Novels by สิบห้ากันยา ราศีสิงห์

หนึ่งเดือนต่อมา จางเหวินชิงกับหลินเสี่ยวเหยาได้มาเที่ยวที่ต่างประเทศด้วยกันลำพังสองคน ทั้งสองคนตกลงกันว่าจะลองให้โอกาสกันและกันดู แล้วก็ลองศึกษาดูนิสัยใจคอกันใหม่ด้วย ซึ่งคุณย่าทวดและจางจ้าวเหวินต่างก็เห็นดีเห็นงามด้วยกับทั้งคู่โดยก่อนที่หนุ่มสาวทั้งสองจะเดินทางมาต่างประเทศ คุณย่าทวดก็ได้กำชับหนักแน่นว่าให้หลินเสี่ยวเหยารีบมีน้องของจางจ้าวเหวินเร็ว ๆ และพอบอกเรื่องนี้กับเจ้าตุ้ยนุ้ย เด็กน้อยก็เฝ้ารอคอยน้องชายกับน้องสาวอยู่ตลอดเวลา"เหวินชิง คุณดูนั่นสิ"หลินเสี่ยวเหยาชี้ชวนให้จางเหวินชิงดูกุหลาบแดงช่อใหญ่ ที่วางขายอยู่ตรงริมฟุตบาท เขามองดูเธอด้วยสายตารักใคร่ เพราะเธอทั้งสดใสน่ารักและก็ไม่ใช่คนเอาแต่ใจอย่างที่ผ่านมาเลย "อยากได้เหรอ ?"เสียงห้าวทุ้มเอ่ยถามเธออย่างอ่อนโยน พร้อมกับจูงมือเธอพาเดินไปที่กุหลาบสีแดงช่อนั้น "อืม..ก็มันทั้งสวยแล้วก็หอมด้วย"เธอตอบเขาพลางก้มลงมองกุหลาบช่อนั้นใกล้ ๆ จางเหวินชิงจึงถามราคาจากคนขายแล้วก็จ่ายเงิน เมื่อเสร็จเรียบร้อยเขาก็ส่งกุหลาบแดงช่อนั้นให้เธอ หลินเสี่ยวเหยารับมันมาถือเอาไว้แนบอก ก้มลงดอมดมกลิ่นหอมของมัน"ขอบคุณมากค่ะ"เธอกล่าวขอบคุณเขาออกมาด้วย

ในตอนเช้าหลินเสี่ยวเหยางัวเงียตื่นขึ้นมา ก็พบว่าตอนนี้เธออยู่ในอ้อมกอดของจางเหวินชิง จึงรีบขยับตัวเพื่อจะออกจากอ้อมแขนของเขา "จะรีบลุกไปไหน ยังเช้าอยู่เลย ?"แต่ว่าจางเหวินชิงกลับไม่ยอมปล่อย เขากลับกอดกระชับอ้อมแขนแกร่งรัดตัวเธอให้แน่นขึ้น "คุณ..ปล่อยนะ"เธอบอกเขาเสียงห้วน สายตามองหาร่างอ้วนกลมของลูกชาย ก็พบว่าจางจ้าวเหวินนอนอยู่ที่พื้นข้างเตียง"เมื่อก่อนคุณรังเกียจฉันอย่างกับอะไรไม่ใช่หรือไง ?"จบประโยคของเธอ จางเหวินชิงจึงได้คลายอ้อมแขนออก สายตามีแวววูบไหวอยู่ในนั้น แต่หลินเสี่ยวเหยาไม่ได้สนใจท่าทางของเขา ปีนลงจากเตียงและไปปลุกลูกชายให้ไปอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวไปโรงเรียนจางเหวินชิงจึงได้ลุกขึ้น เขากลับไปทำธุระส่วนตัวที่ห้องนอนของตัวเอง และไปนั่งรอสองแม่ลูกที่โต๊ะทานข้าว"วันนี้ไม่ไปทำงานเหรอ ?"คุณย่าเอ่ยถาม เพราะเห็นว่าวันนี้เขาใส่ชุดลำลอง เสื้อยืดสีเทาแขนยาวแล้วก็กางเกงสแล็คสีกรมท่า ไม่ใช่ชุดสูทสำหรับไปทำงาน"ผมจะไปร่วมกิจกรรมที่โรงเรียนของจ้าวเหวินครับ""คุณย่าไปด้วยไหมครับ ?"จางจ้าวเหวินเดินเข้ามาพร้อมแม่ ทันได้ยินที่คุณย่าคุยกับพ่อ เขาจึงชวนท่านไปด้วย "ไม่ล่ะ หนูไปกับคุณพ่อค

"ฉันคุยกับคุณย่าแล้ว ท่านไม่มีปัญหาค่ะ รอแค่เราสองคนพร้อมเท่านั้น ท่านเคารพการตัดสินใจของเรา"คำพูดของหลินเสี่ยวเหยาสะท้อนกลับไปกลับมาในโสตประสาทของจางเหวินชิง จู่ ๆ เขาก็ไม่อยากหย่ากับเธอขึ้นมา ไม่เข้าใจความรู้สึกของตัวเองเลยจะว่าไปแล้วที่หลินเสี่ยวเหยามีนิสัยที่ไม่ดีหลายอย่าง ทั้งตามหึงหวง เหวี่ยงวีนผู้หญิงทุกคนที่เข้าใกล้เขา ความผิดส่วนหนึ่งก็เกิดจากตัวเขาเอง เขาไม่เคยให้เกียรติเธอในฐานะภรรยา เย็นชาและไม่เคยพูดดีกับเธอเลยสักครั้ง แถมยังท้ทเธอหย่าเกือบทุกวัน จนเธอต้องสร้างเรื่องเพื่อเรียกร้องความสนใจจากเขา แต่พอมาวันนี้เธอหยุดทำแบบนั้นและเป็นคนเอ่ยปากเรื่องหย่าขึ้นมาเองเขากลับรู้สึกเจ็บจางเหวินชิงยกมือขึ้นมาก่ายหน้าผาก อยากจะข่มตาให้นอนหลับ แต่มันก็หลับไม่ลง เขาเลื่อนมือลงไปลูบตรงสะบักเอวของตัวเองเบา ๆ'ไตของเธอข้างหนึ่งอยู่กับเขา'หลินเสี่ยวเหยาคงรักเขามากจริง ๆ แม้แต่อวัยวะในร่างกายยังยอมเสียสละให้เขาได้ นี่เขาตามืดบอดมองไม่เห็นความรักของเธอได้ยังไงกัน แต่กับกู่เยี่ยนถิงเขากลับหลงเชื่อและงมงาย คิดว่าเธอรักเขาจริง ๆ แต่แท้จริงแล้วเธอวางแผนทุกอย่างเพื่อใช้เขาเป็นสะพานไปสู่ความต้

หลังจากเรื่องของกู่เยี่ยนถิงผ่านไป ถึงแม้ว่าความจริงทุกอย่างจะเปิดเผยแล้วก็ตาม แต่ก็ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ระหว่างหลินเสี่ยวเหยาและจางเหวินชิงก็ไม่ได้ดีขึ้นจากแต่ก่อนเลยหลินเสี่ยวเหยาโกรธที่จางเหวินชิงไม่ยอมจัดการตอนที่รู้ว่ากู่เยี่ยนถิงปองร้ายจางจ้าวเหวิน ส่วนตัวจางเหวินชิงนั้นเขาก็รู้สึกผิดที่เป็นต้นเหตุทำให้เรื่องราวไม่ดีต่าง ๆ เกิดขึ้นมา รวมทั้งเรื่องที่ความจริงแล้ว คนที่มอบไตให้เขาก็คือหลินเสี่ยวเหยาไม่ใช่กู่เยี่ยนถิงด้วยจางเหวินชิงกินนอนที่บริษัทเป็นส่วนใหญ่ เขาแทบไม่ได้กลับไปที่คฤหาสน์เลย แม้แต่คุณย่าเองที่เมื่อก่อนจะเป็นเดือดเป็นร้อนทุกครั้งที่เขาไม่ยอมกลับบ้าน มักจะคอยโทรตามขอร้องกึ่งบังคับให้เขากลับ แต่ตอนนี้ท่านกลับไม่ทำแบบนั้นเลย"พ่อคร้าบบ"วันนี้เป็นวันเสาร์ จางจ้าวเหวินไม่ได้ไปโรงเรียน เขาจึงมาหาจางเหวินชิงที่บริษัท เนื่องจากว่าพ่อไม่กลับบ้านนานนับเดือนแล้ว เจ้าตุ้ยนุ้ยคิดถึงพ่อมาก จึงขอให้แม่พาเขามา "จ้าวเหวิน มาได้ยังไง ?"ร่างอ้วนกลมของจางจ้าวเหวินวิ่งเข้าไปหาพ่อที่ห้องทำงาน จางเหวินชิงก้าวยาว ๆ ไปหาลูกชาย แล้วก็ย่อตัวลงอุ้มเจ้าตุ้ยนุ้ยขึ้นมา เขากอดคอพ่อเอาไว้แล้ว

ราว ๆ ห้าโมงเย็นจางเหวินชิงก็กลับมาถึงคฤหาสน์ เขารีบเดินเข้าไปในห้องรับแขก เพราะเกาถานแจ้งว่า กู่เยี่ยนถิงอยู่ที่นั่น"เยี่ยนถิง คุณมาทำไม ?"เขาถามเธอออกไปด้วยความโมโห แล้วก็กระชากแขนเธอให้ลุกขึ้น"ก็คุณไม่ยอมไปหาฉัน พอฉันไปหาคุณที่บริษัทคุณก็ไล่ฉันกลับ ฉันอยากรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น คุณโกรธฉันเรื่องอะไร ?"กู่เยี่ยนถิงถามเขาเสียงเครือ น้ำตาเริ่มรื้นขึ้นมาคลอหน่วย "เยี่ยนถิง เพราะอะไรคุณรู้ดีที่สุด"จางเหวินชิงบอกกับเธอเสียงเย็นชา กู่เยี่ยนถิงชะงักไป อย่าบอกนะว่าเขารู้อะไรมา แต่ว่าเธอก็ยังคงบีบน้ำตาและถามเขาออกมาเสียงสั่น ดูช่างน่าสงสาร"รู้อะไรคะ ?""เลิกเสแสร้งเถอะ ผมรู้เรื่องหมดแล้วทั้งเรื่องที่คุณวางยาจ้าวเหวินเพื่อจะโยนความผิดให้เสี่ยวเหยา แล้วก็ที่คุณวางยาเดวิด เพราะว่าคุณเป็นคนสั่งให้เขามาจับตัวเสี่ยวเหยา คุณย่าและจ้าวเหวิน"เขาพูดเสียงดังชัดถ้อยชัดคำ ย้ำชัด ๆ ให้ผู้หญิงตรงหน้าได้ยิน แต่ว่ากู่เยี่ยนถิงกลับปฏิเสธ"ไม่จริงค่ะ ฉันไม่ได้ทำอะไรแบบนั้น แม้แต่มดสักตัวฉันยังไม่เคยฆ่า แล้วฉันจะวางยาเดวิดกับลูกชายคุณได้ยังไง !?""คุณหยุดพูด และกลับไปเสียเถอะแล้วก็อย่ามายุ่งกับผมอีก ผมไม่

"เหวินชิงคะ"กู่เยี่ยนถิงมาดักรอพบเขาที่บริษัท แต่ว่ารปภ. ไม่ยอมให้เธอเข้าไปเพราะจางเหวินชิงสั่งเอาไว้ เธอไม่มีข้ออ้างแล้วด้วยเพราะงานถ่ายแบบที่เธอเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้กับจางกรุ๊ปนั้นถ่ายเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอเอ่ยเรียกเขาเสียงหวานทันทีที่เขาก้าวลงมาจากรถ กู่เยี่ยนถิงมารอเขาที่ลานจอดรถตั้งแต่เช้าแล้ว เพราะว่าจางเหวินชิงไม่ยอมไปหาเธอเลยตั้งแต่วันที่เกิดเหตุการณ์ลักพาตัวคนในครอบครัวเขา พอเธอโทรหาและถาม เขาก็บอกว่างานยุ่ง"เยี่ยนถิง มาทำไม ?"น้ำเสียงเย็นชาที่เอ่ยออกมานั้น กู่เยี่ยนถิงแทบไม่เชื่อหูตัวเอง เขาไม่เคยพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงแบบนี้มาก่อน แม้จะโกรธแต่ก็ต้องระงับเอาไว้ เอ่ยบอกเขาเสียงอ่อนหวาน"ฉันคิดถึงคุณ"พูดจบก็เดินเข้าไปใกล้เพื่อจะเกาะแขนเขา แต่จางเหวินชิงสะบัดแขนออก"กลับไปเถอะเยี่ยนถิง แล้วก็ไม่ต้องมาให้ผมเห็นหน้าอีก""อะไรกันคะเหวินชิง ทำไมพูดแบบนี้ คุณโกรธเรื่องอะไร ?"เธอรีบถามเขาเสียงแผ่ว น้ำตารื้นขึ้นมาทันที สบตากับเขาใบหน้าแดงก่ำ ราวกับเจ็บปวดนักหนา ถ้าหากว่าเป็นเมื่อก่อน จางเหวินชิงจะรีบกอดและเอ่ยปลอบใจเธอทันที แต่ว่าวันนี้มันกลับไม่เป็นเช่นนั้น"คุณกลับไปเถอะ"เขาพูดเพ

"พี่หาญ พี่แน่ใจแล้วใช่ไหมที่เลือกฉัน ?"น้ำผึ้งเอ่ยถามหาญกล้า ทั้งสองนั่งอยู่บนเตียงกว้าง หาญกล้าพาเธอมาเที่ยวเขื่อนเชี่ยวหลานเพื่อกระชับความสัมพันธ์ โดยที่ขออนุญาติป้าสายแม่ของน้ำผึ้งเรียบร้อยแล้วตั้งแต่ตกลงคบหาดูใจกันกับเขา น้ำผึ้งก็รู้สึกไม่สบายใจมาตลอด เพราะเธอเคยมีแฟนมาก่อน และยังเคยแอบชอบนายหัวกันต์เจ้านายของเธอ แล้วเขาก็เป็นเจ้านายของหาญกล้าด้วย เคยทำตัวไม่น่ารักและอ้อร้อมาก ๆ เรียนก็แทบไม่จบ เพราะใจแตกคบผู้ชายตั้งแต่วัยเรียน แต่สุดท้ายก็ถูกถีบหัวส่ง ต้องซมซานกลับมาหาแม่และยังดีที่นายหัวกันต์ให้เธอทำงานเล็ก ๆ น้อย ๆ ในสวน และคนที่คอยปลอบใจเธอมาตลอดก็คือผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าคนนี้"ทำไมถามอย่างนั้นล่ะ ?"หาญกล้าไม่ตอบคำถามของเธอ แต่กลับถามคำถามเธอกลับ น้ำผึ้งสบตากับเขา พร้อมกับถอนหายใจออกมา"ก็..ฉันไม่ได้บริสุทธิ์ผุดผ่อง เคยมีผัวมาแล้วพี่ก็รู้ มีผู้หญิงที่ดี ๆ กว่าฉันตั้งเยอะแยะที่พร้อมจะเป็นเมียพี่"หาญกล้าแม้ไม่ได้ร่ำรวย แต่ก็ขยันขันแข็ง เขามีที่ดินหลายสิบไร่ที่ซื้อจากน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง มีเงินเก็บไม่น้อย และที่สำคัญหน้าตาของเขาก็ไม่ได้ด้อยกว่าใคร ผิวคล้ำที่เกิดจากการทำงานใน

วันนี้กลอยใจตื่นขึ้นมาแต่เช้า อาการแพ้ท้องของเธอหายไปแล้วตั้งแต่กลับมาจากกรุงเทพ ฯ เธอตัดสินใจขายบ้านหลังนั้นเพราะอยากทิ้งทุกอย่างเอาไว้ให้เป็นแค่ความทรงจำ เธอจะลงหลักปักฐานที่นี่ อยู่กับคนที่เธอรักตลอดไป"คุณกลอย"เสียงของกุหลาบเรียกเธอให้ออกจากภวังค์ กุหลาบเดินเข้ามาพร้อมกับน้ำผึ้ง"แต่งตัวเสร็จแล้วใช่ไหมคะ พี่ผึ้ง กุหลาบ ?""เสร็จแล้วจ้ะคุณกลอย"น้ำผึ้งเป็นคนตอบ กลอยใจจึงหันไปสำรวจความเรียบร้อยของสองสาว น้ำผึ้งกับกุหลาบในชุดเดรสตัวยาวสีโอโรส เปิดไหล่โชว์ผิวสีน้ำผึ้งได้อย่างชวนมอง"สวยจัง สวยกว่าเจ้าสาวอีกนะเนี่ย"กลอยใจเอ่ยชม"ไม่จริงหรอกจ้ะ คุณกลอยสวยที่สุด ใช่ไหมพี่ผึ้ง ?"กุหลาบพูดแย้งออกมา พร้อมกับขอความเห็นจากน้ำผึ้ง "ใช่ วันนี้คุณกลอยสวยมาก ผู้หญิงทั้งจังหวัดก็ไม่มีใครสู้"กลอยใจหัวเราะให้กับคำชมที่จริงใจของน้ำผึ้ง เธออยู่ในชุดเจ้าสาว สีขาวบริสุทธิ์ แม้ว่าตอนนี้จะท้องได้สิบหกสัปดาห์หรือสี่เดือนแล้ว แต่หน้าท้องของเธอก็ยังแบนราบราวกับคนไม่ได้ท้อง ป้าสุนีย์บอกว่าเป็นเพราะท้องสาว"เราออกไปกันเถอะ"กลอยใจเอ่ยชวนสองสาว ทั้งสามคนจึงได้เดินออกไปจากห้องพร้อมกัน งานแต่งของกันต์กับกลอ

หาญกล้ากับเมธีได้แต่มองหน้ากันเมื่อเห็นพฤติกรรมของกันต์ คนที่เมียกำลังท้องจะมีอาการแปลก ๆ แบบนี้ทุกคนล่ะมั้งเมื่อน้ำผึ้งกับกุหลาบเห็นนายหัวโผล่หน้าเข้าไปในห้องพวกเธอจึงหยุดเลือกชุด แล้วก็พากันหลบออกมาจากห้องนั้น ปล่อยให้สองผัวเมียได้อยู่กันตามลำพังกันต์ปีนขึ้นไปบนเตียงเขาค่อย ๆ ก้มลงจูบที่ริมฝีปากของเมียรัก เธอลืมตาตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกได้ว่ามีคนรบกวน ในตอนแรกกลอยใจคิดว่าเป็นกุหลาบกับน้ำผึ้งแต่พอเป็นกันต์ซึ่งตอนนี้เขาใช้ร่างกายใหญ่โตคร่อมร่างเธอเอาไว้ เธอจึงหลับตาลงและคิดจะนอนต่อ แต่กันต์ก้มลงซุกไซ้ซอกคอของเธอ กลอยใจขนลุกซู่และเข้าใจได้ทันทีว่าสามีต้องการอะไร"พี่กันต์.."เอ่ยออกมาเสียงแผ่วใช้สองแขนคล้องคอเขาและโน้มตัวของสามีลงมา ก่อนจะเผยอปากรับรอยจูบจากเขา กันต์แทรกลิ้นร้อน ๆ เข้าไปในโพรงปากของเธอ กลอยใจก็ใช้ลิ้นเล็กดูดดึงลิ้นของเขาอย่างไม่ยอมแพ้ ทั้งสองคนส่งเสียงอือในลำคอ ตั้งแต่กลอยใจท้องทั้งสองคนก็ไม่ได้ใกล้ชิดหรือแสดงความรักต่อกันเลย แลกจูบกันเนิ่นนานเหมือนกันต์จะรู้ตัวเพราะนึกถึงคำพูดของคุณหมอขึ้นมาได้ จึงผละริมฝีปากบางออกจากริมฝีปากนุ่ม "พอก่อน"กันต์เอ่ยปากออกมาเสียงแหบพร่

เมื่อมาถึงผับของนทีแล้วเขาก็เปิดห้อง VIP ให้กับทุกคน และสั่งเครื่องดื่มมาให้แบบจัดเต็ม หาญกล้าชอบใจมาก เมธีเองก็สนุก ส่วนกันต์นั้นในตอนแรกเขาก็ไม่กล้าเมาได้แต่หันไปมองหน้าภรรยา "พี่กันต์อยากดื่มก็ดื่มเลยค่ะ"กลอยใจบอกกับสามีเสียงอ่อนโยน เธอเองก็นึกเห็นใจเขาไม่น้อย เพราะตั้งแต่รู้ว่าเธอตั้งครรภ์เขาก็เข้าหน้าเธอไม่ติดเลย เพราะนอกจากเธอจะเหม็นกลิ่นตัวเขาแล้วยังเข้าหน้าเธอไม่ติดอีกด้วย เพิ่งจะมีสองสามวันมานี่แหละที่เธอการดีขึ้นเธอจึงไม่ค่อยหงุดหงิดใส่เขาเมื่อเมียรักอนุญาติกันต์จึงจัดเต็ม ชนแก้วกับเมธี หาญกล้าแล้วก็นทีด้วยความสนุกสนาน แหกปากร้องคาราโอเกะแบบไม่สนคีย์ ดูท่าทางสนุกสนานของสามีแล้วกลอยใจก็พลอยมีความสุขไปด้วย เธอเข้าไปเช็คยอดวิวของนิยายและใช้โอกาสนี้เขียนนิยายสักหน่อย ตั้งแต่แพ้ท้องเธอก็ไม่ได้อัพนิยายมาเป็นอาทิตย์แล้ว มีรี้ดเข้ามาคอมเมนต์ทวงตอนต่อไปอยู่หลายคน แม้จะมีเสียงดังอยู่รอบตัวก็ไม่ใช่ปัญหา ขอแค่อารมณ์มาไอเดียผุด กลอยใจก็สามารถเขียนนิยายได้ทุกที่"เป็นไงบ้าง ?"เมธีถามกุหลาบอย่างเป็นห่วง เห็นท่าทางพะอืดพะอมของเธอแล้วเขาก็ทั้งขำแล้วก็สงสาร "ไม่เป็นไร ดีขึ้นแล้วค่ะ"เธอย

เมื่อหนุ่ม ๆ ขึ้นรถเรียบร้อยแล้ว จึงไปรับสามสาวที่ร้านเสริมสวย กลอยใจมองสามีไม่วางตาเพราะลุคนี้เขาดูหล่อเหลา ชุดสูทพอดีตัวสีเทาเข้มส่งให้ร่างสูงกำยำของกันต์ดูเปลี่ยนไป แม้ความหล่อคมเข้มยังอยู่ แต่ที่เพิ่มมาอีกก็คือความอ่อนละมุนอบอุ่นอบอวลไปทั่วร่าง กันต์เองก็เขินกับสายตาของเมียรักและก็อดตะลึงกับความสวยของเมียไม่ได้ ชุดราตรีสีชมพูอ่อน เปิดไหล่เนียนละมุน เอวคอดกิ่วและหน้าท้องแบนราบแม้ตอนนี้เธอจะท้องได้เกือบสองเดือนแล้วก็ตาม แต่รูปร่างก็ยังเพรียวระหงอยู่เช่นเดิม ส่วนน้ำผึ้งกับกุหลาบก็สวยมากเช่นกันในชุดราตรีโทนสีฟ้าอ่อนขับผิวสีน้ำผึ้งของทั้งสองให้ดูเนียนละเอียดมากขึ้น โดยเฉพาะกุหลาบแทบดูไม่ออกเลยว่าเป็นเพียงสาวน้อยในสวนในไร่คนหนึ่งเท่านั้น เมธีมองกุหลาบตาไม่กระพริบ เมื่อสามสาวขึ้นรถเรียบร้อยแล้วรถก็เคลื่อนตัวตรงไปที่โรงแรมที่จัดงานแต่งของเกมส์กับน้ำฟ้า ทั้งหกคนเดินเข้าไปในงาน ต่างก็ตกเป็นเป้าสายตาของใครหลาย ๆ คน โดยเฉพาะกลอยใจนั้นต่างก็มีสายตาอยากรู้อยากเห็นของหลายคนมองตาม"นั่นมันยัยกลอยนี่"เสียงกระซิบกระซาบของอดีตเพื่อนร่วมงานของเธอพูดคุยกัน เกมส์กับน้ำฟ้าคงเชิญคนทั้งบริษัท กลอยใจคล

"โอ้..ว่าแล้ว"หลังจากที่กลอยใจเปิดประตูรั้วเข้าไปในบ้านเธอก็อุทานออกมา บริเวณหน้าบ้านในตอนนี้หญ้าขึ้นรก ดอกไม้ต้นไม้ก็เหี่ยวเฉา ฝุ่นเกาะเต็มตรงระเบียงหน้าบ้าน และขอบหน้าต่าง และภายในบ้านก็คงไม่ต่างกัน"นี่แหละค่ะบ้านของกลอย เชิญทุกคนค่ะ"เมื่อเธอพูดจบก็ดันประตูหน้าบ้านให้เปิดกว้างออก น้ำผึ้ง กุหลาบ กันต์แล้วก็หาญกล้าจึงลากกระเป๋าเสื้อผ้าเดินเข้าไปบ้านของกลอยใจเป็นบ้านเดี่ยว สามห้องนอนสองห้องน้ำลักษณะเหมือนบ้านในหมู่บ้านจัดสรรทั่วไป เธอซื้อบ้านหลังนี้ด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง เมื่อก่อนเธออยู่กับยายแต่พอยายเสียเธอก็เลยอยู่คนเดียว บ้านของน้ำฟ้าก็อยู่ในหมู่บ้านแห่งนี้แต่อยู่ถัดไปอีกซอย"คุณกลอย ต้องทำความสะอาดกันยกใหญ่เลยนะเนี่ย"กุหลาบเอ่ยขึ้นมา เพราะมองดูสภาพแล้วถ้าไม่ทำความสะอาดก่อนคงเข้าพักไม่ได้แน่ ๆ กลอยใจพยักหน้าเห็นด้วย เธอไปอยู่กับกันต์ก็สี่ห้าเดือนแล้ว อีกอย่างตอนไปก็ไปอย่างกะทันหันจึงไม่ได้ฝากให้ใครช่วยดูแล ค่าน้ำค่าไฟเธอก็อาศัยจ่ายผ่านช่องทางออนไลน์เอา"เดี๋ยวกลอยโทรหาบริษัทรับทำความสะอาดมาช่วยจัดการ""ไม่ต้องหรอกคุณกลอย พวกเราช่วยกันทำก็ได้จ้ะ"น้ำผึ้งพูดขึ้นมา กุหาบกับหาญก

เช้าวันนี้อากาศสดใสมากเนื่องจากฝนตกเมื่อคืน ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ เข้มตื่นแต่เช้าทำธุระส่วนตัวเสร็จแล้วเขาก็มุ่งตรงไปหาฝนเลย ซึ่งเธอก็ทำกับข้าวไว้รอเขา ฝนบอกเรื่องระหว่างเธอกับเข้มให้พ่อกับแม่รับรู้แล้ว นางฉวีกับตาสอนก็ไม่ได้ว่าอะไร แค่เตือนลูกสาวว่าให้ทำในสิ่งที่เหมาะที่ควร เมื่อทั้งคู่ทานข้าวเช้าเสร็จแล้วก็เข้าไปหาเพชรกับฟองจันทร์ เพราะเข้มต้องการปรึกษาเรื่องตัดอ้อย และอยากจะสร้างบ้านใหม่ลงบนที่ผืนนั้นด้วย เพชรรับจัดการให้ทั้งหมด เริ่มตั้งแต่การปรับที่ ถมที่และการก่อสร้างบ้าน ส่วนแปลนบ้านเข้มจะเขียนเอง การตัดอ้อยจะเริ่มดำเนินการพรุ่งนี้เพชรก็จัดหาให้ทั้งรถตัดอ้อย รถขน และคนงาน เพราะที่บ้านของเพชรนั้นทำสวนอ้อยด้วย มีรถตัดอ้อย รถขนอ้อย รถตักดิน และรถขนดินพร้อมสรรพ เข้มก็ตกลง เขาไม่เกี่ยงราคาเลยแม้แต่น้อย แต่อยากให้ทุกอย่างดำเนินการให้เร็วที่สุด ระหว่างที่เพชรกับเข้มคุยกันอยู่นั้น ฟองจันทร์ก็คุยกับฝนด้วยเช่นกัน"ตกลงว่า ?"ฟองจันทร์ถามฝน"เราตกลงเป็นแฟนกันแล้วจ้ะพี่ฟอง"ฟองจันทร์ยินดีกับฝน แต่ก็ยังมีความเป็นห่วงน้องสาวคนนี้อยู่"พี่ดีใจด้วย แต่ยังไงก็ยังห่วงอยู่ดี เพราะเค้าไม่ใช่คนบ้

เมื่อกินข้าวอิ่มและเก็บสำรับเรียบร้อยแล้ว ทุกคนก็แยกย้าย น้องสาวทั้งสองคนของฝนแยกไปทำการบ้านในห้องนอน ส่วนตาสอนกับนางฉวีก็พากันนั่งดูทีวีที่โถงกลางบ้าน เข้มไปนั่งรอเธอที่แคร่หน้าบ้าน ฝนเอายากันยุงไปจุดให้เขาเพราะเริ่มมืดแล้วยุงจะเยอะ จุดยากันยุงให้เขาแล้วฝนก็ขอตัวไปอาบน้ำเข้มนั่งมองบรรยากาศโดยรอบ ผู้คนในหมู่บ้านเริ่มเปิดไฟแล้ว ยังมีบ้างที่จูงฝูงวัวและฝูงควายพามันไปเข้าคอก เสียงหรีดหริ่งเรไรร้องระงม อากาศเริ่มอบอ้าวเสียงฟ้าคำรามครืน ๆ มาจากขอบฟ้า ดูท่าคืนนี้ฝนน่าจะตก"คุณเข้ม"ฝนตะโกนเบา ๆ ที่ข้างหูเขา เพราะเรียกหลายครั้งแล้วเข้มก็ไม่ตอบสนองเธอเลย จากเสียงของเธอทำให้เขาออกจากภวังค์หันหน้าไปตามเสียงเรียกโอยอัตโนมัติจมูกแทบจะชนกับจมูกของเธอ กลิ่นหอมของครีมอาบน้ำและแชมพูลอยอ้อยอิ่งมาปะทะจมูกของเขา เข้มสูดดมกลิ่นเข้าไป ความสดชื่นแผ่ซ่านเข้าไปสู่ร่างกาย ฝนผละออกห่างเขาเล็กน้อย หน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันที"พร้อมแล้วค่ะ"เธอยกสมุดและปากกาให้เขาดู เพราะเรื่องที่จะคุยกับเข้มคืนนี้ก็คือวางแผนการใช้เงินหนึ่งล้านห้าแสนที่เธอได้มาให้เกิดประโยชน์สูงสุด เข้มมองการแต่งตัวของเธอแล้วแอบถอนหายใจ เสื้อยืดสีข

"คุณเข้มแน่ใจนะว่าจะไปไหว้พระจริง ๆ ?"ฝนถามเข้มทันทีที่เขาก้าวขายาว ๆ ลงมาจากมอร์เตอร์ไซค์คันเก่ง เพราะดูสีหน้าของเขาแล้วมันไม่สดใสเอาซะเลย"แน่ใจสิ อยากอาบน้ำมนต์ด้วยเลยถ้าเป็นไปได้"เพราะข่าวจากพี่ขาวเมื่อคืนทำเอาเขาแทบนอนไม่หลับ ถ้าพ่อกับแม่มาหาเขาที่นี่จริง ๆ เรื่องของเธอกับเขาก็อาจจะมีปัญหานิดหน่อย เพราะพ่อกับแม่คงไม่ยอมรับฝนง่าย ๆ แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเข้มก็ยังยืนยันว่าเขาจะยืนเคียงข้างเธอตลอดไป "ได้ ๆ ถ้าจะอาบน้ำมนต์แนะนำวัดนี้เลย วัดโนนสว่าง ตำบลหมากหญ้าอำเภอหนองวัวซอไปให้หลวงพ่อเจริญท่านอาบน้ำมนต์ให้"ตกลงกันได้ก็ซ้อนมอร์เตอร์ไซค์กันออกไป จัดยาให้พ่อและทำกับข้าวไว้ให้พ่อกับแม่เรียบร้อยแล้วก็ไม่มีอะไรน่าห่วง ฝนแวะหาฟองจันทร์ที่ร้านกาแฟก่อนเพื่อแจ้งว่าเธออาจจะไม่ได้มาขายน้ำแข็งใสหลายวันเพราะยังไม่เสร็จธุระ ส่วนเรื่องค่าเช่าเธอจะจ่ายเต็มเดือนเหมือนเดิม ฟองจันทร์กับเพชรก็ไม่มีปัญหา ผ่านธนาคาร ธกส. สาขาอำเภอหนองวัวซอเข้มก็แวะพาเธอไปเปิดบัญชีและทำบัตร ATM ด้วย ฝนจึงนึกขึ้นได้ว่าเธอมีเรื่องจะปรึกษาเขาแต่เดี๋ยวพาเขาไปอาบน้ำมนต์ก่อน เธอแวะร้านค้าซื้อเสื้อผ้าให้เขาหนึ่งชุดพื่อเอาไว

เมื่อมาถึงรีสอร์ทที่พักแล้ว เข้มก็จัดการอาบน้ำอาบท่าพร้อมกับโทรหาพี่ดำซึ่งก็มาเปิดห้องพักที่รีสอร์ทแห่งนี้ด้วยเหมือนกัน เขาต้องการปรึกษาหารือเรื่องที่จะซื้อบ้านที่อยู่ในตัวจังหวัดว่าจะเอายังไงกันแน่ ระหว่างสร้างบ้านใหม่ลงบนที่ผืนที่เพิ่งซื้อ หรือว่าจะซื้อบ้านในตัวจังหวัดดี ออกมาจากห้องน้ำด้วยกางเกงบ๊อกเซอร์ตัวเดียวไม่สวมเสื้อ เผยให้เห็นรูปร่างที่สมบูรณ์แบบ กล้ามเนื้อตรงหน้าอกแข็งแกร่ง หน้าท้องที่อุดมด้วยซิกแพ็คน่าลูบไล้ แผ่นหลังที่ปกคลุมด้วยรอยสักแลดูดิบเถื่อนแต่แฝงด้วยเสน่ห์ของบุรุษเพศ พี่ดำที่นั่งรออยู่บนเก้าอี้ที่มีเพียงสองตัวอยู่ในห้องนั้น เข้มจึงเดินไปนั่งเก้าอี้ตัวที่เหลือ"เรื่องบ้านพี่ดำคิดว่าผมควรทำยังไง ?""สร้างใหม่ดีกว่าครับ เอาให้หลังใหญ่ ๆ หน่อย ถ้าจะให้ดีผมว่าให้คุณฝนช่วยออกแบบเลยดีกว่า ปลูกเรือนตามใจผู้อยู่"เข้มดีดนิ้วเปาะ อยากกระโดดกอดพี่ดำมาก ๆ ทำไมเรื่องแค่นี้เขาถึงคิดไม่ได้นะ "ผมว่าสร้างสองหลังเลยดีกว่าเอาไว้ให้คุณพ่อกับคุณแม่ด้วย"เข้มเสนอความคิดเห็น เมื่อคุยกันรู้เรื่องแล้วพี่ดำก็ขอตัวไปพักผ่อน จากเมียมาหลายวันชักจะคิดถึง โทรหาเมียดีกว่าถ้าเกิดว่าเจ้านายยังไม่ส

ฝนนั่งกอดกระเป๋าไว้แนบอก ไม่พูดไม่จาจนมาถึงบ้านของตัวเอง พี่ดำเอากล่องใส่อาหารไปให้นางฉวีและนายสอนพ่อกับแม่ของฝนเสร็จแล้วเขาก็ขับรถเลยไปส่งอรที่บ้าน แม้ว่าอรจะไม่พอใจอย่างแรงแต่ก็ได้แค่เก็บอาการไว้เข้มเดินไปยังรถมอร์เตอร์ไซค์และเปิดผ้าห่มที่ฝนใช้คลุมรถเขาออกและส่งให้เธอฝนจึงพับและนำไปเก็บในบ้าน"อยากไปไหว้พระขอพร มีวัดใหนแนะนำบ้าง ?"เข้มเริ่มโปรแกรมเที่ยวแล้ว ฝนนึกอยู่สักพักและมองเวลาในมือถือตอนนี้เกือบบ่ายสองแล้ววัดในอำเภอเราก็เยอะซะด้วยสิไปวัดนี้ก่อนละกัน 'วัดเขาช่องชาด' ใกล้ ๆ นี่แหละ วัดแห่งนี้ตั้งอยู่บนภูเขาสูงข้ามเขาไปจะเป็นอำเภอโนนสังข์จังหวัดหนองบัวลำภู ไฮไลท์ของวัดคือมีพระพุทธรูปองค์ใหญ่ตั้งอยู่บนเขาสูงให้เราไปกราบไหว้ขอพรและจะมีหมูป่าตัวอ้วน ๆ ให้เราไปถ่ายรูปและซื้อขนมไปให้มันด้วย เข้มเดินไปจูงมอร์เตอร์ไซค์ของเขาออกมาจากใต้ถุนบ้านโยนหมวกกันน็อคให้เธอและก็สวมให้ตัวเองด้วย เมื่อเธอใส่หมวกกันน็อคเรียบร้อยแล้วก็เดินไปหาเขา เข้มก้าวขาขึ้นคร่อมมอร์เตอร์ไซค์ ฝนก็ขึ้นซ้อนท้ายเขา แต่ก่อนที่เข้มจะขับรถออกไปฝนก็ถามเขาขึ้นมา"ค่านายหน้าในกระเป๋านี่เท่าไหร่คะ ?"ก้มมองกระเป๋าใบสีน้ำตาล

ตอนเช้าฝนตื่นขึ้นมาทำกิจวัตรประจำวัน นึ่งข้าวเหนียวให้ตัวเองกับน้อง ส่วนพ่อกับแม่นั้นเธอหุงข้าวสวยให้ เสร็จสรรพหมดทุกอย่างแล้วเธอจึงได้อาบน้ำทำธุระส่วนตัวรอเข้มมารับไปสำนักงานที่ดินด้วยกัน ประมาณเก้าโมงเช้าเข้มกับพี่ดำก็มาถึง ทั้งสามคนตรงไปยังบ้านของอรเจ้าของที่ จะได้เดินทางไปที่สำนักงานที่ดินพร้อมกัน ส่วนเงินค่าที่นั้นไม่มีปัญหาเพราะพี่ดำจัดการเบิกมาเรียบร้อยแล้วบรรจุในกระเป๋าเจมส์บอนด์สีดำ เข้มโยนกระเป๋าใบนั้นให้ฝนถือไว้ เธอก็รับมาถืออย่างงง ๆ เพราะไม่รู้ว่ามีเงินห้าสิบล้านอยู่ในนั้น "คุณอรสวัสดีครับ"พี่ดำกล่าวทักทายอรแต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่สนใจพี่ดำเลย เดินตรงมาหาเข้มและคล้องแขนเขาอย่างออดอ้อน"คุณเข้มมมม"ลากเสียงยาวราวเสาไฟฟ้า เข้มแกะมือเธอออกและระงับอารมณ์สุด ๆ"อรขอไปกับรถคุณเข้มด้วยนะคะ รถอรไม่ได้ล้างค่ะ"ฝนกับพี่ดำได้แต่หัวเราะเหตุผลของอรในการขอติดรถไปกับผู้ชาย "เอกสารเตรียมมาครบแล้วใช่ไหมครับ ?"พี่ดำยังมีความพยายามชวนเธอคุยเพราะอยากลดอุณหภูมิอารมณ์ของเจ้านายลง เธอสะบัดหน้ามา"ครบแล้ว"เมื่อพูดจบเธอก็ก้าวขึ้นรถไปนั่งเบาะหลังทันที เข้มไม่ได้ว่าอะไรแต่สบตากับพี่ดำแล้วก็เข้า