LOGINShare
ตอนที่ 27 - 1 พบปะครอบครัว
Last Updated:
2025-07-27 13:58:14
Latest chapter
รักนี้...ไม่จำกัดนิยาม ตอนที่ 28 - 1 ไม่เคยลืม
“มะ…ไม่นะ พะ…พี่ไม่ได้ลืม” เสียงทุ้มร้องดังออกมาทั้งๆ ที่เปลือกตายังคงปิดอยู่ เม็ดเหงื่อผุดออกมาตามไรผมและหน้าผาก จนคนที่กำลังหลับสนิทอยู่สะดุ้งตื่น“ที่รัก…เป็นอะไรไปหืม…” กาลัญญูรีบปลุกคนข้างกายพร้อมกับเอ่ยถามออกมา ใบหน้าของภูวดลชุ่มไปด้วยเหงื่อ ร่างกายก็กระสับกระส่ายไปมา“มะ...ไม่ เชื่อพี่นะ พี่…” คนที่กำลังฝันร้ายแผดเสียงร้องออกมา“แบม!!! เป็นอะไรไป หืม…” กาลัญญูใจคอไม่ดีรีบเรียกชื่อแล้วปลุกคนรักหนุ่ม“หะ…หืม อา… ฝันอีกแล้ว” ภูวดลสะดุ้งตื่นเด้งตัวลุกขึ้นนั่งทันทีพลางพึมพำออกมา“ฝันร้ายเหรอ” คนข้างๆ เอ่ยถาม“อือ…ฝันถึงน้องวิน” กาลัญญูขมวดคิ้ว เพราะภูวดลยังไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้เขาฟังอย่างละเอียด“ก็คนที่ทำให้ฉันอยากเป็นศัลยแพทย์หัวใจยังไงล่ะ น้องเสียไปเกือบสิบปีแล้วล่ะ ตอนนั้นฉันยังเด็กเหมือนกัน ตามคุณแม่ไปทำงานที่โรงพยาบาล น้องวินป่วยเป็นโรคหัวใจ เป็นเพราะตอนนั้นแพทย์เฉพาะทางโรคนี้มีน้อย ทำให้น้องวินได้รับการรักษาไม่ทัน จึงจากไป….”กาลัญญูพยักหน้าขึ้นลงอย่างเข้าใจ เมื่อได้ฟังถึงเรื่องราวของคนที่ทำให้ภูวดลมีความมุ่งมั่นอยากจะเป็นศัลยแพทย์หัวใจ ก่อนที่เขาจะดึงคนรักหนุ่มเข้ามาในอ้อมก
รักนี้...ไม่จำกัดนิยาม ตอนที่ 28 ไม่เคยลืม
วันนี้เป็นวันที่ภูวดลนัดพบปะในกลุ่มของเพื่อนเก่าสมัยเรียนมัธยมปลาย โดยมีกฎว่าแต่ละคนต้องพาแฟนมาให้เพื่อนได้ชื่นชมด้วย และแน่นอนว่าภูวดลนั้นกำลังจะพากาลัญญูไปเปิดตัวกับเพื่อนสมัยเรียนมัธยม ว่าอีกฝ่ายนั้นเป็นแฟนของเขา แม้เจนจิราจะรู้ความจริงอยู่แล้ว แต่นั่นไม่ใช่กับอนุพงษ์ ตอนแรกที่ภูวดลไปถึงร้านอาหารที่นัดเจอกันพร้อมกับกาลัญญู อนุพงษ์ก็เอาแต่มองหาคนข้างกายของทั้งสองหนุ่ม“ไหนล่ะแบม...กราฟ แฟนของพวกนาย อย่าบอกนะว่าหลอกให้ฉันพาแฟนมาด้วย”“ก็ยืนอยู่ด้วยกันนี่ไง” กาลัญญูเป็นฝ่ายตอบออกมาแทน คนที่กำลังมองหาคนข้างกายของสองหนุ่มถึงกับตาเบิกโพลง“มะ…หมายความว่าไง ยะ…อย่าบอกนะว่านายสองคน” อนุพงษ์ยังพูดไม่ทันจบสองหนุ่มก็จับมือกันแล้วชูขึ้นให้เขาดู“ห๊า… น่ะนี่นายสองคนชอบกันเองเหรอ” คนที่เพิ่งจะรู้ความจริงร้องอุทานแล้วรีบถามเพื่อนทั้งสองออกมา“อือ…แล้วนี่จีน่ายังไม่มาอีกเหรอ”กาลัญญูตอบสั้นๆ แล้วจึงเอ่ยถามอนุพงษ์ หลังจากที่เขาและภูวดลนั่งลงตรงข้ามสองหนุ่มสาวเรียบร้อยแล้ว แฟนสาวของอนุพงษ์ได้แต่นึกเสียดายแทนสาวๆ ที่สองหนุ่มหล่อ หน้าตาดีตรงหน้ากลับมาคบหากันเอง“ยัง…อ้อ นี่น้องแพร แฟนของฉันเอง” หญิงสา
รักนี้...ไม่จำกัดนิยาม ตอนที่ 27 - 1 พบปะครอบครัว
“อยู่มหาวิทยาลัยแบมก็เป็นที่นิยมอยู่ไม่น้อยเลยครับ ตอนที่เรายังไม่เปิดเผยว่าคบกัน ทำเอาผมท้อใจไปหลายครั้งเหมือนกัน”“แล้วกราฟชอบแบมที่ตรงไหนล่ะลูก”แพทย์หญิงศิริลักษณ์ถามแฟนหนุ่มของลูกชายออกมา คนที่เพิ่งเดินมาถึงหน้าห้องรับแขกเลยหยุดชะงัก เพื่อแอบฟังว่าคนที่คบหากันมานานเกือบสามปี ชอบเขาที่ตรงไหนกันแน่“อย่างแรกก็ต้องหน้าตาสิครับ”คำตอบของกาลัญญูเรียกเสียงหัวเราะจากผู้ใหญ่ทั้งสองได้เป็นอย่างดี และทำให้คนแอบฟังยิ้มจางๆ ออกมา แต่ภูวดลก็ใจเย็นที่จะรอฟังต่อ เพราะไม่ใช่แค่หน้าตาแน่นอน ที่กาลัญญูนั้นใช้ตัดสินใจที่คบหากับเขามานานถึงขนาดนี้“สำหรับผมแล้ว...ถ้าอีกฝ่ายหน้าตาดีแต่ไม่มีจิตใจที่ดี ผมก็ไม่คบหรอกครับ แบมเป็นคนที่เข้าใจผม มีเขาอยู่ด้วยแล้วผมรู้สึกสบายใจ เป็นตัวของตัวเอง ผมมีความสุขที่ได้วางแผนอนาคตไปด้วยกัน แบมเป็นคนที่ผมอยากจะใช้ชีวิตด้วยไปจนวันสุดท้ายของชีวิตครับ”คำตอบนี้ของกาลัญญูทำให้สองสามีภรรยารู้สึกพอใจ ถึงแม้แฟนของลูกชายคนนี้จะไม่ใช่ในแบบที่พวกตนใฝ่ฝัน แต่ในเมื่อทั้งสองคนรักและมีความสุขที่ได้มีกันและกัน ก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องกีดกัน ความรักนั้นเป็นสิ่งที่สวยงามไม่ว่าจะเกิด
รักนี้...ไม่จำกัดนิยาม ตอนที่ 27 พบปะครอบครัว
สองปีต่อมาวันเวลานั้นไม่เคยรอคอยใคร และผ่านไปอย่างรวดเร็ว ชีวิตของแต่ละคนในตอนนี้ก็ได้ดำเนินไปตามเส้นทางที่ตนเลือก พี่ชายของภูวดลเข้าบริหารงานที่บริษัทต่อจากบิดาอย่างเต็มตัว ทำให้นายภูวเมศมีเวลาพักผ่อนมากขึ้น แต่สำหรับแพทย์หญิงศิริลักษณ์ มารดาของภูวดลนั้น ก็ยังคงทำหน้าที่รักษาผู้ป่วยเช่นเดิมส่วนพี่สาวคนกลางตอนนี้ก็เรียนจบปริญญาตรีแล้ว และได้ทำงานในวงการบันเทิงกลายเป็นนักแสดงที่มีชื่อเสียงโด่งดังเพราะความสามารถของเธอ ภูวดลเองตอนนี้นั้นก็เป็นนักศึกษาแพทย์ปีสาม ความรักระหว่างเขาและกาลัญญูก็ดำเนินไปด้วยดี มีหวานบ้าง ขมบ้างตามสถานการณ์“วันนี้จะพากราฟไปเจอครอบครัวของที่รักจริงๆ เหรอ”กาลัญญูเอ่ยถามหนุ่มคนรักออกมา ในขณะที่ทั้งสองกำลังนั่งรับประทานอาหารมื้อกลางวันกันอยู่ภายในโรงอาหารของมหาวิทยาลัย“อือ... หรือนายยังไม่อยากไป”ภูวดลละสายตาจากจานข้าวตรงหน้า แล้วเงยหน้ามองคนรักหนุ่มพลางเอ่ยถามออกมา เพราะเขาทั้งสองคนคบหาดูใจกันมานานเกือบสามปีแล้ว คนรักหนุ่มก็ยังคงเสมอต้นเสมอปลาย ยังคงมอบความรักและเอาใจใส่เขาเสมอมา เขาจึงพร้อมที่จะพากาลัญญูไปแนะนำให้คนในครอบครัวได้รู้จักอย่างเป็นทางการ“ใครบอกล
รักนี้...ไม่จำกัดนิยาม ตอนที่ 26 - 1 ค่อยๆเป็นค่อยๆไป
มือหนาเชยคางของคนที่ยังคงนั่งนิ่งอยู่กับที่ ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะประกบลงบนริมฝีปากเรียว ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปทำให้คนที่ถูกรุกตั้งรับแทบไม่ทัน ภูวดลถูกกาลัญญูถอดเสื้อเชิ้ตนักศึกษาของเขาออกจากร่างกายอย่างรวดเร็ว ก่อนที่หน้าอกที่มีปุ่มถันสีชมพูจะถูกคนรักหนุ่มใช้นิ้วเขี่ยมัน เสียงทุ้มครางออกมาจากริมฝีปากที่ยังคงถูกรุกรานกางเกงทั้งนอกและในของภูวดลถูกโยนไปกองอยู่ที่ปลายเตียง ก่อนที่สองกายจะแนบชิด ความร้อนของผิวกายที่เกิดจากความรู้สึกวาบหวาม ทำให้พวกเขาทั้งสองต้องการที่จะปลดปล่อยออกมา กว่าที่ภูวดลจะทันได้ตั้งตัว กาลัญญูก็สอดแทรกความแข็งขึงที่เขาสวมใส่เครื่องป้องกันเรียบร้อยแล้ว เข้าไปในกายของตนร่างหนาเริ่มโยกขยับบั้นท้ายเข้าออกเป็นจังหวะที่นุ่มนวล เมื่อสอดประสานกันอย่างลงตัวแล้ว กาลัญญูก็เร่งจังหวะกดสะโพกตอกตรึงให้เร็วและรุนแรงมากยิ่งขึ้น เสียงทุ้มของภูวดลครางดังออกมาแทบจะฟังไม่ได้ศัพท์ ความสุขจากการถูกคนรักปรนเปรอทำให้ภูวดลปลดปล่อยออกมาก่อน ก่อนที่กาลัญญูจะตามเขาไปติดๆ“ขอโทษนะที่รัก...นายเจ็บหรือเปล่า”ริมฝีปากอุ่นของคนที่นอนกอดซ้อนกายอยู่ทางด้านหลังกดจูบลงบนไหล่ของภูวดลอย่างอ่อนโยน ก่อนท
รักนี้...ไม่จำกัดนิยาม ตอนที่ 26 ค่อยๆเป็นค่อยๆไป
ตั้งแต่วันที่ความสัมพันธ์ของกาลัญญูและภูวดลถูกเปิดเผย มาถึงวันนี้ก็ครบหนึ่งเดือนแล้ว ความนิยมของสองหนุ่มในมหาวิทยาลัยก็ลดน้อยลง เพราะจะมีใครบ้างที่จะชื่นชอบแฟนของคนอื่น สองหนุ่มมุ่งมั่นและพากันตั้งใจเรียน เพื่อที่จะพากันเดินไปตามความฝัน ตอนนี้ภูวดลไม่ค่อยฝันร้ายอีกแล้ว แต่เขาก็ไม่ลืมความตั้งใจที่เคยรับปากกับเด็กน้อยเอาไว้ในวันนั้น ว่าเขาจะเป็นศัลยแพทย์หัวใจเพื่อรักษาคนที่ป่วยเกี่ยวกับโรคหัวใจให้ได้“ที่รัก…วันนี้ไปกินข้าวที่ห้องกราฟนะ”กาลัญญูเอ่ยชวนภูวดลทันทีหลังจากที่เรียนคาบสุดท้ายของวันนี้เสร็จ เพราะพรุ่งนี้ก็เป็นวันหยุด เขาและคนรักก็จะไม่ได้อยู่ด้วยกันทั้งวัน“นายจะทำเองเหรอ”ภูวดลเอ่ยถามออกมาด้วยความแปลกใจ เพราะตั้งแต่คบกันมา กาลัญญูยังไม่เคยลงมือทำอาหารให้เขากินเลยสักครั้ง“อืม... กลัวจะกินไม่ได้เหรอ” กาลัญญูตอบแล้วถามกลับยิ้มๆ“เปล่า... แต่วันนี้ต้องกลับบ้านนะ พรุ่งนี้จะไปทำบุญกับที่บ้าน”พรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ ที่กาลัญญูชวนให้เขาไปกินข้าวที่ห้องมันต้องมีอะไรแอบแฝงแน่นอน เพราะตั้งแต่ที่พวกเขามีความสัมพันธ์กันอย่างลึกซึ้งในครั้งแรกก็เริ่มมีครั้งต่อๆ มา ไม่ใช่ว่าภูวดลไม่ชอบ แต่เขา
