เข้าสู่ระบบ"อื้อ...ใครซนนี่มันเป็นของหนูหนูจะจับมันตอนไหนก็ได้"
"แต่มึงจะจับมันตอนนี้ไม่ได้ นี่มันหน้าร้านมึงดูคนมองใหญ่แล้ว" เฮียไทน?กระซิบเสียงพร่าขณะจับมือซนๆของฉันเอาไว้แนบอกแกร่ง
"อ้าวหรอแหะๆงั้นรอถึงที่รถก่อนก็ได้เนอะ"
เดินซบอกเขาจนมาถึงที่รถฉันเปิดประตูเข้าไปนั่งด้านข้างคนขับแล้วผวาเข้าหาเฮียไทน์ทันทีที่เขาเปิดประตูเข้ามานั่งในรถ
"อื้อ"
เสียงเฮียครางฮือในลำคอขณะที่ถูกฉันจู่โจมด้วยการโถมเข้าไปจูบที่ริมฝีปากเต็มแรง เวลาเมาฉันนิสัยเสียอยู่อย่างก็คืออารมณ์ขึ้นง่าย แต่ไม่ใช่ไปขึ้นกับใครก็ได้นะ ถ้าหน้าไม่เหมือนเฮียไทน์ก็ใช่ว่าฉันจะขึ้นได้
"จ๊วบๆ" เสียงดึงดูดริมฝีปากของเราสองคนดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ โซนที่เราจอดรถค่อนข้างลึกพอสมควรทำให้ไม่ค่อยมีรถคนเข้ามาจอดสักเท่าไหร่จะมีแค่คันสองคันเท่านั้นเอง
"ฮื้มมม...ถ้ามึงยังไม่หยุดกู 'เอา' มึงที่ลานจอดจริงๆนะ" เฮียไทน์เลื่อนริมฝีปากออกแล้วกระซิบชิดใบหูฉัน
"แล้ว...ได้ไหมล่ะ" ฉันกระซิบตอบเบาๆขณะเลื่อนฝ่ามือลงไปที่เป้ากางเกงเพื่อรูดซิบลงช้าๆ
"ร้ายกาจนักนะมึงเนี่ย"
จบคำพูดของเฮียไทน์เขาก็จัดการเลื่อนเบาะตรงที่นั่งเขาออกแล้วจับเอวฉันอุ้มขึ้นมานั่งทับบนตักแข็งแกร่งเสื้อสายเดี่ยวตัวโปรดของฉันถูกดึงออกไปทางศีรษะตามด้วยกางเกงขาสั้นที่โคตรจะถอดออกอย่างง่ายดายปลิวหายไปตามๆกัน
"อีร่านี่มึงโนบราอีกแล้วรึ !" เฮียไทน์ถามเสียงแข็งกร้าวแม้จะมืดแต่ฉันเดาได้เลยว่าตอนนี้เฮียไทน์กำลังกัดฟันกรอดๆอย่างหมั่นเขี้ยวฉันอยู่แน่ๆ
"ใช่ที่ไหนเฮียนี่ร่ามีที่ปิดจุกแปะอยู่ด้วยไงนี่ๆอ่ะ" ฉันจับมือเขามาจิ้มๆที่ตรงยอดอกที่ยังมีแผ่นซิลิโคนปิดตรงจุกเอาไว้ทั้งสองข้างอยู่
"เดี๋ยวนี้มึงท้าทายกูเก่งนักนะซาร่า !" เฮียไมน์กัดฟันกรอดๆจนฉันได้ยินเสียงชัดเจนดูท่าฉันถูกคาดโทษเอาไว้แล้วไม่แคล้วโดน 'เล่น' แน่ๆ เพราะเมื่อไรที่เขาเรียกชืี่อฉันเต็มๆแบบนี้ก็คือตอนที่เขาโมโหสุดขีด
"เฮียไทน์...ร่าขอโทษ" ฉันยกมือขึ้นคล้องคอเขาพลางซบหน้าลงที่แผงอกแกร่งร้อนผะผ่่วแนบหูฟังเสียงหัวใจเต้นกระหน่ำไม่เป็นจังหวะถ้าไม่โมโหจนถึงขีดสุดก็คงจะตื่นเต้นกับสถานที่แต่ฉันว่าดูท่าจะเป็นเพราะอย่างแรกซะมากกว่า
"เดี๋ยวมึงได้รับโทษแน่ๆ !" เฮียไทน์พูดเสียงเข้มในลำคอขณะดึงกระชากซิริโคนปิดจุกของฉันออกทั้งสองข้างแล้วใช้ฝ่ามือหนาขยำบีบมันอย่างแรง
"โอ๊ยเฮียยย...เบาๆซิร่าเจ็บ ! ดีนะเนี่ยที่เป็นของแท้แม่ให้มาถ้าเกิดหมอให้มาแตกคามือเฮียแน่ๆ" ฉันครางเบาๆทั้งเจ็บ...ทั้งเสียว...
"แต่คืนนี้มึงจะโดนกูแตกใส่ปากแน่ๆ" เฮียไทน์ว่าพลางดันตัวฉันให้ไปนั่งคุดคู้ตรงข้างล่างใต้เบาะแล้วดึงกางเกงของตัวเองลง
"แหนะๆอยากให้เค้ากินตัวเองก็บอกดีๆก็ได้" ฉันแซวเขาเล่นขณะจับบ็อกเซอร์สีขาวสะอาดดึงลงจนบ้องข้าวหลามด้ามโตๆเด้งขึ้นชี้หน้าฉันเต็มๆ
Tine talk.
"อย่าพูดมากกูปวดจะตายอยู่แล้ว" ผมบอกเสียงกระเส่า แค่เห็นหน้ามันผมก็ 'แข็ง' โดยที่ยังไม่ต้องทำอะไรแล้วแล้วนี่มันเล่นเปลือยอกนั่งต่อหน้าผมไม่แข็งก็ไม่รู้จะว่าไงแล้ว
ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าต้องรู้สึกยังไงก่อนดีระหว่างโกรธโมโหมันหรือจะลงโทษมันตอนนี้เลยดีอีเมียตัวแสบคนนี้ ให้ตายเถอะ !! มันโนบรามาเที่ยวกลางคืนแบบนี้ผมควรจะด่ามันยังไงดี ถึงผมจะชอบมองผู้หญิงสวยๆแถมยังมีหลายต่อหลายคนที่แต่งตัวแบบมันแต่ก็คงไม่มีผู้ชายคนไหนชอบให้เมียตัวเองแต่งตัวแบบนี้ไปให้ผู้ชายคนอื่นดูหรอก
"เฮียไทน์จ๋า...จะ 'ใหญ่' ไปไหนเนี่ย"
อีเมียผมมันครางแผ่วพลางจ้องมาที่บ้องข้าวหลามยักษ์ของผมด้วยสายตาโลมเลียเนื้อตัวผมขนลุกซู่ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก เวลาอีนี่มันเมามันก็กลายเป็นแม่เสือสาวล่าสวาทดีๆนี่เอง แต่มันทำกับผมแค่คนเดียวนะขืนลองไปทำกับคนอื่นล่ะก็ผมเอาพวกมันตายแน่ !
"ใหญ่ๆแบบนี้ชอบไหมล่ะ ?" ผมเอื้อมมือไปกุมของสำคัญเบาๆพลางขยับฝ่ามือรูดขึ้นรูดลงช้าๆระหว่างรอให้อีเมียมันเข้าจู่โจม
"ชอบ...ชอบที่สุด" ซาร่่ากระซิบตอบแล้วปัดมือหนาของผมออกก่อนจะใช้ฝ่ามือเข้าครอบครองแทน
"ซี๊ดดด~ เมียจ๋ากินมันสักทีเฮียใจจะขาดอยู่แล้ว" ผมคำรามเสียงสั่นแค่โดนมือนุ่มๆของอีเมียมันผมก็แทบจะไปไม่เป็นแล้วอยากโดนปากเล็กๆดูดกินจะแย่อยู่แล้ว
"ใจร้อนจริงๆ"
มันบ่นเสร็จแล้วก็จับเอ็นใหญ่ๆของผมหมุบเข้าปากไปโดยไม่ต้องมีพิธีรีตอง
"อ๊าาา~" เสียวจริงๆไม่ต้องใช้แสตนอินท์ใดๆ
รับรู้ถึงศีรษะเล็กที่อยู่ในความมืดที่กำลังผงกหัวขึ้นลงอยู่ตรงกลางหว่างขาของผม ความเสียวเข้าครอบงำจนหัวใจสั่นสะท้านไปหมด ฝีปากเมียผมไม่เป็นสองรองใครเลยจริงๆและต้องเป็นคนนี้แค่ผู้หญิงคนนี้คนเดียวเท่านั้นที่จะมีสิทธิ์ได้แตะต้องร่างกายของผมทั้งหมด
"บ๊วบๆๆ" เสียงปากที่ครูดรูดไปกับท่อนลำแข็งปูดโปนยิ่งทำให้ผมร้อนมากขึ้น ร้อนจนอยากจับมันกระแทกแรงๆให้สมกับความเร่าร้อนของมัน
"อูยยย ! ร่าพอแล้วเฮียจะแตก..." ผมพยายามดันหัวทุยๆของมันออกจากหว่างขาตัวเอง ถึงจะอยากแตกใส่ปากมันแค่ไหนแต่ใจจริงผมชอบแตกในตัวมันมากกว่า
"บ๊วบๆๆๆ"
แต่มันไม่ยอมอีเมียตัวแสบมันยังตั้งหน้าตั้งตาทั้งรูดด้วยมือและดูดด้วยปากจนผมต้องแหงนหน้าขึ้นครางเสียงหลงมือหนาจับกระชับศีรษะเล็กเอาไว้แล้วใช้แรงเด้งสะโพกกระแทกลึกๆเข้าออกในปากมันเต็มแรงจนมันแทบสำลัก
"อ๊าาาส์~เสียวหัวชิบหาย ! จะแตก....แล้ว"
เต็มๆ...
แตกใส่ปากมันน่ะเต็มๆ
"แค่กๆๆๆ"
โคตรเซ็กซี่สัดๆอีเมียตัวแสบของผมตอนนี้ แม้ในรถจะคับแคบแต่แม่งโคตรเร้าใจเป็นบ้า ยิ่งตอนนี้ที่แสงไฟสลัวๆสาดส่องเข้ามาในรถพอได้เห็นหน้ากันสลัวๆ เรียวปากเล็กจิ้มลิ้มที่พยายามกลืนกินน้ำของผมเข้าไปจนหมดแต่ก็ยังมีบางส่วนที่ยังค้างคาแถวมุมปาก
"เฮียอ่าาหนูเกือบตายเลยนะ !"
"หึๆก็ไม่เคยเห็นมึงตายซักทีเห็นแดกเข้าไปอยู่บ่อยๆนี่"
"เชอะ !"
"มานี่ ขย่มให้ที"
"เฮียหื่นอ่ะเพิ่งเสร็จไปจะเอาอีกแล้วหรอ ?"
"หรือมึงจะไม่เอา"
"เอาสิ !" มันตอบแล้วกระโดดขึ้นมานั่งคล่อมทับบนตักผม
ผมอ้าปากงับหัวนมชูชันที่ชี้หน้าอย่างท้าทายของมันอย่างหมั่นเขี้ยว
"หวาน..."
นมมันหวานไม่เคยเปลี่ยนไม่ว่าจะดูดกี่ครั้งก็ไม่เคยนึกเบื่อสักที
"อื้อ~" เสียงหวานๆครางเพราะเสนาะหูของมันทำให้ผมยิ่งของขึ้นแข็งปึ๋งจนทิ่มบั้นท้ายอีเมียใหญ่เลย
ดูท่าตอนนี้อีเมียผมก็เริ่มจะทนไม่ไหวมันโหย่งตัวขึ้นแล้วจับแก่นกายผมขึ้นตั้งลำชักรูดเตรียมความพร้อมแล้วจ่อเข้าต้องร่องรักของมันช้าๆ
"อ้าา~"
มันค่อยๆกดสะโพกลงมากลืนกินตัวตนของผมจนมิดด้าม !
"ซี๊ดดด~"
ร่องหลืบที่อุ่นชื้นบีบรัดตอดแท่งเอ็นผมตุบๆไม่ว่าจะกระแทกกี่ทีๆก็ยังรัดแน่นอยู่เสมอไม่เคยเปลี่ยน ริมฝีปากเรียวผวาเข้าหาขอจูบหวานๆจากผมซึ่งก็ไม่เคยขัดมันเลยสักครั้ง เราสอดประสานกายส่วนล่างกันอย่างแข็งขัน ส่วนบนก็เกี่ยวกวัดลิ้นพันกันจนแทบแยกไม่ออกแล้วว่าใครเป็นใคร
เมียรักของผมกอดคอผมแน่นแล้วใช้แรงที่เหนี่ยวคอผมไว้ขยับโยกเอวให้ขย่มขึ้นลงๆบนตัวผมอย่างสนุกสนาน
มีบางครั้งที่มีคนเดินเข้ามาพวกผมก็จะหยุดค่อยๆขยับช้าๆด้วยกลัวว่าเขาจะตกใจคิดว่ามีผีหลอก แต่สุดท้ายแล้วเราก็ขย่มกันจนเสร็จสมอารมณ์หมายกินเวลาในรถเนิ่นนานมากว่าหนึ่งชั่วโมงเล่นเอาอีเมียผมถึงกลับแข้งขาอ่อนหมดเรี่ยวหมดแรงแม้แต่แรงจะยืนยังไม่มี
คอยดูเถอะคืนนี้ผมจะทำโทษมันทั้งคืนเอาให้ฟ้าเหลืองไปเลย !
End tine
. . .ติ้ดๆๆๆ"ค่ะแม่"(ร่าเป็นอะไรลูกทำไมเสียงเนือยๆแบบนี้)"เปล่าค่ะแม่ร่าแค่...ฮ่ะ..ฮึ่กๆ"ไม่ไหว...อดไม่ได้ที่จะสะอื้นออกมาให้แม่ได้ยิน แค่ได้ฟังเสียงหวานๆที่สะท้อนความรักและห่วงใยมาให้หัวใจฉันก็สั่งให้ร้องไห้ออกมาเอง(ทะเลาะกับตาไทน์มาใช่ไหม ?)"เปล่าค่ะเราไม่ได้ทะเลาะกัน"(แล้วเป็นอะไรล่ะลูกมีอะไรหนูคุยกับแม่ได้ทุกเรื่องนะ)"คือ..."ตั้งแต่วันนั้นเราทั้งคู่ก็กลับมาดีกันเหมือนเดิมอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมอาจจะดูเหมือนรักกันมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ ตอนนี้ฉันเองก็เรียนจบแล้วแต่เฮียไทน์ก็ไม่มีทีท่าว่าจะขอฉันแต่งงานกันเหมือนเมื่อก่อนเลยฉันอึดอัดพาลคิดไปหมดเลยว่าเขาจะไม่อยากแต่งงานกับฉันแล้วหรือเปล่า บางทีฉันก็คิดนะว่าตัวเองเป็นไพโบล่าหรือเปล่าตอนที่เขามาขอแต่งงานฉันก็ไม่พร้อมไม่อยากแต่ง แต่พอเขาเฉยๆไม่มีทีท่าว่าอยากจะขอฉันกลับรู้สึกใจแป้ว แม้ทุกวันนี้เราจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมแต่ระหว่างเราฉันรู้สึกเหมือนว่าเรามีเส้นใยบางๆบางอย่างมาคั่นกลางเอาไว้"แม่เคยเสียใจไหมที่เลือกพ่อมาเป็นคู่ชีวิตแต่พ่อก็ทำให้แม่ผิดหวัง"ฉันไม่เคยถามเรื่องพ่อกับแม่สักครั้งนั่นเพราะรู้อยู่แล้วว่าทุกครั้งที่พูดถึงพ่อแล้
"เฮียขอโทษอย่าเกลียดเฮียเลย...เฮียไม่อยากได้ยิน" เฮียไทน์ที่คล่อมทับบนตัวฉันกำลังก้มหน้าซบแนบกับต้นคอฉันแล้วพูดเสียงสั่นเครือ"ถ้าร่ามาไม่ทันป่านนี้เฮียคงไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว" ฉันอดคิดถึงภาพนั้นไม่ได้จริงๆยิ่งนึกยิ่งรู้สึกลมออกหูจนยั้งมือไว้ไม่ทัน"โอ๊ยร่าเฮียเจ็บๆๆๆ !"เฮียไทน์ร้องเสียงหลงเมื่อถูกฉันยื่นมือไปบิดหูทั้งสองข้างเต็มแรง เขาพยายามดันมือฉันออกจนมือฉันหลุดออกจากหูเขาทั้งสองข้างจนได้แล้วเขาก็เริ่มเอาคืนฉันด้วยการงับลงบนเนินอกฉันเต็มแรง"โอ๊ยยย...อื้อ"เริ่มจากการกัดเต็มปากเต็มคำแล้วหลังจากนั้นเขาก็ปาดเลียบนผิวเนื้อเนินอกช้าๆ ขนอ่อนในกายลุกวาบสยิวซ่านไปทั้งร่างกาย มือไม้หยาบใหญ่ค่อยๆปลดเปลื้องเสื้อผ้าฉันออกช้าๆจนเนื้อตัวส่วนบนเปลือยเปล่า"ดะ..เดี๋ยวสิเฮีย ! นี่เฮียหายเมาแล้วหรอ ?" ฉันดันใบหน้าเฮียไทน์ออกจากซอกคอตัวเองออกก่อนจะถามอย่างข้องใจ"เอาจริงๆนะเฮียเริ่มหายเมาตั้งแต่เห็นหนูฟ้อนเล็บใส่ผู้หญิงคนนั้นแล้ว""เมื่อกี้เฮียเกือบจะเอากับมันไปแล้วนะแล้วตอนนี้เฮียจะมาเอากับหนูอีกหรอ ?""ร่าเฮียไม่ได้ตั้งใจ ! เฮียสาบานให้ตายห่าเลยก็ได้เฮียคิดว่าเป็นหนูจริงๆทั้งเมาทั้งคิดถึงเฮียก็เ
"ฮ้าววว"เสียงฉันเองแหละที่รู้สึกตัวขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดเมื่อยขัดเล็กน้อยพลางอ้าปากหาวอย่างง่วงทั้งเหนื่อยและล้าเมิื่อคืนกว่าจะได้นอนก็ปาเข้าไปค่อนแจ้ง มองหาคนที่ต้นเหตุก็พบว่าเขาตื่นอยู่ก่อนแล้วแถมตอนนี้ยังนอนตะแคงเท้าแขนมองหน้าฉันอยู่อีกด้วย"ไง""เฮีย ! เล่นหนูหนักไปไหมเนี่ย" อดที่จะบ่นเขาไม่ได้คนบ้าอะไรอึดเหลือเกินจริงๆ"ช่วยไม่ได้มึงดื้อเอง !""หนูเปล่า"ปากเขาพูกแต่ดวงตาเขาจับจ้องอยู่ที่... หน้าอกของฉัน !"เฮีย ! หื่นแต่เช้าอีกแล้วนะ" ฉันลืมตัวไงว่าตัวเองยังโป๊อยู่ทั้งเนื้อทั้งตัวไม่มีอะไรปกปิดเลยมีแค่ผ้าห่มคลุมตั้งแต่ช่วงเอวลงมาก่อนที่ฉันจะรีบคว้าชายผ้าห่มขึ้นมาคลุมช่วงอกเอาไว้ไว้ใจไม่ได้เกิดเขาอยากต่อเช้าขึ้นมามีหวังฉันคงฟ้าเหลืองตายแน่ๆ"ร่า..."อยู่ๆเฮียไทน์เรียกชื่อฉันเสียงอ่อนโยนเบาๆ"ขาา" ฉันครางรับเบาๆพลางช้อนสายตามองหน้าผู้ชายที่กำลังมองมาที่ฉันด้วยแววตาอ่อนโยน"แต่งงานกันไหม ?""เฮีย..."จังหวะนี้ทุกคนคงคิดว่าฉันกำลังซาบซึ้งและดีใจที่ถูกขอแต่งงานแต่เปล่าเลย นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาขอฉันแต่งแต่ฉันยังไม่พร้อมจริงๆถ้านับครั้งนี้ด้วยนี่คงเป็นครั้งที่สามแล้ว"ว่าไงจะแต่งไ
"เดินดีๆอย่าซนได้ไหม" เสียงทุ้มที่ค่อนข้างฟังดูแหบพร่าเอ่ยปรามฉันเบาๆในขณะที่มือซนๆของฉันมันดันไปลวนลามที่ใต้กางเกงของเฮียไทน์"อื้อ...ใครซนนี่มันเป็นของหนูหนูจะจับมันตอนไหนก็ได้""แต่มึงจะจับมันตอนนี้ไม่ได้ นี่มันหน้าร้านมึงดูคนมองใหญ่แล้ว" เฮียไทน?กระซิบเสียงพร่าขณะจับมือซนๆของฉันเอาไว้แนบอกแกร่ง"อ้าวหรอแหะๆงั้นรอถึงที่รถก่อนก็ได้เนอะ"เดินซบอกเขาจนมาถึงที่รถฉันเปิดประตูเข้าไปนั่งด้านข้างคนขับแล้วผวาเข้าหาเฮียไทน์ทันทีที่เขาเปิดประตูเข้ามานั่งในรถ"อื้อ"เสียงเฮียครางฮือในลำคอขณะที่ถูกฉันจู่โจมด้วยการโถมเข้าไปจูบที่ริมฝีปากเต็มแรง เวลาเมาฉันนิสัยเสียอยู่อย่างก็คืออารมณ์ขึ้นง่าย แต่ไม่ใช่ไปขึ้นกับใครก็ได้นะ ถ้าหน้าไม่เหมือนเฮียไทน์ก็ใช่ว่าฉันจะขึ้นได้"จ๊วบๆ" เสียงดึงดูดริมฝีปากของเราสองคนดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ โซนที่เราจอดรถค่อนข้างลึกพอสมควรทำให้ไม่ค่อยมีรถคนเข้ามาจอดสักเท่าไหร่จะมีแค่คันสองคันเท่านั้นเอง"ฮื้มมม...ถ้ามึงยังไม่หยุดกู 'เอา' มึงที่ลานจอดจริงๆนะ" เฮียไทน์เลื่อนริมฝีปากออกแล้วกระซิบชิดใบหูฉัน"แล้ว...ได้ไหมล่ะ" ฉันกระซิบตอบเบาๆขณะเลื่อนฝ่ามือลงไปที่เป้ากางเกงเพื่อรู
Sara_eiei >> [ตัวเองงง...วันนี้เค้าทำงานกลุ่มมาเหนื่อยมากๆเลยเค้าขอนอนก่อนนะ]ผัวอีซาร่า >> [อืม...เหนื่อยมากไหม]Sara_eiei >> เหนื่อยมากกกตาเค้าจะปิดอยู่แล้วเนี่ยผัวอีซาร่า >> อืม...แต่ตอนนี้กูอยู่ร้านเหล้าSara_eiei >> อ้าวหรองั้นตัวเองอย่าดื่มเยอะนะขับรถกลับดีๆด้วยนะเค้าเป็นห่วง งั้นเค้านอนก่อนน๊าาผัวอีซาร่า >> แต่กูนั่งอยู่โต๊ะข้างหลังมึงนะอีร่า !Sara_eiei >> ........."ซวยแล้วพวกมึงผัวกูจับได้แล้วว่ากูหนีเที่ยวอ่ะ"ฉันชื่อซาร่าหรืออีร่าที่คนในไลน์เรียกนี่แหละกำลังทำหน้านิ่วคิ้วขมวดใส่บรรดาเพื่อนๆที่เสือกชวนออกมาเที่ยวในคืนนี้ ก่อนจะทำใจดีสู้เสือกันหน้าไปยิ่มหวานสุดฤทธิ์ให้โต๊ะที่อยู่ติดกันทางด้านหลัง"ไฮ้...ที่รักคิดถึงเค้าไหม ?" แหะๆก็รู้แหละว่าแก้ตัวอะไรไม่ทันแล้วแต่ก็ปะเหลาะอีผัวตัวดีมันไว้ก่อนอ่ะเนอะ"มึงไม่ต้องมาตอแหลว่าคิดถึงกูหรอกหนอยทำเป็นเหนื่อยง่วงจะหลับแล้วที่ไหนได้หนีมาเที่ยวนี่เอง"'เอ๊อะ ! โดนไปอีกชุดสะอึกเลยกู'"กะ..ก็เค้าไม่ได้อยากมาหรอกนะอีฟ้าสิชวนเค้ามา" กูขอโทษนะเพื่อนขอแก้ผ้าเอาหน้ารอดไปก่อนแล้วกัน พูดไปพลางส่งสายตาอ้อนวอนให้มันตามไปติดๆ"โยนให้กูตลอดเลยนะอ
สองเดือนต่อมา"นิชา..นิชาครับหนูหายไปไหนมาพี่ตามหาหนูเสียทั่วเลยแต่หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ คนดีพี่ขอโทษจริงๆที่ทำให้หนูเสียใจหนูจะให้โอกาสพี่อีกครั้งได้ไหมพี่รักหนูจริงๆนะ"เสียงไตรคุณที่วันนี้บังเอิญมาเจอนิชาที่โรงพยาบาลเข้าพอดีเพราะมาเยี่ยมเพื่อนที่ภรรยาเพิ่งคลอดลูกเขารีบตรงเข้ามาหาเธอพลางสาธยายพร่ำพรรณาถึงความรักต่างๆนาๆที่มีต่อเธอ"ขอโทษนะคะพี่ไตรนิชากลับไปหาพี่ไม่ได้อีกแล้ว""ทำไมล่ะหรือว่านิชายังโกรธพี่อยู่""ไม่ใช่เพราะว่านิชายังโกรธอยู่หรอกค่ะแต่มันเป็นเพราะว่า...""นิชาเค้าแต่งงานมีสามีแล้วยังไงล่ะ ขอโทษนะครับคนนี้เมียผม"เสียงผู้กองตี๋ที่เดินมาจากทางด้านหลังของนิชาตอบแทนพลางเดินมาหยุดยืนข้างๆคนตัวเล็กแล้วรั้งเอวบางเข้ามากอดแนบแน่นต่อหน้าไตรคุณ โดยที่นิชาก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร"นี่..หมายความว่ายังไงครับนิชา" ไตรคุณที่ยังมีสีหน้าเหวออยู่ถามน้ำเสียงสั่นๆเกือบสามเดือนที่ผ่านมาก่อนหน้านั้นเขาเอาแต่เมินเฉยไม่ง้อไม่โทรตามเพราะคิดว่านิชาจะต้องมาง้อเพราะคงขาดผู้ชายอย่างเขาไม่ได้แน่ จนกระทั่งเดือนที่แล้วที่เขาทนรอเฉยๆไม่ไหวจึงพยายามไปตามหาเธอทุกที่แต่ก็ไม่พบ แต่อยู่มาเจอกันอีกทีก็พบว่านิชาแต่







