คู่กัดกัน | 6

ธีสิตนั่งมองใบหน้านวลขาวของคนที่พยายามหลบเลี่ยงเขาทุกวิถีทางแต่หารู้ไม่ว่าต่อให้เธอหลบหลีกหรือเลี่ยงเจาขนาดไหน แต่เธออยู่ในสายตาของเขาเสมอมา

เดาว่าเรื่องคราวนี้คงทำให้เธอรู้สึกแย่มากๆถึงยอมออกมาในที่แบบนี้ทั้งๆที่รู้ว่าถ้ามายังไงก็ต้องเจอเขาแต่เธอก็ยอมมา

หน้าขาวๆมีสีเลือดฝาดกระจัดกระจายเต็มใบหน้านวล ดวงตากลมโตบัดนี้หยาดเยิ้มได้ที่เสียแล้ว แม่ตัวดีของเขากำลังกรึ่มๆได้ที่ถึงได้ขยันส่งยิ้มหวานให้ใครต่อใครที่เดินผ่านไปผ่านมาไปหมด แถมยังหัวเราะร่วนชวนคนนั้นชนแก้วทีคนนี้ชนแก้วทีจนน่าจับมาตีก้นนัก !

"เลิกดื่มได้แล้วเดี๋ยวก็เมาหรอก" ชายหนุ่มเบียดตัวเองลงไปชิดใบหน้านวลกระซิบแผ่วเบาที่ข้างใบหูหอมกรุ่น

"ไม่เมาๆโตแล้วดื่มได้" แม้ใบหน้านวลจะแดงกร่ำแต่เธอก็ยังพูดจารู้เรื่องทุกคำแถมไม่มีลิ้นพันกันเสียด้วย สุดยอดจริงๆผู้หญิงคนนี้ !

"ระวังนะถ้าเมา...ระวังจะถูก 'เอา' แบบคืนนั้น !" ธีสิตพึมพัมชิดแก้มนวลพลางฉวยโอกาสสูดดมความหอมจากแก้มแดงๆนั่นอย่างหน้าทน

"อื้ออ !พูดบ้าๆอุ๊บ !" ละอองดาวตั้งใจจะหันไปว่าเขาแต่กลายเป็นว่าพอเธอหันหน้าไปปุ๊บกลับกลายเป็นว่าริมฝีปากของเธอก็ดันจุ๊บเข้ากับปากเขาพอดี

'ให้ตายนี่มันซีนพระนางในละครชัดๆ' คิดแล้วก็อดเขินไม่ได้ ละอองดาวสะดุ้งดึงใบหน้าออกจากคนเจ้าเล่ห์นั่น สายตาล่อกแล่กแอบมองว่าจะมีใครเห็นฉากบ้าๆนี้หรือเปล่า พอมองไปรอบโต๊ะก็พบว่า..

เออ !เขาเห็นกันทุกคนนั่นแหละ ไอ้ท่าทางไม่รู้ไม่ชี้แต่ปากอมยิ้มกันอยู่ !

"ฮั่นแน่ !แอบมาจูบเค้าทำไม ?" ไอ้คนไร้ยางอายเขากระซิบถาม ไม่สิ! ต้องบอกว่าเขาตะโกนถามมากกว่าถึงจะถูกพลางส่งสายตาเป็นประกายมาให้

"ใครแอบจูบคุณไม่ทราบมันแค่อุบัติเหตุต่างหากเล่าคนบ้า !"

"หึหึ"

"..."

"กลับบ้านยังเดี๋ยวไปส่ง" สักพักก็มาสะกิดเอวเธอยิกๆบอกจะไปส่งที่บ้านเฉย

"ส่งทำไมขับรถมา" เธอกระซิบบอกเบาๆ

"เมาขับได้ที่ไหนอันตราย"

"ใครเมา..ไม่เม๊าาา"

"ไม่เมาก็ไม่เมาแต่เดี๋ยวไปส่งเองมันอันตราย"

"จะมายุ่งทำไมไหนบอกไม่ใช่สเปคไงนู่นไปหาอวบๆอึ๋มๆนู่นไป๊ !" ละอองดาวเริ่มเสียงเขียวนัยน์ตาแดงก่ำมีหยาดน้ำเอ่อคลอออกมานอกเบ้า

ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันตอนที่จับได้ว่าพี่แทนนอกใจเธอยังไม่มีน้ำตาไม่ได้ร้องไห้สักกะแอะ แต่พอนึกคำพูดของเขาที่พูดเมื่อตอนนั้นถึงแม้มันจะผ่านมาเป็นปีแล้วแต่เธอยังจำมันได้ทุกคำและเจ็บลึกๆทุกครั้งที่นึก !

"พวกมึงกูกลับก่อนนะเดี๋ยวแวะไปส่งเรให้เองไม่ต้องเป็นห่วง" ธีสิตที่ได้ยินคำพูดประชดประชันแถมเจ้าตัวก็ยังทำท่าจะร้องไห้ก็ทนไม่ไหวลุกขึ้นบอกลาเพื่อนแล้วลากแขนเรียวให้ตามออกมา

"เออๆฝากด้วยนะโว๊ย !" มีเสียงฝากฝังดังตามหลังมา

"ไม่ไปก็บอกแล้วไงว่ากลับเองได้" ละอองดาวดีดด้นสะบัดสะบิ้งใส่เขายกใหญ่

"หยุด !ถ้าไม่หยุดจะ 'เอา' ตรงนี้จริงๆนะ !" เขาขู่คำรามเสียงหนักแน่นแววตาจริงจังจนเธอชักกลัวว่าเขาจะบ้าทำตามที่พูดจริงๆ

"ฮะ..ฮึ่กๆจะมายะ..ยุ่งอีกทำไมไอ้คนใจร้าย !ไม่รักก็ไม่ต้องมาวุ่นวาย" ละอองดาวทนไม่ไหวร้องไห้โฮทั้งน้อยใจเขาทั้งเสียใจที่ไม่เคยตัดเขาได้เลยสักทีจนต้องระเบิดมันออกมา

"แล้วใครบอกว่าไม่รักวะ !" ธีสิตตะโกนสวนทันควันจนร่างบางชะงักกึก

"ห๊าา.." ปากอวบอิ่มอ้าค้างตาเบิกโพลงอย่างคนตกใจ จนเขาต้องจับมันหุบเข้าหากันเพราะกลัวแมลงบินเข้าปาก

"ไปคุยกันที่บ้าน"

"บะ..บ้านไหน"

"เลือกเอาจะที่บ้านเรหรือที่บ้านพี่"

"พี่ !..."

งงไปสิ ! อิเรงงไปแล้วจ้าอยู่ๆไอ้คนที่ไม่เคยสนใจไยดีเธอมาเป็นปีหลังจากคืนนั้น มาวันนี้กลับมาพูดดีด้วยไหนจะเรียกเธอว่าเรไหนจะแทนตัวเองว่าพี่ บ้าไปแล้ว !

"ไม่สบายหรือเปล่าไปหาหมอไหม ?" ละอองดาวยกมือขึ้นแนบหลังมือทาบลงตรงหน้าผากเขาเพื่อวัดอุณภูมิก่อนจะพึมพัมเบาๆคนเดียว

'อืมก็ไม่ร้อนนี่นา'

"ยัยตัวแสบ !" ธีสิตคำรามแล้วลากคนตัวเล็กให้เดินไปที่จอดรถ เมื่อมาถึงก็แบมือขอกุญแจรถจากเธอแล้วเปิดประตูดันร่างบางขึ้นไปนั่งฝั่งข้างคนขับ

"ไปคอนโดพี่ก่อนนะเรามีเรื่องต้องคุยกัน" ก่อนจะขับออกไปเขาหันมาบอกเธอ ประกายตาคู่นั้นมันบอกถึงความต้องการบางอย่าง

ให้ตาย !ทำไมวันนี้เธอมีแววว่าจะเสียตัวก็ไม่รู้สินะหัวใจยิ่งเอนเอียงอยู่ด้วย...

ราวครึ่งชั่วโมงไม่ขาดไม่เกินพวกเราก็ขับรถมาจอดอยู่หน้าตึกสูงเสียดฟ้า ธีสิตพาละอองดาวขึ้นลิฟท์ไปยังชั้นที่เขาอยู่ เธอมองนู่นมองนี่ไปมาไม่บ่อยนักที่จะได้มาเหยียบที่หรูๆแบบนี้เข้า อาการมึนเมาที่เคยมีหายวับไปทันทีเหลือเพียงแต่ใจที่มันยังสั่นระรัว ยิ่งใกล้เดินจะถึงห้องเขาเท่าไหร่เหมือนหัวใจมันยิ่งจะเต้นออกมานอกเบ้ายังไงยังงั้น

"โอ้โหห้องสวยจัง" เข้ามาในห้องเธอก็ต้องตื่นตาตื่นใจเมื่อเห็นวิวบรรยากาศรอบๆเมืองในยามดึก ตึกสูงเสียดฟ้าหลายๆตึกที่อยู่ถัดไป แสงไฟจากบ้านเรือนตึกสูงหรือแม้แต่ตามเสาไฟตามท้องถนนมันก็ดูสวยไปอีกแบบดีนะ

"ชอบไหมล่ะ ?ถ้าชอบก็มาอยู่สิไม่คิดตังค์" เขาบอกพร้อมกับเดินอาดๆไปที่ตู้เย็นขนาดใหญ่มีฟังชั่นชนิดที่เปิดดูหนังดูละครได้ตรงหน้าตู้ได้ด้วย ให้ตายเดี๋ยวนี้เทคโนโลยีสมัยนี้เค้าล้ำดีนะ แต่ก็ต้องมีเงินด้วยนะถึงจะมีแบบนี้ได้น่ะ

"บ้า !อยู่ๆก็ชวนเค้ามาอยู่ด้วยแบบนี้คิดอะไรกับเค้าป้ะ"

"คิดสิ !จริงจังแล้วนะ"

ที่จริงเธอก็ถามเล่นๆแบบขำๆไม้คิดว่าเขาจะตอบจริงจังมาแบบนี้ เล่นเอาเธอไปต่อไม่ถูกเลย

"มะ..ไม่ตลก !"

"ก็ไม่ได้พูดเรื่องตลก"

ขณะตอบเขาก็เดินมาหยุดยื่นแก้วน้ำให้ดื่ม เธอยกมือขึ้นรับก่อนจะยกขึ้นดื่มไปอึกใหญ่เพราะหลังจากฟังเขาพูดแล้วเธอรู้สึกคอแห้งผากไปหมดแล้ว

"คุณ..เคยบอกว่าไม่ชอบฉันเพราะฉันไม่ใช่สเปคนี่"

"เร.. !"

"คะ ?"

"แทนตัวเองว่าเรแล้วก็เรียกว่าพี่"

เขาชี้มาที่ตัวเองอีกทีประกอบคำพูดว่าให้เธอเรียกเขาว่าพี่

"พะ..พี่เคยบอกว่าเรไม่ใช่สเปคแล้วทำไม... ?"

"ไม่เคยบอกว่าไม่ชอบ บอกแค่ว่าไม่ใช่สเปค" เขาเถียงกลับมา

"ก็นั่นแหละ !"

"สเปคคนเรามันเปลี่ยนกันได้ จริงอยู่ที่พี่ชอบแบบอวบๆอึ๋มๆแต่ตอนนี้พี่ชอบแบบแบนๆแล้วไง"

เขาตอบมาแบบนี้แล้วเธอควรรู้สึกดีใช่ไหม.. ?

"ตั้งแต่เมื่อไหร่... ?"

"เมื่อไหร่อะไร ?"

"ที่พี่ชอบเร"

"ตั้งแต่ที่เรา...ติ้ดชึ่งกันนั่นแหละ"

"อี๋คนบ้าา ! นี่แหน่ะๆ"

ผลั๊วๆๆ

ละอองดาวทุบเขาตุบตับๆอย่างคับแค้นใจ

"โอ๊ยๆยอมแล้วๆมาตีพี่ทำไมเล่า...?"

"พี่มันบ้า !ปล่อยให้เรเสียใจคนเดียวตั้งนานที่คิดว่าพี่ไม่ได้รู้สึกอะไรด้วย เนี่ยเรเกือบจะตัดใจจากพี่จริงๆแล้วด้วย"

"โอ๋ๆพี่ขอโทษจริงๆไม่ได้อยากจะทำหมางเมินแบบนั้นเลย" ธีสิตรวบเอวละอองดาวขึ้นมานั่งบนตักแข็งแกร่งสองมือหนาโอบกระชับร่างบางเอาไว้แนบสนิทพร้อมกระซิบเล่าให้ฟังถึงสาเหตุที่ต้องทำหมางเมินมานานแรมปี

ธีสิตบอกเธอว่าถ้าเขาคบกับเธอตอนนั้นเขากลัวจะทำให้เธอต้องเสียใจกลัวเธอจะเป็นเหมือนอิงธาราเขาไม่อยากให้เธอเป็นแบบนั้น ต้องดรอปเรียนมาเลี้ยงลูก จริงอยู่ถึงแม้ไทเกอร์จะดูแลทั้งลูกและเมียอย่างดี แต่ในวัยแบบนี้เขากลัวเธอจะรู้สึกแย่ในขณะที่คนอื่นแต่งตัวสวยๆไปเรียนแต่ตัวเองกลับต้องมานั่งเลี้ยงลูกคนเดียว

อีกอย่างถ้าให้คบกันแล้วเขาต้องทนมองเธอเฉยๆแตะต้องก็ไม่ได้เขาคงตายแน่ๆ แต่ถ้าเขาทำเธอบ่อยๆก็กลัวจะเป็นเหมือนคู่ไทเกอร์ถึงแม้ตอนนี้ทั้งคู่จะแฮปปี้มีความสุขสุดๆไปแล้วก็ตาม

สรุปก็คือเขากลัวเธอท้องป่องแล้วจะเรียนไม่จบนั่นแหละกลัวเธอจะรู้สึกไม่ดีคิดไปสารพัด อะไรมันก็ไม่แน่นอนขนาดอิงธาราที่กินยาคุมอยู่ทุกวันยังท้องป่องได้เลย ถึงแม้จะท้องเพราะกินยาหมดอายุก็เถอะ !

พอได้ฟังเหตุผลของเขาทั้งหมดทั้งมวลละอองดาวก็หัวเราะลั่นจนตัวสั่นไปหมด ไม่คิดว่าเขาจะมีมุมน่ารักๆแบบนี้ด้วย

"โถ !พี่ธีขาบอกเรดีๆก็ได้พี่ไม่รู้หรือไงว่าสมัยนี้เค้ามียาคุมฉีดยาคุมใส่ถุงยางได้หมดแล้ว"

"เร !เป็นสาวเป็นนางทำไมพูดจาแก่นเซี้ยวนักฮึเดี๋ยวจะโดน !" ธีสิตดุคนตัวเล็กเสียงเข้มดูดู๊พูดจาเข้า !

"แหะๆ" ละอองดาวยิ้มใส่เขาจนตาหยี เกือบไปแล้วไหมล่ะเกือบจะตัดใจยกให้คนอื่นไปแล้ว...

.

.