Share

บทที่ 474

Penulis: กระต่ายน้อยใต้ดวงจันทร์
เจียงหวยก็เล่นละครเก่ง ภายใต้การจับจ้องของทุกคน เขากลับกลายเป็นคนตื่นตระหนักหวาดระแวง กลัวจนหัวหด กลัวว่าของขวัญที่กอดไว้จะโผล่ออกมาแล้วถูกคนกล่าวหาว่าเขาวิปริต

ใครจะนึกว่า เป็นอย่างที่เขาคาดเดาไว้จริง ๆ เขายิ่งกอดไว้ไม่ปล่อย ฝั่งตรงข้ามก็ยิ่งมั่นใจว่าสิ่งที่อยู่ข้างในก็คือของที่เขาเคยเห็น อันที่จริงแล้วไม่ใช่เลย

เซี่ยซางก็ขมวดคิ้ว ราชครูเจียงที่รอบรู้มากความสามารถซื้อชุดนอนให้ภรรยาเป็นของขวัญวันเกิด จะคิดอย่างไรก็รู้สึกว่านี่ไม่ใช่เรื่องที่คนเป็นครูบาอาจารย์มีคนเคารพนับถือจะทำออกมาได้

เจียงหวยก็อายุห้าสิบกว่าแล้ว ก็ทำให้คนคิดไปทั่วได้จริง ๆ

ต่อให้เขาเพียงแค่รักภรรยาเขามากเลยไปซื้อของแบบนี้มาเอาใจภรรยา แต่เขาก็ยังเป็นอาจารย์ที่อบรมสั่งสอนคนอื่น ต่อไปเขาจะสร้างความน่าเชื่อถือต่อหน้าลูกศิษย์ได้อย่างไร

จากที่เขารู้จักราชครูเจียงมา เขาไม่ได้ขี้ขลาดแบบนี้ เซี่ยซางก็นิ่งไว้ไม่เคลื่อนไหวอะไร

ฝ่าบาทแทบจะฟันธงได้แล้วว่ารอบนี้เจียงเฟิ่งหัวแพ้แล้ว เจียงหวยต้องตกที่นั่งลำบากโดยที่พูดอะไรไม่ได้

ไม่ว่าเงินหีบนี้จะไปโผล่ที่จวนสกุลเจียงได้อย่างไร มันก็เป็นหลักฐานชี้มูลความผิดว่าหวังชิงติดสินบน
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • ย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา   บทที่ 474

    เจียงหวยก็เล่นละครเก่ง ภายใต้การจับจ้องของทุกคน เขากลับกลายเป็นคนตื่นตระหนักหวาดระแวง กลัวจนหัวหด กลัวว่าของขวัญที่กอดไว้จะโผล่ออกมาแล้วถูกคนกล่าวหาว่าเขาวิปริตใครจะนึกว่า เป็นอย่างที่เขาคาดเดาไว้จริง ๆ เขายิ่งกอดไว้ไม่ปล่อย ฝั่งตรงข้ามก็ยิ่งมั่นใจว่าสิ่งที่อยู่ข้างในก็คือของที่เขาเคยเห็น อันที่จริงแล้วไม่ใช่เลยเซี่ยซางก็ขมวดคิ้ว ราชครูเจียงที่รอบรู้มากความสามารถซื้อชุดนอนให้ภรรยาเป็นของขวัญวันเกิด จะคิดอย่างไรก็รู้สึกว่านี่ไม่ใช่เรื่องที่คนเป็นครูบาอาจารย์มีคนเคารพนับถือจะทำออกมาได้ เจียงหวยก็อายุห้าสิบกว่าแล้ว ก็ทำให้คนคิดไปทั่วได้จริง ๆต่อให้เขาเพียงแค่รักภรรยาเขามากเลยไปซื้อของแบบนี้มาเอาใจภรรยา แต่เขาก็ยังเป็นอาจารย์ที่อบรมสั่งสอนคนอื่น ต่อไปเขาจะสร้างความน่าเชื่อถือต่อหน้าลูกศิษย์ได้อย่างไรจากที่เขารู้จักราชครูเจียงมา เขาไม่ได้ขี้ขลาดแบบนี้ เซี่ยซางก็นิ่งไว้ไม่เคลื่อนไหวอะไรฝ่าบาทแทบจะฟันธงได้แล้วว่ารอบนี้เจียงเฟิ่งหัวแพ้แล้ว เจียงหวยต้องตกที่นั่งลำบากโดยที่พูดอะไรไม่ได้ไม่ว่าเงินหีบนี้จะไปโผล่ที่จวนสกุลเจียงได้อย่างไร มันก็เป็นหลักฐานชี้มูลความผิดว่าหวังชิงติดสินบน

  • ย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา   บทที่ 473

    ทางฝั่งนี้ เจียงเฟิ่งหัวจ้องมองหวังชิง พยายามระลึกถึงฉากที่พบเขาเมื่อสามปีก่อน ยังโชคดีที่นางเป็นคนที่กลับมาเกิดใหม่ เคยพบเขาทั้งสองชาติ จึงจำได้ค่อนข้างแม่นนางตรึกตรองอย่างรวดเร็ว พยายามทำความเข้าใจว่าเรื่องเป็นมาอย่างไร…ชาติที่แล้วหวังชิงก็มาขอฝากตัวเป็นศิษย์ที่จวนสกุลเจียง แต่ท่านพ่อก็ไม่ได้รับเขาไว้เช่นกัน หลังจากนั้นเขาก็ไม่ได้เข้าร่วมสอบจอหงวน ยิ่งไม่มีเรื่องอย่างเรื่องโกงข้อสอบเกิดขึ้น เพราะชาติที่แล้วเจียงเฟิ่งหัวไม่เป็นที่โปรดปรานของเซี่ยซาง นางแย่งความรักความเอ็นดูมาจากซูถิงหว่านไม่ได้ จึงไม่ต้องให้ซูเซวี่ยนลงมือแต่ในชาตินี้ นางไม่เพียงแต่แย่งชิงความรักความเอ็นดูมาจากซูถิงหว่านได้ ซูถิงหว่านยังถูกกักบริเวณถาวรอีกด้วย สกุลเจียงทำให้ซูเซวี่ยนเพ่งเล็ง เพราะฉะนั้นเขาจึงใช้วิธีสกปรกวางแผนเล่นงานสกุลเจียงเจียงเฟิ่งหัวตกอยู่ในภวังค์ แล้วลูกตาของนางก็ส่งลำแสงอันเยือกเย็นเฉียบคมออกมา ไม่ว่าอย่างไรนางก็ต้องหาจุดอ่อนของเขาจากละครที่ซูเซวี่ยนจัดฉากได้อย่างแน่นอน นางเชื่อมั่นว่าตราบใดที่ไม่ใช่เรื่องจริงก็ย่อมต้องมีจุดอ่อนตอนนี้สกุลซูก็ยังคงเป็นขุนนางโปรดของฝ่าบาท หากฝ่าบาททรงทรา

  • ย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา   บทที่ 472

    หวังชิงแก้ตัวด้วยความเจ้าเล่ห์ “อาจารย์เคยบอกศิษย์ว่าเห็นข้อสอบที่ห้องทรงพระอักษรของฝ่าบาท ก็เลยจดมา”“ข้าให้ข้อสอบเจ้าที่ใด วันไหน” เจียงหวยกล่าว“ผ่านมาประมาณหนึ่งเดือนกว่าแล้วขอรับ วันนั้นฝนตก อาจารย์ไปร้านขายเสื้อผ้า ข้าก็รอท่านอยู่ที่นั่น เราก็พบกันที่นั่นนั่นเอง อาจารย์จำไม่ได้แล้วหรือ ว่าท่านบอกข้อสอบข้า” หวังชิงกล่าวเจียงหวยคิดอยู่ครู่หนึ่ง “กระหม่อมเคยไปที่ร้านขายเสื้อผ้าในวันที่ฝนตกจริง ๆ แต่ว่ากระหม่อมไม่ได้ไปเพื่อพบเขา แต่ไปซื้อของขวัญวันเกิดให้ฮูหยินของกระหม่อม ของขวัญกระหม่อมยังกอดไว้กับอกอยู่เลยพ่ะย่ะค่ะ”ซูเต๋อไห่กล่าว “คำโกหกเช่นนี้ก็ทำให้ราชครูเจียงกลบเกลื่อนไปได้หรือ เจ้าเห็นขุนนางทั้งบุ๋นและบู๊ทั้งราชสำนักเป็นเด็กเล็กที่หลอกได้ง่าย ๆ หรือ?”“หากข้าจะหลอกก็จะหลอกฝ่าบาท เหตุใดต้องไปหลอกขุนนางทั้งบุ๋นและบู๊ทั้งราชสำนักด้วยเล่า หรือว่าในสายตาแม่ทัพซูมีแต่ขุนนางเต็มราชสำนัก แต่ไม่มีฝ่าบาทอยู่หรือ” เจียงหวยอ่อนแอขี้กลัว เพราะเขาไม่อยากทำตัวโดดเด่นให้เกิดเรื่องยุ่งยาก แต่เมื่อเขาจับประเด็นได้และสาธยายเหตุผลแล้ว ก็มีเพียงไม่กี่คนที่เถียงเขาได้ซูเต๋อไห่รีบกล่าวว่า “ฝ

  • ย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา   บทที่ 471

    เขากล่าวอย่างไม่ยอมแพ้ “ไม่มีแม่ทัพอย่างข้าแล้ว พวกขุนนางฝ่ายบุ๋นจะได้มีชีวิตสงบสุขอย่างนั้นหรือ ข้าว่าคนบางคนต่างหากที่พูดไร้สาระ”เจียงหวยกล่าวอีกว่า “สอบจอหงวนก็เพื่อคัดเลือกบุคลากรผู้มีความสามารถให้ราชสำนัก ทำประโยชน์ให้แผ่นดิน คนคนหนึ่งไม่รู้หนังสือ กลับรู้แต่เรื่องไร้สาระจะเป็นคนได้อย่างไร มีแต่คนเท่านั้นที่รู้มารยาท รู้จักละอาย สัตว์เดรัจฉานจะเข้าใจได้อย่างไร”“เจียงหวย เจ้าว่าใครเป็นสัตว์เดรัจฉานกัน”“ข้ามิได้ว่าใครทั้งสิ้น เพียงแค่เปรียบเปรย แม่ทัพซูฟังไม่เข้าใจหรือ?”เซี่ยซางฟังอยู่ด้านข้าง ในที่สุดก็เข้าใจแล้วว่าที่เจียงเฟิ่งหัวพูดจาฉะฉานมีเหตุมีผลนั้นได้มาจากใคร แม่ทัพทะเลาะกันด้วยกำลัง ขุนนางฝ่ายบุ๋นทะเลาะกันด้วยเหตุผล บางครั้งคนที่ถือพู่กันสามารถสะเทือนแผ่นดินได้มากกว่า บันทึกประวัติศาสตร์ทุกยุคทุกสมัยก็ล้วนรจนาโดยพวกเขาทั้งสิ้นขุนนางฝ่านบุ๋นและฝ่ายบู๊ต่างก็มีความสำคัญเท่าเทียมกัน“ทะเลาะอะไรกัน พวกเจ้าถือว่าเราไม่มีตัวตนหรือ” ฝ่าบาทเก็บตำราหมากรุกเข้าถุง ได้ตำราหมากรุกมาแล้ว เขาก็ค่อยอารมณ์ดีขึ้นมาบ้าง พูดจาก็ไม่กระโชกโฮกฮากเท่าเมื่อครู่แล้ว “ในเมื่อพบเงินสินบนในจ

  • ย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา   บทที่ 470  

    เจียงจิ่นเหยียนแม้ว่าทำการค้าด้านนอกด้วย แต่เขาก็ไม่เคยขนเงินเข้าเรือนเลยสักครั้ง เขากับหรวนหร่วนมีฐานลับแห่งหนึ่ง ซ่อนไว้ไกลแสนไกล เป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีคนล่วงรู้ ทันใดนั้นเองเจียงหวยก็พูดขึ้นอย่างจริงจังว่า “ทว่าตำราหมากรุกเล่นนี้กระหม่อมรู้ว่าเป็นของผู้ใดพ่ะย่ะค่ะ” ผู้บังคับการซางเอ่ย “มิใช่ของลูกศิษย์ที่ติดสินบนเจียงไท่ฟู่หรือ?” “สิ่งนี้เป็นตำราหมากรุกของเจียงเฟิ่งหัวบุตรีคนที่สามของกระหม่อมพ่ะย่ะค่ะ จะเป็นของที่ลูกศิษย์ส่งมาได้อย่างไร ผู้บังคับการซางได้มาจากที่ใดหรือ ตำราเล่มนี้หรวนหร่วนของพวกเราหวงแหนยิ่งนัก ตอนออกเรือนก็เอาไปพร้อมสินเดิมติดตัวไปด้วย จะอยู่ในคลังของจวนสกุลเจียงได้อย่างไร มิหนำซ้ำยังใส่เอาไว้ในกล่องของขวัญอีก” ฝ่าบาทพลิกอ่านตำราหมากรุกก็เผลอหลุดลอยเข้าสู่ห้วงภวังค์ พลางพึมพำกับตนเอง “มิน่าฝีมือการเดินหมากของนางถึงได้ปราดเปรื่องเพียงนี้ แม้แต่เรายังมิใช่คู่ต่อกรของนาง ที่แท้ก็เป็นเพราะแบบนี้เองหรือ” ทุกคนต่างงงงวยในศีรษะเต็มไปด้วยความสงสัย เพราะดูจากสีหน้าของเจียงหวยแล้ว เขาดูไม่คล้ายว่ากำลังพูดโกหก “เจียงไท่ฟู่ ท่านอย่าเปลี่ยนเรื่องเลยดีกว่า ในเมื่อค้น

  • ย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา   บทที่ 469  

    “เจ้าก็ยังรู้จักเรียกร้องความยุติธรรม เราให้ความยุติกับศิษย์ของเจ้า แล้วความยุติธรรมของบัณฑิตอีกนับหมื่นนับพันทั่วใต้หล้าเล่าจะไปเรียกร้องจากผู้ใด เสาหลักของแผ่นดินที่อาศัยการขโมยมาเช่นนี้ เราจะเอามาใช้ประโยชน์อันใดหรือ” เจียงหวยรู้สึกอยากร่ำไห้แต่ไร้น้ำตา นี่จึงเป็นเหตุผลที่เขาไม่ยอมไต่เต้าขึ้นสู่ตำแหน่งสูง เป็นแค่ราชครูตัวเล็กๆ ในสำนักศึกษาหลวงก็ดีกว่าตั้งมากมายแล้ว อยู่อย่างไร้ความทะเยอทะยานก็ไม่ถูกผู้ใดคิดอาฆาตแล้ว เขาเอ่ย “กระหม่อมถูกใส่ความพ่ะย่ะค่ะ!” ในตอนนี้เอง หน่วยราชองครักษ์ก็รื้อค้นจนพบเงินที่หวังชิงกล่าวถึงจากจวนสกุลเจียงแล้ว “ทูลฝ่าบาท กระหม่อมตรวจสอบจนเจอแล้วพ่ะย่ะค่ะ” “ไปนำเข้ามา” ฝ่าบาทแอบคิดในใจ ‘มีเงินสกปรกอยู่จริงด้วย เช่นนี้คงปฏิเสธไม่ได้แล้วจริง ๆ’ เห็นเพียงผู้บังคับการซางนำหีบห่อจำนวนหลายชิ้นที่ยังไม่ได้เปิดออกมาวางเรียงไว้ตรงกลางท้องพระโรง ฝ่าบาทตรัสถาม “ของพวกนี้คืออะไร?” “เป็นเงินสินบนที่กระหม่อมยึดมาจากคลังของจวนสกุลเจียงพ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาททรงโปรดทอดพระเนตร” ผู้บังคับการซางเปิดหีบใบหนึ่งออกด้วยตนเอง เห็นเพียงว่าด้านในเต็มไปด้วยเงินทอง มันถูกวางเร

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status