10.

ความรู้สึกที่มีในวันนี้ มันมากกว่าอะไรจะบรรยายออกมาได้หมด ความรัก ความหลงใหล หลอมรวมอยู่ในคนๆเดียวกัน ผู้ชายอย่างเค้า ที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมานาน ครึ่งชีวิต กลับมายอมอ่อนให้ผู้หญิงตัวเล็ก เพียงคนเดียว

หญิงสาวในชุดฟอร์มสีน้ำเงิน ยกมือไหว้ลูกค้าคนสำคัญพ่อเลี้ยงอำนาจที่เป็นคนดังของที่นี่ นั่งลงภายในห้องรับแขก แล้วหยิบสมุดบัญชีออกมา

"ผมมาเบิกเงิน " ธุรกรรมการเงินต่างๆของพ่อเลี้ยง ไม่เคยไว้วางใจใครนอกจากตัวเอง ยอดเงินในบัญชีไม่มีใครรู้ว่า มีมากน้อยเท่าไหร่ ลูกชายคนเดียวมีเงินส่วนตัวที่ทำมาหาได้ แยกเป็นสัดส่วนเอาไว้ ใช้จ่ายส่วนตัว และตัวเองก็มีเอาไว้สำหรับตัวเองเช่นกัน

"ขอซองมาให้ด้วยนะ " ท่านเอ่ยปากบอกกับพนักงาน แล้วหยิบเงินที่ใส่ซองสีน้ำตาลลงไปในนั้น ก่อนจะเก็บใส่กระเป่าที่ถือขึ้นมา เอกสารส่วนตัวอยู่ในนั้น หลายอย่าง ผู้จัดการธนาคาร มาอำนวยความสะดวกให้อย่างดี ก่อนจะเดินไปส่งถึงที่รถ แล้วมองรถตู้ออกไปจนลับตา

"สาวๆในอำเภอ ได้แต่ภาวนาให้ท่านเลิกกับเมีย " พนักงานเม้าท์กันทันที หลังจากลูกค้าออกไป

"วาสนาใครวาสนามัน แต่ท่านก็เจ้าชู้ไม่น้อยคอยดูกันไปเรื่อยๆก็แล้วกัน " คนที่อยากเป็นผู้หญิงของพ่อเลี้ยง ได้แต่จับกลุ่มกัน รอวันเวลาที่ท่านจะเขี่ย แม่ม่ายลูกติดออกไป แล้วหาคนใหม่ที่สวยกว่า สาวกว่า มาแทน

สัมผัสแผ่วเบาที่แก้มและหน้าผาก ทำให้คนที่หลับสนิทรู้สึกตัว ใบหน้าสวยหวาน ลืมตาขึ้นมา แล้วก็มองไปรอบๆ

"กี่โมงแล้ว " เธอนอนไปนานเท่าไหร่ ป่านนี้แม่จะรอไหม

"สิบโมง " คนข้างๆบอกแล้ว ขยับตัวให้นอนหงาย เค้ากักตัวเธอเอาไว้ แล้วทำหน้าบึ้งใส่

"เป็นสาวเป็นนาง ไปนั่งหลับ ใช้ได้ที่ไหน " เธอหลับไปจริงๆ แต่ทำไมถึงมานอนอยู่ที่นี่

"ครีมนอนตรงโน้น ทำไมมาตื่นตรงนี้ " เธอถามเค้าแล้วดันตัวลุกขึ้น คนที่อุ้มมายิ้มแล้วลุกขึ้นมานั่งข้างเธอ

"กลัวจะปวดหลัง ปวดคอ เลยพามาตรงนี้ ตื่แล้วก็ลุก " เค้าจับมือเธอให้ลุกขึ้น ก่อนจะเปิดประตูออกไปเจอ ใครที่ยืนรออยู่แล้ว

หญิงสาวในชุดเสื้อกล้ามเอวลอย สวมกางเกงขาสั้นกุด ยืนรอให้คนข้างในเปิดประตูนานนับชั่วโมง ใบหน้าบึ้งตึง มองคนทั้งคู่ด้วยความไม่พอใจ

"พี่อาร์ต ทำอะไร " เสียงเรียกชื่อที่เอ่ยออกมา ทำให้คนที่ยืนอยู่หน้าประตูข้างในบ้าน มองหน้าเค้า

"พามันมานอนที่นี่ ได้ยังไง แล้วพิมละ พี่เอาพิมไปไว้ไหน เมื่อคืนก่อนยังนอนเอากันอยู่ " คำพูดที่เอ่ยออกมา ชัดเจนถึงสถานะของคนสองคน คนที่เป็นได้เพียงน้องสาวอย่างเธอ มองคนข้างๆด้วยแววตาเจ็บช้ำ เธอไม่ได้เป็นอะไรกับเค้าสักหน่อย จะเสียใจทำไม

"ปากมาก จะไปไหนก็ไป อย่าพูดจาแบบนี้ " เสียงดุ บอกออกมา แล้วมองหน้าคนที่มาหาด้วยความไม่พอใจ

"พี่อาร์ต พิมไม่ยอม อย่าทำแบบนี้กับพิม " หญิงสาวอาละวาดเสียงดัง ก่อนจะขี่รถจักรยานออกไป ด้วยความไม่พอใจ

"ไปหาหาโพนี่กันเถอะค่ะ " เธอเดินมายืนรอที่รถมอเตอร์ไซด์คันเก่าของเค้า ไม่พุดไม่จาอะไรออกมา ความรู้สึกตอนนี้ มันสับสนไปหมด เค้าทำดีกับเธอ แต่นอนกับคนอื่น แล้วความรู้สึกของเธอ ที่มีต่อเค้า จะต้องจัดการมันยังไง

ม้าหลายตัวอยู่ในคอก เรียบร้อยแล้ว ส่วนเจ้าโพนี่ ที่ได้รับคำสั่งให้นำออกมา เตรียมเอาไว้ ถูกเตรียมพร้อมเอาไว้

เค้าจัดการส่งตัวเธอขึ้นไป ก่อนจะก้าวขาขึ้นตาม ความจริงแล้ว เธอไม่อยากขี่กับเค้า แต่ก็คงทำไม่ได้ ลูกน้องหลายคนมองอยู่ การทะเลาะกัน ฉีกหน้ากัน ไม่เป็นผลดีกับใครเลย

เจ้าม้าตัวใหญ่วิ่งไปตามทางทำความเร็ว ท่ามกลางแสงแดด ที่กำลังส่องมา ชายหนุ่มเตะขาออกคำสั่งให้ม้าวิ่งออกไปทางหน้าไร่ ผ่านทุ่งทานตะวัน ผ่านไปที่บ้านหลังใหญ่ แล้ววนกลับมาที่นี่ มือหนาจับสายเชือกเอาไว้ เอาหน้าตัวเอง วางบนคางข้างขวาของเธอ แล้วใช้จังหวะที่ม้ากำลังวิ่ง จูบที่แก้มของเธอ หลายต่อหลายครั้ง

"พี่อาร์ต " เสียงเธอตะโกนดุเค้า ปล่อยเชือกที่จับเอาไว้ แล้วหันมาหยิกเค้าแทน คนที่โดนทำโทษร้องโอ้ยออกมา แล้วพาวิ่งเข้าไปข้างใน ผ่านบ้านปีกไม้ เลยต้นไม้ใหญ่เมื่อวาน ผ่านบ่อน้ำเข้าไป แล้วหยุดนิ่ง ที่ชายป่า