หนึ่งเดือนต่อมา ขบวนของเหิงกั๋วกงกับหยูจิ่นเซิงก็มาถึงเมืองหลวง ทหารทั้งห้าพันนายกลับเข้าสู่ค่ายทหารนอกเมือง มีเพียงรถม้าและองครักษ์ของเหิงกั๋วกงกับหยูจิ่นเซิงเท่านั้นที่เข้าวังไปเฝ้าฮ่องเต้เพื่อรายงานเรื่องราวต่าง ๆ และมอบสัญญาสงบศึก 100 ปี ระหว่างแคว้นหนานกับแคว้นหมิง รวมทั้งความร่วมมือกันเป็นพันธมิตรในเรื่องต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นการแลกเปลี่ยนสินค้าหรือแร่ต่าง ๆ ที่มีมากในแคว้นหนาน ซึ่งพวกเขาไม่ทราบว่าจะต้องนำไปใช้ประโยชน์เช่นไรให้สมกับที่มีอยู่มากมาย แตกต่างจากแคว้นหมิงที่มีหยูฉิงอันซึ่งทราบดีว่าแร่เหล่านั้นสามารถนำมาใช้ทำสิ่งใดได้บ้าง
กว่าที่เหิงกั๋วกงกับหยูจิ่นเซิงจะกลับถึงจวนก็เป็นยามเย็นแล้ว เพราะฮ่องเต้ทรงเลี้ยงอาหารเที่ยงพวกเขาและพูดคุยกันถึงเรื่องการร่วมมือพัฒนาแคว้นหนานที่มีรายละเอียดไม่น้อย ทำให้ต้องอยู่คุยกันนานเป็นพิเศษ
โชคดีที่ทั้งสองเฒ่าชรากลับมาถึงก่อนที่หยูฉิงอันจะคลอด พวกเขาอยากรู้ว่าครั้งนี้แฝดทั้งสองเป็นชายหรือหญิง หรือจะเป็นมังกรหงส์เหมือนท้องแรก ด้วยความเหน็ดเหนื่อยจากการ
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา หยูฉิงอันปวดท้องคลอดช่วงก่อนเที่ยงวันพอดีขณะนางกำลังจะเอนหลังนอนพักก่อนตื่นมาทานอาหารทีหลัง โชคดีที่วันนี้เหิงจิ้งกั๋วไม่ออกไปข้างนอก เขารีบร้องเรียกบ่าวให้เตรียมห้องคลอด ซึ่งหมอหลวงและหมอตำแยต่างไม่ได้เตรียมตัวมาค้างที่จวนกั๋วกงเหิงกั๋วกงรีบส่งองครักษ์ไปตามหมอหลวงและหมอตำแยที่วังหลวงทันที พวกเขาไม่คิดว่าหยูฉิงอันจะคลอดก่อนกำหนดเร็วถึงห้าวันเช่นนี้จึงไม่มีใครเตรียมการเอาไว้ล่วงหน้าฮ่องเต้เมื่อทราบเรื่องก็รีบส่งหมอหลวงพร้อมกับสมุนไพรบำรุงกำลังและหมอตำแยสามคนไปยังจวนกั๋วกงอย่างเร่งด่วน พระองค์เองก็อยากทราบว่าแฝดครั้งนี้จะเป็นชายหรือหญิงเช่นกัน ถึงแม้ตอนนี้พระองค์จะกำลังเห่อหลานชายคนแรกอยู่ก็ตามที แต่เรื่องความอิจฉาเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่พระองค์มีต่อจวนกั๋วกงก็เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้สักเท่าไหร่นัก ใครใช้ให้จวนกั๋วกงให้กำเนิดแต่บุตรแฝดกันเล่า พระองค์เองก็อยากได้หลานแฝดเช่นกันหลังส่งหมอหลวงและหมอตำแยไปแล้ว ฮ่องเต้ก็นึกถึงเรื่องของขวัญล้ำค่าที่เคยคุยกับหว
หนึ่งเดือนต่อมา ขบวนของเหิงกั๋วกงกับหยูจิ่นเซิงก็มาถึงเมืองหลวง ทหารทั้งห้าพันนายกลับเข้าสู่ค่ายทหารนอกเมือง มีเพียงรถม้าและองครักษ์ของเหิงกั๋วกงกับหยูจิ่นเซิงเท่านั้นที่เข้าวังไปเฝ้าฮ่องเต้เพื่อรายงานเรื่องราวต่าง ๆ และมอบสัญญาสงบศึก 100 ปี ระหว่างแคว้นหนานกับแคว้นหมิง รวมทั้งความร่วมมือกันเป็นพันธมิตรในเรื่องต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นการแลกเปลี่ยนสินค้าหรือแร่ต่าง ๆ ที่มีมากในแคว้นหนาน ซึ่งพวกเขาไม่ทราบว่าจะต้องนำไปใช้ประโยชน์เช่นไรให้สมกับที่มีอยู่มากมาย แตกต่างจากแคว้นหมิงที่มีหยูฉิงอันซึ่งทราบดีว่าแร่เหล่านั้นสามารถนำมาใช้ทำสิ่งใดได้บ้างกว่าที่เหิงกั๋วกงกับหยูจิ่นเซิงจะกลับถึงจวนก็เป็นยามเย็นแล้ว เพราะฮ่องเต้ทรงเลี้ยงอาหารเที่ยงพวกเขาและพูดคุยกันถึงเรื่องการร่วมมือพัฒนาแคว้นหนานที่มีรายละเอียดไม่น้อย ทำให้ต้องอยู่คุยกันนานเป็นพิเศษโชคดีที่ทั้งสองเฒ่าชรากลับมาถึงก่อนที่หยูฉิงอันจะคลอด พวกเขาอยากรู้ว่าครั้งนี้แฝดทั้งสองเป็นชายหรือหญิง หรือจะเป็นมังกรหงส์เหมือนท้องแรก ด้วยความเหน็ดเหนื่อยจากการ
ขณะที่เหิงกั๋วกงกับหยูจิ่นเซิงรีบเดินทางกลับเมืองหลวง ที่จวนกั๋วกงก็มีคนคอยดูแลหยูฉิงอันเป็นอย่างดีหลายคน โดยเป็นท่านย่าเฉียนหลานที่หาบ่าวมาเพิ่มเพื่อที่จะได้ดูแลหยูฉิงอันที่ตอนนี้ตั้งครรภ์ได้ 7 เดือนแล้วอย่างใกล้ชิด เหิงจิ้งกั๋วที่คอยดูแลภรรยาอยู่ตลอดก็มีบ้างที่ต้องออกไปพบฮ่องเต้เพื่อพูดคุยเรื่องงาน ถึงเขาจะลาออกจากการเป็นแม่ทัพ แต่งานบ้านเมืองในฐานะซื่อจื่อก็ยังคงมีบ้างประปรายสาวใช้คนใหม่มีหนึ่งคนที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับหยูฉิงอัน นางรักสวยรักงามและชอบยั่วยวนบ่าวในเรือนอยู่เสมอ ทำให้หลายคนต่างหลงใหลนางอยู่หลายคน ไม่ว่านางจะใช้พวกเขาทำสิ่งใด บ่าวชายเหล่านี้ต่างรีบพยักหน้าเพียงแค่อยากเห็นรอยยิ้มเดียวของนางคืนหนึ่ง เหิงจิ้งกั๋วไปดื่มเป็นเพื่อนรัชทายาทที่ตอนนี้พระชายาใกล้จะคลอดแล้ว จึงทำให้เขากลับจวนกั๋วกงค่ำกว่าปกติมากนัก กลิ่นเหล้าที่ติดอยู่ทำให้เขากลัวว่าภรรยาตัวน้อยจะเหม็นเอาได้ เขาจึงคิดจะไปอาบน้ำที่ห้องว่างอีกห้องหนึ่งขณะที่เหิงจิ้งกั๋วกำลังแช่น้ำอุ่นอย่างสบายใจ เขากลับได้
เหิงกั๋วกงกับหยูจิ่นเซิงนั้นทราบข่าวแล้วว่ากำลังจะมีเหลนอีกสองคน พวกเขาจึงได้เร่งเดินทางกลับแคว้นหมิงโดยหยุดพักให้น้อยที่สุดเพื่อจะได้รีบกลับไปดูเหลนของพวกเขา ส่วนเรื่องข่าวการเป็นแคว้นพันธมิตรนั้น เหิงกั๋วกงส่งม้าเร็วกลับเมืองหลวงไปตั้งแต่เดือนที่แล้ว คาดว่าอีกไม่นานข่าวคงไปถึงฮ่องเต้แน่แคว้นหนานหลังจากปราบปรามขุนนางเลวไปจนหมดสิ้นและยึดทรัพย์สินกลับเข้าคลังหลวงได้เป็นจำนวนมาก ส่วนการสอบเพื่อรับขุนนางใหม่เข้ามาทำงานนั้นก็เป็นไปอย่างเรียบร้อย ด้วยว่าเหล่าอาจารย์ที่เป็นไม้เบื่อไม้เมากับมหาเสนาบดีนั้นเกลียดการที่เขาใช้อำนาจดึงคนของตนเองเข้ามาทำงานในวังนานหลายปีแล้ว ตอนนี้พวกเขามีโอกาสได้สอบคัดเลือกขุนนางที่ดีเข้ามาแทน มีหรือที่พวกเขาจะไม่ดีใจ ส่วนทหารที่เคยเข้าข้างมหาเสนาบดีทั้งหมดถูกขายเป็นทาสหลวง รวมทั้งกองกำลังของมหาเสนาบดีกับเหล่าขุนนางที่ซุ่มซ่อนอยู่นอกเมืองหลวงก็ถูกทหารของแคว้นหมิงปราบปรามระหว่างทางไปมากแล้วสำหรับเจ้าเมืองที่แข็งข้อเองก็ถูกประหารสิ้นเช่นเดียวกัน โดยเหิงกั๋วกงถือคำสั่งของฮ่องเต้แคว้นหนาน
คืนนั้นเหิงกั๋วกงวางแผนกับฮ่องเต้แคว้นหนานจนดึกดื่น และนัดแนะกันทำการแลกเปลี่ยนสัญญาการซื้อขายสินค้าที่เป็นประโยชน์ต่อทั้งสองแคว้นในวันพรุ่งนี้ หากว่ามหาเสนาบดีเฉียนขัดขวางการร่วมมือกัน ฮ่องเต้แคว้นหนานจะสั่งทหารให้จับกุมเสนาบดีเฉียนที่คิดจะก่อกบฏด้วยการขัดขวางการพัฒนาแคว้นหนานที่พระองค์ทรงปกครองอยู่ รวมถึงขุนนางที่เข้าร่วมกับเสนาบดีเฉียนซึ่งมีมากกว่าครึ่งก็จะถูกจับกุมและยึดทรัพย์ด้วยหยูจิ่นเซิงจะเป็นผู้ควบคุมทหารทั้งห้าพันนายแบ่งออกเป็นหลายกลุ่มเพื่อล้อมจวนขุนนางเลวพวกนี้เอาไว้แทนทหารในแคว้นหนานที่พวกเขาไม่รู้ว่าใครอยู่ฝ่ายมหาเสนาบดีเฉียนกันบ้าง ส่วนองครักษ์ของฮ่องเต้ตอนนี้คัดเลือกมาได้แล้วว่ามีใครบ้างที่ยังจงรักภักดีต่อพระองค์อยู่และอยากเห็นแคว้นหนานพัฒนาไปในทางที่ดีเหมือนดั่งแคว้นหมิงที่ใหญ่กว่าแคว้นพวกเขาถึงสี่เท่าในระหว่างการประชุมในท้องพระโรงวันต่อมา เหิงกั๋วกงเดินทางมากับองครักษ์เพียงสองคนเพื่อเข้าร่วมและเสนอเรื่องความร่วมมือเป็นพันธมิตรในการพัฒนาบ้านเมืองร่วมกัน แต่ขณะที่เหิงกั๋วกงกำลังอธิบายถึงข้อ
หยูฉิงเฉิงไม่คิดว่าอาจารย์ปู่จะวางแผนการเอาไว้ล่วงหน้าเช่นนี้ เขานึกนับถือท่านจริง ๆ ที่เตรียมการทุกอย่าเอาไว้ล่วงหน้าเช่นนี้ หากเป็นอย่างที่อาจารย์ปู่ว่าเอาไว้จริง ๆ การเดินทางเข้าไปยังแคว้นหนานก็คงจะปลอดภัยมากยิ่งขึ้น“แล้วท่านปู่คิดที่จะเดินทางข้ามแดนไปเมื่อไหร่หรือขอรับ”“ปู่คิดว่าจะเตรียมตัวอีกสักวันสองวันล่ะนะ เพราะต้องตรวจสอบสิ่งของต่าง ๆ ว่าขาดเหลือสิ่งใดบ้างหรือไม่ด้วย ระหว่างทางปู่ก็แจกจ่ายเมล็ดพันธุ์ให้กับขุนนางไปไม่น้อยแล้ว ไม่รู้ว่าเมล็ดพันธุ์ที่เหลือมาให้เจ้านั้นจะพอใช้หรือไม่ หากยังไม่เพียงพอ เจ้าก็ส่งสารไปทูลขอฝ่าบาทอีกก็แล้วกัน ข้าได้ข่าวว่าคนในกรมเกษตรเพาะพันธุ์เอาไว้เพิ่มขึ้นอีกไม่น้อยเพราะการพัฒนาแคว้นในครั้งนี้”“ขอบคุณท่านปู่ที่แนะนำขอรับ เช่นนั้นพวกท่านไปพักผ่อนกันก่อนเถิด ข้าจะออกไปตรวจดูว่าเมล็ดพันธุ์ที่นำมาเพียงพอที่จะขยายพันธุ์ที่นี่และเพาะปลูกเพิ่มได้อีกหรือไม่น่ะขอรับ”“อืม… เ