อุบัติรัก | 4

"อ่อที่แท้ก็อกหักมานี่เอง"

เสียงดังแทรกขึ้นทางด้านหลังทำให้นิชาตกใจสะดุ้งเฮือกก่อนจะหันขวับมาทางปลายเสียง

"แอบฟังคนอื่นคุยกันมันเสียมารยาทนะคะคุณผู้กอง" ดวงตาคู่หวานตวัดมองผู้กองตี๋ด้วยสายตาเหวี่ยงๆ

"ขอโทษทีบังเอิญผมเดินเข้ามาหาน้ำกินเลยได้ยินพอดีไม่ได้ตั้งใจจะเสียมารยาท" ผู้กองยกมือขึ้นเป็นเชิงไม่ได้ตั้งใจในขณะที่นิชาร้องเหอะ !

"งั้นก็เชิญตามสบายนะคะฉันขอตัวก่อน"

"เดี๋ยวก่อนสิคุณพอจะมีเวลาว่างไปคุยกับผมสักครู่ไหมผมมีอะไรจะให้คุณดูสักหน่อย"

"ไม่ว่างค่ะขอตัวนะคะ"

ยังไม่ทันได้ก้าวเท้าเดินหนีนิชาก็ต้องหยุดชะงักนิ่งเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นภาพในจอมือถือที่ผู้กองตี๋ยื่นมาให้ดู

นะ..นั่นมัน..

ภาพเธอที่กำลังปล้ำถอดกางเกงของเขาแล้วทำออรัลให้เขาอย่างดูดดื่ม

นี่มันอะไรกันวะเนี่ย !

"ตอนนี้พอจะมีเวลาว่างไหมล่ะ"

น้ำเสียงเรียบนิ่งแต่สีหน้ายียวนใส่เอ่ยถามขึ้นทำให้นิชาต้องคว้าต้นแขนหนาทำท่าจะจูงออกไปหาที่คุยเงียบๆ

"นิชาลูกเดี๋ยวฝากดูแลผู้กองก่อนนะตาจะพายายไปหาหมอก่อนเด้อลูก"

"จ้าตา"

นิชาตะโกนตอบรับก่อนตัดสินใจพาร่างสูงใหญ่เดินผ่านเข้าไปในตัวบ้านเมื่อได้ยินเสียงรถของผู้เป็นตาดังออกไปแล้วจึงตัดสินใจลากแขนเขาเข้าไปในห้องนอนทันที

"คุณต้องการอะไรเงินหรอ ต้องการเท่าไหร่ล่ะ ?" นิชาตะคอกถามเสียงสั่นพลางข่มใจตัวเองให้นิ่ง

"ผมไม่ได้ต้องการเงิน..." ให้ตายเถอะ ! นี่เจ้าหล่อนเห็นเขาเป็นคนหน้าเงินหรืออย่างไร ถึงแม้ลำพังเงินเดือนตำรวจของเขาจะเป็นแค่หลักหมื่นแต่ธุรกิจของเขาที่มีมากมายก็ทำให้ใช้เงินไม่หวาดไม่ไหวแล้ว

"แล้วต้องการอะไรคุณจะแบล็คเมล์ฉันหรอ ?"

"เห้อ...ผมก็แค่อยากคุยกับคุณเท่านั้นไม่ได้ต้องการอะไรมากเลยแต่คุณเล่นทำเป็นรังเกียจผมทั้งๆที่เมื่อคืนกระทำย่ำยีผมทั้งกายและใจไปขนาดนั้นคุณก็ควรต้องรับผิดชอบผมไหม ?"

"ก็ฉันเมานี่นาจำอะไรก็ไม่ได้แล้วคุณจะให้ฉันทำยังไงล่ะ"

"คุณก็ต้องรับผิดชอบผมด้วยการแต่งงานกับผมสิ"

"โอ๊ย ! คุณจะบ้าหรอเราไม่เคยรู้จักกันเลยด้วยซ้ำฉันก็แค่เมาแล้วเผลอไปทำรุ่มร่ามกับคุณก็แค่นั้นคุณจะมาถือสาอะไรฉันนักหนาล่ะคะ !"

"ไม่รู้แหละผมเสียหายไปแล้วกล้วยของผมถูกคุณกระทำชำเราไปแล้วถ้าคุณไม่ยอมรับผิดชอบผมจะเอาคลิปนี้ไปให้คุณตาตุณยายคุณดู"

"แล้วคุณเอาคลิปมาจากไหนหรือว่าคุณตั้งใจถ่ายเอาไว้ ?" เพราะถ้าเป็นแบบนั้นต่อให้เขาจะเอาคลิปเธอไปประจานเธอก็ไม่มีทางยอมตกลงปลงใจกับเขาแน่

"ในป้อมมันมีกล้องวงจรปิดอยู่..."

 สิ้นคำพูดผู้กองหนุ่มนิชาถึงกับตาโตอ้าปากค้างเมื่อคิดว่าจะมีใครต่อใครมาเห็นกันแล้วบ้าง

"ไม่ต้องห่วงคุณ มีแค่ผมคนเดียวที่ได้เห็นผมจัดการลบไฟล์ทิ้งไปหมดแล้วแต่กลัวคุณจะไม่เชื่อไงว่าคุณรังแกผมไปแล้วผมก็เลยเซฟมาเป็นหลักฐานนิดหน่อยเท่านั้นเอง"

"คุณนี่มันบ้าจริงๆเลยนะ แล้วแน่ใจนะว่าจะไม่มีหน้าฉันตอนกำลังกินกล้วยของคุณอยู่ไปโผล่ออกให้ตนอื่นเห็นน่ะ"

"รับประกันด้วยชีวิตผมเลยครับ ผมไม่มีทางให้ใครได้เห็นลีลาคุณตอนกินกล้วยผมแน่ๆ"

"ถ้าหากมีหลุดออกไปฉันเอาคุณตายแน่ๆ"

"ผมก็อยากเอา...เอ้ยอยากให้คุณเอาจะแย่อยู่แล้ว"

"อีตาบ้า !"

"ถ้างั้นคุณตกลงแต่งงานกับผมแล้วนะเดี๋ยวพรุ่งนี้ผมให้พ่อกับแม่ผมมาขอเลยแล้วกัน"

"อะไรกันคุณทำไมถึงต้องรีบเร็วขนาดนั้นอ่ะ"

"ไม่รู้แหละผมรีบอยากถูกคุณกินกล้วยผมอีก"

'โอย...เธอไม่รู้จะพูดยังไงกับผู้ชายคนนี้ดี'

ยังไม่ทันจะได้ทำอะไรต่อเอวบางเธอก็ถูกเขากระโจนเข้าสวมกอดแนบแน่นพร้อมใบหน้าคมคายที่แนบริมฝีปากลงบนต้นคอของเธอพลางขบเม้มเบาๆ

"อื้อคุณทำอะไรของคุณเนี่ย"

"ขอมัดจำไว้ก่อนกันคุณเบี้ยวไง"

"ดะ..เดี๋ยวสิคุณอื้อ..."

นิชาพยายามค้านแต่ไม่ทันแล้วเมื่อเรือนร่างอรชรถูกช้อนขึ้นอุ้มแนบอกแล้วเขาก็ก้มลงประกบริมฝีปากหยักลงมาแนบกลีบปากนุ่มนิ่มพลางสอดแทรกปลายลิ้นเข้าไปเกี่ยวกวัดดูดดึงลิ้นเล็กๆที่พยายามปัดหนี

"ฮึมมหวานจัง" ผู้กองตี๋พึมพำผ่านลำคอเบาๆ

นิชาจิกปลายเล็บลงบนแผงอกแกร่งเมื่อรู้สึกหอบหายใจไม่ทัน ริมฝีปากเขาช่างเหลือร้ายยิ่งนักจูบเอาๆจนเธอหายใจแทบไม่ทัน ไหนจะฝ่ามือหนาที่ลากไล้ไปตามเนื้อตัวเธออย่างถือสิทธิ์นี่อีกทั้งบีบทั้งเคล้นไปตามโนมเนื้ออวบอิ่มทั้งสองข้างยามที่เขาวางเธอลงบนเตียงกว้างของเธอที่เป็นเจ้าของห้อง

"อื้ออ..." เสียงหวานพยายามส่งสัญญานให้เขาปล่อยเธอให้ได้หายใจบ้าง คนบ้านี่ไม่รู้ไปอดอยากมาจากไหนกัน

ผู้กองตี๋ละริมฝีปากออกปล่อยให้หญิงสาวได้สูดหายใจเข้าปอดลึกๆ นึกขันคนที่ขว้างค้อนมาให้ทางสายตาแต่ทว่าหน้าแดงแป๊ดปากสั่นบวมเจ่อไปหมด

"อ่าาส์...นุ่มดีใหญ่เต็มมือจัง" เสียงทุ้มคำรามแหบพร่า สองมือบีบเคล้นคลึงสองเต้าสวยอย่างหนักมือจนได้ยินเสียงครางแผ่วพร่าจากริมฝีปากสวย

"อื้ออคุณเบามือหน่อยสิเดี๋ยวก็ช้ำหมดหรอก" นิชาปรามคนตะกละตะกลามเบาๆที่ตอนนี้สอดปลายนิ้วเข้าไปในชายเสื้อตัวสวยแล้วสัมผัสเนื้อแท้เต็มๆมือ

"โทษทีคุณผมอดใจไม่ไหวจริงๆ" เขากระซิบบอกพลางสะกิดนิ้วรัวที่ตุ่มไตแข็งชูชันจากข้างหนึ่งสลับไปอีกข้างหนึ่งอย่างเท่าเทียมกัน

"ซี๊ดดด...อ่าาาห์คุณทะ..ที่นี่บ้านฉันนะ" นิชาปรามนั่นเพราะมันคงไม่ดีแน่ถ้าต้องทอดกายให้ผู้ชายเชยชมทั้งๆที่อยู่ในบ้านของตัวเองแท้ๆอีกอย่างเกิดตากับยายกับมาตอนนี้ขึ้นมาจะทำยังไง

"ไม่ต้องห่วงผมแค่ขอชื่นใจนิดเดียวเท่านั้น"

เขาพึมพัมตอบขณะปลดตะขอบราเธอจากทางด้านหลังออกแล้วมุดหน้าแทรกเข้าไปในเสื้อยืดที่เธอสวมพลางอ้าปากลงครอบงับเม็ดยอดสีชมพูระเรื่อเข้าเต็มปากเต็มคำ

"ซี๊ดดดอ๊ายยย" นิชาเชิดหน้าครางเร่ายามถูกเรียวลิ้นร้อนชื้นปัดป่ายไปตามจุกยอดทั้งสองข้างสลับซ้ายขวาทั้งดูดทั้งฟัดสองเต้าอวบใหญ่อย่างไม่เกรงใจเจ้าของอย่างเธอเลยสักนิด

ผู้กองหนุ่มรูปหล่อกระดกลิ้นตวัดเลียบนปลายยอดแข็งชันอย่างคนหิวกระหายทั้งดูดทั้งเลียจนเจ้าของเต้าแอ่นระแน้เข้าสู้เสียงหวานกรีดเสียงร้องครางกระเส่ายามถูกทรมานทั้งปากและมือ

"ดีไหม...ชอบไหม ?" เสียงทุ้มก้มลงกระซิบถามที่ข้างหูขาวอย่างเอาใจ

"อื้ออ...ชอบสะ..เสียวมาก" ใบหน้าเนียนใสเผลอพยักหน้าตอบรับอย่างลืมตัว

"อืม ผมว่าแค่มัดจำคงไม่พอแล้วล่ะ" ผู้กองตี๋พึมพัมเบาๆขณะยืดตัวลุกขึ้นกดมือถือโทรหาลูกน้องที่เข้าป้อมตรวจอยู่ตอนนี้

"จ่ารวยถ้าเกิดว่าเห็นรถของคุณตาปั้นกับคุณยายม่อมมาคุณช่วยรบกวนกักตัวไว้ให้ผมสักชั่วโมงได้ไหมขอแค่ชั่วโมงเดียวก็พอ"

"...."

"จะข้อหาอะไรก็ได้ใส่ไปก่อนเดี๋ยวผมไปเคลียร์เองขอบคุณจ่ามากๆนะครับ"

"เรียบร้อยแล้วครับมาต่อกันเถอะ" หลังวางสายเสร็จผู้กองหนุ่มก็หันมาลอกคราบทั้งของตัวเองและนิชาจนเปลือยเปล่าล่อนจ้อนทั้งคู่โดยที่หญิงสาวไม่ทันได้อ้าปากค้านอะไรมารู้ตัวอีกทีก็ตอนนอนเปลือยกายให้เขาเชยชมด้วยแววตาเป็นประกายระยิบระยับ

"คุณสวยมาก..." แววตาชื่นชมปรากฎขึ้นสายตาคมปลาบปรายตามองทอดไปทั่วทั้งเรือนร่างเนียนขาว ผิวพรรณที่ไร้สิวฝ้าช่างนวลเนียนละออเหลือเกิน

"...." นิชายกมือขึ้นปิดเนินเนื้ออวบอิ่มทั้งสองข้างพลางทำหน้าเอียงอาย ไม่ใช่ว่าไม่เคยมาก่อนแต่นี่เป็นการโป๊ต่อหน้าคนอื่นที่เพิ่งรู้จักแน่นอนว่ามันก็ต้องมีความกระดากอายกันบ้างแหละ แต่พอเธอปิดส่วนบนเขาก็เบนสายตาต่ำลงมาที่กลีบเนื้อนุ่มด้านล่าง

"กลีบคุณสวยมาก" เขาเอ่ยปากชมออกมาตรงๆอย่างหน้าไม่อายเล่นเอานิชาอายม้วนไปเลย

ตรงหน้าของเธอก็เห็นลำเอ็นยาวใหญ่ที่กำลังชูคอชี้หน้าเธออย่างหน้าไม่อาย ให้ตายทั้งยาวทั้งใหญ่อะไรขนาดนี้ถ้ามุดเข้าไปในร่องเธอจะถึงฉีกเลยไหมเนี่ย

"คนบ้าฉันก็อายเป็นนะคุณ" พูดพลางเบือนหน้าหนีเอ็นร้อนที่ชี้โด่ตรงหน้า

"ไม่ต้องอายเรื่องแบบนี้มันธรรมดามากคุณคิดยังไงรู้สึกแบบไหนก็พูดออกมาเลย"

"ไม่เอาอ่ะฉันเขิน"

"ไม่เป็นไรค่อยเรียนรู้ไป...แต่ว่าตอนนี้ขอเลียกลีบสวยๆนี่ก่อนนะ"

พูดจบมือหนาก็ยกต้นขาเรียวเสลาแยกอ้าออกจากกันแล้วแทรกลำตัวหนาเข้าไปอยู่ด้านใน กลีบเนื้อนุ่มทั้งสองข้างถูกแยกอ้าออกจากกันด้วยปลายนิ้วเรียวยาว ผู้กองหนุ่มรูปหล่อถึงกลับกลืนน้ำลายลงคอแทบไม่ทันเมื่อเห็นความสวยสดใจกลางสาว

ก่อนที่เขาจะสอดนิ้วยาวเข้าไปถูไถที่ตรงใจกลางรอยแยกเล็กๆบดขยี้มันถูขึ้นถูลงช้าๆเนิบนาบ

"อ๊าาาห์..สะ..เสียวอ่าาาห์" เอวบางแอ่นสะโพกเด้งใส่ปลายนิ้วเรียวยาว ขนอ่อนในกายลุกชันเมื่อถูกกระตุ้นความต้องการถึงขีดสุด หัวใจสั่นสะท้านยามเห็นการปรนเปรอจากเขา

"ร้องดังๆเลยผมชอบฟังเสียงคุณครวญคราง"

เขาบอกพร้อมกับสอดแทรกนิ้วเรียวแยงเข้าไปในร่องคับแคบช้าๆ ภายในโพลงสวาทตอดรัดนิ้วเรียวเขาแน่นถี่ยิบจนต้องสูดปากครางระบายความร้อนรุ่มในอก

"โอ...แน่นจังร่องคุณตอดรัดนิ้วผมแทบขาด" ครางเสียงกระเส่าแล้วเร่งจังหวะปลายนิ้วขึ้นลงครูดสีท้องนิ้วไปกับเม็ดเสียวสีระเรื่อ

"อื้อออ...คุณๆซี๊ดดด...เสียวฉันจะไม่ไหวแล้ว" เสียงหวานครวญครางดังลั่นห้องเท้าน้อยจิกเกร็งเมื่อความเสียดเสียวทะยานพุ่งขึ้นสูง

ราวกับกำลังจะได้ขึ้นสวรรค์แต่อยู่ๆก็ถูกเขากระชากลงสู่พื้นดินในไม่กี่วินาทีต่อมาเมื่อเขาถอดถอนนิ้วเรียวยาวออกมาจากร่องคับ นาทีที่หญิงสาวกำลังจะอ้าปากประท้วงเขาพอดีริมฝีปากหยักหนาก็ประกบลงมาที่กลีบเนื้อนุ่มกลางร่างพอดี

.

.