ตอนที่ 18

"อื้ออ"

"ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่อง แล้วตกลงมันเป็นใครกันแน่ มาจากไหน รู้จักกันเมื่อไหร่ ทำไมถึงบอกว่าพ่อกับแม่ก็รู้จัก แล้วทำไมพี่ไม่รู้จักมันวะ"

"เดี๋ยว ๆ ทีละคำถามได้ไหมละ"

"เออนั่นแหละ ตอบมาดิ! "

"ฮึ! ต้นไม้เป็นเพื่อนค่ะ เรียนสาขาเดียวกันก็เลยสนิทกันตั้งแต่ปีหนึ่ง ใบบัวกับต้นไม้ไปทำรายงานที่บ้านบ่อย ๆ ทุกคนเลยรู้จักค่ะ โอเคเคลียร์นะคะไอ้คนแก่ขึ้หึง"

ถึงจะได้คำตอบครบถ้วนทว่าเกมส์ก็ยังรู้สึกไม่ไว้วางใจอยู่ดี เพราะความใกล้ชิดอาจจะทำให้เธอหวั่นไหวแล้วไขว้เขวได้ แถมไอ้เด็กนั่นก็ดูจะเจ้าชู้ประตูดินเสียยิ่งกว่าอะไร ไม่ได้ ๆ ปล่อยผ่านไม่ได้

"ยัง! ยังไม่เคลียร์ แล้วสนิทกันขนาดไหนวะต้องไปนั่งซบกันแบบนั้น อย่าให้เห็นนะว่ามีอีก! "

"โอเคค่าา จะไม่ทำให้เห็น"

เกมส์ตวัดสายตาดุดันใส่พลางเลื่อนมือขึ้นไปบีบเคล้นเต้าอวบแรง ๆ จนเธอนิ่วหน้าร้องอุทานด้วยความเจ็บปวด จะตอนไหนก็ไม่ให้ทำทั้งนั้น คนที่เธอซบได้ต้องเป็นเขาแค่คนเดียว

"อ๊ะ! เจ็บนะ! "

"เจ็บแล้วก็จำด้วย ตอนนี้พี่ขึ้นชื่อว่าเป็นผัวเราครึ่งหนึ่งแล้วนะ! "

"-////-"

พวงแก้มแดงระเรื่อขึ้นด้วยความเขินอาย เมื่อชายหนุ่มโพล่งชื่อเรียกสถานะใหม่ของตัวเองออกมาตรง