MasukShare
บทที่ 6
Terakhir Diperbarui:
2025-10-28 16:04:54คนใจหลุดลอยไปบนท้องฟ้าแล้ว คงไม่ได้ยินว่าเวหาแนะนำชายหนุ่มตรงหน้าว่าเป็นใคร จนกระทั่งทั้งสามคนเดินเข้าไปในบ้านแล้ว แต่คนที่ยืนอึ้งอยู่เพราะชายหนุ่มในฝัน ก็ยังไม่ได้ขยับตามไป
‘เขายิ้มให้เธอด้วย..แค่ยิ้มก็ใจละลายแล้ว
คนอะหยั่งหล่อแต้หล่อว่า...หล่อปะล้ำปะเหลือ[1]’
“ป๊อป ป๊อป..”
“อะไร! เรียกอะไรนักหนาเดือน”
“ฉันเรียกแกรอบที่ร้อยแล้ว”
“เออ..มีอะไร” อริยาผู้กำลังฝันหวาน โดนเพื่อนเรียกขัดขวางความฝันที่คิดไปไกล...นี่มันพรหมลิขิตชัด ๆ ชัดกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว บุญพาวาสนาส่ง
“แกชอบพี่เมฆเหรอ” ประดับเดือนยิ้มกรุ้มกริ่ม มองอริยาที่ตอนนี้หน้ากำลังแดงเพราะความอาย
“ใคร..ใครชอบยะ” อริยาเขินจนหน้าแดง ให้กับคำถามของเพื่อน ผู้ชายในฝันของเธอคือ...เมฆาหรือเมฆ พี่ชายของเวหาแฟนของประดับเดือน โลกกลมมากพรหมลิขิตชัด ๆ ชัดกว่านี้ไม่มีแล้ว
“ชอบได้พี่เมฆเขาโสด” ประดับเดือนยิ้มหวานบอกเพื่อน
“อะไรนะแล้วแม่น้องดาวล่ะ”
“น้องดาว เป็นน้องสาวต่างแม่ของพี่เมฆกับฟ้า ก็เลยอายุห่างกันเยอะ”
“เหรอ..” อริยาเผลอยิ้มอย่างมีความสุข
เขาโสดใช่ไหม ไม่มีลูกไม่มีเมีย ถ้าไม่ได้ผู้คนนี้ อย่าเรียกกู ว่าน้องป๊อป เรียกกูว่าอี่ปอบได้เลย
“ตาของแกดูอยากได้เขามาก เก็บอาการหน่อยพี่ปอบ Xแหก” ประดับเดือนหมั่นไส้ คนระริกระรี้อยากได้ผู้ชาย
“แกเขามีแฟนไหม”
“ไม่รู้..ใครจะกล้าถาม”
“แกถามฟ้าให้หน่อยนะ นะเดือนนะ เดือนคนสวย”
“คิดดูก่อน” ประดับเดือนเล่นตัว เพราะยายเพื่อนตัวดีเพิ่งว่าเธอแก่หนังเหนียวเคี้ยวยาก จนเวหาฟันหลุดอยู่เลย ควรจะช่วยมันไหมคนปากเสียแบบนี้
“เดือน..ฉันเพื่อนรักแกนะ”
“ช่วยแล้วจะได้อะไร”
“แกอยากได้อะไรล่ะ”อริยาอดหวั่นใจไม่ได้ เพราะรู้อยู่แล้วว่าสิ่งที่ประดับเดือนอยาก ได้เธอมีมันอยู่แล้วแต่ไม่อยากให้ไงคนมันหวง
“ฉันรู้ว่าแกรู้ ว่าฉันอยากได้อะไร” ประดับเดือนยิ้มเจ้าเล่ห์ให้กับเหยื่อของเธอ
“เออ..ถ้าฉันได้เขานะ” อริยาต้องตัดใจยอมแลกของรักกับผู้ชายก็ได้เพื่อผัวในอนาคต...
‘พี่เมฆขา...น้องป๊อปลงทุนเพื่อพี่เมฆมากเลยนะคะ’
ทั้งประดับเดือนและอริยาเดินเข้ามาถึงห้องนั่งเล่น กลิ่นชาหอมฟุ้งทั่วทั้งห้อง
“น้องดาว ขอโทษพี่ป๊อปเขาก่อนค่ะลูก”
“ขอโทษค่ะพี่ป๊อป” เด็กหญิงวัยหกขวบยกมือไหว้อริยาอย่างว่าง่าย
“ไม่เป็นไรค่ะ” อริยาซึ่งตอนนี้ ไม่รู้จะเอาไม้เอามือไว้ตรงไหนเพราะเธอรู้สึกประหม่า เมื่ออยู่ต่อหน้าเมฆา
“ป๊อปวันนี้ค้างที่นี่นะ คืนนี้จะได้กินหมูกระทะกัน”
“เออ จะดีเหรอเดือน” มาวันแรกก็จะให้เธอค้างบ้านผู้ชายแล้วจะดีเหรอ...มันไม่งามนะเดือน
“ก็ดีนะครับ กินกันหลาย ๆ คนสนุกดี” เวหาออกปากชวนอีกคน ส่วนเจ้าของไร่ตัวจริงยังไม่ว่าอะไร
“นะคะพี่ป๊อป น้องดาวอยากให้พี่ป๊อปค้างด้วย” น้องดาวซึ่งดูจะถูกอกถูกใจอริยา ตั้งแต่เจอกันครั้งแรก ก็คะยั้นคะยอให้เธอค้างที่นี่
“ก็ได้ค่ะ” อริยาซึ่งก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องค้าง บ้านของเธอกับไร่ชาห่างกันแค่ห้าหกกิโลเมตร ขี่มอเตอร์ไซค์ก็แป๊บเดียว...แต่ก็นะมันเป็นโอกาส คนเราต้องสร้างโอกาสให้ตัวเอง เผื่อเขาเมา..
ช่วงบ่ายของวัน ประดับเดือนและอริยาชวนกันไปเที่ยวในตัวเมืองของจังหวัดเชียงราย ซึ่งอยู่ห่างจากไร่ชาประมาณสี่สิบกิโลเมตร เวหาก็รับหน้าที่เป็นคนขับรถและมีน้องดาวเป็นเพื่อนร่วมทริปอีกคน
“พี่ป๊อปคะ”
“ค่ะ”
“หายเจ็บหรือยังคะที่ Xแหกน่ะค่ะ” น้องดาวเอามือป้องปากตอนคุยกับอริยา เพราะกลัวว่าพี่ชายจะได้ยิน
“เออ น้องดาวมันเป็นแค่ทำอุทานน่ะค่ะ ไม่ได้แหกจริง” อธิบายไปก็หน้าแดงไป ไม่รู้ว่าเด็กตัวเท่านี้จะเข้าใจอะไรบ้าง
“คำอุทาน” น้องดาวนิ่วหน้าไม่ค่อยเข้าใจคำว่า..คำอุทานมากนัก
“คำอุทานหมายถึงคำที่เราชอบพูดออกมาตอนที่เราตกใจน่ะค่ะ เช่นบางคนก็จะร้อง ว้าย อะไรแบบนี้น่ะค่ะ”
“อ๋อเข้าใจแล้วค่ะ พี่ป๊อปอธิบายเก่งจัง น้องดาวชอบพี่ป๊อปจังเลยค่ะ” น้องดาวขยับเข้ามานั่งใกล้เธอมากขึ้น และกอดกระชับแขนขาวนุ่มเนียนของอริยา
[1] หล่อแต้หล่อว่า หล่อปะล้ำปะเหลือ ภาษาเหนือแปลว่า โคตรพ่อโคตรแม่หล่อ
Bab terbaru
รักเราลูกสาวเป็นใจ บทที่ 73 (จบ)
เมฆาเดินกลับไปที่รถอีกครั้ง หยิบตะกร้าจากหลังรถกระบะสี่ประตู วางตะกร้าไว้ตรงหน้าคนท้องที่ตอนนี้กำลังพิงหลังกับเสาของกระท่อม มองออกไปยังต้นมะหลอดตรงหน้ากระท่อมไม่มีผนังทำให้ลมเย็นสบายพัดผ่านตลอดเวลา เสียงน้ำไหลเย็นยิ่งทำให้เธอชอบกระท่อมนี้เป็นอย่างมาก“อยู่นี่นะครับ เดี๋ยวพี่ไปเด็ดมาให้” เมฆาถือตะกร้าใบเล็กพร้อมทั้งกรรไกรสำหรับตัดกิ่งตรงไปยังต้นมะหลอด หลายปีก่อนไม่รู้อะไรดลใจให้เขาปลูกผลไม้ต้นนี้ ออกลูกปีแรก พร้อมกับลูกของเขาเลย ถ้ารู้ว่าเมียชอบกินจะปลูกสักไร่เก็บมะหลอดเพียงไม่นานก็ได้กลับมาเยอะเต็มตะกร้าหวายใบเล็ก คนหิวน้ำลายเกือบฟูมปากแล้ว“ล้างก่อนนะ ทำไมต้องเช็ดกับเสื้อแบบนั้น” เมฆาตกใจเมื่อเธอ เอาผลมะหลอดถูกับเสื้อตัวเองเพื่อให้ผิวด่างสีขาวของมะหลอดหลุดออกไป“ก็ง่ายดี ไม่ต้องล้างก็ได้ค่ะ ปลอดสารพิษไม่ใช่เหรอคะ” อริยายิ้มตาแป๋วให้ แต่เมฆาก็ไม่ยอม ดึงผลมะหลอดในมือเธอใส่ลงในตะกร้าตรงไปยังก๊อกน้ำเปิดล้างผลมะหลอดอย่างเบามือเพื่อไม่ให้ช้ำ จากนั้นก็ใช้ผ้าขนหนูที่เตรียมมาเช็ดเปลือก ผิวสาก ๆ ก็หลุดออกเกลี้ยงเกลาอริยาฝานมะหลอดออกอย่างชำนาญ ปอกรอบเมล็ด เพื่อเอาเมล็ดออกมา ได้เนื้อมะหลอดจนเ
รักเราลูกสาวเป็นใจ บทที่ 72
“เดี๋ยวพี่ทำให้น้องก่อน” คำว่าทำให้น้องก่อน อริยาถึงกับร้อนไปทั้งใบหน้า เขาจะทำอะไรให้เธอก่อน ใบหน้าหล่อเหลา หนวดเป็นตอกำลังขึ้นมาบ้างนิดหน่อยเธอนอนหอบหายใจเมื่อเขา จูบไล่ลงจากปลายคาง ซุกไซ้ซอกคอขาวเนียน ดูด ดุนดัน ยอดถันสีสด และขนาดใหญ่ขึ้นฟูอิ่มสีชมพู มืออีกข้างปรนเปรอดอกไม้เบื้องล่างไม่หยุด ถูกรุกเร้าทั้งสองเต้าและดอกไม้งามกลางกาย เธอสั่นไหว อ่อนระทวยไปทั้งร่าง ทุกอย่างบนร่างเธอกำลังจะแหลกสลาย ไม่ไหวแล้ว“อ๊า” เสียงหวานร้องครางพร้อมปลดปล่อยน้ำหวานเปื้อนเปรอะมือหนา ใบหน้าคมยิ้มหวานอย่างพอใจ“ร้อนเร็ว” คำชมแสนสยิว ก่อนที่เขาจะก้มหน้าเข้าหาดอกไม้งาม บั้นท้ายกลมกลึงถูกช้อนขึ้น สายตาของเธอจ้องมองภาพตรงหน้า เขากำลังดูดกลืนและไล้ลิ้มชิมเธอไม่หยุด ความสุขสมเพิ่งผ่านไปไม่นาน ถูกกระตุ้นอีกครั้ง และอีกครั้ง“เสียว” เธอบอกเขาเสียงเบา มือขยี้ผมเขา กดเขาให้จมกับดอกไม้ของเธอ ปรนเปรอเธอ เธอแอ่นกายส่วนล่างเข้าหาปากเขา อยากให้เขาใช้ปากกับเธอมากกว่านี้ ทำมากกว่านี้ รักเธอให้มากกว่านี้เพียงไม่นานเสียงกรีดร้องของเธอก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง เป็นอีกครั้งที่เธอสุขสม เธออ่อนแรงกับการเสร็จสมรุนแรงสองครั้งติด
รักเราลูกสาวเป็นใจ บทที่ 71
“น้องเป็นยังไงบ้าง” เมฆาอุ้มเธอขึ้นมาแนบอกพร้อมทั้งถามอย่างเป็นห่วง เขาอุ้มเธอมายังชั้นสองของบ้านและตรงไปยังห้องนอนของทั้งสอง“พี่เมฆ หายาดมให้น้องหน่อย”“พ่อจ๋า แม่เป็นอะไร” น้องดาวที่เห็นเมฆาอุ้มอริยาขึ้นมาบนบ้านก็วิ่งมาถามอย่างเป็นห่วง“ไม่ได้เป็นอะไรคุณลูก ไหนมาให้คุณแม่หอมหน่อย” อริยาเรียกหาน้องดาวให้เข้ามาหา“ไม่เป็นอะไรแล้วทำไมพ่อต้องอุ้ม”“แม่น่าจะมีน้องให้น้องดาวมั้งคะ” อริยายิ้มหวานบอกเด็กหญิงตรงหน้า น้องดาวถึงกับตาโต เธอรอคอยน้องมาปีหนึ่งแล้ว ตั้งแต่ที่กลับจากภูเก็ต พ่อบอกว่าจะมีน้อง น้องดาวก็เฝ้ารอแล้วรออีก ก็ไม่มีสักที ในที่สุดวันนี้ วันนี้ก็มาถึง วันที่แม่บอกว่าเธอกำลังจะมีน้อง“จริงหรือเปล่าคะ” น้องดาวหันไปถามผู้เป็นพ่ออย่างตื่นเต้น“เดี๋ยวให้แม่เข้าไปตรวจก่อนนะครับ น้องไปตรวจเร็ว” เมฆาเร่งให้อริยาไปตรวจผลการตั้งครรภ์ อย่างว่านั่นแหละทุกคนรอคอยกันเหลือเกินว่าเมื่อไหร่เธอจะท้อง“อุ้มหน่อย” คนสำคัญของครอบครัวรีบอ้อนสามี ให้อุ้มเธอไปห้องน้ำ เมฆารีบตรงเข้าอุ้มเธอไปยังห้องน้ำทันที น้องดาวนั่งอยู่บนเตียงให้กำลังใจผู้เป็นพ่อและแม่ผ่านไปไม่ถึง 10นาที เสียงกรี๊ดลั่นของพ่อเลี้ยง
รักเราลูกสาวเป็นใจ บทที่ 70
“อี่นิ พวกมึงมีผัวหมด กูก็ต้องไข้ได้นิ แต้ก่ออี่หล้าม่วนกว่าปอยหลวง[1]” เจ้พุธเอ่ยถามอริยา “อะหยัง ม่วนกว่าปอยหลวง” อริยานิ่วหน้า อะไรที่เจ้พุธบอกว่าม่วนกว่าปอยหลวง “ก็อันนั้นนะกะ ตี่ผัวเมียเขาทำกั๋น” คนถามอย่างเจ้พุธ ทำท่าม้วนอายเพราะความยังไม่เคยมีผัว “...” อริยากะพริบตาปริบ ๆ มันม่วนก่อ ก็ ม่วนขนาด[2] แต่จะพูดออกไปให้เจ้พุธกับเจ้อ้อมฟังจะดีไหม “อี่หอยหลอด บ่าต้องอาย ถ้าม่วนก็พยักหน้าสามที บ่าม่วนก็ส่ายหน้า” เจ้พุธเสนอทางเลือกเพราะดูแล้วเพื่อนเหมือนกำลังเขินอาย อริยารีบพยักหน้าทันที เพราะ มันม่วนขนาดนัก แต่ไม่กล้าพูดออกมา เดี๋ยวเสียภาพพจน์ พ่อเลี้ยงเมฆาผู้แสนดี อบอุ่น หึ ใครจะรู้เวลาเขาอยู่กับเธอสองคน เขาจะกลายร่างเป็นเสือหิว กินได้บ่อยทุกครั้งที่มีโอกาส อี่พ่อเลี้ยงหื่น ...อี่พ่อเลี้ยงกินจุ...อี่พ่อเลี้ยงอึด บทที่ 33 สิ้นสุดการรอคอยจะครบหนึ่งปีของการแต่งงาน ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า อะไรต่ออะไรผ่านไปเร็วมาก นิยายของอริยากำลังติดท็อปชาร์ต ในเวบออนไลน์ชื่อดัง จากนักเขียนนิยายวัยรุ่นชื่อดัง ตอนนี้นิยายของอริยา โด่ง
รักเราลูกสาวเป็นใจ บทที่ 69
“พี่เมฆ!” อริยาตีแขนคนหื่นที่ไม่ยอมรับ ยังจะมาโทษเธออีก “ก็จริง คนอะไร ยิ่งกินยิ่งอร่อย ติดใจไปไหนไม่รอดแล้วครับ ถามจริงเถอะ” เมฆานิ่วหน้ามองอริยา พิจารณาจากข้างบนลงข้างล่าง “ถามอะไรคะ” “น้องเล่นของใส่พี่เปล่าเนี่ย ทำไมพี่หลงขนาดนี้ ต้องใช่แน่ พี่ไม่เคยหลงใครขนาดนี้มาก่อนเลย คนสวย ๆ เข้ามาจีบพี่ตั้งเยอะทำไมพี่ไม่หลงขนาดนี้” “อีพี่เมฆ มานี่เลยเดี๋ยวจะโดนดี” อริยาทำหน้ายักษ์วิ่งไล่คนนิสัยไม่ดีอยู่ในห้อง “โอ้ย ๆ พี่ยอมแล้ว พี่ยอมแล้ว พี่แค่พูดเล่นจริง ๆ นะครับ” คนโดนดึงหู พยายามกอดคนตัวเล็กแน่น เมื่อเห็นหูเขาแดง ๆ เพราะแรงบิด “สองครั้งพอแล้วนะคะ น้องเหนื่อยมาก ๆ ไม่งั้นน้องจะหนีกลับบ้านแล้วด้วย” “โอ๋ ๆ เมียจ๋า ไม่งอนสิครับ สองก็สองครับ เช้ากับก่อนนอนเท่านั้นนะครับ” เมฆารีบบอกสองก็สองดีกว่าเมียหนีไปอยู่บ้านพ่อตาแม่ยาย แต่เขาไม่ได้บอกนี่นาว่าสองรอบ เช้าก่อนนอนเนี่ยกี่ยก เขาไม่ได้ขี้โกงนะ แค่เอาตัวรอด@บ้านเจ้อ้อม หลายเดือนต่อมา ทั้งสามสาวกำลังนั่งกินข้าวกันจิ้น[1]ฝีมือเจ้อ้อม “ตกลง
รักเราลูกสาวเป็นใจ บทที่ 68
ใบหน้าหวานแนบกับที่นอนนุ่ม แอ่นสะโพกขาว ร่องรักยังคงมีตัวตนเขาอยู่ในนั้น คับแน่น อุ่นชื้น แฉะไปด้วยน้ำรักมากมาย มือหนากดหลังเธอให้แนบลงกับที่นอน มืออีกข้างจับเอวบางไว้แน่นเอวสอบขยับเร็วรัว จนพวงสวรรค์ของเขากระทบกับเนินเนื้อและปลายติ่ง เสียงครางต่ำของเขาดังหนักกว่าทุกท่า เขาชอบท่านี้ใช่ไหม เธอก็ชอบเพราะตอนนี้เธอเองก็แตกพ่าย น้ำหวานกลางกายไหลหลั่งลงสองขาด้านใน“อย่า!” เธอร้องห้ามเมื่อมือหนา เอื้อมมาบดขยี้ติ่งเสียวกลางกาย เขาจะเอาให้ตายเลยใช่ไหม ความเสียวเข้าเล่นงานหนักกว่าเดิม สิ่งที่อัดแน่นกำลังจะแตก ไม่ไหวแล้วจริง ๆ“อ๊า / อ๊า” เสียงร้องครางของคนทั้งสอง น้ำรักอุ่นร้อนของเขาฉีดเข้าไปในตัวเธอทุกหยาดหยด เธอปลดปล่อยพร้อมเขา น้ำรักของเธอทำที่นอนชุ่มฉ่ำเป็นวงกว้างทั้งสองล้มตัวลงนอนหายใจหอบ เพราะบทรักร้อนแรงยาวนานเกือบสองชั่วโมง เธอเสียไปไม่รู้กี่น้ำ เขาแตกแค่ครั้งเดียว ฟ้าเหลืองคงอยู่ไม่ไกลแล้วพรุ่งนี้เช้า ถ้าจะอึดขนาดนี้บอกได้คำเดียวว่าเธอ...โคตรโชคดี ลูกจะถวายตามที่ลูกขอนะคะหลวงพ่ออริยาหลับไปด้วยรอยยิ้ม เมฆาเองก็เหนื่อยมาทั้งวัน วันนี้น้ำเดียวก่อนก็แล้วกันพรุ่งนี้ค่อยว่ากันบทที่ 32 รอ
Anda juga akan menyukai
บอสฮั่ว พี่ชายทั้งสิบของคุณผู้หญิงเร่งให้หย่าอีกแล้วนะ
เจียงซือซัน52.7K Dibacaบอสเอวดุ!!!
ซีไซต์98.6K Dibacaห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม
เฟเธอร์ในลมอ่อน121.4K Dibacaท่านรองฯร้อนแรง (NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น289.2K Dibacaรักนี้ขอเริ่มใหม่
โบตั๋นสีกลีบบัว105 Dibacaพรากรัก
Chocolate lily 21 Dibacaพ่ายรักซ่อนใจ
เนตรกวี / Natekavees1.9K Dibacaซาตานร้ายพ่ายเมียเด็ก
จินต์พิชา595 Dibaca
