LOGINShare
เล่ห์กลซ่อนใจ 4
Last Updated:
2025-02-06 01:51:48หลังจากที่พัสกรบอกให้ลูกน้องสนิทไปพักผ่อน ส่วนเขาก็จัดการอุ้มพาผู้หญิงอวดดีแถมยังปากเก่งกลับบ้านพักส่วนตัวของเขาท้ายหาดทันที จัดการเปิดประตูเข้าไปยังบ้านพักเดินตรงเข้าไปยังห้องนอนของเขาทันที ค่อย ๆ วางร่างบางของหญิงสาวลงบนเตียงของเขาอย่างเบามืออย่างอ่อนโยน จัดท่าทางในการนอนให้สาวเจ้าขี้เซาที่ถูกผู้ชายที่พึ่งเจอกันไม่นานพาเข้าห้องยังไม่รู้ตัว
“แม่คุณเอ้ย...นี่นอนหรือซ้อมตายกันหึ” ชายหนุ่มยืนเท้าสะเอวมองคนที่นอนหลับตาพริ้งอย่างสบายใจ สายตาคมมองไปยังร่างบางที่นอนหลับอยู่บนเตียงพบกระเป๋าสะบายคล้องคออยู่จึงโน้มตัวประคองหญิงสาวขึ้นมาค่อย ๆ ปลอดเอากระเป๋าออกอย่างเบามือ แล้ววางหญิงสาวลงดังเดิม ห่มผ้าให้หญิงสาวและส่วนตัวของเขานั้นเดินหายเข้าไปในห้องน้ำไม่นานก็ออกมาในชุดนอนสีเทาอ่อนเดิน
“จะนอนตรงไหนดีวะเนี่ย” บ้านพักส่วนตัวของเขามีเพียงหนึ่งห้องนอน หนึ่งห้องน้ำและหนึ่งห้องนั่งเล่นเท่านั้น อันนที่จริงมันก็เหมือนห้องพักรีสอร์ทธรรมดาทั่วไปเพียงแต่ไม่อนุญาตให้ใครมาใช้งานก็เท่านั้น
อย่างไรก็ตามเขาไม่มีทางออกไปนอนร้อนข้างนอกหรอก นี่บ้านของเขา ห้องนอนของเขา เตียงนี้ก็ของเขา
ชายหนุ่มเดินไปยังเตียงกว้างแล้วค่อยล้มตัวลงนอนดวงตาคมค่อย ๆ ปิดลงอย่างช้า
“หมอนข้างจ๋า”
ไม่นานพัสกรก็ได้ยินเสียงครางอือดังอยู่ข้าง ๆแต่แล้วแขนเรียวของกัญญ์วราที่นอนอยู่ข้างกายค่อย ๆ วาดลงมาทับเข้ากับแผงอกแกร่งก่อนขยับหน้ามาซบอกเบาๆราวกับหมอนข้างที่เธอนั้นนอนกอดทุกคืน
ชายหนุ่มพยายามยกแขนเรียวออกแต่หญิงสาวก็กลับมาพาดที่เดิมจนชายหนุ่มนั้นถอดใจ แต่กลิ่นกายหอม ๆ ของคนข้างกายนั้นทำให้เลือดในกายปั่นป่วนจนต้องคอยท่องพุธโธ ธัมโม สังโฆ ในใจอย่างช้าราวกับสงบจิตใจที่ปั่นป่วนจนต้องข่มจิตข่มใจจนหลับไหลทั้งที่ในกายนั้นร้อนดั่งไฟสุมอก
หาดทรายสีขาวสะอาดตาประกอบกับเสียงเกลียวคลื่นลมทะเลซัดสาดแสงแดดอ่อน ๆ ยามเช้าสาดส่องทำให้กัญญ์วรารู้สึกตัวลืมตาตื่นขึ้นมาในเจ้าของอีกวัน มือบางค่อย ๆ ลูบคลำ ๆ ไปราวกับว่าเธอกำลังนอนหนุ่นกับอะไรสักอย่างแต่ที่แน่ ๆ มันไม่น่าจะใช่หมอนใบนุ่ม
ขนตาแพรหนากะพริบถี่ ๆ เพื่อปรับความคมชัดของภาพที่เห็นนั้นพบว่าตัวของเธอเองนั้นนอนซบอกแกร่งของใครบางคนอยู่ใบหน้าหวานค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมองคนที่กำลังหลับอยู่ก็ตกใจ
เธอมานอนอยู่กับเขาได้อย่างไร ทำใมถึงมาอยู่ตรงนี้ได้
กรี๊ดดดดด
“อร้ายคุณพัสกร คุณมานอนกอดฉันได้ยังไง”
เสียงกรีดร้องแสบแก้วหูทำให้พัสกรที่กำลังนอนฝันหวานหลับสบายต้องตื่นขึ้นมา
“โอ้ย อะไรของคุณ...จะโวยวายทำไมวะคนจะหลับจะนอน” คนที่ข่มตาหลับเพียงไม่กี่ชั่วโมงเอ่ยออกอย่างหัวเสีย
กัญญ์วรารีบสำรวจความเรียบร้อยของตัวเองว่าไม่มีอะไรที่บุบสลายหรือไม่ เมื่อคนที่เธอปลุกนั้นไม่มีท่าทีว่าจะตื่นขึ้นมาแต่อย่างใด
“นี่คุณพัสกร…ฉันบอกให้ตื่น” หญิงสาวปลุกชายหนุ่มอีกครั้งแต่ก็ไม่เป็นผล เท้าเล็กยันถีบเข้าให้กับร่างสูงทำให้ชายหนุ่มนั้นตกจากเตียงกว้าง
“โอ้ย…นี่คุณมาถีบผมทำไม”
“ก็ฉันบอกให้คุณตื่น...ทำไมคุณไม่ตื่น” หญิงสาวแหวใส่ทันที
“ผมตื่นแล้ว…มีอะไร! คุณมาโวยวายอะไรทำไมแต่เช้า”
“ที่นี่ที่ไหน…แล้วทำไมฉันถึงมานอนกับคุณบนเตียง แล้วคุณมานอนกอดฉันทำไม” สาวเจ้าเอ่ยถามร่ายยาวจนคนฟังนั้นต้องลุกขึ้นมาเท้าสะเอวมองหน้าหญิงสาวที่นั่งอยู่บนเตียงแล้วดึงผ้าห่มปิดกาย
“ถามเยอะไปไหมคุณ...จะให้ผมตอบคำถามไหนก่อนดีล่ะ”
“ก็ตอบมาทุกคำถามนั่นแหละ” ร่างบางเชิดหน้าถามชายหนุ่มที่จ้องมองเธออย่างไม่วางตา
“ที่นี่คือรีสอร์ทของผม ห้องนี้ก็ห้องนอนของผม อีกอย่างผมไม่ได้นอนกอดคุณ คุณนั่นแหละที่มากอดผมเอง”
“ฉันเนี่ยนะนอนกอดคุณ เป็นไปไม่ได้” หญิงสาวชีเข้าที่ใบหน้าของตนด้วยความสงสัย
“เออใช่...เมื่อคืนคุณละเมอเพ้อถึงหมอนข้างจ๋าอย่างนั้นอย่างนี้แล้วก็มานอนกอดผม ผมกว่าจะได้นอนเกือบเช้า แล้วคุณก็มาถีบผมอีก หมดคำถามแล้วใช่ไหม” หญิงสาวพยักหน้ารับ
“ไม่ต้องนงไม่นอนแม่งแล้ว”
ชายหนุ่มมองหน้าหญิงสาวเล็กน้อยก่อนเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ ในระหว่างที่ชายหนุ่มนั้นไปอาบน้ำ ร่างบางเดินสำรวจภายในบ้านพักหลังที่ไม่เล็กและไม่ใหญ่จนเกินไปมองออกไปยังด้านนอกหน้าต่าง แสงแดดอ่อนกระทบกับผิวน้ำทะเลสีครามสวยสด มือบางเปิดหน้าต่างออกลมทะเลเย็นสบายพัดผ่านมากระทบผิวกายทำให้ร่างบางนั้นหลับตาลงอย่างช้า ๆ
หลังจากพัสกรอาบน้ำเรียบร้อย ชายหนุ่มสวมเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาว สาวกางเกงสีเทาขาสามส่วนในลุคที่แสนสบาย
“จะยืนเป็นนางเอกเอ็มวีอีกนานมั้ยคุณ”
“อะไรของคุณไม่ทราบ” คนที่กำลังเพลิดเพลินกับลมทะเลแสนสบายกลับต้องชะงักหยุดลงแล้วหันไปมองตามต้นเสียงด้วยความขัดใจ
“ไปอาบน้ำได้แล้วคุณ วันนี้ผมจะพาไปดูไซต์งาน”
“ค่ะ….แต่ว่าฉันไม่มีชุดที่จะเปลี่ยน”
“แล้วทำไมคุณไม่เตรียมให้พร้อม”
“ก็คุณเล่นลากฉันมากะทันหันขนาดนี้ ใครมันจะไปตั้งตัวทันกัน และอีกอย่างฉันก็บอกคุณไปแล้วว่าฉันจะมาเอง....คุณก็ไม่ฟัง”
“คุณเข้าไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวผมให้คนเอาชุดมาให้ จะได้รีบไปทานอาหารเช้าแล้วจะได้ไปทำงานกัน”
“ค่ะ” เสียงหวานตอบกระแทกเสียงใส่ก่อนเดินผ่านชายหนุ่มกลับเข้าไปในห้องนอนดังเดิม ชายหนุ่มจึงต่อสายโทรหาลูกน้องคนสนิทให้นำของมาให้เขา และไม่นานของที่สั่งก็มาถึงยังบ้านพักสวนตัวของเขา
“นี่ครับของที่คุณภีมสั่ง ผมให้พนักงานไปจัดการมาให้เรียบร้อยแล้วครับ”
“ขอบใจมาก” ชายหนุ่มขอบคุณลูกน้องคนสนิท ก่อนบอกให้พ่อครัวเตรียมอาหารเช้า ส่วนตัวเขานั้นเดินเอา เสื้อผ้าที่สั่งเตรียมไว้เอามาให้หญิงสาว
“คุณกัญญ์วรา....เสื้อผ้าของคุณผมวางไว้บนเตียงแล้วนะ”
“ขอบคุณค่ะ” เสียงหญิงสาวตะโกนก้องออกมาจากในห้องน้ำ หลังจากนั้นชายหนุ่มก็ออกไปรอหญิงสาวอยู่นอกบ้านพัก
ไม่นานนักหญิงสาวก็ออกมาในชุดที่ชายหนุ่มเตรียมไว้ให้จาก นั้นพัสกรพาหญิงสาวไปทานอาหารเช้าและหลังจากนั้นจึงพาหญิงสาวไปดูสถานที่รีสอร์ทของเขาที่สร้างเพิ่มขึ้นรวมทั้งบ้านพักตากอากาศของเขาที่สร้างใหม่ไปพร้อม ๆ กับต่อเติมรีสอร์ท ภายในมือเรียวสวยของกัญญ์วรานั้นมี ipad pro รุ่นล่าสุดที่มักจะพกติดตัวอยู่ตลอดเวลาหญิงสาวมักจะเอาไว้ใช้ทำงานนอกสถานที่เพราะมันสะดวกสบายกับการทำงานของเธอ
Latest chapter
รักซ่อนใจ โอบรักซ่อนใจ - ตอนพิเศษ
มีอยู่คืนหนึ่งโอบกุลไม่กลับบ้านแล้วไม่ยอมโทรกลับมาบอกว่าจะกลับบ้านเกินเวลาโดยปกติคนติดเมียอย่างเขาจะยอมห่างอกเมียจนเพื่อนของชายหนุ่มนั้นอดแซวไม่ได้ วันนั้นก่อนที่เธอนั้นจะขึ้นนอนเพราะเกวลินเบื่อที่จะเขาโอบกุลกลับบ้านเต็มทนแล้ว แต่แล้วเธอก็เปิดเข้าแอพพลิแคชั่นยอดฮิตติดอันดับโลกที่มีผู้คนมากมายใช้งาน จากนั้นเธอก็เข้าไปในไอจีสตอรี่แล้วเลื่อๆปัดๆไปมา เห็นเพื่อนของชายหนุ่มลงเรื่องราวไว้เมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน จึงกดเข้าดูแต่แล้วสายตาหวานของเกวลินเห็นร่างของโอบกลุสามีของเธอกำลังนั่งกอดกดสาวสวยอยู่ภายในสถานบันเทิงแห่งนั้น“อิพี่โอบ ไม่ยอมกลับบ้าน แต่กลับไปนัวสาว มันน่านักนะ” มือบางกำโทรศัพท์เครื่องหรูราคาแพงด้วยความขุ่นเคือง ก่อนจะเดินขึ้นชั้นสองแต่ วรรณวารีลงมาจากชั้นบนเห็นหน้าของเกวลินงอง้ำจนนางต้องถามหญิงสาว“เกลเป็นอะไรไปลูก” หญิงสาวมองหน้าแม่ของสามี“ก็พี่โอบสิคะ ไม่ยอมกลับบ้าน” หญิงสาวยังไม่ทันจะเอ่ยจบประโยควรรณวารี“ก็ปกติของพี่เขานิลูก พี่เขาทำงานตอนนี้อาจจะไปพบลูกค้าก็ได้”“ไปพบลูกค้าตอนสี่ทุ่มเนี้ยนะคะ แล้วเมื่อกี้นี้เกลเล่นไอจีเห็นพี่โอบกับลังกอดผ
รักซ่อนใจ โอบรักซ่อนใจ 10
“ว่าไงนะ เกวลินยังไม่กลับ”โอบกุลเอ่ยถามป้านอมแต่ต้องหันควับทันที่เมื่อได้ยินทำใหผู้เป็นพ่อเป็นอม่อดตกใจกับอาการร้อนรนของลูกชายจนอดยิ้มไม่ได้“จะตกใจทำไมตาโอบ น้องแค่ยังไม่กลับบ้าน”“แต่แม่ครับ…นี่มันจะสามทุ่มแล้วนะครับ เกลออกจากบริษัทตั้งแต่เที่ยง ตอนนี้ยังไม่ถึงบ้านเกิดอะไรขึ้นรึเปล่าก็ไม่รู้” ท่าทางร้อนรนกระวนกระวายอย่างเห็นได้ชัดของโอบกุล“ทำไมวันนี้ดูเป็นห่วงน้องแปลกๆมีอะไรจะบอกพ่อกับแม่มั้ย”“ไม่มีครับ” ชายหนุ่มเฉไฉ“ถ้าโอบไม่บอก…แม่ก็ไม่บอกเหมือนกันว่าน้องอยู่ไหน”โอบกุลนิ่งไปครู่หนึ่งชั่งใจว่าจะบอกความสัมพันธ์ของเธอกับเขาดีไหม ก่อนที่จะถอนหายใจเฮือกใหญ่และเล่าเรื่องทุกอย่างและความสัมพันธ์ให้บิดาและมารดาได้รับทราบ หลังจากนั้นเขาก็โดนบิดาสวดเสียยกใหญ่ที่ทำมิดีมิร้ายน้องแบบนั้น“เอาจริงๆนะตาโอบ…แม่รู้เรื่องของโอบกับยัยเกลมาสักพักแล้ว แม่ไม่อยากก้าวก่าย แม่แค่รอเวลาให้โอบกับเกลเข้ามาบอกแม่เองเท่านั้น เรื่องความรักแม่ไม่ได้ว่าแต่ต้องทำให้มันถูกต้อง”“ผมขอโทษครับคุณพ่อคุณแม่ แล้วเกลอยู่ไหนครับแม่”นางส่ายหน้า
รักซ่อนใจ โอบรักซ่อนใจ 9
“วันนี้คุณโอบดูอารมณ์ดีจังนะ พวกแกว่ามั้ย”“ใช่ๆ ฉันสังเกตพักหลังๆที่คุณเกลเข้ามาทำงานคุณโอบก็อารมณ์ดีเป็นพิเศษวันนี้ก็เดินผิวปากเข้าเข้าห้องทำงานไปเลย” คำซูบซิบนินทาเจ้านายดังขึ้นอย่างเนือยๆไม่นานนักเกวลินก็เดินตามหลังโอบกูลเข้ามาภายในบริษัท การแต่งตัวของหญิงสาวนั้นเปลี่ยนไปจากเดิมเล็กน้อย เรียกได้ว่าเซ็กซี่ขึ้นเป็นเท่าตัว เธอสวมเสื้อแกาะอกสีขาวสวมเบลเซอร์สีเทา กางเกงสีเดียวกันกับเสื้อ เดินเข้ามาโดยแจกจ่ายยิ้มให้กะบทุกคนในตอนนั้น พนักงานต่างรับรู้ว่าเธอคือน้องสาวแต่ไม่รู้เบื้องลึกมากกว่านั้น พนักงานผู้ชายตอนที่เกวลินนั้นเข้ามาทำงานแรกๆนั้นต่างถูกแซวและขายจนมจีบอย่างจ้าละหวั่น แต่ก็ถูกสายตาดุดันของโอบกูลแทนแน่นอนว่าเขานั้นหวง หวงเมียตัวเองและยิ่งเห็นการแต่งตัวมาทำงานของเธอนั้นทำให้เขานั้นแทบอยู่ไม่สุข ยัยตัวแสบตังใจใส่ชุดนี้มายั่วเขาหรือยังไง แถมเดินเข้ามาภายในบริษัทสายตาใครต่อใครก็คงต้องจ้องมองเธอ มันน่านักนะ&nb
รักซ่อนใจ โอบรักซ่อนใจ 8
ท้องฟ้าสีครามสวยสดผสมกับเกลียวคลื่นที่สาดซัดขึ้นมาที่ฝั่ง สายลมอ่อนๆ พัดผ่านกายทำให้เกวลินนั่งนิ่งอยู่บนฝืนทรายเนียนละเอียด บรรยากาศรายล้อมทำให้เธอนั้นรู้สึกผ่อนคลายเหลือเกิน หญิงสาวนั่งถอนหายใจอยู่พักใหญ่ นัยต์ตาหวานทอดยาวไปยังท้องทะเลที่ทอดยาวสุดลูกหูลูกตา ยากที่จะคาดเดาในบางครั้งว่ามันจะไปจบหรือสิ้นสุดที่ใดเช่นเดียวกับความสัมพันธ์ของเธอและโอบกุลผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพี่ชาย ที่ต้องคอยหลบ ๆ ซ่อน ๆ สายตาจากสายตาผู้คน จนในบางครั้งเธอนั้นอึดอัดเหลือเกินเสียงถอนลมหายใจอย่างหนักหน่วงราวกับหาทางออกให้ความสัมพันธ์นี้ครั้งแล้วครั้งเล่าของหญิงสาวนัน้ทำให้ไม่ได้สังเกตุสภาพแวดล้อมข้างกายตนว่ามีร่างสูงของใครบางคนเดินเข้ามาทรุดกายนั่งบนผืนทราบข้างๆเธออย่างเงียบเชียบจ้องมองใบหน้าหวานอยู่หลายนาที“มองอะไรคะ”ร่างเล็กที่นั่งมองทอดยาวไปยังท้องทะเลแต่ความรู้สึกเหมือนมีใครกำลังจ้องมองเธออยู่ และเมื่อหันไปก็เป็นอย่างที่คิดจริงๆคือโอบกุลกำลังจ้องเธออยู่“มองความสวยเมีย”ไม่วายส่งยิ้มอบอุ่นให้เธอแถมด้วยวาจาหยอกล้อหญิงสาวจนมีอาการขวยเขินไม่น้อย เพราะเวลาที
รักซ่อนใจ โอบรักซ่อนใจ 7
ความสัมพันธ์ของโอบกุลและเกลวินที่คนในบ้านนั้นมองเห็นคือความสัมพันธ์พี่น้องที่พัฒนาไปได้สวยไม่เหมือนแต่ก่อน แต่ความจริงแล้วทั้งสองมีสถานะที่ไม่อาจให้คนในบ้านล่วงรู้ได้ทุกคืนโอบกุลแอบเข้ามาหาเกวลิน ตักตวงความสุขจากร่างบางอยู่ร่ำไป จนหญิงสาวเองนั้นกลัวถ้าเข้าเข้ามาหาเธอแบบนี้อยู่บ่อยครั้ง สิ่งที่เขาสั่งเธอให้ปกปิดในทุก ๆ คืนนั้นจะปิดไม่อยู่เป็นแน่ทุกครั้งที่อยู่ต่อหน้าคนในบ้านไม่ว่าจะเป็น วรรณวารี ชัดชัย รวมถึงเหล่าแม่บ้านทั้งหลาย เธอจำเป็นต้องเว้นระยะห่างออกจากเขาบ้าง แต่ไม่วายเพราะการกระทำของหนุ่มสาวทั้งสองนั้นทำให้วรรณวารีอดสงสัยในตัวบุตรชายและหลานสาวไม่ได้“ยัยเกลอยู่ไหนเหรอมะลิ” นางหันไปถามแม่บ้านที่นำน้ำมาวางให้“คุณเกล มะลิเห็นรดน้ำต้นไม้อยู่ในสวนค่ะ”“ไปตามหาหาฉันหน่อยสิ” มะลิพยักหน้ารับก่อนจะเดินไปทำตามคำสั่งของผู้เป็นนายทันที“มีอะไรจะคุยกับยัยเกลหรือคุณ” ผู้เป็นสามีหันไปถามภรรยา“มีเรื่องอยากทำและสงสัยนิดหน่อย” ชัดชัยมองหน้าภรรยาก่อนจะมองไปยังประตูเมื่อบุตรชายเดินเข้ามาพอดี“ทำไมวันนี้กลับไวจังล่ะตาโอบ” นางเอ่ยถามบุตร
รักซ่อนใจ โอบรักซ่อนใจ 6
หลายวันผ่านมานับจากคืนนั้นเกวลินก็เอาแต่หลบหน้าหลบตาจากชายหนุ่มอยู่บ่อยครั้ง ถึงแม้ว่าเวลาทำงานเขาจะย้ายเธอให้มาทำงานใกล้ๆเขา จากที่ทำงานอยู่หน้าห้องตอนนี้เขาย้ายโต๊ะเธอมาอยู่ภายในห้องกับเขาเรียบร้อยทำให้หญิงสาวอึดอัดไม่น้อยเมื่อกลับถึงบ้านเธอก็ตรงขึ้นห้องทันที่เมื่อถึงเวลาค่อยลงมา โอบกุลและเกวลินเจอกันเพียงบางเวลาเท่านั้นคุยกันแทบจะนับคำได้ ในวันนี้โอบกุลทานอาหารค่ำเรียบร้อยเดินเลี่ยงออกมาก่อนโดยให้เหตุผลว่าเขามีงานต้องจัดการหลังจากที่เกวลินจัดการเก็บของทุกอย่างในครัวเรียบร้อย ทุกคนในบ้านต่างพากันแยกย้าย ๆ ไปอยู่ในที่ของตนเอง หญิงสาวก็เช่นกันกลับเข้ามาในห้องโดยไม่ลืมที่จะล็อกห้องของตนเป็นประจำทุกครั้ง แค่แล้วหลังจากที่เงยหน้าจากหน้าจอโทรศัพท์ก็ต้องตกใจเมื่อพบคนที่เดินออกมาจากห้องครัวเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน กำลังนอนกระดิกเท้า มือสอดรองศีรษะอย่างสบายใจราวกับห้องนี้คือห้องของตัวเองเสียงอย่างนั้น&
You may also like
บำเรอรัก❤️มาเฟียร้าย (เรย์ของพลอย) NC20++SM
Me'JinJIn28.6K viewsเกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน
แมลงผลไม้236.5K viewsสุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ
กิตติรวิชญ์64.2K viewsเมียขัดดอก
ชะนีติดมันส์69.5K viewsปราบรักร้ายนายมาเฟีย | พายุ x ชะเอม
Aoybabyz21.3K viewsดวงใจ คิมหันต์
โอชิม่อน98 viewsเสน่หาอาญารัก
baiboau-เนื้อนวล659 viewsเสี่ยงรัก (ว่าที่พี่เขยตัวร้าย)
MoonlightNstar72 views
