คู่กัดกัน | 5

ปีนี้ละอองดาวกำลังจะเรียนจบแล้วส่วนเรื่องความรักก็ไปได้ด้วยดี พี่แทนดูแลเธอดีมากเป็นห่วงเป็นใยให้กำลังใจเธอมาตลอด เขาเป็นสุภาพบุรุษกับเธอเสมอมา คืนนี้เป็นวันครบรอบที่เราสองคนครบกันมาหนึ่งปีพอดี แม้จะยังไม่ได้รักเขาจนเต็มหัวใจแต่เธอก็ไม่เคยวอกแวกไปหาใครเลยทั้งนั้น คืนนี้ละอองดาวโทรหาพี่แทนของเธอบอกว่าขอโทษที่วันนี้เธอไม่สบายเลยทำให้ไม่ได้ไปฉลองวันครบรอบด้วยกันเลย แต่จริงๆแล้วเธอตั้งใจจะไปเซอร์ไพรส์เขาที่ห้องแทน

พี่แทนมีคอนโดอยู่คนละทางกับห้องเธอมาก แต่ด้วยความอยากเซอร์ไพรส์ทำให้เธอยอมขับรถฝ่ารถติดตอนเย็นออกไปหาซื้อของขวัญวันครบรอบให้เขา หลังจากเดินเลือกซื้อของขวัญให้เขาเสร็จเรียบร้อยเป็นน้ำหอมกลิ่นโปรดที่เขาชอบเสร็จแล้วเธอก็เข้าร้านเสริมสวยแต่งหน้าบางๆทำผมให้สวยเพื่อให้เขาชื่นชมโดยเฉพาะ

ประมาณทุ่มเศษๆพี่แทนโทรมาหาเธอแล้วถามว่าอยู่ที่ไหนเธอก็บอกไปว่าอยู่บ้านเพิ่งกินยาแล้วกำลังจะเข้านอน ส่วนพี่แทนก็บอกว่าเขาเพิ่งถึงห้องเหมือนกันและก็ว่าจะไม่ออกไปไหนแล้วเข่นกัน ละอองดาวหิ้วถุงกับข้าวมากมายเดินขึ้นไปบนตึกที่พี่แทนของเธออยู่

หลังจากปลอบปละโลมจิตใจตัวเองให้โฟกัสอยู่ที่พี่แทนคนเดียวแล้ว เธอตั้งปณิธานตัวเองในใจว่าจะเลิกคิดถึงใครบางคนให้ได้ ใครคนนั้นที่อยู่ในใจเธอมานานนับปีแล้วเช่นกัน จริงๆแล้วคืนนี้ละอองดาวก็ทำใจมาแล้วแหละว่าคืนนี้อาจจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง เธอพร้อมที่จะทุ่มเทใจให้เขาพี่แทนของเธอทั้งใจ

เธอหิ้วถุงของพะลุงพะลังเดินขึ้นลิฟท์มาถึงชั้นที่พึ่แทนอยู่ในมือถือคีย์การ์ดเลขห้องของเขาที่เคยให้ได้ตั้งนานแล้วอยู่ในมือ

ติ้ด ติ้ด ติ้ด เสียงตรงที่ล็อคมันร้องในตอนที่เธอกดแนบคีย์การ์ดลงตรงหน้าจอแล้วค่อยๆผลักประตูเข้าไปช้าๆ แต่ทว่าใจเต้นสั่นเหลือเกินกับการตัดสินใจของตัวเองในครั้งนี้

"อื้อออ~พี่แทนเบาๆสิคะแอนจุกนะอ๊าา~"

เพียงแค่เดินเข้าไปเสียงครางกระเส่าก็แว่วดังขึ้น ละอองดาวชะงักขาที่กำลังก้าวหยุดนิ่งอยู่กับที่อย่างคนทำอะไรไม่ถูก

"ซี๊ดดด !ตอดแน่นขนาดนี้ให้เบาได้ไง" เสียงผู้ชายที่เธอคุ้นหูคำรามดังกึกก้องตามด้วยเสียงคล้ายหัวเตียงกระแทกกับผนังดังเอี๊ยดอ๊าดสลับกับเสียงของอะไรบางอย่างที่กระทบกันเป็นเสียงพั่บพั่บพั่บ

เท่านี้ก็รู้แน่ชัดแล้วว่าเธอกำลังเจอกับอะไร สุขสันต์วันครบรอบหนึ่งปีของเธอกับพี่แทนไง ! อืม...แม้จะยังไม่ได้ถลำลึกลงไปทั้งใจแต่ว่ามัน...ก็เจ็บดีนะ !

"อ๊าาา~พี่แทนเอาเก่งขนาดนี้แล้วแฟนพี่ไม่เสียดายบ้างหรือไงคะเนี่ย"

"ไม่เอาสิ !เราอยู่ด้วยกันแค่สองคนไม่ต้องพูดถึงคนอื่นได้ไหมอูยยย !แน่นชิบ !"

พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ

เสียงพี่แทนแฟนผู้แสนดีที่รักและเป็นสุภาพบุรุษที่สุดเวลาอยู่กับเธอตอบขณะครางซี๊ดซ๊าดไปด้วย

"งั้นก็ต้องขอโทษด้วยนะคะที่ตอนนี้ฉัน..เข้ามาเป็นส่วนเกินของพวกคุณ" ละอองดาวพูดขึ้นขณะที่สายตากวาดมองไปยังสองร่างที่กำลังโรมรันพันตูกันอย่างไม่สนใจว่ามีใครอีกคนกำลังยืนดูอยู่

ดวงตาคมหวานซึ้งฉายแววผิดหวังวูบหนึ่งขณะมองภาพตรงหน้า ผู้ชายแสนดีของเธออยู่ในชุดวันเกิดกำลังยกขาของผู้หญิงคนนั้นขึ้นพาดบ่าและขย่มโยกกันอย่างเมามัน แต่พอเขาหันมาเห็นเธอสายตารู้สึกผิดและตกใจก็ปรากฏขึ้นอย่างชัดเจน

"น้องเร !มะ..มาได้ยังไงครับ" เขาถอนตัวเองออกจากร่างแม่คนนั้นแล้วตาลีตาลานหาผ้าเช็ดตัวมาพันที่เอวลวกๆก่อนจะเดินเข้ามาหาเธอ

"มายังไงไม่สำคัญเท่ากับมาทำอะไรหรอกค่ะ !" แวบนึงที่ละอองดาวรู้สึกเจ็บใจตัวเองที่เผลอคบกับคนแบบเขาไปตั้งเป็นปี

"น้องเรใจเย็นก่อนนะครับเรื่องนี้พี่อธิบายได้นะ..." เขาทำท่าจะแก้ตัวแต่เธอเห็นเต็มสองตาขนาดนี้แล้วเขายังคิดว่าเธอจะเชื่อคำแก้ตัวของเขาอีกหรอ !

"ที่จริงที่ฉันมาวันนี้ก็กะว่าจะมาฉลองวันครบรอบของเราด้วยกันแต่..มันคงไม่จำเป็นแล้วล่ะ !" ละอองดาวจับมือหนาให้รับกล่องของขวัญที่เธอตั้งใจซื้อมาให้เขาแล้วเดินหันหลังกลับ

"เดี๋ยวสิครับเร !เรครับฟังพี่ก่อนพี่ขอโทษให้โอกาสพี่อีกครั้งได้ไหม ?" พี่แทนคว้าแขนกุมมือเธอเอาไว้

"พี่แทนคะ !คนเรา..ถ้ามีครั้งแรกครั้งที่สองที่สามก็จะต้องตามมาเรพูดแค่นี้หวังว่าพี่คงจะเข้าใจนะคะ" ละอองดาวบอกขณะสะบัดมือให้หลุดจากการเกาะกุมของเขา

'เฮ้อ !สงสัยโชคชะตาจะกำหนดให้เธอเป็นโสดอยู่คนเดียวสินะ'

ตื้ด ตื้ด ตื้ด ตื้ด

เสียงมือถือดังแจ้งเตือนเธอว่ามีสายเข้าพอหยิบขึ้นมาดูก็พบว่าเป็นเบอร์ของกสิราที่เคยแบกเบอร์ไว้ด้วยกันนานแล้ว

"สวัสดีค่ะพี่กี้"

(น้องเรคืนนี้ว่างไหมเอ่ย มาเจอกันหน่อยสิพี่คิดถึงอ่ะนะๆ)

เสียงหวานๆของพี่กี้ดังแว่วมาตามสาย พี่กี้ของเธอคลอดน้องเป็นผู้ชายตอนนี้ก็เกือบจะขวบแล้วล่ะมั้ง ส่วนยัยอิ๊งของเธอก็ได้ลูกชายเหมือนกันน่าแปลกที่ลูกของทั้งคู่ห่างกันแค่เดือนเดียวเอง ดูท่าโตขึ้นมาคงเป็นเพื่อนสนิทกันเหมือนกับพ่อแม่ของพวกเขาแน่ๆ

"ได้สิคะ เจอที่ไหนดีคะ ?"

(ร้านเดิมแล้วกันจ้ะงานนี้แม่จะหนีลูกเที่ยวฮ่าๆๆๆ) เสียงกสิราหัวเราะอย่างชอบใจดังขึ้น

"โอเคค่าเดี๋ยวเจอกันนะคะ"

ที่จริงพี่กี้นัดเธอไว้สี่ทุ่มแต่นี่มันเพิ่งจะสามทุ่มเธอก็เลยตัดสินใจไปรอที่ร้านก่อน ละอองดาวมานั่งที่หน้าบาร์ใกล้ๆกับโต๊ะที่พี่กี้จองเอาไว้นั่นแหละ แต่เพราะเธอยังไม่อยากไปนั่งคนเดียวไงก็เลยมานั่งดื่มพลางๆแถวเค้าเตอร์บาร์ก่อน

มือบางยกแก้วเครื่องดื่มจิบบางๆสายตาก็มองไปรอบๆอย่างไม่รู้ทิศทางทั้งเหนื่อยใจและท้อใจจนบอกไม่ถูก ตลอดเวลาหนึ่งปีที่ผ่านมาไม่มีครั้งไหนที่เลยที่พี่แทนจะทำให้เธอเสียใจเขา..เป็นสุภาพบุรุษอบอุ่นและดูแลเธอดีมาก แต่เขากลับแอบนอกใจเธอ ไม่รู้ว่าเขาทำแบบนี้มากี่ครั้งแล้วแต่ก็ยังดีนะที่เธอยังไม่ได้ถลำเสียตัวให้เขาไปทั้งๆที่คืนนี้เธอตั้งใจจะมอบให้เขาและตั้งใจจะลืมใครบางคนออกไปให้หมดหัวใจแล้วให้พี่แทนเข้ามาอยู่ในนั้นแทนที่

มีหนึ่งอย่างที่เธอรู้ตัวนั่นคือความโล่งใจที่ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนั้น...

"เร...พี่ขอเวลาสักครู่ได้ไหมครับ" พี่แทนที่เดินดุ่มๆเข้ามานั่งข้างๆแล้วดึงมือเธอเข้าไปจับ

"ปล่อยค่ะ !พี่แทนมีอะไรจะพูดก็พูดมาเถอะค่ะแต่ไม่ต้องจับ" ละอองดาวสลัดมือเขาจนหลุดออกแล้วมองใบหน้าคมคายนั้นอย่างจริงจัง

"คือพี่..."

"..."

"คือว่า..."

"ที่จริงพี่ไม่จำเป็นต้องมาแก้ตัวอะไรเลยก็ได้นะคะเพราะถึงยังไงเรก็ไม่สามารถกลับไปคบกับพี่ได้อีกแล้ว"

"ไม่อ่ะ..ไม่เอาพี่ไม่ยอม !"

"พี่แทนปล่อยค่ะ !"

"พี่ไม่ปล่อย !"

พี่แทนตะคอกใส่เธอเสียงดังพยายามฉุดกระชากให้เธอเดินตามออกไปแล้วแรงผู้หญิงอย่างเธอมีหรือจะสู้แรงผู้ชายได้ ร่างของละอองดาวกำลังถลาตามแรงดึงเหวี่ยง แต่อยู่ๆสัมผัสอุ่นร้อนบริเวณรอบเอวก็เกิดขึ้นพร้อมทั้งแรงดึงมหาศาลที่กระชากเธอกลับไป

"อ๊ะ !"

"ผู้หญิงเขาบอกให้ปล่อยคุณก็ควรจะฟังบ้าง !"

เป็น 'เขา' อีกแล้วที่เข้ามาขวางเอาไว้ แผ่นหลังเธอกระแทกกับอกแกร่งจนเนื้อตัวเบียดชิดแนบแน่น ในขณะที่เธอเงยหน้าขึ้นมองเห็นนัยต์ตาขวางเกรี้ยวกราดเหลือเกินจากพี่แทนที่มองมา

"เรื่องของผัวเมียมึงอย่าเสือก !" พี่แทนที่คิดว่าแสนดีมาตลอดสวนกลับเสียงเขียวเขาพ่นวาจาร้ายกาจออกมาได้หน้าตาเฉย

"หึๆเข้าใจมโนนะมึงอ่ะ !" ธีสิตกลั้นขำในความขี้มโนของอีกคน

ในขณะที่ละอองดาวตาค้างไปแล้วกับวาจาร้ายกาจและการพูดไม่จริงของอดีตแฟน

"เฮ้ย !มีเรื่องอะไรกันวะ ?" เสียงไทเกอร์ที่เดินเข้ามาพร้อมสาวๆและปีย์วราถามขึ้น

"พี่แทนกลับไปเถอะค่ะ" ละอองดาวบอกเขาแล้วเดินลากแขนสองสาวหนีไปที่โต๊ะประจำแทน สักพักนึงสามหนุ่มก็เดินตามมา เธอไม่รู้ว่าพวกเขาคุยอะไรกันว่าแต่บอกตามตรงตอนนี้เธอคร้านจะใส่ใจใครทั้งนั้น

"แกเป็นไรหรือเปล่าเร ?มีอะไรแกคุยกับพวกฉันได้นะ" อิงธาราถามในขณะที่ทั้งโต๊ะมองตามอย่างสงสัยเช่นกัน

"ไม่เป็นไรหรอกแกฉันยังไหว คือ..ฉันเพิ่งไปเซอร์ไพรส์เค้าที่คอนโดมาพอดีมันเป็นวันครบรอบหนึ่งปีของเราแล้วฉัน...ก็เพิ่งเจอเขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่นอ่ะ" ละอองดาวก้มหน้าเล่าเสียงเครือไม่ได้รับรู้ถึงสายตาคมปลาบของใครบางคนที่มองจ้องมาอย่างไม่ละสายตาเลยสักนิด

"แล้วเขาอยู่ด้วยกันเฉยๆอ่ะหรอ ?" กสิราคุณแม่ยังสาวผู้ทะเล้นเอ่ยถามติดตลก

"เฉยอะไรล่ะพี่กี้ตอนเรเข้าไปนะกำลังกระหน่ำกันเลยเนี่ยยังติดตาเรไม่หายเลยฮ่าๆๆๆ" ละอองดาวพูดติดตลกพลางหัวเราะขำๆกลบเกลื่อนอารมณ์นอยด์ๆของตัวเองไปเพราะไม่อยากให้ใครมารู้สึกแย่ไปกับเธอด้วย

"ยัยบ้ายังจะมาติดตลก...อีกช่างเถอะผู้ชายพรรค์นั้นแกอย่าไปสนใจเลยสวยๆอย่างแกหาใหม่ได้อีกเยอะ" อิงธาราปลอบเพื่อนสาวก่อนจะยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นขอชนกับเธอ สักพักมีเสียงกระแอมดังขึ้นจากปากพี่ไทเกอร์

"แหะๆขอนิดเดียวนะ..นะคะอิ๊งจะกินเป็นเพื่อนยัยเร"

"#%#%#%###" สักพักพี่ไทเกอร์ก็ยื่นหน้ามากระซิบข้างหูอิงธาราก่อนที่ยัยนั่นจะหน้าแดงแป๊ดแล้วส่งค้อนงามๆให้สามีชุดใหญ่

แต่เธอว่าคงไม่พ้นเรื่อง...นั่นแหละเพื่อนเธอถึงได้หน้าแดงขนาดนั้น !

.

.