7 หนูไปยั่วพี่ตอนใหนคะ จบ

เสียงหอบกระเส่าของทั้งคู่ยังคงก้องอยู่ในห้องมืดสลัว ร่างเปลือยสองร่างทิ้งตัวลงบนเตียงกว้าง เหงื่อเกาะพราวตามผิวกาย มินนี่ซบหน้าลงกับอกแกร่งที่ยังคงเต้นแรงไม่แพ้หัวใจเธอเอง

กลิ่นกายผสมกับกลิ่นวิสกี้ยังคงอวลอยู่รอบๆ ทำให้บรรยากาศเหมือนถูกกลืนไปอยู่ในโลกอีกใบที่มีเพียงเขากับเธอ

สักพัก มินนี่ก็ขยับตัว เธอยันกายขึ้นเล็กน้อยจนได้สบตากับภาคินเต็มๆ ดวงตากลมโตยังฉ่ำวาว แต่กลับมีแววซุกซนผสมความจริงจังอยู่ในนั้น

"พี่คิน..." เสียงเธอแผ่วพร่า "...ทำไมต้องเป็นหนูล่ะคะ? ผู้หญิงสวยๆ รอบพี่ตั้งเยอะ...พี่ทั้งหล่อ ทั้งเป็นเดือน ใครก็อยากได้"

เธอหยุดหายใจชั่วครู่ ก่อนจะยกยิ้มมุมปากบางๆ "แต่ก็...ขอบคุณนะคะ ที่วันนี้หนูได้กินพี่คินสมใจอยาก"

แล้วเธอก็ทำท่าจะลุกขึ้นจากเตียง หยิบชุดที่กองอยู่บนพื้นเหมือนจะกลับไปจริงๆ

ภาคินที่นอนพิงหมอนอยู่ขยับตัวช้าๆ แต่แววตาไม่ช้าเลย มันคมกริบ จ้องมองราวกับจะอ่านใจเธอทั้งเล่ม

“กินพี่?” เขาทวนคำ พร้อมหัวเราะในลำคอเบาๆ “เด็กนี่ปากดีจริงๆ...”

เขาคว้าข้อมือเล็กของเธอไว้ทันทีที่เธอเอื้อมไปหยิบชุด สายตาคมวาวโรจน์แฝงความขุ่นเคืองปนเอ็นดู

"จะกลับจริงดิ? ทำเหมือนพี่เป็นแค่เมนูที่เธอส