Chapter 10 | เที่ยว

Chapter 10 | เที่ยว

ปาลิตาถูกปลุกในตอนเช้าของอีกวัน โดยฝีมือของแน่วแน่ เขาตักตวงความสุขจากเรือนร่างงามจนหนำใจ ก็พาปาลิตาเข้าไปอาบน้ำแล้วสาดบทรักใส่กันอีกรอบ

ปาลิตาทำได้แต่เปล่งเสียงครวญครางอย่างซ่านเสียวปล่อยกายปล่อยใจไปกับรสสัมผัสที่เขาเป็นคนปรนเปรอ พอเสร็จสมอารมณ์หมาย แน่วแน่ก็อุ้มเธอออกมาจากห้องน้ำ 

“วันนี้จะพาไปเที่ยว”

“เที่ยวเหรอคะ?” คนตัวเล็กตาโต แน่วแน่มองปาลิตาอย่างเอ็นดู

“ใช่ ว่าแต่ลิตาอยากไปเที่ยวไหนเป็นพิเศษไหม?”

“อยากไปเที่ยวทะเลค่ะ”

“เราไปเที่ยวที่ภูเก็ตกันไหม?”

“ก็ดีค่ะ ลิตาเคยดูในอินเตอร์เน็ตทะเลที่กรุงเทพมันสวยมาก ๆ เลย ยิ่งทะเลที่หาดไม้ขาวยิ่งสวย ลิตาอยากไปยืนถ่ายรูปกับเครื่องบินที่กำลังร่อนลงจอดที่สนามบิน ลิตาอยากมีโมเมนต์นั้นสักครั้ง”

“ผมจะพาคุณไปเอง ผมเองก็อยากจะไปเห็นกับตาเหมือนกัน ว่าทะเลแถวนั้นมันสวยเหมือนกับในภาพหรือเปล่า?”

“คุณแน่วยังไม่เคยไปเหรอคะ?”

“ยังไม่เคยไปเลยครับ วัน ๆ ก็เอาแต่ทำงาน ถ้าเกิดว่าไปเที่ยวส่วนมากผมก็ไปต่างประเทศมากกว่า รีบแต่งตัวเก็บของที่จำเป็นแล้วรีบไปกันเถอะ”

“ค่ะ” ปาลิตาพยักหน้า “แต่คุณแน่วหยุดแค่หนึ่งวัน ขับรถไปกลับจะไม่เหนื่อยแน่เหรอคะ?”

“พ่อผมจะมาดูแลงานให้ ผมมีเวลาไปเที่ยวกับคุณหลายวันเลย ไม่ต้องห่วงว่าผมจะเสียงานเสียการนะครับ” เขาดึงแก้มเธอเบา ๆ

“ค่ะ” ปาลิตารีบหยิบข้าวของที่จำเป็นส่วนแน่วแน่ให้คนจัดเตรียมเสื้อผ้าให้ปาลิตา เธอมีชุดไม่มาก ชุดไปเที่ยวทะเลก็น่าจะไม่มี  หลังจากจัดเตรียมทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย แน่วแน่ก็พาปาลิตานั่งรถมุ่งตรงไปที่จุดหมายนั่นก็คือจังหวัดภูเก็ต 

ถึงระยะทางมันจะไกลแต่เขาก็เลือกที่จะขับรถไปแทนการนั่งเครื่องไป 

“หิวน้ำจัง”

“เดี๋ยวลิตาเปิดให้ค่ะ” ปาลิตารีบเปิดขวดน้ำเอาหลอดใส่แล้วยื่นให้

“ป้อนหน่อย ผมขับรถอยู่”

“ค่ะ” ปาลิตายื่นน้ำไปใกล้ มือของเธอสั่นเทาด้วยเขินอาย แน่วแน่ดื่มน้ำเสร็จก็ร้องจะกินขนม ปาลิตาก็ต้องรีบฉีกถุงหยิบป้อนเขา

“เราจอดทานข้าวกันก่อนค่อยเดินทางต่อ” แน่วแน่พูดขึ้นเมื่อขับรถมาได้สี่ชั่วโมง เขารู้สึกหิวข้าวและอยากลงจากรถไปบิดขี้เกียจแล้วหาอะไรกิน

“คุณแน่วยังกินได้อีกเหรอคะ?” ปาลิตาหัวเราะคิกคัก แน่วแน่ร้องจะกินนู่นนี่มาตลอดทาง เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะกินอะไรได้อีก

“กินได้สิ ผมหิวมากๆเลย หิวจนกลืนกินคนได้ทั้งตัวเลยรู้ไหม? เวลาที่ผมหิว คุณก็รู้นิ่ว่าผมกินดุมากแค่ไหน”

“พูดอะไรก็ไม่รู้”  ปาลิตาหน้าแดงซ่านทันที แม้จะมีอะไรกันมาหลายครั้ง แต่เธอก็ไม่เคยชินสักที

“ปะ ไปกินข้าวกัน” แน่วแน่จอดรถแล้วเดินเข้าไปในร้ายอาหาร โดยมีปาลิตาเดินตามไปติด ๆ 

“เอาอะไรดี”

“ลิตาเอาข้าวมันไก่หนังเยอะๆ”

“งั้นเอาแบบเดียวกันสองจาน”

“ครับ” พนักงานพยักหน้าแล้วเดินเข้าไปในร้าน ร้านอาหารที่ทั้งสองมานั่งทาน เป็นร้านอาหารที่มีอาหารง่าย ๆ ให้สั่งทาน เพียงไม่นานอาหารก็ถูกนำมาเสริฟ “กินหนังไก่ไม่กลัวอ้วนเหรอ?”

“ไม่ค่ะ แล้วคุณแน่วไม่กลัวเหรอคะ?”

“ไม่ครับ ข้าวมันไก่ต้องกินหนังไก่ด้วยมันถึงจะอร่อย ใครกินข้าวมันไก่ไม่กินหนัง ถือว่าพลาดความอร่อย”

“ใช่ค่ะ”

“รีบกินกันเถอะ”

“ค่ะ”

“หูย อันนี้อร่อยมาก ลิตาต้องลอง” แน่วแน่ตักตับไก่กับมันไก่ราดน้ำจิ้มจ่อปากลิตา “อ้าปากสิ ผมจะป้อน”

“…” ปาลิตาหน้าแดงซ่าน อ้าปากทานสิ่งที่เขาต้องการป้อนแต่โดยดี ผู้ชายตรงหน้ากำลังทำเธอเขินหัวใจเต้นแรงเสียอาการ หัวใจก็บ้าบออ่อนไหวกับเขาทุกที

“อร่อยไหม?”

“มากที่สุด”

“แต่อร่อยสู้คุณไม่ได้หรอก”

“อันนั้นมันก็แน่นอนอยู่แล้วค่ะ”

“ไม่ถ่อมตัวเลยนะ”

“ทำไมต้องถ่อมคะ ในเมื่อมันคือเรื่องจริง” ปาลิตาพูดแล้วหัวเราะในลำคอเบาๆ ในเมื่อเธอกับเขามันเกินเลยกันมากแล้ว สิ่งที่พูดกันในวันนี้ก็เป็นเรื่องแต่ร่มผ้าที่เคยทำกัน ทำกันทุกวันก็ไม่จำเป็นต้องเขินอายอะไรอีก

¥¥¥¥¥¥

“อ๊า…”  เสียงครางดังลั่นเมื่อร่างเล็กพริ้วไหวร่างกายบนร่างใหญ่ ทำให้รถหรูโยกไปมา รถถูกจอดเอาไว้ข้างทาง ในขณะที่รถคันอื่นๆ ต่างสัญจรกันไปมา

"ลิตาสวยจัง"  

ลำคอของแน่วแน่แห้งผากราวกับคนที่กระหายน้ำมาเป็นแรมปีเมื่อได้เห็นเนินเนื้ออวบหยุ่นที่สวยงามตรงหน้า เด้งดึ๋งตามจังหวะ ไม่ว่าจะลิ้มลองมันกี่ครั้ง เขาก็ไม่เคยอิ่มเลย

 ถึงแม้ว่าขนาดของมันจะไม่ได้ใหญ่มากนักแต่มันก็พอเหมาะและทำให้ลิตาดูสวยมากในสายตาของเขา เขาเริ่มซุกไซ้ ใบหน้าหล่อเหลา ตวัดลิ้นดูดดุนดูดดื่มความหวานจากเต้าสวย ในขณะที่เธอขย่มเขาอย่างเมามันบนรถ

“อ๊า”

ค่ำมืดแล้วยังไม่ถึงที่หมาย เขาเกิดมีความต้องการขึ้นมาเสียก่อน เขาจึงให้เธอปรนเปรอความสุขให้ เขาเองก็ชอบมาก ทุกครั้งที่มีความสัมพันธ์กัน ปาลิตาจะเป็นคนที่ทำให้เขาถึงฝั่งฝัน สุขสม จนร่างกายเสียวซ่านด้วยความรัญจวน

แน่วแน่เด้งสะโพกสวนเมื่อความเสียวพุ่งทะยาน ตอกอัดดอกไม้งามก็ยิ่งเสียดสีเข้าลึก  เสียววาบจนกายสั่น 

ปึก!ปึก!ปึก! 

เขาเลื่อนใบหน้าขึ้นแล้วจูบที่ริมฝีปากบางเล็กจูบอย่างเร่าร้อนดุเดือดสอดแทรกลิ้นเข้ามา  ปาลิตาจูบตอบเขา แลกลิ้นกันอย่างเมามันพลางร่อนสะโพกกดเน้น  น้ำหวานฉ่ำเยิ้มไหลชโลมแก่นกายจนชุ่มแฉะ

"เสียวมากเลยครับ"  เมื่อปากเป็นอิสระ แน่วแน่ก็เอ่ยเสียงหอบกระชั้นราวจะขาดใจตาย  ปาลิตาโยกตัวรุนแรง เขาครางกระเส่าเสียว

คนตัวเล็กเกร็งตัวเพราะเสียดเสียวขึ้นสมอง แอ่นสะโพกเบียด ครางแทบไม่เป็นภาษา มันวิเศษเสียวจนบรรยายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ รู้แค่ว่ามันสยิว วาบหวาม และร้อนระอุในคราวเดียว

"อ๊า...เสียวที่สุด" ปาลิตากระตุกถี่ปล่อยน้ำหวานจนชุ่มช่ำ แน่วเป็นฝ่ายรุกจึงเปลี่ยนเป็นพลิกร่างปาลิตานอนหงายแบะขาให้กว้างออก  

ปึก! ปึก! เขารัวสะโพกอัดใส่หญิงสาวไม่ยั้ง  น้ำหวานมากมายไหลทะลักทลาย ทั้งของใหม่ของเก่าปะปน เสียวเกินบรรยาย

"อ๊า" ร่างเกร็งพร้อมความสุขเสียว  เขาจูบที่หน้าอกปาลิตาแล้วพลิกกายนอนหอบอย่างหมดแรง

"เหนื่อยจัง"  เธอพูดพลางหอบหายใจ อกสะท้อนขึ้นลงตามจังหวะ  แน่วแน่มองหน้าเธอพลางยื่นมือมาเขี่ยที่จมูก

"ความสุขที่มาเพราะความเสียวและความเหนื่อย"  เขาหัวเราะเบาๆ 

“จะไปต่อหรือจะนอนพักก่อนคะ?” 

“ไปต่อดีกว่า เหนื่อยก็หยุดรถทำรักกัน”

“ไม่เอาหรอกค่ะ”

“คุณก็รู้ว่าผมพร้อมที่จะทำรักกับคุณทุกที่” ว่าจบก็จับมือนุ่มของปาลิตาวางที่แกนกายของตัวเอง เธอมองหน้าเขาแล้วยิ้ม ก่อนจะรูดขึ้นลงอย่างรู้งาน