LOGIN
ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ
เสียงนาฬิกาปลุกประจำตัวส่งเสียงดังตั้งแต่เช้ามืด โปรดปรานเอื้อมมือไปยังตำแหน่งหัวเตียงที่ประจำควานมือคลำหามันเพื่อหยิบมาปิดเสียง ทว่าเช้านี้นาฬิกาปลุกของเธอกลับไม่ได้วางตรงตำแหน่งนั้น ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ เสียงแผดร้องน่ารำคาญของมัน ทำให้ดวงตาคู่สวยงัวเงียลุกขึ้นมามองหาต้นตอของเสียง จึงได้เห็นว่านาฬิกาปลุกสีขาวที่ได้รับมาจากคนที่ชอบกำลังนอนหงายหน้าร้องเสียงดังอยู่บนพื้น ในสภาพหน้าปัดกระจกแตกร้าวไปทั้งแถบ อ่า... เธอเมาจนเผลอทำมันพังซะแล้ว ทั้งที่เป็นของเพียงไม่กี่อย่างที่คิมหันต์ซื้อให้แท้ๆ นับประสาแค่ของที่เขาซื้อให้ยังรักษาไว้ไม่ได้ จึงไม่แปลกใจเลยว่าทำไมไม่สามารถรักษาเขาเอาไว้ได้ คนอกหักได้แต่แค่นหัวเราะกับตนเอง จากนั้นจึงตัดใจวางมันกลับไปไว้บนหัวเตียงตามเดิม ตอนนี้ไม่มีเวลาคิดถึงเรื่องที่เอากลับคืนมาไม่ได้ เธอต้องรีบไปที่ออฟฟิศก่อนที่จะสาย พรึ่บ!! เพียงแค่หย่อนเท้าแตะลงบนพื้นห้องนอนหยัดตัวลุกขึ้น ก็ราวกับมีแรงดึงดูดมหาศาลกดไหล่บางให้ลงไปนั่งกองกับพื้น แข้งขาของเธออ่อนแรงและสั่นเทาโดยไร้สาเหตุ หรือเมื่อวานเธอเมาแล้วเผลอไปเตะอะไรเข้าจนขาหักกลับห้องเข้า ใบหน้าสวยก้มลงสำรวจตามร่างกายตนเอง และยืนยันว่าไม่มีตรงไหนเจ็บปวดฟกช้ำ ยกเว้นเสียแต่...ตรงนั้น มือบางแตะหน้าท้องต่ำกว่าระดับสะดือตนเอง รู้สึกปวดหน่วงเหมือนช่วงใกล้มีประจำเดือน แต่ตรงนั้นกลับเจ็บปวดร้อนผ่าวไปทั่วบริเวณ โปรดปรานค้ำพยุงตนเองให้ลุกขึ้นยืนช้าๆ และแล้วสายตาเฉี่ยวก็หันไปเจอบางสิ่งในถังขยะ ของที่เธอไม่เคยมีอยู่ในห้อง และไม่คิดว่ามันจะมาอยู่ที่ห้องตนเอง กล่องถุงยางอนามัยสี่กล่อง พร้อมเครื่องป้องกันที่ถูกแกะใช้งานจนขึ้นรูปรอยของอวัยวะสวมใส่ รวมถึงกระดาษทิชชูที่น่าจะเคยห่อพันเจ้าเครื่องป้องกันสีใสนั่นมา ก่อนที่จะหลุดแยกออกจากกัน เธอจำได้แล้ว เมื่อคืนหลังจากออกจากงานแต่งของคิมหันต์ เธอไปดื่มต่อที่ร้านประจำ ตั้งใจว่าจะทิ้งตัวสักวันปล่อยให้เป็นภาระเจ้าของร้านที่รู้จักกันสักคืน แล้วค่อยกลับห้องตอนสร่างเมา ‘เราจะเอากันไหมคะ?’ ‘ถ้าพูดเพราะเมาก็เงียบ’ ‘ไม่อยากเอากับคนเมา?’ ‘ถ้าตื่นมาแล้วเสียใจก็อย่าพูด’ ‘ฉันไม่มีอะไรให้เสียใจ เพราะวันนี้คือวันที่เสียใจที่สุด’ ‘...’ ‘ช่วยหน่อยได้ไหม...ฉันแค่อยากผ่านคืนนี้ไปให้ได้’ อ่า...เป็นเธอจริงๆ ที่ชวนผู้ชายมานอนด้วย แถมผู้ชายคนนั้นยังเป็นน้องชายของคนที่เธอชอบ คนเพิ่งได้สตินั่งกุมขมับเครียดกับสิ่งที่ตนเองทำลงไป แต่ต้องยอมรับว่าเมื่อคืนเขาทำให้เธอลืมคิมหันต์ได้จริงๆ แกร๊ก~ เฮือก!! ร่างบอบบางในชุดนอนสายเดี่ยวสั้นกุดผวากับเสียงบิดลูกบิด รีบกลับไปนั่งบนเตียงพร้อมคว้าผ้าห่มมาคลุมกายตนเองเอาไว้ เธอนึกว่าเขากลับไปแล้วซะอีก!! แม่งเอ๊ย! โปรดปรานมองประตู ซึ่งค่อยๆ แง้มออกราวกับเป็นภาพ สโลโมชัน หญิงสาวปั้นหน้าไปไม่เป็นกับการเผชิญหน้ากันครั้งแรกหลังสร่างเมา เขาจะมองเธอเป็นคนยังไงวะ ผู้หญิงที่เมาแล้วชวนผู้ชายนอนด้วยอะไรทำนองนั้นหรือเปล่า “ตื่นแล้วเหรอ?” น้ำเสียงนุ่มลึกถามขึ้นพร้อมกับใบหน้าหล่อเนือยๆ ตามแบบฉบับ ใจของเธอตกไปลงอยู่ที่ตาตุ่ม เมื่อเห็นว่าคนที่เปิดประตูเข้ามาคือเขาจริงๆ “ฉะ ฉัน...” เจ้าของใบหน้าหล่อใสตามแบบฉบับคนไทยเชื้อสายจีนเดินเข้ามาหยุดตรงหน้า พร้อมกับสายตาเย็นชาตามนิสัยมองมายังคนตัวเล็ก “ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว รีบลุกไปอาบน้ำ จะได้มากินข้าว -_-” “อ๊ะ อะ เอ่อ” โปรดปรานหาเสียงตนเองแทบไม่เจอ ในหัวตอนนี้มีแต่คำด่าและสาปแช่งการกระทำตนเอง เมื่อคืนชีวิตเธอต้องสิ้นหวังขนาดไหนถึงได้ชวนเขานอน แกมันบ้า โปรดปราน! หญิงสาวยกมือสางผมยุ่งเหยิงตนเองด้วยความหงุดหงิดกับเรื่องที่เกิดขึ้น อยากด่าแต่ด่าไม่ได้ เพราะเรื่องนี้มันเกิดจากความเมาของเธอล้วนๆ “ดูเหมือนจะจำได้สินะ ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น” “...” โปรดปรานไม่กล้าปฏิเสธและยอมรับ ในใจตอนนี้อยากจับหัวตัวเองโขกกับเตียงตายให้รู้แล้วรู้รอด “ฉันเมา...” ประโยคไร้ความรับผิดชอบออกมาจากคนที่เป็นถึงระดับผู้จัดการบริษัทใหญ่ ใบหน้าสวยผินหน้าหนีอีกฝ่ายอย่างคนหนีความผิดไม่กล้าสู้หน้า “ฉันรู้ เธอเมา” “งั้นก็...” ให้เรื่องของเราเป็นแค่ความฝันได้ไหม นายกลับบ้าน ส่วนฉันก็จะหลับต่อ “แต่เรื่องเมื่อคืนไม่ใช่ความฝัน ฉันจะไม่กลับบ้านจนกว่าจะมั่นใจว่าเธอสบายดี รีบลุกไปอาบน้ำได้แล้ว” ไอ้บ้านี่มันเข้ามานั่งในหัวเธอหรือไง! ทำไมพูดดักทางในสิ่งที่เธอกำลังจะพูดไปหมด ในหัวของหญิงสาวสับสนไปหมด ความคิดเพียงชั่ววูบกำลังสร้างปัญหาในอนาคตให้กับเธอแน่ๆ ซึ่งโปรดปรานมั่นใจว่าเหมันต์คาดเดาความคิดของเธอออก รอยยิ้มมุมปากคล้ายกับกำลังสะใจกับภาพตรงหน้าระบายออกมาจนใบหน้าหล่อดูร้ายกาจขึ้นมาทันตา “หึ!” ปัง! ประตูที่เพิ่งถูกเปิดปิดลงอีกครั้งพร้อมกับวิญญาณของเจ้าของห้องที่ออกจากร่างเรียบร้อย อะ ไอ้บ้านี่หัวเราะเยาะเธองั้นเหรอ ไอ้ลูกหมา!! ก่อนอื่นเลยเธอต้องรีบอาบน้ำ และแน่นอนว่าต้องทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด เพื่อจัดการปัญหาที่เกิดขึ้น ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาด่าตัวเอง เธอเห็นเขาเป็นน้องชายมาทั้งชีวิต มองว่าเขาคือน้องชายของคนที่เธอชอบ และในอนาคตเธอจะได้เป็นพี่สะใภ้ของเขา ทว่าในตอนนี้สถานะของเธอกับเขากลับตาลปัตร เขาเป็นผัวคนแรก ไม่ใช่น้องชายของเธออีกต่อไป! 🌷🌷🌷ก๊อกๆ“เหม เปิดประตูให้กูหน่อย”เสียงพี่ชายปลุกให้เด็กหนุ่มที่เพิ่งปิดหนังสือเตรียมสอบลงเพื่อหลับพักสายตาให้หยัดกายลุกขึ้นนั่ง เหมันต์ในวัยสิบแปดปีกุลีกุจอวิ่งไปเปิดประตูต้อนรับพี่ชาย หากคิมหันต์มาเยือนถึงหน้าประตูเช่นนี้แปลว่ามีเรื่องเรียกใช้และคนที่ทำตามคำสั่งจะได้รางวัลเป็นเงิน“ออกไปซื้อขนมมาหน่อย เอาเยอะๆ แล้วก็น้ำอัดลมกับน้ำแข็งด้วย เพื่อนกูจะมาทำรายงานที่บ้าน เหลือเท่าไหร่ก็เอาไป” ธนบัตรสีเทาถูกยื่นมาตรงหน้าน้องชาย มือเรียวสวยราวกับผู้หญิงรีบคว้ามันมายัดใส่กางเกงตนเองทันที“ได้ครับเฮีย เหมไปล้างหน้าก่อน”“มึงเพิ่งนอน?”“ครับ อ่านหนังสือเตรียมสอบ”“งั้นกูให้ไอ้วสันต์ไปซื้อให้ เดี๋ยวพารถล้ม”“ไม่ล้มครับเฮีย นอนไปสองชั่วโมงแล้ว สบายมาก” ไหล่ผายยกขึ้นเล็กน้อยอวดร่างกายแข็งแรงสมบูรณ์ ปล่อยงานนี้ไปก็โง่สิ ซื้อมาให้กินจนพุงกางยังเหลือเงินอีกตั้งครึ่งหนึ่งไปเติมเกมต่อ “แล้วเพื่อนเฮียมากันกี่คน จะอยู่ถึงกี่โมง”“มากันสามคน ซื้อมาแล้วก็เอาไปวางไว้ที่ห้องคุยงานป๊านะ กูจะใช้ตรงนั้นทำงานกันทั้งวัน”“ครับผ้ม!” คนเป็นน้องตะเบ๊ะรับด้วยน้ำเสียงขึงขัง จากนั้นจึงรีบวิ่งไปล้างหน้าล้างตาคว้ากุญแจร
เวลาล่วงเลยไปกระทั่งลูกชายคนโตเริ่มเข้าอนุบาลหนึ่ง ส่วนเด็กหญิงมยุราก็อยู่ในวัยที่พูดเก่งมากและเริ่มงอแงอยากเข้าโรงเรียนตามพี่ชาย เนื่องจากวันพรุ่งนี้เป็นตรุษจีน และครอบครัวทางฝั่งพ่อสามีมีการจัดพิธีไหว้บรรพบุรุษตามความเชื่อ ครอบครัวของเหมันต์จึงพากันเดินทางไปยังบ้านใหญ่กันตั้งแต่พระอาทิตย์ขึ้น เพื่อให้ทันพิธีที่จะจัดในเวลาแปดโมงเช้า“น้องช้าง น้องนกยูง” สำเนียงจีนเป็นเอกลักษณ์ของเจ้าสัวหลี่เรียกหลานสองคนทันทีที่ประตูรถยนต์ถูกเปิดออกทั้งที่บนตักของท่านมีรินลดา ลูกสาวของคิมหันต์และม่านฟ้ากำลังนั่งแกะส้มกินโปรดปรานยกมือไหว้อย่างนอบน้อม ก่อนจะปล่อยให้ลูกวิ่งเข้าไปหาคุณปู่ และหย่อนสะโพกนั่งลงบนเก้าอี้ที่สามีเป็นคนเลื่อนให้ คุณแม่ยังสาวมองเด็กรู้งานสองคนเข้าไปเกาะขาท่านคนละข้าง อ้าปากรับกลีบส้มจากลูกพี่ลูกน้องกินคนละคำจนตาหยี“อากงค้าบ~! ช้างคิดถึง” คนเป็นพี่เริ่มเดินเกมก่อนเป็นคนแรก“นกยูงก็คิดถึงกง” ตามด้วยน้องสาวพูดออดอ้อนพร้อมกับซบหน้าลงบนตักเสริมความน่ารักเอาใจผู้อาวุโสของตระกูล “คิดถึงลุงคิมด้วยค่ะ”“ลุงก็คิดถึงน้องนกยูงค่ะ” คิมหันต์ตอบกลับหลานสาวอย่างเอาอกเอาใจไม่แพ้กัน“เฮียคิมมาเ
เหมันต์เดินตามก้นเธอต้อยๆ ตั้งแต่พระอาทิตย์ตกดิน ไม่ว่าเธอจะพาน้องนกยูงเดินดูดอกไม้ที่สวนข้างบ้าน หรือเดินเล่นเป็นเพื่อนน้องช้างที่ออกมาปั่นจักรยานบริเวณลานหน้าบ้านก็ตาม สายตาของเขามุ่งมั่นมากว่าอยากทำอะไร พยายามคะยั้นคะยอลูกชายให้รีบอาบน้ำ อีกทั้งยังพาลูกสาวไปกินข้าวและส่งให้แม่บ้านพาไปอาบน้ำเข้านอน“หิวข้าวหรือยัง?” เขาหันขวับมาถาม เมื่อภรรยาสาวยังยืนดูสาวและลูกชายเข้านอนด้วยสีหน้าไม่รู้ไม่ชี้เขาคงอยากเร่งให้เธอรีบไปกินข้าวจนใจจะขาด จากนั้นจึงไปอาบน้ำขึ้นเตียงด้วยกันเช่นทุกครั้ง แต่วันนี้คนตัวเล็กนึกอยากแกล้ง ยิ่งเห็นแววตาปรารถนาที่พรั่งพรูออกมาอย่างยากปกปิดยิ่งอยากกลั่นแกล้งให้มากขึ้น“ก็ยังไม่หิวนะ โปรดอยากไปดูทีวี...ว้าย!!” สองมือบางยกปิดปากตนเองแทบไม่ทันเมื่อถูกเขาจับอุ้มพาดบ่าเดินเข้าห้องนอน แถมยังไม่ลืมบอกแม่บ้านที่ยืนก้มหน้างุดๆ ด้วยน้ำเสียงขึงขังอีกว่า “เก็บอาหารเข้าตู้เย็นแล้วกลับไปพักผ่อนได้”“ค่ะ คุณเหม...”วินาทีนั้นโปรดปรานแทบอยากเอาหน้าแทรกพื้นชั้นสองให้ทะลุตกลงไปยังชั้นล่าง แวบหนึ่งแอบเห็นว่าแม่บ้านมองหน้ากันพร้อมยักคิ้วบุ้ยปากเป็นอันรู้กัน“เหม~! อายเขา” มือบางตีหลั
สามปีต่อมา(อันนี้แก้ทันสิ้นเดือนนี้ไหมโปรด)“ทันค่ะ ตอนนี้น้องในทีมทำไปเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว ถ้าอาทิตย์หน้าเสร็จจะทดสอบในระบบปิดกันอีกรอบ”“บรื้นนน~ บรื้นๆ~”(ดีเลย เดี๋ยวฝากส่งเมล...)“บรื้น~ รถมาแย้ว~!”(ฝากส่งเมลคอนเฟิร์มลูกค้าไปด้วย ส่งตอนเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ก็ได้ เอาให้ชัวร์...)“บรื้นน~!!”“แป๊บนะคิม” โปรดปรานถอดหูฟังวางลงบนโต๊ะ จากนั้นจึงหันไปมองลูกชายวัยสองขวบกำลังปั่นจักรยานสี่ล้อวนรอบโต๊ะที่กำลังใช้ทำงาน “น้องช้าง น้องช้างมาหาหม่าม้าตรงนี้หน่อยค่ะ”น้ำเสียงปกติไร้ซึ่งความดุดันทำให้ลูกชายคนโตยอมปั่นจักรยานคันโปรดเข้ามาหาอย่างว่าง่าย เด็กชายหัสดินทร์เงยหน้ามองมารดาตาแป๋ว ปกติหากแม่เรียกแบบนี้มักจะได้รับประทานของว่างหรือถึงเวลาของมื้อกลางวัน“น้องช้างปั่นจักรยานเงียบๆ สักสิบนาทีได้ไหมครับ หม่าม้ากำลังคุยเรื่องสำคัญกับลุงคิมอยู่”เธอตัดสินใจเอ่ยปากขอร้องลูกชายออกไปตามตรง เนื่องจากเสียงขับรถของลูกดังลอดเข้าไปในหูฟัง จนทำให้ทั้งเธอและคนอื่นๆ คุยงานสะดุดกันบ่อยครั้ง“ยุงกิม!!” เด็กชายตัวอ้วนป้อมตะโกนเข้าไปในหูฟังของมารดาเสียงดังเมื่อได้ยินชื่อญาติของตนเอง “เจ่เจ้~!!”“ไม่มีเจ่เจ้คร
ฮอกไกโด, ประเทศญี่ปุ่นร่างกำยำประกอบไปด้วยมัดกล้ามเนื้อสุขภาพดีเดินออกจากห้องน้ำพร้อมกับสเวตเตอร์ในมือ เหมันต์หย่อนกายนั่งลงข้างเตียงซึ่งมีภรรยานอนหลับคุดคู้อยู่ จากนั้นจึงสวมเสื้อแล้วโน้มตัวลงไปจูบลงบนแก้มเนียนแทนการทักทายยามเช้า“โปรด...”“อือ...”“เช้าแล้ว ลุกไปแต่งตัวกัน จะได้ทันกินมื้อเช้า”“อือ...” เสียงหวานครางรับในลำคอ ทว่าร่างเปลือยเปล่ากลับพลิกกายเอาแก้มมาซบตักแกร่งของสามีแล้วหลับต่อหน้าตาเฉยคนตัวโตอดขำและมันเขี้ยวท่าทีของภรรยาไม่ได้ โปรดปรานเป็นคนขี้เซา แม้จะเป็นช่วงฮันนีมูนของทั้งคู่ก็ตาม ปลายนิ้วหนาจึงสอดเขาไปใต้เส้นผมใช้วิธีนวดคลึงศีรษะภรรยาสาวเป็นการปลุกให้เธอหรี่ตาขึ้นมามองตนเอง“เมื่อคืนไม่ได้หนักเลยนะ” มืออีกข้างบีบเคล้นหน้าอกที่ขยายใหญ่ขึ้นนับตั้งแต่หลังแต่งงานพร้อมโปรยยิ้มเจ้าเล่ห์‘เมื่อคืน’ ทั้งสองทำอะไรกันต่างฝ่ายต่างเข้าใจ และการที่เขาออกตัวว่ามันไม่ได้หนักหนาก็เป็นเรื่องจริง เขากินเธอไปสองครั้ง เพราะหลังจากนั้นคนตัวเล็กก็หลับคาอกยาวจนถึงเช้า“ลุกดีกว่า วันนี้เราจองที่เล่นสกีที่โปรดอยากเล่นไว้ไง” ประธานหนุ่มหาเรื่องมาฉุดคนขี้เซาขึ้นจากเตียงเท่าที่นึกได้การฮั
โปรดปรานในชุดเจ้าสาวยาวกรุยกรายยืนควงแขนสามีต้อนรับแขกที่มาร่วมงานฉลองมงคลสมรสในช่วงเย็นพร้อมรอยยิ้ม วันนี้คงเป็นวันที่เธอและเขายิ้มมากที่สุดในชีวิต แขกที่มาร่วมงานต่างต้องการถ่ายรูปกับคู่บ่าวสาวจนทั้งสองไม่มีเวลาปลีกตัวพักผ่อน กระทั่งโปรดปรานรู้สึกว่าแขกในงานเริ่มทยอยเดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะจีนกันเยอะแล้วจึงแอบโน้มตัวกระซิบกับสามี“เหม โปรดขาสั่น ยืนไม่ไหวแล้ว” ขาของเธอขยับยุกยิกอยู่ไม่สุข เนื่องจากรองเท้าส้นสูงที่สวมอยู่ไม่ใช่คู่ประจำและมันเริ่มทำให้ขาล้า“งั้นไปนั่งก่อน” เขาโอบเอวบางของภรรยาเดินไปนั่งหลบมุมข้างโต๊ะลงชื่อแขก เนื่องจากเก้าอี้ที่หาได้เวลานี้ไม่มีพนักพิง คนตัวสูงจึงอ้อมไปยืนด้านหลังให้ภรรยาหมาดๆ พิงอกคลายความเมื่อยล้า “เอาน้ำไหม?”“ก็ดีค่ะ”สิ้นคำตอบจากภรรยา น้ำเย็นหนึ่งขวดก็ถูกยื่นมาตรงหน้าพร้อมกับหลอด คนที่ถือมาไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นพี่ๆ น้องๆ ในแผนกที่มาร่วมงานแต่งของเธอวันนี้“ขอบคุณครับ” สามีหนุ่มกล่าวขอบคุณพร้อมกับรับขวดน้ำไปเปิด และเสียบหลอดส่งให้ภรรยาผู้จัดการสาวที่เพิ่งดื่มน้ำจนชุ่มคอก็อดหาเรื่องแซวลูกน้องตัวเองไม่ได้“มากันครบเชียวนะ ได้กลับบ้านกันสักขวดหรือยั







