LOGINShare
บทที่ 3 วันเข้าหอ
Last Updated:
2024-11-20 11:27:20บทที่ 3 วันเข้าหอ
“รูปงามจังเลยพี่หลินเอ๋อร์” จางอวี้รำพึงรำพันแผ่วเบาในลำคอ ยามมองโจวจางหมิ่นด้วยดวงตาเพ้อฝัน
ไป๋หลินเอ๋อร์ยกยิ้มอ่อนใจ “เจ้าไม่เคยได้ยินหรือ ภายนอกรูปหยก ภายในปุยนุ่น โจวจางหมิ่นอาจมีดีแค่รูปโฉม”
“พี่หลินเอ๋อร์ไม่ชอบก็ไม่เห็นแปลก ในเมื่อท่านอายุมากแล้ว”
นางเบิกตากว้างเอี้ยวหน้าไปมองจางอวี้ที่บัดนี้ พวงแก้มสองข้างประเดี๋ยวแดงประเดี๋ยวดำ หลงรูปเจ้าบ่าวเข้าเต็มเปา
“จุ๊ ๆ ๆ เจ้านี่ เห็นบุรุษเป็นไม่ได้ วาจาพลันเปลี่ยน จิตใจแตกซ่าน”
“ชู่ว ... พี่หลินเอ๋อร์ อย่าเพิ่งพูดนั่นมีอีกขบวนเดินมาแล้ว”
กลุ่มคนประมาณสิบห้าคนล้วนอาภรณ์สีดำเนื้อดี เดินนำหน้าด้วยบุรุษร่างสูงใหญ่ใบหน้าคมคายคมสันสะดุดตายิ่ง มองจากระยะไกลยังมองเห็นความสง่าน่าเกรงขามยิ่งกว่าโจวจางหมิ่น ผมสีดอกเลาแซมอย่างชายวัยสี่สิบรวบมัดตึงผูกด้วยสายรัดประดับพลอยแดง
เนื้อผ้ามันเงาลวดลายมังกรร้อยกระหวัดตัวเสืออ้าปากใส่กัน ไป๋หลินเอ๋อร์ดูแล้วคาดเดาว่าคงเป็นบุคคลสำคัญไม่ใช่น้อย คนข้างกายล้วนนอบน้อมเห็นได้ชัด
“ใครกันจางอวี้”
“ข้าเองก็ไม่รู้ แต่ให้เดาคงเป็นโจวหมิงเจ๋อ ประมุขตระกูลโจว”
ไป๋หลินเอ๋อร์เผลอยกมือลูบแขนไม่รู้ตัว อาการขนลุกเกรียวหวาดหวั่นเกิดขึ้นฉับพลัน นางอายุปาไปสิบเก้าปี ล้วนพบเจอผู้คนมากมาย เจ้าเล่ห์ โกงเหลี่ยม หน้าซื่อใจคด แต่ไม่เคยมีอาการเช่นตอนนี้ คล้ายร่างกายของนางต้องการวิ่งหนีหลบไปให้ไกล
ดวงหน้าราวเทพเรียบเฉยมิได้ยิ้มแย้มทั้งที่เป็นงานมงคลบุตรชายคนโต ยืนมือไพล่หลังนิ่งหน้าประตูรอกระทั่งโจวจางหมิ่นเข้าห้องหอจึงได้เดินตามเข้าไปภายใน
“เหตุใดท่านเจ้าสำนักต้องเข้าไปด้วยจางอวี้” นางเอ่ยถามอย่างอดไม่ได้
“นั่นสิ พี่หลินเอ๋อร์หลบเร็ว”
จางอวี้กระชากแขนไป๋หลินเอ๋อร์มุดเข้าไปลึกขึ้นอีกเมื่อขบวนเดิมของเจ้าสำนักจู่ ๆ กระจายตัวล้อมรอบเรือนนอนหลังนี้ ทั้งสองนางมองหน้ากันส่งสายตาหวาดหวั่น
“ทำอย่างไรดี” จางอวี้กระซิบถามสั่นเทา
“รอเวลา ข้าว่าคงไม่นาน” จางอวี้ลอบกลืนน้ำลายแล้วเบือนหน้ากลับยังเรือนหอ จวบจนเวลาผ่านไปคล้ายพวกนางได้ยินเสียงร้องครวญคราง ทั้งเสียงเตียงสั่นไหวสะเทือนเลื่อนลั่น ยิ่งทำให้หวาดกลัว หดหัวแนบร่างกับพื้นดินทันที
“จะ เจ้า เจ้าเห็นท่านเจ้าสำนักออกมาจากเรือนหอแล้วหรือยัง” ไป๋หลินเอ๋อร์เอ่ยถาม แต่ฟังแล้วคล้ายรำพึงรำพันกับตนเองเสียมากกว่า เพราะทั้งคู่ล้วนรับรู้ว่าโจวหมิงเจ๋อยังไม่ทันได้ออกมา ดวงตานางจับจ้องไปยังประตูบานใหญ่ห้องหอ โคมแดงในห้องยังสาดส่องราวเปลวเพลิง
กรี๊ด....... เสียงหวีดร้องโหยหวนยาวเป็นพักกว่าจะเงียบงันลง ทำพวกนางทั้งสองก้มมอบคลานแนบพื้นดิน ตัวสั่นเทาราวลูกนกเกิดใหม่
ผ่าง ... ปัง!!
พลันบานประตูเปิดออกกว้าง ยามนี้มีเพียงไป๋หลินเอ๋อร์ที่ยังกล้าลอบมองหน้าประตู มองร่างสูงใหญ่ท่านเจ้าสำนักยื่นมือรับผ้าเช็ดมือพลางเดินออกจากห้อง เลือด!!
ไป๋หลินเอ๋อร์สะดุ้งร้องในใจยามเห็นผ้าสีขาวกลายเป็นสีแดงฉานดั่งแสงโคมไฟงานแต่ง สีหน้าคมสันเรียบเฉย มีเพียงคิ้วกระบี่คล้ายยกสูงยามสะบัดผ้าเช็ดมือส่งคืนลูกน้อง ออกเดินนำกลับทางเดิม ซึ่งคือโถงบนหัวของนาง
“เจ้าให้คนไปตามหมอสุยฉวูมา นางเสียเลือดไปมากพอดู จางหมิ่นประเมินผิดทำนางเกิดแผลฉกรรจ์”
“ขอรับท่านเจ้าสำนัก”
ไป๋หลินเอ๋อร์รีบปิดปากจางอวี้เมื่อเหลือบมองเห็นปากเล็กตั้งท่ากรีดร้อง กดแน่นกั้นเสียง รอกระทั่งขบวนทั้งหมดเดินผ่านพ้นไปไกลจึงได้คลายมือออก
“พี่หลินเอ๋อร์ ข้า ข้ากลัวแล้ว ไม่ ข้าขอไม่เป็นยิ่งตี้ได้หรือไม่”
“คงไม่ทันการแล้ว บัดนี้เราเข้ามาในเรือนจวนโจว ซ้ำข้าถูกซื้อมาย่อมกลายเป็นเพียงของชิ้นหนึ่ง ถ้าไม่ยอมรับ...เจ้ามีให้เลือกสองทาง”
“สองทางคือ...”
“หนี ... หรือไม่ก็ตาย”
จางอวี้ตาเบิกโพลง ร่างกายเล็กบอบบางสั่นเทิ้มจนน่าสงสาร
“ออกไปจากตรงนี้เถอะจางอวี้ วางแผนแต่เนิ่น ๆ ว่าจะทำเช่นไรจึงหลีกเลี่ยงไม่ต้องขึ้นเตียงโจวจางหมิ่นดีกว่า นานวันเข้าค่อยหาทางหนี”
ไป๋หลินเอ๋อร์รีบคว้ามือของจางอวี้ดึงออกจากที่ซ่อน พาวิ่งหนีลัดเลาะตามหนทางมืดไร้ไฟส่องสว่างผิดไปจากขามา สีหน้าเปลี่ยนสี หวาดหวั่นภายในจิตใจ นางมีภารกิจต้องมาตามหาคนรักที่จู่ ๆ กลายเป็นนักโทษอยู่ในจวนลึกลับ สำนักคุ้มกันภัยแห่งนี้ แต่บัดนี้ภารกิจยังมิทันได้เริ่มต้น กลับมาพบเห็นรับรู้เรื่องภายในจวนตระกูลโจว
แต่จะให้นางกลับออกไปเวลานี้คงไม่อาจทำได้ มีเพียงเดินหน้าเท่านั้น ความคิดวนเวียนก่นด่าสบถให้ตนเองในใจยามมุดดงไม้จนพ้นจวนหลัก เร้นกายแทรกในป่าไผ่สู่เรือนหลังเล็กท้ายจวน
นางคงเป็นดั่งพวกอุดหูขโมยกระดิ่ง คิดว่าตนฉลาดเพียงพอ คิดการใหญ่เข้ามายังรังคนอำมหิต
ทว่า ... แท้จริงคนที่โง่งมคือนางเอง
Latest chapter
ยิ้งตี้ตระกูลโจว บทที่ 29 บทพิเศษ จบบริบูรณ์
บทที่ 29 บทพิเศษยามเหม่าในทุกวัน โจวหมิงเจ๋อมักลุกขึ้นเพื่อลงไปฝึกยุทธิ์กับคนของสำนักคุ้มภัยด้วยตนเองไป๋หลินเอ๋อร์พลิกกายโอบลำแขนอ่อนนุ่มรัดเขาไว้เอ่ยเสียงเบา“ท่านพี่ ยามเหม่าแล้ว”โจวหมิงเจ๋อตวัดรัดท่อนแขนให้ร่างเล็กบอบบางเกยขึ้นมานอนบนแผ่นอก ลูบฝ่ามือร้อนลงแผ่นหลังเปล่าเปลือยไร้อาภรณ์“เนื้อเจ้านุ่มมือ” ฝ่ามือใหญ่กางออกลูบแผ่นหลังรั้งนางให้ถดขึ้นกระทั่งริมฝีปากจดกันขยับแผ่วเบา“ป่านนี้เด็ก ๆ คงตื่นกันหมดแล้ว”“แล้วอย่างไร ตื่นแล้วก็ให้ยืนรอหน้าห้องไปก่อน”“ท่านพี่”“ยามเช้าเช่นนี้ ควรอยู่กันแต่ในผ้าห่มดีหรือไม่ กกกอดก่ายรัดร่าง”“ฮะ ฮ่า ท่านพี่ หลินเอ๋อร์ลูกสามแล้วเจ้าค่ะ ไม่อยากท้องอีก”“ถ้าเช่นนั้น พี่จะไม่หลั่งน้ำพิสุทธิ์ข้างในเจ้า เช่นนี้หลินเอ๋อร์ยินยอมหรือไม่”ไป๋หลินเอ๋อร์เม้มปากดันร่างตนเองออกแต่ถูกรั้งลงใต้ร่างทันควัน จับนางพลิกคว่ำ จูบขบลงฟันบนแผลเป็นรูปเสือ“คำกล่าวนี้ ท่านพี่บอกข้าเป็นพันครั้ง จนข้าขี้เกียจจดจำจะใส่ใจ”“ฮึ ในเมื่อหลินเอ๋อร์ไม่ใส่ใจ เช่นนั้นพี่จะถือว่าเจ้าอนุญาต” โจวหมิงเจ๋ออมยิ้มขณะพรมจูบไต่ลงแผ่นหลังนวลเนียน มือก่อกวนวนเวียนไม่ห่างทั้งลูบคลำ ทั้งล้
ยิ้งตี้ตระกูลโจว บทที่ 28 ความลับ
บทที่ 28 ความลับไป๋หลินเอ๋อร์ดีดตัวออกจากโจวจางหมิ่นทันทีแล้วโผเข้าหาบุรุษตรงหน้า ให้เขาโอบรัดนางไว้ด้วยลำแขนแข็งแกร่ง ซบดวงหน้าเปื้อนหยาดน้ำลงอกกระเพื่อมไหวจากแรงสูดลมหายใจไร้เสียงร้องใด ๆ จากโจวจางหมิ่น คมลูกธนูปักลงหัวไหล่ขวาที่รัดลำคอนางไว้ สีหน้าโจวจางหมิ่นปวดร้าว มองโจวหมิงเจ๋อด้วยดวงตากล่าวหา มาดร้าย และคล้ายไม่ต้องการเชื่อในที่โจวหมิ่งเจ๋อทำลงไปนางโอบร่างแกร่งไว้แน่นไม่ยอมให้เขาเข้าไปใกล้โจวจางหมิ่น“จางหมิ่น...” น้ำเสียงระห้อยโหยแรงเอ่ยชื่อในลำคอ ดวงตาแสบร้อนแดงก่ำ แต่ไร้น้ำตา เขามองร่างสูงเกร็งคล้ายเขาถอยหลังไปอีกสองก้าวในยามนี้โจวจางหมิ่นสีหน้าสงบลงแล้วราวกับว่ายอมรับบางอย่าง ริมฝีปากบิดโค้งคล้ายรอยยิ้มก่อนจะทิ้งร่างลงเหวลึกด้วยป่ารกทึบด้านล่าง“จางหมิ่น จางหมิ่น!!! จางหมิ่นนน”บุรุษแกร่งเช่นโจวหมิงเจ๋อ ชั่วชีวิตกระทำการทารุณคน สังหาร มองเลือดและความตายด้วยความเยือกเย็นไร้ความรู้สึก แต่มาบัดนี้โจวจางหมิ่นที่เขาอุ้มชูเลี้ยงมากับมือทิ้งร่างอัตวิบากกรรมต่อหน้าเขาที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นบิดาร่างสูงใหญ่ทิ้งตัวลงคุกเข่าเท้าฝ่ามือลงพื้นท่ามกลางใบไม้ร่วงหล่นสีส้มแดงในต้นฤดูหนาว“
ยิ้งตี้ตระกูลโจว บทที่ 27 โจวจางหมิ่น
บทที่ 27 โจวจางหมิ่น“เข้าใจผิด!! ข้าไม่ได้มีเรื่องอะไรบาดหมางกับเจ้า ยิ่งตี้หรือฮูหยินท่านเจ้าสำนัก” โจวจางหมิ่นเดินเข้าใกล้โน้มหน้าลงต่ำ กระชากผมจนดวงหน้าของนางแหงนขึ้น“เจ้าไม่มีสิ่งใดผิด ผิดแค่ว่าเจ้ามาอยู่ผิดที่ผิดทาง ท่านพ่อต่างหากที่ข้าต้องการให้เขาทุกข์ทรมาน และข้ารู้ว่าท่านพ่อรักเจ้า”“โจวหมิงเจ๋อไม่ได้รักข้า ท่านเข้าใจผิด”“เจ้าไม่รู้จักนิสัยของพ่อข้าดี ท่านพ่อเป็นคนเย็นชาไร้หัวใจ อวี้เจียวจงรักภักดีรับใช้มาเนิ่นนาน เขายังยกให้เฉียนฟานโดยง่ายดาย แต่กับเจ้า..”มือนุ่มดั่งหญิงสาวเชยปลายคางนางขึ้นแล้วบีบ“พบเพียงไม่กี่หนกับยกย่องร่วมชีวิต สัญญาผูกพันนิจนิรันดร์ ข้าไม่รู้เหมือนกันว่าเจ้ามีดีอะไร หน้าตาไม่ได้สะสวย ทั้งรูปร่างไม่ได้เสี้ยวหญิงงามเมือง แต่เอาเถิด อย่างไรเสียเจ้าต้องตาย”โจวจางหมิ่นกดริมฝีปากนางล้วงนิ้วเข้า แล้วเผยอปากตัวเองคล้ายแสยะยิ้ม “ให้เขาได้ทุกข์ทนเช่นแม่ข้า ลุกขึ้น บอกลาชีวิตของเจ้าได้แล้ว”แรงบุรุษกระชากดึงนางขึ้นจากพื้น สาบเสื้อหลุดรุ่ยจนพ้นเนินทรวงหนึ่งข้าง โจวจางหมิ่นหลุบตามองก่อนใช้มือบีบขยำลงแรง“ทว่า เจ้าเองก็น่าลิ้มลอง บางคราวข้าก็เคยคิดว่าถ้าได้ร่วมเ
ยิ้งตี้ตระกูลโจว บทที่ 26 โจวจางหมิ่น
บทที่ 26 โจวจางหมิ่นยามเว่ยในช่วงต้นฤดูหนาวชานเมืองหลวงของสำนักคุ้มกันภัยเสวี่ยจง ที่โอบล้อมด้วยป่าไผ่ ยิ่งพาให้อากาศเย็นขึ้นอีกหลายเท่าตัวไป๋หลินเอ๋อร์กระชับเสื้อคลุมตัวยาวที่ชางซิงเยียนกำชับเป็นหนักหนาให้นางสวมมาด้วย แม้ว่านางบอกแล้วว่ามาแค่เรือนหลักเท่านั้นนางเดินผ่านสวนกลางเรื่อยจนมาถึงเรือนหลัก ไม่ทันได้เอ่ยแจ้งเด็กในเรือนพลันเห็นโจวจางหมิ่นยืนนิ่งตรงโค้งประตูวงเดือนทางออกสวนด้านหลังทุกคราที่นางพบหน้าโจวจางหมิ่น ขนแขนนางมักลุกชันอย่างน่าประหลาด และยามนี้ก็เช่นกัน นางมองสีหน้ากระหยิ่มและมุมปากโค้งขึ้นละม้ายโจวหมิงเจ๋อ แต่ก็แค่ละม้าย เพราะส่วนใหญ่บนใบหน้าของชายร่างเกร็งคนนี้ไม่เหมือนโจวหมิงเจ๋อแม้แต่น้อยนางขยับเข้าไปใกล้วางสีหน้าเรียบเฉยทั้งที่ใจเต้นรัวดั่งกลองศึก ยิ่งเข้าใกล้ยิ่งเห็นความแตกต่าง โจวหมิงเจ๋อแม้ว่าการกระทำเย็นชารุนแรง ทว่ากลับมีความเมตตาต่อผู้อื่น ผิดไปจากบุตรชายที่แผ่กลิ่นอายโฉดชั่วทวีคูณ ยิ่งเห็นรอยแผลบนร่างฮุ่ยหรู ยิ่งรับรู้ว่าชายผู้นี้กระทำต่อสตรีเพศราวกับเป็นสัตว์สิ่งของ“ท่านแม่”นางมองร่างสูงของโจวจางหมิ่นโค้งลงคำนับนางราวกับว่าเป็นบุตรชายแท้จริงของนาง ทว
ยิ้งตี้ตระกูลโจว บทที่ 25 ฮุ่ยหรู
บทที่ 25 ฮุ่ยหรูเพียะ เพียะ!!ฮุ่ยหรูล้มคว่ำลงทันทีเมื่อฝ่ามือของโจวจางหมิ่นกระทบใบหน้าเป็นครั้งที่สอง ร่างอ่อนแออย่างหญิงตั้งครรภ์สามเดือนกองบนพื้นน้ำตานองหน้า“ข้าบอกเจ้าให้ทำเช่นไรฮุ่ยหรู”“ฮื้ออ ขะ ข้า ข้ายัง พบ นางไม่ได้”เพล้ง!!โจวจางหมิ่นปัดกระถางกำยานล้มคว่ำเฉียดใบหน้าฮุ่ยหรูจนนางผงะออก ดวงตาหวาดกลัวไหวระริก เหลือบมองสามีที่นางแต่งเข้ามายังตระกูลโจวอันร่ำรวยและมากยศฐา“ยามนี้นางอยู่แต่บนหอ ท่านพ่อไม่ยอมให้นางลงมา อร้าย!! อย่า ข้ากลัวแล้ว”ฮุ่ยหรูยกมือไหว้ประลก ๆ น้ำตาไหลนองจนมองไม่เห็นสีหน้าสามี แต่นางรู้ว่าใบหน้าหล่อราวหยกกำลังบิดเบี้ยวจากแรงโกรธ เขากระชากผมนางดึงขึ้นมาจากพื้นเพียะ!!ใช้หลังฝ่ามือฟาดลงใบหน้าอีกครั้งแล้วผลักนางให้ล้มลงกับพื้น ยกเท้าเหยียบนางไว้“เวลาข้าสั่ง ไม่มีข้ออ้างฝ่าฝืน เข้าใจหรือไม่ภรรยารัก”นางพยักหน้ารับ ดวงหน้าแนบพื้นเย็นเยียบ สะอื้นขึ้นแรงก่อนที่โจวจางหมิ่นจะประคองนางขึ้นมาโอบกอดแล้วพูดด้วยเสียงอ่อนโยนผิดไปจากคราแรก“วันพรุ่ง เจ้าจงไปหานาง คุยกับนางให้นางคลายใจ ชักชวนนางดั่งที่ข้าบอกไว้ เข้าใจหรือไม่ฮุ่ยหรู”มือร้อนลูบผมนางประคองนางไปนั่งที่เตียง
ยิ้งตี้ตระกูลโจว บทที่ 24 nc
บทที่ 24 nc“แผลหายสนิทแล้ว”“หายแค่ภายนอก แต่จิตใจข้าไม่”นางกระชากเสียงใส่ ดึงดันจะลุกขึ้นแต่มือใหญ่รวบนางไว้ให้นั่งลงซ้อนด้านหน้า“ไหน จิตใจเจ้าที่ตรงใดกัน ข้าจะทำความสะอาดให้หมดจด ขจัดความขุ่นมัวออกไปให้เอง”ไม่เพียงเอ่ยด้วยเสียงกระเส่า มือรั้งร่างเล็กพร้อมผ้าในมือ เช็ดถูแผ่นหน้าท้อง ซบหน้าลงหัวไหล่ เลื่อนผ้านุ่มขึ้นหาทรวงอก นางสะดุ้งทันที“ข้ามือหนักไปหรือ?”ไป๋หลินเอ๋อร์เม้มปาก มือจับขอบอ่างไว้ไม่กล้าขยับตัว ผ้านุ่มค่อยถูทำความสะอาดเนื้อนุ่มอวบอิ่มแผ่วเบา ในยามนี้นางรู้ตัวแล้วว่าคงหนีไม่พ้นบุรุษด้านหลังเป็นแน่ หากยังขืนตัวไม่อ่อนลงคงเป็นนางเองที่เจ็บตัว“ท่าน จะเบามือกับข้าสักหน่อยได้หรือไม่”โจวหมิงเจ๋อชะงักไปครู่ เอียงหน้าไปมองดวงหน้างาม ปากกระจับเม้มแน่น พวงแก้มขึ้นสีระเรื่อ นางเอี้ยวกลับมาจ้องตอบ“เหตุใดไม่ตอบข้า”“ไม่ได้”ไป๋หลินเอ๋อร์สะอึกแล้วนิ่งงัน ก่อนจะเอ่ยถามอีก “ถ้าเช่นนั้น สอนข้าให้ ... ให้ข้าเจ็บน้อยที่สุด”โจวหมิงเจ๋อปล่อยผ้าออกจากมือ แล้วแทนที่ด้วยฝ่ามือร้อนจัดกอบกุมเนินทรวง “เจ้าอาจเริ่มจากผ่อนคลาย และสนุกกับสิ่งที่ข้าทำ”“สนุกงั้นหรือ”“ใช่แล้ว ถ้าข้าทำเช่นนี้
You may also like
เรื่องสั้นอีโรติก HOT NC 25+++
C38.1K viewsเศรษฐีสาวขอเอาคืน
เกาลัดไม่หวาน65.9K viewsคลั่งรักสุดใจของนายCEO
นครแสงจันทร์74.1K viewsยั่วรักท่านประธาน
ชะนีติดมันส์39.5K viewsHello My lovely | รักนี้ขอจีบนะคะ
Pam1880 viewsBad Love ถึงเฮียจะร้ายหนูก็จะรัก
BlueSoda901 viewsกลลวงรักวิศวะร้าย
Re-match I รีแมทช์6.5K viewsBDSM ซื้อเพื่อนมาเป็นทาส PWP
Sadistic_X710 views
