คู่กัดกัน | 4

"แม่จ๋าาา !เรกลับมาแล้วจ้า" ทันทีที่ขับรถกลับมาถึงบ้านละอองดาวคนห้าวก็ตะโกนเรียกหาผู้เป็นแม่ทันที บ้านของเธอเป็นบ้านเดี่ยวหลังกระทัดรัดอยู่กันสามคนพ่อแม่ลูกดูอบอุ่นดีแม้จะไม่ได้ร่ำรวยแต่พวกเธอก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรพอมีใช้มีเก็บอยู่บ้าง

"อ้าวมาแล้วหรอลูกแม่มามะมาให้แม่กอดสักทีคิดถึงจังเลยลูก..."

ได้ฟังเสียงหวานๆของแม่ผู้แสนดีละอองดาวคนห้าวก็มีแรงใจขึ้นมาหิ้วกล่องขนมตรงไปหาตามเสียงหวานๆทันที

"แม่จ๋าาา..."

ละอองดาวเดินเร็วๆเข้าไปวางถุงขนมบนโต๊ะแล้วทำท่าจะโผเข้าไปหาคุณกิ่งแก้วผู้เป็นแม่ แต่ทว่า...อนิจจา ! คุณกิ่งแก้วแม่ผู้แสนดีท่านกลับไม่ได้พูดกับเธอเสียอย่างนั้น

"โอ๋ๆลูกบุสบาลูกแม่ไหนดูสิไปวิ่งเล่นมาเหนื่อยไหมคะเนี่ยเด็กดีของแม่..."

แม่ของเธอพูดเสียงสองเสียงสามใส่กับนังบุสบาคู่อริของเธอที่ทำหน้าตาออดอ้อนใส่ครางเหมี๊ยวๆใข้จมูกถูไถไปตามแขนตามอกของแม่ โดยที่แม่ไม่เหลือบตามองเธอสักนิดเดียว !

"แม่ !!นี่ลูกไงน้องเรลูกแม่อยู่นี่ !" ละอองดาวกดเสียงพูดทีละคำใส่ผู้เป็นแม่ แต่...ท่านเหลือบตามามองนิดนึง เอ่อ..นิดนึงจริงๆนะ

"ยัยเร !"

สักพักคุณกิ่งแก้วก็เรียกเธอดังขึ้น

"จ๋าแม่"

"ไปหาข้าวให้น้องกินหน่อยไปน้องกลับมาเหนื่อยๆคงจะหิวแล้ว...ใช่ไหมจ๊ะบุสบาลูกแม่หืมมหิวแล้วหรอลูกป่ะๆตามพี่เรไป"

"เอ้ายัยเร !ยังจะช้าอีกน้องหิวข้าวแล้วเร็วๆไปหาข้าวให้น้องกินก่อนเดี๋ยวเถอะ !"

'เหอะ !ถึงยังไงลูกอย่างเธอก็ยังแพ้นังบุสบานังเหมียวพันธ์เปอร์เซียลูกรักของคุณนายกิ่งแก้วเค้าอยู่ดี แม่นะแม่ !'

หลังจากคลุกข้าวให้นังบุสบาลูกรักของแม่ผู้ซึ่งกินได้ทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว ละอองดาวก็ไปอาบน้ำอาบท่ารอกินข้าวเย็นพร้อมหน้าพร้อมตากันแล้วเธอก็ออกมานั่งเล่นที่โซฟาหน้าทีวีเปิดดูช่องนั้นทีช่องนี้ทีไปเรื่อย

ติ้ด ติ้ด ติ้ด

"สวัสดีค่ะ"

(สวัสดีครับน้องเร)

"เอ่อค่ะนี่ใครคะ ?"

(ว้าเสียใจจังเพิ่งไปกินข้าวด้วยกันมาน้องเรลืมพี่ซะแล้ว) น้ำเสียงที่ทำราวกับน้อยอกน้อยใจลอดออกมาจากโทรศัพท์

"อ้าวพี่แทน ขอโทษทีค่ะเรยังไม่ทันเมมชื่อไว้"

(ไม่เป็นไรครับ ว่าแต่น้องเรทำอะไรอยู่หรอครับ ?)

"นั่งเล่นแล้วก็ดูอะไรไปเรื่อยเปื่อยน่ะคะแล้วพี่แทนล่ะคะทำอะไรเอ่ย"

(นั่งคิดถึงน้องเรอยู่เนี่ยล่ะครับ)

"แหะๆพี่แทนก็พูดไป"

หลังจากนั้นเราสองคนก็คุยกันไปเรื่อยๆจนกระทั่งแม่เรียกกินข้าวนั่นแหละถึงได้เอ่ยขอตัววางสายจากเขา พี่แทนขออนุญาติจีบเธอซึ่งเธอยังไม่ได้ตกลงรับปากแต่อย่างใด ขอลองดูกันไปเรื่อยๆก่อน

"แม่จ๋าพ่อจ๋าเรไปเรียนก่อนน้าาา" เสียงใสๆตะโกนบอกผู้เป็นพ่อกับแม่เสียงดังลั่นก่อนจะยกมือไหว้ทั้งคู่แล้ววิ่งตึงตังออกไปขึ้นรถแล้วขับออกไป

คาบบ่ายระหว่างเรียนไปด้วยความง่วงเหงาหาวนอนหลังจากเพิ่งกินข้าวเที่ยงจนอิ่มหนังตาของละอองดาวก็เริ่มตก หญิงสาวนั่งเรียนด้วยความสะลึมสะลือตาจะปิดแหล่ไม่ปิดแหล่

ตื้ด ตื้ด ตื้ด เสียงมือสือสั่นแจ้งเตือนสายเรียกเข้า

ละอองดาวสะดุ้งเฮือกคว้ามือถือขึ้นมาดูที่หน้าจอปรากฏชื่อของอิงธาราเพื่อนสาวคนสวยว่าที่คนแม่คนใหม่นั่นเอง

"ว่าไงคะคุณแม่"

(เร... คืนนี้ว่างไหมอ่ะพอดีวันนี้วันเกิดพี่ไทเกอร์อิ๊งก็เลยอยากชวนเรมาฉลองวันเกิดด้วยกันนะ...)

"เอ่อ..."

ถ้าเธอตกลงไปนั่นก็หมายความว่าคืนนี้เธอจะต้องได้เจอกับเขา...

ไม่ๆเธอไม่อยากไปเลย !

"(มาเถอะนะเรนะอิ๊งอยากให้เรมา)

"อื้อๆก็ได้เรจะไป"

(เย้ๆดีใจจังอิ๊งจะเตรียมอาหารของโปรดเรไว้ให้เยอะๆเลยนะ)

"ขอบใจจ้าเดี๋ยวไว้เจอกันนะ"

คุยกันอีกแป๊บก็วางสายไป ละอองดาวตั้งใจเรียนจนหมดคาบเรียนพอเลิกเรียนก็กลับบ้านไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วขออนุญาติพ่อกับแม่ออกไปหาอิงธารา

เมื่อไปถึงทั้งอิงธาราและกสิราก็พากันจับเธอแปลงโฉมใหม่อีกครั้งด้วยชุดเดรสสั้นแนบเนื้อมีสายสปาเก็ตตี้เส้นเล็กๆเกาะเกี่ยวคล้องไหล่เอาไว้ดูเซ็กซี่และอ่อนหวานไปในตัว ละอองดาวทั้งเขินทั้งอายยามสายตาใครต่อใครต่างพากันจ้องมาที่เธอ

"เอ่อ..." ละอองดาวรู้สึกว่าตัวเองจะก้าวขาแทบไม่ออกในตอนที่เดินตามสองสาวไปที่โต๊ะที่บรรดาสามีของพวกเธอนั่งกันอยู่ สายตาหลายคู่มองมาทั้งชื่นชมและโลมเลียจนเธอรู้สึกขนลุกวาบไปทั้งตัวทั้งเขินทั้งอายจนไม่อยากเดินไปให้ถึงโต๊ะนั้นเลยจริงเชียว

"ไม่ต้องเขินเรสวยขนาดนี้จะต้องเขินอะไร" กสิราบอกยิ้มๆสายตาชื่นชมถูกส่งมาให้เธอจนตัวแทบลอย จากนั้นเธอก็ถูกคุณแม่คนสวยทั้งสองจูงมือคนละข้างพาเดินไปนั่งที่โต๊ะที่มีสามหนึ่ง ปีย์วรา ไทเกอร์และคนสุดท้ายที่เธอไม่อยากเจอเขาธีสิตผู้ชายบ้าคนนั้น

"สวัสดีค่ะพี่ไทเกอร์นี่ของขวัญวันเกิดค่ะสวัสดีค่ะพี่ปีย์ เอ่อ..สวัสดีค่ะคุณธีสิต" ละอองดาวยกมือไหว้รอบโต๊ะก่อนจะถูกดันให้นั่งลงตรงข้างๆธีสิต

"แหมทีคนอื่นเรียกเค้าพี่ๆทีผมทำเป็นเรียกห่างเหินเหลือเกินนะแม่คุณ" ธีสิตโน้มใบหน้ากระซิบเบาๆอย่างนึกหมั่นเขี้ยวแม่ตัวดีที่นั่งข้างๆ

'ทีกับผัวเนี่ยเรียกซะห่างเหินเชียว !'

แล้วเขายอมรับแล้วหรือไงเนี่ยว่ายัยตัวดีเป็นเมียของเขา ไม่เอาน่า !ไอ้ธี !

"..." แต่ละอองดาวเงียบไม่ตอบโต้เขา

ที่โต๊ะครึกครื้นคุยกันสนุกสนานเฮฮารวมทั้งละอองดาวที่คุยสนุกกับทุกคนยกเว้นคนที่นั่งข้างๆเล่นเอาเขานึกหมั่นไส้ขึ้นมาตงิดๆ

"เดี๋ยวพี่ขอตัวไปดูดบุหรี่สักแป๊บนึงนะครับ" เสียงพี่ไทเกอร์หันมากระซิบบอกอิงธาราอย่างอ่อนโยนมือหนายกขึ้นมาลูบกลุ่มผมสลวยของแฟนสาวเบาๆท่าทางทนุถนอมจนละอองดาวรู้สึกดีใจแทนเพื่อนสาวที่ได้คนดีๆมาคอยดูแลแบบนี้ ได้เห็นบรรยากาศหวานๆของคนแถวนี้แล้วเธอก็รู้สึกอิจฉาเล็กๆ แต่เอาจริงๆแล้วเธอว่าเธอเองก็คงไม่เหมาะกับการมีแฟนนักหรอก

เสลาผ่านไปสักพักเธอเริ่มรู้สึกปวดฉี่ขึ้นมาเสียนี่พวกผู้ชายก็ยังไม่กลับมา ละอองดาวเลยตัดสินใจขอตัวลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำก่อน

ที่ห้องน้ำจะเป็นแบบแยกห้องน้ำหญิงห้องน้ำชาย แต่ผนังของทั้งสองข้างติดกันจนสามารถได้ยินเสียงคนคุยกันดังข้ามกำแพงมา

"ไอ้ธี !กูว่าน้องเรก็น่ารักดีนะนิสัยดีด้วยทำไมมึงไม่จีบเลยวะ" เสียงนี้เธอจำได้ว่าเป็นเสียงของไทเกอร์แน่ๆ

"ใช่ๆถ้าเป็นน้องเรกูสนับสนุนกูชอบคนนี้" เสียงปีย์วราแว่วมาตามสายลมอีกครั้ง

ด้วยความสัจจริงละอองดาวยืนฟังคำตอบนั้นด้วยความคาดหวังและหัวใจที่เต้นกระหน่ำจนนึกกลัวว่ามันจะกระเด็นหลุดออกมานอกเบ้า

"ยัยทอมนั่นอ่ะนะ !หึไม่เอาอ่ะกูชอบอึ๋มๆแบบนั้นอ่ะไม่ใช่สเปคกูเลยสักนิด" ธีสิตพูดออกไปโดยไม่ได้คิดอะไร ไม่รู้เลยสักนิดว่าจะมีคนอื่นมาได้ยินนอกจากพวกเขาอีก

"ทอมที่ไหนกันน้องเรเค้าเป็นผู้หญิงมึงก็พูดไปเรื่อย" ปีย์วราปรามเพื่อนเบาๆ

"ยังไงกูก็ไม่เอาอยู่ดีเลิกพูดเรื่องนี้สักทีเถอะพวกมึงเนี่ย" ธีสิตพูดตัดบทหากจะมีใครสังเกตุดีๆก็คงจะเห็นว่าโหนกแก้มของเขาขึ้นสีแดงเข้มทั้งสอง

"ยัยเรเข้าห้องน้ำเสร็จยังอ่ะทำไมมาเข้านานจังเป็นอะไรหรือเปล่า" เสียงอิงธาราร้องถามเพื่อนดังเข้ามานห้องน้ำ

"เสร็จแล้วๆไม่ได้เป็นอะไร"

สามหนุ่มที่กำลังคุยกันอยู่อีกฟากฝั่งสะดุ้งเฮือกเมื่อได้ยินเสียงโต้ตอบดังชัดแจ๋วลอยลมมา

"ฉิบหายแล้วน้องเรจะได้ยินที่พวกเราคุยกันเปล่าวะ" ไทเกอร์อ้าปากกระซิบโดยไม่มีเสียงออกมา

"ชัดแจ๋วขนาดนี้ไม่เหลือ !" ปีย์วรากระซิบตอบ

"ได้ยินก็ช่างสิ !ใครสนกัน" ธีสิตอ้าปากโต้ตอบด้วยสีหน้าราวกับไม่รู้สึกรู้สาอะไร แต่ในใจแป้วไปเรียบร้อยแล้ว

ไม่นานเสียงงุ๊งงิ๊งๆพวกนั้นก็เงียบหายไป สักพักพวกเขาก็ตามออกไปแล้วทำท่าทางให้เป็นปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ละอองดาวทำหน้าให้เป็นปกติเธอทำหน้ายิ้มแย้มให้ทุกคนทั้งๆที่ในใจปวดแปลบขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ยิ่งเวลาเผลอมองหน้าเขาแล้วอดรู้สึกแย่ขึ้นมาไม่ได้ น้ำเสียงที่ปฏิเสธเธอขึงขังยังดังแว่วอยู่ในหัวตลอดเวลา

'เจ็บจี๊ดๆจนบอกไม่ถูก'

"เอ่อนี่ก็ดึกมากแล้วยังไงเรขอตัวกลับก่อนนะคะทุกคนขอบคุณมากๆนะคะวันนี้สนุกและอิ่มมาก" ละอองดาวฝืนคลี่ยิ้มเต็มใบหน้าแล้วบอกลาทุกคนบนโต๊ะ

หลังจากคืนนั้นจนถึงวันนี้นี่ก็ผ่านมาหนึ่งปีแล้วเต็มๆ เส้นทางของละอองดาวและธีสิตเป็นเหมือนเส้นขนานที่ไม่มีวันมาบรรจบกันอีก ละอองดาวหลีกเลี่ยงที่จะเจอธีสิตทุกครั้ง เวลานัดเจอกันก็เจอกันแค่เฉพาะกลุ่มสาวๆเท่านั้น

 บางเวลาสองสาวก็พาหลานมาให้เธอเจอ หลานเธอทั้งคู่หน้าตาน่ารักหน้าเอ็นดูอย่างมาก ทั้งสวยทั้งหล่อได้พ่อได้แม่มาเต็มๆ ส่วนเธอตัดสินใจตกลงคบหาดูใจกับพี่แทนแล้วและกำลังจะคบรอบหนึ่งปีในอีกไม่กี่วันที่จะถึง

.

.