LOGINShare
Chapter 11 | ความสุข
Last Updated:
2025-12-18 13:10:35Chapter 11 | ความสุข
ผ่านไปอีกหลายชั่วโมงทั้งสองคนก็มาถึงที่ภูเก็ต กว่าจะมาถึงได้เล่นเอาเหนื่อยเพลีย เพราะเธอกับเขาคลุกวงในกันบนรถมาตลอดทาง รถหรูเคลื่อนผ่านสะพานสารสิน ปาลิตารีบกลั้นหัวใจแล้วขอพร เขาว่ากันว่าพรที่ขอหนึ่งข้อนั้นจะสมปรารถนา “กลั้นใจแล้วขอพรด้วยค่ะ” เธอพูดแล้วขอพร ขอให้เธอมีชีวิตที่ดีขึ้นมากกว่านี้ แต่พอจะขออีกข้อเธอก็ลืมว่าเขาให้ขอแค่ข้อเดียว เธออยากจะขอให้ผู้ชายที่อยู่ข้าง ๆ ในตอนนี้ อยู่เคียงข้างกันกับเธอตลอดไป รถหรูขับไปจอดที่ที่พักที่มีลักษณะคล้ายๆกับบังกะโล มันสวยงามมากๆ พระอาทิตย์ดวงโตลอยเด่นอยู่บนท้องฟ้า อากาศในตอนนี้ก็เริ่มร้อนมากๆ “เขาไปพักผ่อนกันดีกว่า” “ค่ะ” เธอพยักหน้า แน่วแน่ใช้แขนโอบเอวคอดของเธอ ตอนนี้ปาลิตามีความสุขมากๆ มันเหมือนฝันเลยที่ได้อยู่กับเขา ผู้ชายคนแรกที่ช่วยเหลือเธอในวันนั้น กลายเป็นผู้ชายที่ช่วยเหลือเธออีกหลายครั้ง ให้ที่อยู่ที่กิน ทำให้เธอมีความสุขมาก แม้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาจะไม่ได้เปิดเผย แต่เธอก็เชื่อว่าสักวัน เธอกับเขาจะกลายเป็นคู่รักและอยู่กินฉันท์ผัวเมีย แน่วแน่ทำให้เธอมีความสุข รสรักอันแสนหอมหวานทำให้เธอติดอกติดใจ เขาเป็นผู้ชายที่เธอมอบตัวและหัวใจ แม้จะเพิ่งรู้จักกันได้ไม่นาน แต่เธอก็รู้สึกรักผู้ชายที่ชื่อแน่วแน่เต็มเปา ความรู้สึกที่เธอมีต่อเขามันคือความรักแน่ปาลิตามั่นใจ “ที่พักสวยมากเลยค่ะ” “ดูเอาไว้หลายที่ สุดท้ายก็มาจบที่นี่ ที่พักสวย” “จริงค่ะ ตอนที่คุณแน่วขับรถมา ทะเลมันสวยและใสมาก ๆ” “ภูเก็ตขึ้นชื่อเรื่องทะเลสวย” “ใช่ค่ะ ได้มาเห็นกับตาแบบนี้ไม่ผิดหวังเลย” “ครับ งั้นเราเข้าไปพักก่อนเดี๋ยวพาไปหาอะไรกิน” “ค่ะ” เธอยิ้มให้เขา จัดแจงอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วมานั่งดูทีวี แน่วแน่เองก็เข้าไปอาบน้ำอาบท่าแล้วสั่งอาหารมานั่งทาน พวกอาหารซีฟู้ดสดใหม่มันโคตรอร่อยเลย “อร่อยไหม?” “ที่สุดเลยค่ะ” เธอยิ้มให้เขาด้วยรอยยิ้มที่แสนสดใส แน่วแน่มองริมฝีปากเธออยู่นานแล้วโน้มตัวมาจุมพิตที่ริมฝีปากบาง หัวใจเธอเต้นโครมคราม ไม่เป็นจังหวะเผลอตัวเผลอใจไปกับสัมผัสที่แสนวาบหวามนั้น “แบบนี่อร่อยกว่า” เธอหน้าแดงก่ำ หลบสายตา เขากำลังทำเธอเขินรอบที่ล้านแปด หัวใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเพราะการกระทำของเขา “คุณแน่วอะ” “ผมชอบเวลาที่คุณเขิน” “…” เธอค้อนเขาเบา ๆ เขากำลังทำเธอเสียอาการ กับคำพูดและการกระทำของเขา ยิ่งได้อยู่ใกล้ ๆ เธอก็ยิ่งห้ามใจตัวเองไม่ได้ หลังจากที่รับประทานอาหารเสร็จเรียบร้อยทั้งสองก็มาที่ชายหาด เธออยู่ในชุดบิกินี่สีขาววิ่งไปตามชายหาดสีขาว คุณแน่วแน่รีบวิ่งตามเธอมา “ทะเลสวย น้ำทะเลสีครามใสสะอาด ลิตาชอบที่นี่ที่สุด” “ผมก็ชอบนะ” เธอหันไปยิ้มให้เขา “ชอบคุณน่ะ” “คุณแน่ว” คำพูดของเขาทำเธอตะลึงงัน ไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะพูดคำนี้ออกมา เขาชอบเธอจริง ๆ ใช่ไหม หรือแค่แซวเล่นเท่านั้น “เล่นน้ำกันดีกว่า” “อย่าเพิ่งคะ มันเย็นนะคะ” “มาทะเลก็ต้องเล่นน้ำทะเล” เขาอุ้มร่างของเธอแล้ววิ่งลงน้ำทะเล ก่อนจะโยนเธอลง “ว๊าย!” ตู้ม! ร่างของเธอจมลงน้ำจนต้องตะเกียกตะกายขึ้น ที่จริงน้ำมันก็ไม่ได้ลึกอะไร แต่เธอตั้งตัวไม่ทันก็เลยจมลงไป พอยืนได้ก็เจอแน่วแน่หัวเราะ เธอเลือกที่จะล็อคคอเขาแล้วเหวี่ยง ทว่า เป็นร่างเธอที่ปลิวตามแรงเขา เขาตัวใหญ่ราวกับยักษ์ปักหลั่น ทำอะไรก็ไม่สะเทือนเลย “ฮ่า ๆ” “คุณแน่ว!” เธอแยกเขี้ยวใส่เขา แต่มันกลับทำให้เขาหัวเราะชอบใจ “ฮ่าๆ” “ไม่เล่นแล้ว” ปาลิตาพูดอย่างงอน ๆ เดินตรงไปที่ชายหาด แต่ยังไม่พ้นน้ำร่างก็ถูกกอดเอาไว้ “ไม่แกล้งแล้ว” แน่วแน่กอดปาลิตาแล้วสูดดมเรือนผมหอมกรุ่น “ไปเล่นน้ำกันดีกว่า” เขาอุ้มเธอขึ้นอีกครั้งแล้วค่อยๆเดินไปจนถึงความลึกระดับอก แล้วโยนเธอลงอีกเหมือนเดิม “ว๊าย! แค่ก ๆ ไม่เล่นแล้ว คุณแน่วขี้แกล้งที่สุดเลย” เธอก่นด่าอย่างไม่พอใจ โผล่ขึ้นมาได้ทั้งไอทั้งสำลัก ก่นด่ารัว ๆ แน่วแน่หัวเราะลั่น มองปาลิตาที่ผมเปียกลู่ สภาพดูไม่จืด ที่พยายามตีน้ำใส่เขา “ฮ่าๆๆ” “อย่างนี้ต้องโดนทุบ” “ใครจะให้ทุบล่ะ” แน่วแน่ว่ายน้ำหนี ทำให้ปาลิตาต้องรีบว่ายตาม พอไปถึงจุดที่ลึกระดับคอแน่วแน่ก็หยุดแล้วคว้าคนตัวเล็กที่ขาไม่ถึงพื้นเข้ามากอด “นี่แน่ะ! นี่แน่ะ” ปาลิตาทุบรัว ๆ อย่างโมโห “ถ้าไม่หยุดตี จะปล่อยให้จมน้ำ” “ไม่เอา” ปาลิตากอดคอเขาแน่น “ไม่แกล้งแล้ว ลิตาแสบตาไปหมดแล้ว” “ไม่แกล้งแล้วครับ” แน่วแน่พูดแล้วจุมพิตปากนุ่ม ปาลิตาตาโตเมื่อเขาฉกฉวยความหวานหอมจากปากของเธอ ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ทำให้เธอเขินทุกทีเลยให้ตาย หัวใจก็เต้นรัวราวกับกลองชุด หลังจากที่เล่นน้ำทะเลเสร็จเรียบร้อย แน่วแน่กับปาลิตาก็เดินเล่นตามชายหาดไปเรื่อย ๆ เสียงคลื่นกระทบฝั่งกังเป็นระยะ เสียงนกร้องดังแว่วมาจากภูเขาอีกฝั่ง พระอาทิตย์ดวงโตใกล้ลาลับขอบฟ้า มันกลมโตแดงฉานดูน่ากลัว แต่มันก็ดูสวยงามในเวลาเดียวกัน “ลิตา” “คะ?” “ลองคบกันใหม่ เริ่มต้นใหม่ไปด้วยกัน” แน่วแน่เอ่ยแล้วนั่งลงโขดหินปล่อยใจไปกับธรรมชาติ “คุณแน่วแน่ใจเหรอคะ?” หัวใจเต้นโครมครามไม่เป็นจังหวะเมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูด เธอไม่อยากจะเชื่อว่าสิ่งที่เคยขอตอนข้ามสะพานมันจะเป็นเรื่องจริง สิ่งศักดิ์สิทธิ์กำลังให้พรเธออีกข้ออย่างนั้นหรือ “อืม ผมอยากเริ่มใหม่ดู เผื่ออะไรจะดีขึ้น” “ค่ะ” ปาลิตาพยักหน้ามองแน่วแน่ด้วยสายตาสื่อความหมาย จากที่มอบใจให้เขาอยู่แล้ว เธอก็เทให้จนหมดหัวใจ หลังจากที่ได้ยินคำพูดที่เขาเอื้อนเอ่ยออกมา “ค่ำแล้ว ไปอาบน้ำแล้วไปหาอะไรทาน นั่งดื่มชิลล์ๆกันดีกว่า” “ค่ะ” ปาลิตาพยักหน้า เธอถูกเขาโอบกอดแล้วเดินไปที่บังกะโล เพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า แก้วแล้วแก้วเล่าที่แน่วแน่ส่งให้ปาลิตา เธอยกมันขึ้นกระดกรัว ๆ บางครั้งเธอก็ไม่เข้าใจในตัวของเขาและไม่เข้าใจในตัวของเธอเองเหมือนกัน ที่ทำไมถึงรู้สึกว่าเขามีเรื่องกลัดกลุ้ม “คุณแน่วเครียดอะไรหรือเปล่า?” “ไม่นะ ที่ชวนมาดื่มเพราะอยากดื่มชิลล์ ๆ ตอนอยู่กรุงเทพไม่ค่อยได้มีเวลาทำเรื่องพวกนี้สักเท่าไหร่ “อ๋อค่ะ” เธอพยักหน้า แบบนี้นี่เองที่เขาชวนมานั่งดื่มที่ร้านเหล้า เพราะเขาอยากดื่ม เธอเองก็ดื่มเป็นเพื่อน ดื่มเหล้าบ้างกินกับแกล้มบ้างมันทำให้เธอไม่ค่อยเมามาก “ดื่มสิเมาเป็นเพื่อนกัน พรุ่งนี้จะพาไปถ่ายรูปที่หาดไม้ขาว เธออยากไปดูเครื่องบินลงจอดไม่ใช่เหรอ?” “ใช่ค่ะ ลิตาอยากไป” “งั้นก็ดื่มเป็นเพื่อนหน่อย” ปาลิตาพยักหน้านั่งดื่มเป็นเพื่อนจนดึก แก้วแล้วแก้วเล่าที่เธอดื่มมัน กว่าจะได้กลับห้องลิตาก็ภาพดับมีแน่วแน่อุ้มไปนอนที่ห้อง เขาวางคนตัวเล็กลงบนเตียงอย่างเบามือ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มากด ภาพบางอย่างในเครื่องทำให้เขาต้องถอนหายใจแล้วโยนโทรศัพท์ลงบนโซฟา
Latest chapter
รักฉันฝันสลาย Chapter 22 | จบ
Chapter 22 | จบ “กุสะลา ธัมมา อะกุสะลา ธัมมา อัพยากะตา ธัมมา ฯ สุขายะ เวทะนายะ สัมปะยุตตา ธัมมา ทุกขายะ เวทะนายะ สัมปะยุตตา ธัมมา อะทุกขะมะสุขายะ เวทะนายะ สัมปะยุตตา ธัมมา ฯ….” เสียงสวดอภิธรรมดังก้องศาลา วันนี้ก็เป็นอีกวันที่แน่วแน่นั่งพิงเสาอย่างหมดอาลัยตายอยาก จ้องมองภาพปาลิตาที่ตั้งอยู่หน้าโลงศพ มันเป็นภาพที่เขาถ่ายให้เธอตอนไปเที่ยวภูเก็ต เขาจำได้ดีว่าปาลิตามีความสุขมาก เธอยิ้มให้เขาด้วยรอยยิ้มที่แสนน่ารัก เธอเหมือนดอกไม้ขาวที่แสนบริสุทธิ์ แต่ถูกคนสารเลวอย่างเขาเหยียบย่ำให้พังทลายคิดได้ก็สายไป ในวันที่เธอไม่อยู่แล้ว งานศพถูกจัดสามวัน พอได้วันที่เหมาะสมโลงศพของหญิงสาวผู้อาภัพก็ถูกเคลื่อนไปที่เมรุ แน่วแน่มือสั่นระริก วางดอกไม้จันทน์ น้ำตาเม็ดใสล่วงผล็อย แน่วแน่มองปล่องควันเมรุแล้วร้องไห้ ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีน้ำตามากมายขนาดนี้มาไหลริน เธอจากไปแล้ว แต่จะเหลือเป็นความทรงจำให้คิดถึง“ทำใจเถอะนะแน่วแน่” ละอองดาวกอดเขาเอาไว้ แต่เขาไม่ได้กอดตอบเอาแต่ร้องไห้ ในหัวโทษตัวเองอยู่พันล้านครั้ง ที่ลิตาเป็นแบบนี้ก็เพราะเขา เขามองไม่เห็นทางออก ไม่เห็นแสงสว่างของเรื่องนี้เลย มันก็คงเหม
รักฉันฝันสลาย Chapter 21 | จากลา
Chapter 21 | จากลาน้ำตาของแน่วแน่ไหลรินอย่างเจ็บช้ำในหัวใจ เขาเอาแต่โทษตัวเองว่าทุกอย่างเป็นเพราะเขา เขาที่ทิ้งเธอกับลูก หัวใจเจ็บปวดแทบแดดิ้น หัวใจพังทลายไม่เหลือชิ้นดี“ลิตา ฮือ ๆ” เขาคร่ำครวญอยู่ในห้องอย่างทรมาน ผ้าห่มที่นอนถูกจัดเอาไว้อย่างเรียบร้อย ปาลิตาเป็นคนรักสะอาด ของในห้องเธอสวยงาม สะอาดสะอ้านมากผ้าห่มลายการ์ตูนที่เธอชอบห่ม หมอนสีชมพูที่เธอชอบหนุนก็วางอย่างเรียบร้อย ขณะที่เธอจะจากไป ห้องที่เธอนอนก็ยังสวยสะอาดตา“พี่มันโคตรชั่วที่มองไม่เห็นความรักของเธอ พี่มันเห็นแก่ตัวที่ทิ้งเธอ”ค่ำคืนอันแสนปวดร้าว แน่วแน่กลับไม่เคยลืมมัน เขายังจำเรื่องราววันเก่าๆได้อย่างชัดเจน วันที่เขาผลักเธอออกไปจากชีวิต วันที่เขาไม่เห็นคุณค่าของเธอเขาใช้ชีวิตอยู่กับผู้หญิงอีกคน ปล่อยให้ปาลิตารอคอย ตัดเยื่อใยทั้งที่ใจโคตรจะทรมาน เขาอยากเริ่มใหม่กับละอองดาว คิดว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับปาลิตามันจบลงได้ แต่หากว่า มันไม่ได้จบแต่มันสร้างรอยแผลเหวอะหวะในหัวใจให้กับเธอปาลิตาต้องเจอความเจ็บปวดมากมาย ทำไมเขาถึงใจร้าย ไม่สนใจในสิ่งที่เธอพยายามบอก ทำไมต้องปล่อยให้เธอต้องเจอความลำบากคนเดียว แต่ตัวเองหน้า
รักฉันฝันสลาย Chapter 20 | ยอมแพ้
Chapter 20 | ยอมแพ้ร่างบางเล็กถูกนำลงมาจากด้านบน แน่วแน่พยายามปั๊มหัวใจ เพื่อยื้อชีวิตสุดกำลัง แต่คนที่แขวนคอไปเกือบชั่วโมงแล้วก็ยากที่จะกลับมา“กลับมาลิตา พี่ขอโทษ ฮือ ๆ กลับมาสิ” ร่างเล็กนอนเหยียดตรงลำคอมีจ้ำม่วงเพราะรอยรัดของเชือก ทุกครั้งที่เขาพยายามปั๊มหัวใจ ร่างบอบบางก็ไหวตามจังหวะ แน่วแน่ใช้มือปาดน้ำตาอยู่หลายครั้งพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ปาลิตากลับมา“….”“ลิตา ฮึก” มือหนาปั๊มหัวใจเป็นจังหวะ เขาใช้เวลาเกือบสิบนาที หมอพยาบาลที่เขาโทรตามก็เข้ามา หมอรับช่วงปั๊มหัวใจต่อ แน่วแน่ปล่อยน้ำตาลูกผู้ชายหลั่งไหลออกมาสุดกลั้น มองภาพการช่วยชีวิตปาลิตาอย่างเจ็บปวดหัวใจภาพรอยยิ้มเสียงหัวเราะ ทุกอย่างที่เป็นปาลิตาวิ่งเข้ามาในหัว เขาทิ้งเธอเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่กับผู้หญิงอีกคน ปล่อยให้เธอกับลูกต้องทุกข์ทรมานเพราะการกระทำของเขาเอง “กลับมาหาพี่สิลิตา พี่ขอโทษ ฮือ ๆ กลับมาเถอะ” “…” ปาลิตายังคงนิ่ง หลายนาทีที่หมอพยายามช่วยแต่ก็ยังไร้วี่แวว“ลิตา…”ความรู้สึกผิดถาโถมเข้ามาเต็มอก จนตั้งแทบรับไม่ไหว พอหูตาสว่างกับสิ่งที่ปาลิตาพยายามบอก แน่วแน่ก็แทบแดดิ้น กับความเจ็บปวดที่ถาโถมเข้ามา เขาก็เพิ่งจะร
รักฉันฝันสลาย Chapter 19 | ไม่มีหวังที่จะสู้ต่อ
Chapter 19 | ไม่มีหวังที่จะสู้ต่อปาลิตานั่งเขียนไดอารี่ เธอร้องไห้สะอึกสะอื้น บรรยายความเจ็บปวดทั้งหมดผ่านตัวหนังสือ ชีวิตที่ผ่านมาของเธอไม่มีความสุขเลย คนที่เป็นความสุขทุกอย่าง เป็นแน่วแน่ เขาเป็นโลกทั้งใบ แต่เขาเลือกที่จะทิ้งเธอเขาเลือกทิ้งเธอ เพื่อไปรักผู้หญิงอีกคน เธอผิดอะไรนักหนา ถึงได้ทิ้งเธอ ตลอดระยะเวลาที่เคยอยู่ด้วยกัน เขาไม่เคยรักเธอบ้างเลยเหรอ ทำไมหัวใจของเธอ ถึงได้เอาแต่รักเขา จนลืมนึกถึงตัวเอง ลืมแม้กระทั่งต้องรักตัวเองก่อนจะรักคนอื่นทำไมหัวใจไม่รักดี ทำไมถึงได้รักแต่คนอื่น ทำไมไม่รักตัวเองบ้างเลย เธอไม่เหลือพื้นที่หัวใจเอาไว้รักตัวเอง เพราะเอาแต่รักผู้ชายที่ชื่อแน่วแน่ไปแล้วเชือกสีขาวถูกมัดเอาไว้กับเหล็กโคมไฟกลางห้อง ปาลิตาอยู่ที่ชุดสีขาวสะอาดตา ใบหน้าสวยเศร้าหมองแต่แววตาเต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกยินดี ปาลิตามองดูผู้ชายที่เธอรักแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นในทีวีแล้วปล่อยน้ำตาหลั่งไหล หัวใจมันเจ็บจนทนไม่ได้แล้วสุดท้ายแล้วเขาก็เลือกผู้หญิงคนนั้น และปล่อยมือของเธอ ผู้หญิงที่ไม่เคยอยู่ในสายตา พยายามวิ่งตามทำทุกอย่างแล้ว ก็ไม่มีวันที่เขาจะกลับมา เพราะเขาไม่เคยมองเห็นผู้หญิงที
รักฉันฝันสลาย Chapter 18 | ความสุขบนหัวใจที่แตกสลาย
Chapter 18 | ความสุขบนหัวใจที่แตกสลาย “ชุดนี้สวยไหมแน่ว” ละอองอยู่ในชุดแต่งงานสีขาวฟูฟ่องหมุนไปมา“สวยครับ” แน่วแน่พยักหน้าดูละอองดาวลองชุด แน่วแน่นิ่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ก่อนจะไปหยุดที่ร่างบางเล็กของปาลิตา เธอผอมมากดูซีดเซียว ราวกับป่วยไข้มาแรมปี“แน่วเองก็หล่อมาก ๆ” ละอองดาวยิ้มให้ชายหนุ่มก่อนจะหันไปสนใจส่องกระจก วันนี้เธอสวยมาก และจะสวยกว่าเดิมเมื่อถึงวันแต่งงานอีกไม่กี่วันก็จะถึงแล้ว ทุกอย่างมันต้องสวยงามแน่นอน ถึงแม้ทิมจะทำหัวใจของเธอแตกสลาย แต่แน่วแน่ก็ฉุดรั้งเธอขึ้นมาจากความเจ็บปวด กว่าจะผ่านมันมาได้ เธอก็แทบแย่เหมือนกัน การที่จะได้เริ่มใหม่กับเขา มันคงเป็นอะไรที่ดี“คุณปาลิตา มีญาติมาด้วยหรือเปล่าครับ” หมอหนุ่มเอ่ยเมื่อหญิงสาวรู้สึกตัว ปาลิตาอยู่ในห้องสีขาวสะอาดตา กวาดสายตาไปรอบๆ พร้อมขมวดคิ้วตัวเองไล่ความมึนงง“ฉันไม่มีญาติที่ไหน?”“แล้วสามีของคุณล่ะครับ”“ฉัน….” หญิงสาวเอ่ยเสียงแผ่ว ริมฝีปากสั่นระริก “ฉันไม่มีสามีค่ะ เราเลิกกันแล้ว”“เอ่อ…” หมอหนุ่มมีสีหน้าลังเล สิ่งที่เขาอยากจะบอกกับญาติของคนไข้ คืออาการป่วยของปาลิตาในตอนนี้“มีอะไรหรือเปล่าคะหมอ?”“มันเป็นอะไรที่พูด
รักฉันฝันสลาย Chapter 17 | ความรักที่ไม่มีค่า
Chapter 17 | ความรักที่ไม่มีค่า “กรี๊ด ไม่จริง!” ปัง! ปาลิตาปารีโมททีวีไปที่ผนังจนมันแตกกระจายแล้วทรุดกายนั่งลงกับพื้น ตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมา เธอไม่มีความสุขเลย เฝ้ารอคอยให้แน่วแน่กลับมา แต่ทว่า เขาไม่กลับมา เธอไม่สามารถติดต่อเขาได้ หนำซ้ำยังต้องมาเจอข่าวแบบนี้อีกแน่วแน่ทิ้งเธอ ไม่สนใจไม่เหลียวแล ปล่อยให้เธอทุกข์ทรมาน เขากำลังมีความสุขและเริ่มต้นชีวิตใหม่ต่อไปได้ ต่างจากเธอที่ไม่เหลือใครในชีวิตเลยน้ำตาที่เหือดแห้งไหลรินออกมา เธอสะอึกสะอื้นร่างกายไหวสะท้าน เธอแค่อยากบอกเขาว่าเธอกำลังท้องลูกของเขา แต่ก็ยากเย็นเหลือเกิน เขาคือโลกทั้งใบ เขาคือความรักทั้หมดที่มี เธอรักเขาจนไม่รักตัวเองเลย แต่พอมีลูกเธอก็อยากจะบอกเขาอยากให้เขากลับมา แต่สุดท้ายเธอก็ไม่มีหวังเลย“ฮือ ๆ”“ในเมื่อเขาหมดรักแล้ว ทำไมถึงไม่กลับมารักตัวเอง” เสียงทีวีดังขึ้น เป็นรายการของผู้หญิงสองคนที่กำลังคุยกับผู้ชมทางบ้านที่มาเล่าปัญหาชีวิต ทำให้ปาลิตาต้องหันไปมอง“วันนี้เราก็ต้องแก้ปัญหา เราต้องพยายามทำจิตใจแข็งแรงที่สุด ถึงลูกจะไม่มีพ่อแบบคนอื่น ไม่มีพ่อที่จะมาดูแลเขาช่วยเรา แต่เราเป็นแม่เราก็ต้องดูแลเขาให้ดีที่สุดค่ะ”“
You may also like
รวมเรื่องสั้นสั่นสวาท | NC++
กระดิ่งจันทร์28.5K viewsตราบาปบริสุทธิ์
ปีศาจชอนซา584 viewsLust Company ออฟฟิศนี้มีเสียว
Reina Stephanos494 viewsเด็กดื้อของศิลา
อิมอิน1.7K viewsคนเคยรัก
ฮิวโก้4.7K viewsนางฟ้าของคนคุก
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ985 viewsชุด แอบซาบซ่าน
อัมพุท1.2K viewsขยี้รักนอกสังเวียน
อัมพุท640 views
