ตอนที่ 22 จะทำยังไงดีน้า ?

หลังจากสวดมนต์ไหว้พระเสร็จแล้ว จันทร์หอมก็ล้มตัวลงนอน มือก่ายหน้าผากนึกถึงคำพูดของชะบา

"คืนเขาให้ฉันเถอะนะจันทร์หอม"

แล้วก็นึกถึงคำพูดของวริษา

"หนอย ! ถ้าเป็นแฟนเก่าอีตาลุงแทนไทโผล่มาแบบนี้นะ หนูจะจัดการให้น่วมเลย"

เธอจะทำยังไงดีน้า...ถ้าหากเธอแน่ใจว่าความรู้สึกของขุนเขาที่มีต่อเธอมันคือความรัก ไม่ใช่การแสดงความรับผิดชอบ รับรองเธอจะไม่ยอมให้ใครหน้าใหนมาทำแบบชะบาแน่ แต่นี่ทั้งสองรักกัน คนที่ควรจะหลีกทางมันก็คือเธอ

"แทนว่านะพี่ แทนที่เราจะมานั่งวิเคราะห์ หรือคิดไปเอง ทำไมเราไม่ถามคุณผู้กองขุนเขาให้มันรู้ดำรู้แดงไปเลยล่ะพี่"

หรือจะทำอย่างที่แทนบอก เธอนึกถึงคำแนะนำของแทน จันทร์หอมคว้าโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วก็เปิดไลน์ผู้กองขุนเขา จ้องอยู่นาน จนหน้าจอดับไป จนแล้วจนรอด เธอก็ไม่ได้ส่งข้อความใด ๆ

"เฮ้อ"

จันทร์หอมถอนหายใจออกมา พร้อมกับนึกถึงกลอนของ ท่านกวีสี่แผ่นดิน

"ไม่เมาเหล้า แล้วเรายัง เมายังรัก

สุดจะหัก ห้ามจิต คิดไฉน

ถึงเมาเหล้า เช้าสาย ก็หายไป

แต่เมาใจ นี้ประจำ ทุกค่ำคืน"

สุนทรภู่

ตอนนี้เธอก็คงจะเหมือนคนเมา เมาใจ

...........

"หนูจันท