ด้านอันนาหลังจากที่เจมส์และเพื่อนๆ ของเขานั้นเดินออกไปแล้วนั้น
"เป็นไรไหมแก" น้ำอิงที่อยู่ในเหตุการณ์ ถึงกับเอ่ยถามเพื่อนมาด้วยความเป็นห่วง
"ไม่เป็นไร...แก ผู้ชายบ้าอะไร จู่ๆ ก็เข้ามาหาเรื่องฉัน" อันนาเอ่ยมาด้วยสีหน้าอันหงุดหงิด ให้กับคนใจร้ายคนนั้น
อีกด้านของลูกพีชที่เดินออกมาจากห้องน้ำ กระเทยอย่างฉันกับชะงักด้วยความหล่อเหลาของคนหน้ากระจก ที่ในห้องน้ำนี้มีผู้ชายหน้าหล่อนั้นมายืนล้างหน้าอยู่ตรงหน้าของฉัน ให้ตายเถอะ ฉันมองคนหน้าหล่อรอบที่สองเพื่อดูให้แน่ใจว่าฉันนั้นไม่ได้ตาฝาดไป เพราะผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าฉันตอนนี้ คือ เจมส์ ผู้ชายเบ้าหน้าฟ้าประทานของดีแห่งคณะวิศวะ ที่หมายปองของสาวๆ น้อยใหญ่รวมถึงกระเทยอย่างฉันด้วย เขามาทำอะไรที่คณะบริหาร หล่อระเบิด หล่อแบบกระชากใจ หล่อตะโกนมากแม่ ไม่ไหวแล้วหัวใจดวงน้อยของกระเทยบึกอย่างอิลูกพีชถึงกับสั่นไหวไปหมด ฉันถึงกับเดินออกจากห้องน้ำแทบไม่ถูกทาง อยากจะกรี๊ดใส่คนตรงหน้าก็กลัวว่าเจมส์นั้นจะตกใจ
ด้านเจมส์ที่โดนสาวประเภทสองยืนจ้องมองแทะโลมเข้าให้นั้นร่างสูงถึงกับ
"ฮืม..." เสียงของเจมส์ทำให้ลูกพีชนั้นรู้สึกตัว เมื่อโดนจับได้ว่าแอบมองหนุ่มหล่องานดีนั้น ลูกพีชถึงกับต้องรีบเดินออกจากห้องน้ำทันที แต่แล้วกับต้องชะงักเป็นรอบที่สองเมื่อเดินออกมากับเจอหนุ่มสุดหล่อตรงหน้าอีกสองคนอย่างดีเอ็มและดีเทล ให้ตายเถอะแม่ ยิ่งดูใกล้ๆ พวกเขาหล่อกระชากใจฉันมาก หล่อแบบหล่อตรงสเปคกระเทยอย่างฉัน ผู้กลุ่มนี้งานดีกันทั้งแก๊งจริง ฉันอยากจะกลืนกินผู้ตรงหน้านี้ไปทั้งตัวจริง ฉันไม่เคยได้เห็นพวกเขาระยะประชันชิดแบบนี้ เพราะผู้งานดีของวิศวะนั้นเข้าหาตัวได้ยากมาก วันนี้ได้เห็นใกล้ๆ ถือว่าแต้มบุญฉันค่ะ
ด้านอันนาหลังจากที่รอยัยลูกพีชได้ซักพักแล้วนั้น ไม่นานเพื่อนฉันก็เดินออกมาพร้อมกับสีหน้าและรอยยิ้มอันสดใสที่ผิดปกติเอามากๆ
"ช้ามากนะแก ฉันว่าพวกเรารีบไปเรียนกันเถอะ" น้ำอิงที่เห็นว่ายัยลูกพีชมาแล้วนั้น ยัยน้ำอิงก็ชวนพวกฉันเข้าห้องเรียนกันทันที ทั้งสามสาวเดินมาหยุดที่หน้าห้องเรียนแต่แล้วกับต้องชะงักเมื่อพบว่าอาจารย์ผู้สอนนั้นล็อคห้องไม่ให้เข้าห้องเรียนเสียแล้ว
"หึ...! นี้อย่าบอกนะว่าอาจารย์ไม่ให้พวกเราเข้าห้องจริงๆ" น้ำอิงเอ่ยกับฉันและลูกพีชมา เพราะตอนนี้พวกเราสามคนนั้นสายไปสิบห้านาทีแล้ว
" ก็คงงั้นอะ แต่ลองเคาะห้องไหมแก เผื่อจะมีเพื่อนในห้องใจดีเปิดประตูให้พวกเราก็ได้ อาจารย์แก้วตาแกคงไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอก" ยัยลูกพีชเอ่ยกับฉันและยัยน้ำอิงมา
แต่ในจังหวะที่ทั้งสามสาวหาทางเข้าห้องเรียนนั้น ทั้งสามหนุ่มอย่างเจมส์ ดีเทล และดีเอ็มเดินมาหยุดที่ด้านหลังของทั้งสามสาว
"อ่า...นิอย่าบอกนะ ว่าอาจารย์ล็อคห้อง สัส กูว่าแล้วไง ไอ้เชี่ยเจมส์มึงแม่งมัวแต่ไปล้างตัว เอาแล้วไง มาถึงอาจารย์ก็ล็อคห้องไปเสียแล้ว เอาไงดีครับ " ดีเอ็มเอ่ยว่าให้กับเจมส์ที่เป็นต้นเหตุทำให้ตนนั้นเข้าห้องเรียนไม่ทัน และขอความเห็นจากเพื่อน
แต่นั้นร่างสูงของเจมส์กับไม่ได้สนใจสิ่งที่ดีเอ็มเอ่ยกับตนมา สายคาคมของเจมส์จับจ้องไปยังร่างบางตรงหน้าที่ยืนหันหลังอยู่กับเพื่อนของเธอ
"ใช่กูที่ไหน ถ้ามึงจะโทษใครซักคน ก็ต้องโทษยัยนั่น" เสียงเข้มไม่น่าฟังดังขึ้นมาจากด้านหลัง ทำให้อันนา น้ำอิง และลูกพีช ถึงกับต้องหันมอง
ใบหน้าสวยหวานของอันนาถึงกับชะงักและชักสีหน้าด้วยท่าทีไม่พอใจให้กับเจมส์ ที่คนตรงหน้านั้นจงใจว่าเธอ หึ...นี้เขายังจะตามมาหาเรื่องฉันถึงห้องเรียนเลยหรือไง อันนาเสมองใบหน้าของเจมส์ แต่ขณะที่ร่างบางกำลังจะอ้าปากว่าคนใจร้ายกลับนั้น
!! แก๊ก !! ประตูห้องกับเปิดออกมา
"ยัยอัน เข้าห้องกัน" เสียงเรียกของน้ำอิงทำให้อันนานั้นยอมปิดปากสงบศึกกับเจมส์ ร่างบางและเพื่อนๆ โดยมีทั้งสามหนุ่ม เจมส์ ดีเอ็ม และดีเทล นั้นเดินตามหลังมาติดๆ โดยมีสายตาหลายสิบคู่ที่มองมายังพวกเขา แน่นอนว่าการที่เข้าสายไปเกือบจะยี่สิบนาทีนั้นทำให้ทั้งหกคนนั้นตกเป็นเป้าสายตาของเพื่อนๆ ในห้อง รวมถึงได้รับสายตาคู่ดุจากอาจารย์ผู้สอนมาด้วยเช่นกัน
และการที่มีหนุ่มหล่องานดี ทั้งสามหนุ่มต่างคณะ อย่างเจมส์ ดีเอ็ม และดีเทล ที่ฮอตพอตัวมานั่งเรียนรวมกลุ่มในชั้นนี้ด้วยนั่น ทั้งสามหนุ่มต่างก็ได้รับความสนใจจากสาวๆ ในห้อง โดยเฉพาะกลุ่มสาวสวยดาวเด่นอย่างยี่หวา สายตาถึงกับเปล่งประกายขึ้นมา เมื่อมีหนุ่มหล่อระดับตัวท็อปๆ ของคณะวิศวะนั้นมาร่วมแจม สาวๆ ในห้องบางคนถึงกับนั่งไม่ติดเก้าอี้ไม่สนใจอาจารย์ผู้สอน และกับให้ความสนใจกับหนุ่มต่างคณะมากกว่า ถึงกับส่งเสียงซุบซิบชื่นชมความหล่อเหลาของทั้งสามหนุ่มมาไม่ขาดปาก และไม่พอสาวๆ บางคนถึงกับชวนสามหนุ่มนั้นไปนั่งข้างๆ ด้วย ซึ่งต่างจากอันนาที่ไม่ได้มีท่าทีหลงเสน่ห์ และชื่นชมความหล่อของเจมส์เลยซักนิดเดียว
เมื่อร่างสูงของเจมส์เดินเข้ามาในห้องแต่ก็ยังเลือกที่นั่งไม่ได้นั้น
"ไอ้เชี่ยเจมส์มานั่งนี้ดิ" เสียงของดีเทลเอ่ยมาขณะที่เจมส์ยังไม่มีที่นั่ง ทั้งที่สาวๆ ในห้องนี้หลายคนต่างให้ความสนใจมาที่เจมส์ แต่นั้นชายหนุ่มกับเลือกที่จะเมินสาวๆ หลายคน สายตาเจมส์เสมองไปยังร่างบางของคนที่ตนนั้นมีเรื่องด้วย
ด้านอันนาหลังจากที่ฉันเดินมาหยุดที่เก้าอี้หลังห้องที่ข้างยัยน้ำอิง แต่ในจังหวะที่ฉันจะนั่งลงนั้น ฝ่ามือหนาของคนใจร้าย กับฉกเก้าอี้ของฉันไปต่อหน้าต่อหน้าอย่างหน้าด้านๆ ร่างบางเสมองใบหน้าของเจมส์มาด้วยสีหน้าไม่พอใจที่เขาแย่งเก้าอี้ฉัน
"นาย..." อันนาเอ่ยเสียงขึ้นมา จ้องมองใบหน้าของเขาด้วยท่าทีโมโห เขาจงใจแย่งฉันชัดๆ ทั้งที่เก้าอี้ข้างเขาอีกตัวก็มี แต่นั้นใช่ว่าเจมส์จะสนใจคำพูดของอันนา
ด้านดีเอ็ม และดีเทลที่เห็นท่าทีของเจมส์และสาวสวยที่เพื่อนนั้นมีเรื่องด้วยแล้วนั้น ทั้งสองหนุ่มถึงกับเสมองหน้ากัน เอาแล้วสิไอ้เจมส์
ซึ่งปกติเพื่อนนั้นจะไม่ใช่คนที่เข้าไปหาเรื่องใคร แต่กับสาวสวยคนนี้แล้วนั้น ดูท่าแล้ว ไอ้เจมส์นั้นแม่งคงไม่ปล่อยจริงวะ เพราะเมื่อกี้ก็เห็นว่าเจมส์นั้นตั้งใจแย่งเก้าอี้ของเธอ ทั้งที่เก้าอี้ว่างนั้นก็มีเหลืออีกหลายตัว แต่เพื่อนของเขาไม่ยอมนั่ง แต่กับเลือกที่จะนั่งข้างสาวสวยคนนั้น แบบนี้คืออะไรกัน เกลียดไม่ชอบหรือว่าโดนใจ ชักอย่างจะถามเพื่อนดูแล้วสิ ดีเอ็มได้แต่คิดในใจ
ด้านอันนาหลังจากที่ฉันได้ที่นั่งแล้ว บ้าที่สุดที่นายนั้นเลือกมานั่งข้างฉัน ทั้งที่เก้าอี้ว่างภายในห้องก็มีอีกหลายตัว แต่คนใจร้ายคนนั้นกับนั่งถัดฉันไป และตอนนี้สายตาที่เขามองมาที่ฉันนี้สิ ให้ตายเถอะ แค่แก้วน้ำหล่น จำเป็นต้องเจ้าคิดเจ้าแค้นกับฉันขนาดนี้ไหม แต่นั้นใช่ว่าอันนาจะสนใจ ร่างบางเลือกที่จะสนใจอาจารย์ที่กำลังสอนแทนคนข้างๆ
ด้านเจมส์เขาไม่ชอบผู้หญิงที่เมินตน อย่างเช่นยัยนี้
!! ปรึก !! ร่างสูงใช้เท้าเตะเข้าที่ขาเก้าอี้ของเธอ ทำให้อันนานั้นรู้สึกตัว ใบหน้าสวยหวานที่ตั้งใจเรียนอยู่นั้นกับต้องหันมองมาที่เจมส์ด้วยสีหน้าไม่พอใจ แต่ร่างบางก็ไม่คิดจะสนใจและเลือกที่จะเมินเขาเช่นเดิม
!! ปรึก !! ขายาวเตะเข้าที่เก้าอี้ของฉันถึงสองครั้งติด แต่ครั้งนี้ร่างบางกับทนไม่ไหว ที่เขากำลังรบกวนสมาธิในการเรียนของฉัน ร่างบางเสมองของคนใจร้ายด้วยสายตาเอาเรื่องสุดๆ พร้อมกับเอ่ยเสียงขึ้นมาด้วยท่าทีไม่พอใจ
"นาย..."
"ทำไม..." เสียงเข้มเอ่ยออกมาและสบตาเข้ากับใบหน้าสวย ที่เธอมองเขามาด้วยท่าทีทั้งโกรธและโมโห แต่นั้นใช่ว่าเจมส์จะสนใจ ร่างสูงกับตีมึน ขายาวของเจมส์ลากเก้าอี้คนตัวเล็กที่นั่งอยู่นั้นเลื่อนมาติดกับที่นั่งของตนจนทั้งสองแทบจะชิดกัน
ด้านอันนาที่โดนเช่นนั้น ร่างบางถึงกับตกใจ อยากจะด่าและต่อว่าเจมส์ให้หนัก แต่ติดว่าตรงนี้คือห้องเรียนที่มีอาจารย์นั้นกำลังสอน
ด้านสองหนุ่ม ดีเอ็มและดีเทลที่เห็นเช่นนั้น ดีเอ็ม และดีเทล ถึงกับตาค้างไปตามๆ กัน
"แม่งไอ้เชี่ยเจมส์...ทำเชี่ย ไรของมันวะ"
หลายชั่วโมงต่อมา ด้านอันนาหลังจากที่ฉันถูกเจมส์คุณพ่อสุดหล่อสามีสุดที่รักเซอร์ไพรส์ขอฉันแต่งงานแล้วนั้น และตอนนี้ฉันก็นั่งอยู่กับพวกเพื่อนๆ ของฉัน และมีจ้าหนูน้อยตัวแสบอย่างจีซัสที่นั่งอยู่บนตัก ส่วนอีกโต๊ะที่ถัดไปก็เป็นกลุ่มเพื่อนๆ ของเจมส์ ที่ตอนนี้ไม่ได้มีแค่เพื่อนๆ ของเขา แต่มีรุ่นพี่ที่สนิทของเจมส์นั้นมาร่วมแจมด้วย"พวกฉันยินดีกับแกด้วยนะ ในที่สุดแกก็จะได้เป็นเจ้าสาว และยังมีพยานรักตัวน้อยๆ น่ารักรักร่วมเป็นพยานรักด้วย" ลูกพีชเอ่ยกับฉันมา"ฉันก็ไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะถูกผู้ชายที่ฉันเกลียดขี้หน้าเขาสุดๆ นั้นจะได้มาเป็นสามี และพ่อของลูกฉัน" อันนาเอ่ยกับทั้งสองสาว"แล้วนี้แกดูฤกษ์ยัง วันไหนอะไรยังไง พวกฉันจะได้เตรียมชุด งานแก่ทั้งทีฉันต้องสวย ต้องเริศคะ" ลูกพีชเอ่ยพร้อมกับยิ้มให้กับพวกฉัน"ถ้าจะขนาดนั้น ก็เป็นเจ้าสาวเองเลยไหม..." ยัยน้ำอิงเอ่ยดักคอยัยลูกพีช"ไม่ขนาดนั้นหรอกแก ยอมแค่เจ้าสาวคนเดียว" ด้านอันนาที่ได้ฟังเพื่อนๆ เอ่ยมาเช่นนั้นใบหน้าสวยหวานถึงกับยิ้มไม่หุบ จากนั้นลูกพีชยื่นมือมาหวังจะอุ้มจีซัสแต่ด้วยลูกชายของเธอนั้นติดเธอและเจมส์เอามากๆ เพื่อนๆ ของเธอเลยจะได้อุ้มเจ้าตัวแสบท
หลายชั่วโมงต่อมา และนี้ก็เป็นค่ำคืนที่แสนพิเศษสำหรับอันนา บ้านไม้สองชั้นถูกเนรมิตเป็นคาเฟ่สำหรับจัดปาร์ตี้วันเกิดในค่ำคืนนี้ โดยมีกลุ่มเพื่อนสนิทของอันนาอย่างสองสาว น้ำอิงและลูกพีชที่มาร่วมแจม และคู่รักรุ่นน้องคนสนิท อย่างโจ้ วิวาห์ ดีเอ็ม ดีเทล ไรรา ออสตินก็ถูกเจมส์นั่นเชิญมาร่วมด้วยเช่นกัน"สุขสันต์วันเกิดนะครับ อันนา ขอให้เธอมีความสุขมากๆ มีลูกสาวให้ไอ้เจมส์มันเร็วๆ นะ" นั้นคือคำอวยพรของดีเอ็มทำเอาใบหน้าสวยของอันนาถึงกับมองแรง"ขอบใจมากนะ ลูกสาวจะมาหัวปีท้ายปีแบบนี้ ม่ามี้อย่างฉันคงไม่ต้องออกไปไหนกันพอดี แค่จีซัสคนเดียวฉันก็หัวหมุ่นจะแย่แล้ว" อันนาเอ่ยกับเพื่อนสนิทของเจมส์พร้อมกับยื่นมือไปรับกล่องของขวัญที่ดีเอ็ม นั่นยื่นให้กับเธอ"กูพยามทุกวันแต่เบบี้เกิร์ลกูก็ยังไม่มาชักที" ด้านเจมส์ที่เอ่ยมาเช่นนั้น ใบหน้าสวยหวานของอันนาถึงกับแดงซ่านขึ้นมาทันที"คนบ้า ใครใช่ให้พูดแบบนี้กันเล่า" อันนาเอียงด้วยสีหน้าอันเขินอาย เพราะในโต๊ะนี้ไม่ได้มีแค่พวกกลุ่มเพื่อนฉัน แต่ยังมีมัมป๊า และก็ป้าพรที่ร่วมโต๊ะกับพวกเราด้วย ด้านมาดามลีนรษาที่ได้ยินบุตรชายเอ่ยมาเช่นนั้นหญิงวัยห้าสิบต้นๆ ถึงกับหลุดยิ้มออ
@คฤหาสน์เจมส์ หลายเดือนต่อมา ด้านอันนาหลังจากที่เจมส์เขาพาฉันไปจดทะเบียนสมรส เราสองคนตกลงที่จะใช้ชีวิตคู่ด้วยกันแล้วนั่น ตอนนี้ฉันและเจมส์ก็ย้ายมาอยู่ที่คฤหาสน์ของเขา เพนท์เฮ้าส์ของเจมส์ที่เคยอยู่ก็ถูกปิดเอาไว้ ส่วนเรื่องเรียนตอนนี้วันไหนที่มีเรียนฉันก็ไปเรียนตามปกติ ส่วนเรื่องท้องนั้นด้วยความที่ฉันเป็นคนตัวเล็กอีกถ้าไม่สังเกตดีๆ ฉันก็แค่เหมือนคนที่อ้วนขึ้นนิดหน่อย เพื่อนๆ ในห้องของฉันนั้นก็ไม่มีใครทราบว่าฉันนั่นท้องส่วนเจมส์หลังจากที่เราใช้ชีวิตคู่ด้วยกันมาเขาดูแลฉันดีมักมาก ไม่ว่าฉันอยากจะทานอะไร ไปไหนกับยัยลูกพีชและยัยน้ำอิงเจมส์ก็ไม่เคยขัด และยังตามรับตามส่งทุกที ทั้งที่เขาเองก็ต้องเรียนและเข้าไปช่วยงานที่บริษัทของป๊าด้วย แต่อีกอย่างในทุกๆ วันเขาจะได้รับคำชมจากมัมและป๊าอยู่เสมอ เขามีภาวะเป็นผู้นำที่สูงมาก และยังต้องดูแลพนักงานในบริษัทอีกเป็นพันๆ คน ที่เขาสามารถเรียนและทำงานควบคู่ไปด้วยได้ ทั้งที่เจมส์เองก็ไม่ได้เรียนสายบริหารมาเลยฉันภูมิใจที่มีสามีเก่ง และดูแลฉันได้ดีมักมาก ส่วนเรื่องลูกของฉันกับเจมส์ตอนนี้รู้เพศแล้วเพราะอีกไม่กี่วันข้างหน้าคุณหมอก็นัดฉันคลอด ลูกของเราเป็นผู้ช
ด้านเจมส์หลังจากที่เจ้าตัวได้คำตอบจากป้าพรว่าอันนานั้นอยู่ที่นี่จริง ไหนมารดาทราบเรื่องของตนและอันนาแล้วนั้น ใบหน้าอันหล่อเหลาที่ห่อเหี่ยวมาสามวันถึงกับหน้าระรื่นขึ้นมา!! ปรึก !! ฝ่ามือหนาเปิดประตูเข้าห้องของตนราวกับจะเชอร์ไพรส์เมีย แต่แล้วกับต้องชะงัดเพราะคนที่นั่งอยู่บนเตียงนอนของตนนั้นไม่ใช่อันนา แต่กับเป็นจีน่า"พี่อัน..." ด้านจีน่าที่กำลังจะแหกปากเรียกอันนาแต่กับโดนพี่ชายสั่งห้าม นิ้วของเจมส์ยกขึ้นมาจู่ปาก"นี่เราจะแหกปากตะโกนทำไม อันนาอยู่ไหน" เสียงเข้มของเจมส์เอ่ยกับจีน่าและเพราะมองไปรอบห้องนั่นไม่เจอเธอ"พี่อันอาบน้ำ หูยเฮียรู้ซะแล้ว งั้นคืนนี้ก็อดเม้าท์เรื่องเฮียกับพี่อันแล้วสิ " จีน่าเอ่ยพร้อมกับทำหน้าเซ็งๆ ให้กับพี่ชาย"กะว่าคืนนี้จีจะขอนอนกับพี่ซะหน่อย""ห้องตัวเองก็มีจะมานอนห้องเฮียทำไม ออกไปได้แล้ว" เมื่อมาถึงเจมส์ก็เอ่ยปากไล่ก้างชิ้นโตที่จะขวางตนทันที"เมาท์เรื่องเฮียงั้นเหรอ นี้เราเอาอะไรใส่ในหัวอันนา อย่างให้รู้เชียวนะ" เจมส์เอ่ยกับจีน่ามาอย่างคลาดโทษ"ไม่บอกหรอก อยากรู้ก็ไปถามพี่อันเอง" จีน่าเอ่ยมาอย่างลอยหน้าลอยตา"อย่าให้รู้นะว่าอันนามาที่นี่เพราะฝีมือเรา" เจมส์เอ
ด้านอันนาเมื่อรู้ว่าคนตรงหน้านั้นคือมารดาและน้องสาวของเจมส์ ร่างบางถึงกับนั่งนิ่งๆ เอาจริงฉันไม่ได้เตรียมตัวหรือเตรียมใจอะไรเลยด้วยซ้ำ สายตาของคนทั้งคู่ที่จับต้องมาที่ฉัน ร่างบางตื่นเต้นถึงกับมือเย็นเฉียบขึ้นมากระทั้นหัน"หนูอันมาอยู่ที่นี่กับเจมส์นานหรือยังจ๊ะ" มาดามลีนเอ่ยถามว่าที่ลูกสะไภ้ด้วยสีหน้าเป็นมิตร เพื่อให้อันนานั่นดูผ่อนคลายลง"ไม่นานคะ" เสียงหวานเอ่ยตอบ"พี่อันนาไม่ต้องกลัวมัมนะคะ มัมของพวกเราใจดีคะ" ด้านจีน่าที่นั่งถัดจากมารดาที่เห็นท่าทีของอันนาถึงกับเอ่ยขึ้นมา"อันต้องขอโทษด้วยนะคะ" แต่ขณะที่มาดามลีนกำลังจะเอ่ยถามอันนาต่อนั่น แต่แล้วสายตากับสะดุดเข้ากับเข็มกัดอันเล็กๆที่ติดไว้บนหน้าท้องของเธอ ซึ่งถ้าคนไม่สังเกตุดีๆ นั้นจะไม่เห็นว่านี้คือสิ่งที่คนท้องใช้ติดกัน"อย่าหาว่ามัมเสียมารยาทเลยนะลูก หนูอันท้องใช่ไหม" มาดามลีนที่เอ่ยถามเช่นนั้นใบหน้าสวยของอันนาถึงกับชะงักและซีดเผือกลงทันทีไม่ใช่แค่อันนาที่ตกใจ ป้าพร จีน่าเองต่างก็ตกใจไม่ต่างกัน อันนาได้แต่พยักหน้าให้กับมารดาของเจมส์ ด้วยท่าทีที่ตื่นเต้น เธอเองรู้สึกกลัวไปหมด กลัวจะโดนตำหนิ"ไม่ต้องกลัวหรือกังวลอะไรนะจ๊ะ ดีซะอีก
หลายวันต่อมา ด้านอันนาและวันนี้ก็เป็นวันสอบวันสุดท้ายที่จะสิ้นสุดปีการศึกษาที่สามของฉัน หลายวันมานี้เจมส์เขาดูแลฉันดีมาก แต่นั้นก็ใช่ว่าจะวางใจได้ วันไหนที่ไม่มีเรียนเขาก็เข้าบริษัท ออกจากเพ้นท์เฮ้าส์ไปตั้งแต่เช้า และกลับมาอีกที่ก็มืด แต่นั้นฉันก็ยังไม่ปักใจเชื่อเขาร้อยเปอร์เซ็นต์ ขณะที่อันนานั่งอ่านหนังสือก่อนที่เข้าห้องสอบนั้น"แก แนวข้อสอบที่ยัยโบ ส่งให้พวกแกได้ดูกันมาป่าว ฉันอ่านและทำความเข้าใจยังไงก็ไม่เข้าหัวฉัน" ยัยน้ำอิงที่นั่งดูดน้ำปั่นอยู่นั้นเอ่ยขึ้นมาถามยัยและยัยลูกพีช"ก็ดูมาบ้างนะ แต่ไม่รู้จะทำได้ป่าว" ฉันเอ่ยกับยัยน้ำอิงไป"งั้นแกช่วยอธิบาย วิธีที่มันลัดกว่าที่ยัยโบส่งให้ได้ไหม ถ้าคะแนนไม่ถึ วิชานี้ฉัน F แน่นอน" ยัยน้ำอิงเอ่ยด้วยสีหน้าเป็นกังวล"ได้สิ แต่ฉันไม่แน่ใจนะว่าเป็นอย่างที่ฉันเข้าใจหรือเปล่า" อันนาเหลือบมองนาฬิกาเหลืออีกครึ่งชั่วโมงที่เธอนั้นพอมีเวลาติวหนังสือให้กับน้ำอิงจากนั้นอันนาก็เริ่มอธิบายทันที ผ่านไปสิบนาที"เค แกฉันเก็ตละ ขอบใจมากนะคะคุณแม่" น้ำอิงเอ่ยพร้อมกับน้ำเสียงออดอ้อนอันนาแต่ขณะที่ตั้งสามสามนั่งติวกันอยู่นั่น ด้านยี่หวาที่กำลังจะเดินผ่านพวกเธอ