอร่ามส่งกลิ่นหอมอบอวลไปทั้งบริเวณ  

“ไหว้พระเถอะหนู... ”

พ่อเลี้ยงยกมือรับไหว้ จากนั้นก็นั่งคุยกับแก้วตาต่อมาอีกพักใหญ่ๆ ก่อนจะขับรถออกจากบ้านเพื่อไปร่วมงานเลี้ยงสังสรรค์ของเพื่อนสนิทอีกคนที่เป็นนักการเมืองท้องถิ่น

 ‘ให้ตายสิ... โคตรหล่อ’

แก้วตาแอบอุทานในใจ พ่อเลี้ยงเพลิงหล่อสุดๆ เค้าโครงหน้าของเขาหล่อเหลาคมคร้ามแบบฝรั่ง คิ้วเข้มหนา ตาคมกริบเป็นประกาย จมูกโด่งเป็นสันสวย ไหล่กว้างผึ่งผาย เนื้อตัวกำยำไปด้วยมัดกล้าม ดวงตาสีสนิมเหล็กชวนฝันที่มองมาพาให้รู้สึกสะทกสะท้านในอารมณ์ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

อีกสัปดาห์ต่อมา

การฝึกงานของแก้วตาดำเนินไปอย่างราบรื่น หล่อนพยายามหาโอกาสอ่อยพ่อเลี้ยงเพลิงทุกวัน แต่ก็ไม่มีจังหวะ เพราะว่าวันๆ แทบจะไม่มีเวลาอยู่ด้วยกันเป็นส่วนตัว ที่สำนักงานภายในไร่ของพ่อเลี้ยงมีทั้งพนักงานบัญชีรุ่นป้าสองคนนั่งอยู่หน้าห้อง

“ช้ากว่านี้ไม่ได้แล้ว… ”

แก้วตารำพึงกับตัวเอง หลังจากทำการตรวจความพร้อมของตัวเองด้วยชุดทดสอบการตกไข่แบบจุ่มปัสสาวะ (urine-based OPKs) ที่เตรียมเอามาพร้อม

การทดสอบนี้จะช่วยยืนยันการเพิ่มขึ้นของฮอร์โมนลูทิไนซิงในช่วง 1–2 วันก่อนการตกไข่ เพราะว่าโดยปกติในปัสสาวะจะมีฮอร์โมนชนิดนี้อยู่ในเลือดและปัสสาวะ แต่จะเพิ่มปริมาณขึ้นถึง 2–5 เท่าก่อนช่วงไข่ตก

ช่วง 12–36 ชั่วโมงตั้งแต่ฮอร์โมนนี้เริ่มเพิ่มระดับจนถึงวันไข่ตก เป็นช่วงที่มีโอกาสตั้งครรภ์สูงที่สุดในรอบเดือน

เรื่องนี้แก้วตารู้… ก่อนมาปฏิบัติภารกิจนี้ หล่อนศึกษามาอย่างดี เพื่อให้แผนการนี้บรรลุเป้าหมาย

แต่ไม่ง่าย… เพราะว่าถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีโอกาสอยู่กันลำพังสองต่อสองกับหนุ่มใหญ่ผู้ที่เป็น ‘เป้าหมาย’ ของยุทธการ ‘รีดน้ำเชื้อ’ ในครั้งนี้

กระทั่งถึงวันที่โอกาสดีมาถึง คือวันที่พ่อเลี้ยงเพลิงสัญญาว่าจะพาแก้วตาออกมาเที่ยวชมฟาร์มในตอนเย็นของวันหนึ่ง จะพาไปชมน้ำตกที่เชื่อมต่อกับชายเขา ทอดแนวยาวอยู่ด้านหลังไร่กาแฟ

“พร้อมจะออกไปกับลุงหรือยังจ๊ะหนูแก้ว”

พ่อเลี้ยงที่นั่งรออยู่ในห้องรับแขกตะโกนถาม เมื่อเหลือบไปเห็นแก้วตาเดินลงมาจากห้องนอน

“พร้อมแล้วค่ะคุณลุง”

หญิงสาวส่งยิ้มหวานให้พ่อเลี้ยง หล่อนอยู่ในชุดกางเกงผ้ายืดสีดำรัดรูป เน้นสะโพกผาย เห็นกลีบก้นรัดรึงกลึงกลม ท่อนบนเป็นเสื้อยืดสีครีมเนื้อบาง แนบเน้นทรวงอกอวบใหญ่สะดุดตา ทรวดทรงของแก้วตาเย้ายวนใจจนพ่อเลี้ยงเพลิงเผลอมองด้วยอาการตะลึงในความเซ็กซี่ของหญิงสาวอายุรุ่นราวคราวลูก

         “ถ้าพร้อมแล้วเราไปกันเลยนะจ๊ะหนูแก้ว”

พ่อเลี้ยงเพลิงเหลือบมองใบหน้าสะสวยสะดุดตา ก่อนจะเดินนำหน้าออกมาที่สนามหญ้าหน้าบ้าน

“ไปยังไงคะคุณลุง”

เสียงใสร้องถาม มองตามแผ่นหลังกว้างของคนตัวใหญ่ พ่อเลี้ยงเดินลิ่วๆ นำหน้าไปอย่างกระฉับกระเฉง

“เดี๋ยวลุงขับรถเข้าไปเองครับ”

เพลิงตอบ วันนี้เขาสวมเสื้อเชิ้ตแขนยาวลายตารางสีน้ำตาลสลับแดง พับแขนเสื้อขึ้นมาถึงข้อพับ

พ่อเลี้ยงเพลิงเป็นคนตัวใหญ่มาก เนื้อตัวกำยำล่ำสันไปด้วยกล้ามเนื้อ ทำเอาคนเดินตามรู้สึกใจเต้นแรง ยิ่งมองยิ่งชอบรูปร่างสูงใหญ่และบุคลิกลักษณะองอาจสมชายชาตรีของหนุ่มใหญ่วัยคราวพ่อคนนี้

แก้วตาไม่คิดว่าลุงเพลิงจะมีเสน่ห์ดึงดูดใจถึงเพียงนี้

         “ตรงนั้นเส้นทางแคบมากจ้ะหนูแก้ว… รถกระบะใหญ่ๆ เข้าไปลำบาก เดี๋ยวลุงขับรถกอล์ฟเข้าไปจะสะดวกกว่าครับ”

พ่อเลี้ยงเพลิงบอกถึงเหตุผลที่ต้องใช้รถเล็ก กล่าวพลางชำเลืองมองไปยังรถกอล์ฟที่คนงานขับมาจอดรอเอาไว้หน้าบ้าน

“อ๋อ… ค่ะ... ”

หญิงสาวหายสงสัยแล้วว่าเหตุใดพ่อเลี้ยงเพลิงจึงเลือกรถกอล์ฟเป็นพาหนะในการเดินทางเข้าไปยังน้ำตก

“งั้นไปเลยนะครับ... ชักช้าเดี๋ยวมืด”