บทที่ 28

แต่เขาก็ยังคงอ้อยอิ่งไล่ปลายจมูก มาสัมผัสกับริมฝีปากของเธอแผ่วเบา ภาพความทรงจำเมื่อหกเดือนที่แล้วมันหวนคืนกลับมาอีกครั้ง จูบและอ้อมกอดอุ่นมันยังอยู่ในความทรงจำไม่เคยจ่าง และรอคอยที่จะได้เป็นเจ้าของหัวใจดวงนี้ แต่วันนี้เขาทำอะไรลงไป

“ตัวเล็ก” เสียงกระซิบทุ้มนุ่มเปล่งออกมาจากปากร้อนเบาๆ และนั่นทำให้เธอรู้สึกว่าได้เขากลับคืนมาเพียงชั่วครู่ก็ยังดี

“พี่... พี่เฉิน” เธอตอบเสียงเบาเช่นกัน จากนั้นจึงยกมือขึ้นลูบไล้แก้มของเขาคล้ายจะพิสูจน์ว่าใช่เขาจริงๆ และยังไม่ทันได้เอ่ยอะไรต่อ เรียวปากร้อนก็ประกบจูบแนบแน่นอีกครั้ง

คราวนี้ต่างฝ่ายต่างเต็มใจพร้อมกับดึงความทรงจำแห่งความสุขนั้นกลับคืนมา ผ่านสัมผัสเร่าร้อนและดูดดื่มอยู่เนิ่นนาน จนรู้สึกถึงลมหายใจหอบพร่าและร่างกายที่ร้อนรุ่มขึ้น จวบจนกระทั่งพอใจ เรียวปากจึงได้พละออกจากกัน แต่หน้าผากยังคงแนบกันอยู่ ชั่วอึดใจเขายกมือซ้ายเชยคางเธอให้เงยหวังจะจูบอีกสักที แต่ความโกรธแค้นและเสียใจมันตีกับความรู้สึกถวิลหาเหลือเกิน

“พี่เฉิน ได้โปรด ฟังเล็กได้ไหม เล็กไม่ได้...” อลินเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นพลางเอามือขวาจับมือซ้ายของเขาข้างที่ประคองใบหน้าเธอเอาไว้ แต่เธอกลับส