MasukShare
บทที่ 5
Terakhir Diperbarui:
2025-10-28 16:04:30“เจ้อ้อมถาม แกว่าจะอยู่นานไหม”
“อ๋อ ..สามสี่วันจ้าเจ้” ประดับเดือนหันไปตอบเจ้อ้อม
“นี่เจ้..เจ้รู้จักไร่ชานภาภพไหม”
“อ้าว อี่ปอบใครจะไม่รู้จัก ไร่ชาดังขนาดนั้น” เจ้พุธรีบตอบ
“เนี่ยๆ..ลูกชายเจ้าของไร่ชาแฟนไอ้เดือนมัน”
“หา...น้องเดือนคือวาสนาดีแท้ ได้แฟนทั้งหล่อ ทั้งรวย ทั้งดี” เจ้พุธรีบพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น
“นี่เจ้...เจ้ยังไม่เคยเห็นหน้าค่าตาแฟนมันเลย แล้วไปรู้ได้ไงว่าหล่อ ว่าดี” อริยาเบ้ปากถามเจ้พุธ ที่ดูจะอวยประดับเดือนจนออกนอกหน้า
“อ้าว อี่ขี้อิจฉา แค่นี้ก็อิจฉาเพื่อน” เจ้อ้อมหันมาว่าอริยาเหมือนกัน
“อ้าวเจ้อ้อม ก็ดูเจ้พุธยังบ่าเคยป่ะ[1]เขาแล้วบอกว่าเขาดีเขาหล่อ”
“อี่ปอบมึงก็ฮู้ว่าอีเจ้พุธ ถ้าไผรวยมันก็ว่าเปิ้น[2]ดีหมดแหละ”
“คนหน้าเงินชิ” อริยาหันไปว่าเจ้พุธ จากนั้นก็หันมาพูดกับประดับเดือนต่อ
“เดือนแกจะไปกันหรือยัง เบื่อคนหน้าเงินแถวนี้”
“จ้า...แม่นางเอก ขอให้เจอพระเอกคนดี แต่จนกัดก้อนเกลือกินด้วยกัน” เจ้พุธเบ้ปากอย่างหมั่นไส้
“อี่อ้วนมึงอย่าแช่งน้อง” เจ้อ้อมหันมาปรามเจ้พุธ
“กูว่ามันตรงไหน นี่อวยพรนะให้เจอผู้ ตอนนี้นางยังไม่เจอใครสักคน เลือกเยอะอย่างกับตัวเองสวย แถมไม่พอยังไปXแหกให้ได้อายอีก”
“เจ้ว่าน้องขนาดนี้ยู้[3]น้องตกน้ำต๋ายไปเลยไป”
“บ่าเอากูกลัวติดคุก” เสียงหัวเราะชอบใจของทั้งสี่คน ดังขึ้น คนอื่นที่ไม่รู้คงคิดว่าทั้งสี่คนคงถกเถียงกัน แต่เปล่าเลยทั้งหมดพูดคุยกัน แค่เรื่องหยอกล้อกันเล่นสนุกสนานเท่านั้นเอง
เมื่อออกจากบ้านของเจ้อ้อมแล้ว ทั้งสองสาวก็เดินทางไปยังไร่ชานภาภพ สองข้างทาง ยังเป็นกลิ่นอายของชนบท ในตอนเช้าผู้คนเริ่มออกไปทำไร่ทำนา ส่วนมากรถที่ใช้กันในหมู่บ้าน ก็จะเป็นรถมอเตอร์ไซค์หรือภาษาเหนือก็จะเรียกว่ารถเครื่อง
หมู่บ้านของอริยาอยู่ในอำเภอแม่จัน หมู่บ้านของเธออยู่ใกล้ภูเขา วิวด้านหลังของหมู่บ้านคือดอยตุง ในยามค่ำคืนจะเห็นแสงไฟฟ้าบนดอยตุง ส่วนกลางวันก็จะเห็นวิวดอยตุงสวยงาม
“เดือน บ้านสายฟ้าเขาทำไร่อยู่ที่นี่นานแล้วเหรอ” อริยารู้ว่ามีไร่ชาอยู่ใกล้บ้านของตัวเอง แต่ก็ไม่รู้ว่าเจ้าของเป็นใคร
“พ่อของฟ้าทำมานานแล้ว แต่พี่ชายของฟ้าเพิ่งมาช่วยเมื่อไม่กี่ปีก่อนหน้านี้ พ่อเขาอยากพักผ่อน”
“ป๊อป นิยายแกขายดีไหมช่วงนี้”
“ก็ขายดี แต่ฉันยังไม่ได้เปิดต้นฉบับเลย คิดพอร์ตเรื่องไม่ออกเลยแก แล้วต้องมีฉากโบ๊ะบ๊ะกันอีก” อริยาบ่นและเครียดกับฉากที่ว่านี่แหละ อ่านของคนอื่นมาก็เยอะ แต่พอจะเขียนทีไรลงมือไม่ได้สักที ส่วนมากงานของเธอพระเอกก็จะเป็นนักศึกษา แต่ตอนนี้เธอต้องมาเขียนนิยายที่เป็นแนวผู้ใหญ่มากขึ้น
นอกจากพระเอกจะเป็นท่านประธานกับมาเฟียแล้ว มีอาชีพอื่นให้พระเอกอีกไหม เธอก็ยังคิดไม่ออก พอเลี้ยวรถเข้ามาในเขตของไร่ชา อริยาตื่นตาตื่นใจกับวิวข้างหน้า ประดับเดือนไม่ได้พาเธอไปยังส่วนของนักท่องเที่ยว
ทั้งคู่ขับรถมาอีกทางแยกหนึ่ง ซึ่งอยู่ห่างจากโซนของรีสอร์ตและโรงอบชาไกลพอสมควร บ้านไม้สักหลังใหญ่ตั้งตระหง่าน อยู่บนส่วนของเนินสูง หรือจะเรียกว่าดอยก็คงไม่ผิด
ประดับเดือนจอดรถในพื้นที่โรงจอดรถ เวหารีบวิ่งมารับแฟนสาว เขายกมือขึ้นไหว้อริยา เพราะรู้ว่ามีอายุมากกว่าตัวเองถึงเจ็ดปี
“สวัสดี ฟ้าหล่อเหมือนเดิมเลยนะ” อริยาเอ่ยชม เวหาหล่อขึ้นจริง ๆ ทุกครั้งที่เจอ
“สวัสดีครับ พี่ป๊อป”
“ฟ้ายังฟันอยู่ครบนะ” เวหาและประดับเดือนย่นคิ้วอยู่ ๆ ทำไมอริยาถามถึงเรื่องฟันของเวหา
“ก็เห็นเคี้ยวหญ้าแก่ นึกว่าฟันหลุดหมดแล้ว”
“อี่ปอบ..ขอให้แกแห้งเหี่ยว ไม่ได้ใช้งานจนตาย” ประดับเดือนก่นด่าอีเพื่อนชั่ว เธอแค่แก่กว่าเวหาแค่เจ็ดปีเอง มาว่าเธอเป็นหญ้าแก่ได้ยังไง
“พี่ป๊อปแฟนฟ้ายังสาวยังสวยอยู่เลย ไปไหนกับเดือนคนยังคิดว่าเป็นเด็กมหาวิทยาลัยเลย” เวหารีบพูดเอาใจแฟนแก่ของเขาแค่คิดว่าเธอโมโห เขาก็เครียดแล้ว ไม่รู้ว่าต้องงัดท่าไหนมาง้อ
“เดือน แกไม่ต้องยิ้มขนาดนั้น ผัวแกมันโกหก” อริยาพูดแซวประดับเดือน เพราะอดหมั่นไส้ความรักของสองคนนี้ไม่ได้
“พี่ปอบ Xแหกมาได้ยังไงคะ” เสียงร้องเรียกของเด็กสาวตัวน้อย ทำให้ทุกคนหันไปมองตามเสียง แต่สิ่งที่ทำให้ทั้งสามตกใจก็คงไม่พ้นคำว่า Xแหก
“เดี๋ยวนะ ทำไมน้องเขามาอยู่ที่นี่ได้” อริยาหันไปถามเวหาอย่างสนใจ
“น้องดาว เป็นน้องสาวผมเองครับ”
“หา” ถ้าเด็กนี่เป็นน้องสาวของเวหางั้นก็ แสดงว่าผู้ชายหล่อ ๆ คนนั้นเป็นพ่อของเวหาด้วยเหรอ อริยาแทบจะเป็นลมเธอแก่ขนาดชอบพ่อผัวของเพื่อนแล้วเหรอเนี่ย
“อ้าว...มากันแล้วเหรอ” เสียงทุ้มที่อริยาเคยได้ยินเพียงครั้งเดียวแต่จำน้ำเสียงได้ขึ้นใจ
เขายืนอยู่ไม่ไกลจากพวกเธอส่งยิ้มละมุนมาทางพวกเธอ แค่รอยยิ้มนี้ เธอก็ยืนแทบไม่ไหวแล้ว เหมือนตัวเธอจะล่องลอยหลุดไปบนท้องฟ้า
[1] บ่าเคยป่ะ ภาษาเหนือแปลว่า ไม่เคยเจอ
[2] เปิ้น ภาษาเหนือแปลว่า คนอื่นและในอีกทางความหมายก็หมายถึงตัวเอง
[3] ยู้ ภาษาเหนือแปลว่า ผลัก
Bab terbaru
รักเราลูกสาวเป็นใจ บทที่ 73 (จบ)
เมฆาเดินกลับไปที่รถอีกครั้ง หยิบตะกร้าจากหลังรถกระบะสี่ประตู วางตะกร้าไว้ตรงหน้าคนท้องที่ตอนนี้กำลังพิงหลังกับเสาของกระท่อม มองออกไปยังต้นมะหลอดตรงหน้ากระท่อมไม่มีผนังทำให้ลมเย็นสบายพัดผ่านตลอดเวลา เสียงน้ำไหลเย็นยิ่งทำให้เธอชอบกระท่อมนี้เป็นอย่างมาก“อยู่นี่นะครับ เดี๋ยวพี่ไปเด็ดมาให้” เมฆาถือตะกร้าใบเล็กพร้อมทั้งกรรไกรสำหรับตัดกิ่งตรงไปยังต้นมะหลอด หลายปีก่อนไม่รู้อะไรดลใจให้เขาปลูกผลไม้ต้นนี้ ออกลูกปีแรก พร้อมกับลูกของเขาเลย ถ้ารู้ว่าเมียชอบกินจะปลูกสักไร่เก็บมะหลอดเพียงไม่นานก็ได้กลับมาเยอะเต็มตะกร้าหวายใบเล็ก คนหิวน้ำลายเกือบฟูมปากแล้ว“ล้างก่อนนะ ทำไมต้องเช็ดกับเสื้อแบบนั้น” เมฆาตกใจเมื่อเธอ เอาผลมะหลอดถูกับเสื้อตัวเองเพื่อให้ผิวด่างสีขาวของมะหลอดหลุดออกไป“ก็ง่ายดี ไม่ต้องล้างก็ได้ค่ะ ปลอดสารพิษไม่ใช่เหรอคะ” อริยายิ้มตาแป๋วให้ แต่เมฆาก็ไม่ยอม ดึงผลมะหลอดในมือเธอใส่ลงในตะกร้าตรงไปยังก๊อกน้ำเปิดล้างผลมะหลอดอย่างเบามือเพื่อไม่ให้ช้ำ จากนั้นก็ใช้ผ้าขนหนูที่เตรียมมาเช็ดเปลือก ผิวสาก ๆ ก็หลุดออกเกลี้ยงเกลาอริยาฝานมะหลอดออกอย่างชำนาญ ปอกรอบเมล็ด เพื่อเอาเมล็ดออกมา ได้เนื้อมะหลอดจนเ
รักเราลูกสาวเป็นใจ บทที่ 72
“เดี๋ยวพี่ทำให้น้องก่อน” คำว่าทำให้น้องก่อน อริยาถึงกับร้อนไปทั้งใบหน้า เขาจะทำอะไรให้เธอก่อน ใบหน้าหล่อเหลา หนวดเป็นตอกำลังขึ้นมาบ้างนิดหน่อยเธอนอนหอบหายใจเมื่อเขา จูบไล่ลงจากปลายคาง ซุกไซ้ซอกคอขาวเนียน ดูด ดุนดัน ยอดถันสีสด และขนาดใหญ่ขึ้นฟูอิ่มสีชมพู มืออีกข้างปรนเปรอดอกไม้เบื้องล่างไม่หยุด ถูกรุกเร้าทั้งสองเต้าและดอกไม้งามกลางกาย เธอสั่นไหว อ่อนระทวยไปทั้งร่าง ทุกอย่างบนร่างเธอกำลังจะแหลกสลาย ไม่ไหวแล้ว“อ๊า” เสียงหวานร้องครางพร้อมปลดปล่อยน้ำหวานเปื้อนเปรอะมือหนา ใบหน้าคมยิ้มหวานอย่างพอใจ“ร้อนเร็ว” คำชมแสนสยิว ก่อนที่เขาจะก้มหน้าเข้าหาดอกไม้งาม บั้นท้ายกลมกลึงถูกช้อนขึ้น สายตาของเธอจ้องมองภาพตรงหน้า เขากำลังดูดกลืนและไล้ลิ้มชิมเธอไม่หยุด ความสุขสมเพิ่งผ่านไปไม่นาน ถูกกระตุ้นอีกครั้ง และอีกครั้ง“เสียว” เธอบอกเขาเสียงเบา มือขยี้ผมเขา กดเขาให้จมกับดอกไม้ของเธอ ปรนเปรอเธอ เธอแอ่นกายส่วนล่างเข้าหาปากเขา อยากให้เขาใช้ปากกับเธอมากกว่านี้ ทำมากกว่านี้ รักเธอให้มากกว่านี้เพียงไม่นานเสียงกรีดร้องของเธอก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง เป็นอีกครั้งที่เธอสุขสม เธออ่อนแรงกับการเสร็จสมรุนแรงสองครั้งติด
รักเราลูกสาวเป็นใจ บทที่ 71
“น้องเป็นยังไงบ้าง” เมฆาอุ้มเธอขึ้นมาแนบอกพร้อมทั้งถามอย่างเป็นห่วง เขาอุ้มเธอมายังชั้นสองของบ้านและตรงไปยังห้องนอนของทั้งสอง“พี่เมฆ หายาดมให้น้องหน่อย”“พ่อจ๋า แม่เป็นอะไร” น้องดาวที่เห็นเมฆาอุ้มอริยาขึ้นมาบนบ้านก็วิ่งมาถามอย่างเป็นห่วง“ไม่ได้เป็นอะไรคุณลูก ไหนมาให้คุณแม่หอมหน่อย” อริยาเรียกหาน้องดาวให้เข้ามาหา“ไม่เป็นอะไรแล้วทำไมพ่อต้องอุ้ม”“แม่น่าจะมีน้องให้น้องดาวมั้งคะ” อริยายิ้มหวานบอกเด็กหญิงตรงหน้า น้องดาวถึงกับตาโต เธอรอคอยน้องมาปีหนึ่งแล้ว ตั้งแต่ที่กลับจากภูเก็ต พ่อบอกว่าจะมีน้อง น้องดาวก็เฝ้ารอแล้วรออีก ก็ไม่มีสักที ในที่สุดวันนี้ วันนี้ก็มาถึง วันที่แม่บอกว่าเธอกำลังจะมีน้อง“จริงหรือเปล่าคะ” น้องดาวหันไปถามผู้เป็นพ่ออย่างตื่นเต้น“เดี๋ยวให้แม่เข้าไปตรวจก่อนนะครับ น้องไปตรวจเร็ว” เมฆาเร่งให้อริยาไปตรวจผลการตั้งครรภ์ อย่างว่านั่นแหละทุกคนรอคอยกันเหลือเกินว่าเมื่อไหร่เธอจะท้อง“อุ้มหน่อย” คนสำคัญของครอบครัวรีบอ้อนสามี ให้อุ้มเธอไปห้องน้ำ เมฆารีบตรงเข้าอุ้มเธอไปยังห้องน้ำทันที น้องดาวนั่งอยู่บนเตียงให้กำลังใจผู้เป็นพ่อและแม่ผ่านไปไม่ถึง 10นาที เสียงกรี๊ดลั่นของพ่อเลี้ยง
รักเราลูกสาวเป็นใจ บทที่ 70
“อี่นิ พวกมึงมีผัวหมด กูก็ต้องไข้ได้นิ แต้ก่ออี่หล้าม่วนกว่าปอยหลวง[1]” เจ้พุธเอ่ยถามอริยา “อะหยัง ม่วนกว่าปอยหลวง” อริยานิ่วหน้า อะไรที่เจ้พุธบอกว่าม่วนกว่าปอยหลวง “ก็อันนั้นนะกะ ตี่ผัวเมียเขาทำกั๋น” คนถามอย่างเจ้พุธ ทำท่าม้วนอายเพราะความยังไม่เคยมีผัว “...” อริยากะพริบตาปริบ ๆ มันม่วนก่อ ก็ ม่วนขนาด[2] แต่จะพูดออกไปให้เจ้พุธกับเจ้อ้อมฟังจะดีไหม “อี่หอยหลอด บ่าต้องอาย ถ้าม่วนก็พยักหน้าสามที บ่าม่วนก็ส่ายหน้า” เจ้พุธเสนอทางเลือกเพราะดูแล้วเพื่อนเหมือนกำลังเขินอาย อริยารีบพยักหน้าทันที เพราะ มันม่วนขนาดนัก แต่ไม่กล้าพูดออกมา เดี๋ยวเสียภาพพจน์ พ่อเลี้ยงเมฆาผู้แสนดี อบอุ่น หึ ใครจะรู้เวลาเขาอยู่กับเธอสองคน เขาจะกลายร่างเป็นเสือหิว กินได้บ่อยทุกครั้งที่มีโอกาส อี่พ่อเลี้ยงหื่น ...อี่พ่อเลี้ยงกินจุ...อี่พ่อเลี้ยงอึด บทที่ 33 สิ้นสุดการรอคอยจะครบหนึ่งปีของการแต่งงาน ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า อะไรต่ออะไรผ่านไปเร็วมาก นิยายของอริยากำลังติดท็อปชาร์ต ในเวบออนไลน์ชื่อดัง จากนักเขียนนิยายวัยรุ่นชื่อดัง ตอนนี้นิยายของอริยา โด่ง
รักเราลูกสาวเป็นใจ บทที่ 69
“พี่เมฆ!” อริยาตีแขนคนหื่นที่ไม่ยอมรับ ยังจะมาโทษเธออีก “ก็จริง คนอะไร ยิ่งกินยิ่งอร่อย ติดใจไปไหนไม่รอดแล้วครับ ถามจริงเถอะ” เมฆานิ่วหน้ามองอริยา พิจารณาจากข้างบนลงข้างล่าง “ถามอะไรคะ” “น้องเล่นของใส่พี่เปล่าเนี่ย ทำไมพี่หลงขนาดนี้ ต้องใช่แน่ พี่ไม่เคยหลงใครขนาดนี้มาก่อนเลย คนสวย ๆ เข้ามาจีบพี่ตั้งเยอะทำไมพี่ไม่หลงขนาดนี้” “อีพี่เมฆ มานี่เลยเดี๋ยวจะโดนดี” อริยาทำหน้ายักษ์วิ่งไล่คนนิสัยไม่ดีอยู่ในห้อง “โอ้ย ๆ พี่ยอมแล้ว พี่ยอมแล้ว พี่แค่พูดเล่นจริง ๆ นะครับ” คนโดนดึงหู พยายามกอดคนตัวเล็กแน่น เมื่อเห็นหูเขาแดง ๆ เพราะแรงบิด “สองครั้งพอแล้วนะคะ น้องเหนื่อยมาก ๆ ไม่งั้นน้องจะหนีกลับบ้านแล้วด้วย” “โอ๋ ๆ เมียจ๋า ไม่งอนสิครับ สองก็สองครับ เช้ากับก่อนนอนเท่านั้นนะครับ” เมฆารีบบอกสองก็สองดีกว่าเมียหนีไปอยู่บ้านพ่อตาแม่ยาย แต่เขาไม่ได้บอกนี่นาว่าสองรอบ เช้าก่อนนอนเนี่ยกี่ยก เขาไม่ได้ขี้โกงนะ แค่เอาตัวรอด@บ้านเจ้อ้อม หลายเดือนต่อมา ทั้งสามสาวกำลังนั่งกินข้าวกันจิ้น[1]ฝีมือเจ้อ้อม “ตกลง
รักเราลูกสาวเป็นใจ บทที่ 68
ใบหน้าหวานแนบกับที่นอนนุ่ม แอ่นสะโพกขาว ร่องรักยังคงมีตัวตนเขาอยู่ในนั้น คับแน่น อุ่นชื้น แฉะไปด้วยน้ำรักมากมาย มือหนากดหลังเธอให้แนบลงกับที่นอน มืออีกข้างจับเอวบางไว้แน่นเอวสอบขยับเร็วรัว จนพวงสวรรค์ของเขากระทบกับเนินเนื้อและปลายติ่ง เสียงครางต่ำของเขาดังหนักกว่าทุกท่า เขาชอบท่านี้ใช่ไหม เธอก็ชอบเพราะตอนนี้เธอเองก็แตกพ่าย น้ำหวานกลางกายไหลหลั่งลงสองขาด้านใน“อย่า!” เธอร้องห้ามเมื่อมือหนา เอื้อมมาบดขยี้ติ่งเสียวกลางกาย เขาจะเอาให้ตายเลยใช่ไหม ความเสียวเข้าเล่นงานหนักกว่าเดิม สิ่งที่อัดแน่นกำลังจะแตก ไม่ไหวแล้วจริง ๆ“อ๊า / อ๊า” เสียงร้องครางของคนทั้งสอง น้ำรักอุ่นร้อนของเขาฉีดเข้าไปในตัวเธอทุกหยาดหยด เธอปลดปล่อยพร้อมเขา น้ำรักของเธอทำที่นอนชุ่มฉ่ำเป็นวงกว้างทั้งสองล้มตัวลงนอนหายใจหอบ เพราะบทรักร้อนแรงยาวนานเกือบสองชั่วโมง เธอเสียไปไม่รู้กี่น้ำ เขาแตกแค่ครั้งเดียว ฟ้าเหลืองคงอยู่ไม่ไกลแล้วพรุ่งนี้เช้า ถ้าจะอึดขนาดนี้บอกได้คำเดียวว่าเธอ...โคตรโชคดี ลูกจะถวายตามที่ลูกขอนะคะหลวงพ่ออริยาหลับไปด้วยรอยยิ้ม เมฆาเองก็เหนื่อยมาทั้งวัน วันนี้น้ำเดียวก่อนก็แล้วกันพรุ่งนี้ค่อยว่ากันบทที่ 32 รอ
Anda juga akan menyukai
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี
กู่หลิงเฟย306.1K Dibacaหวนรักหนีลิขิต
ลูกพีชแสนสวย34.7K Dibacaในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน
แสงอรุณฤดูใบไม้ผลิ54.7K DibacaDEBT LOVE | หนี้สวาท SM+
อะพอลโล่_43.1K Dibaca5 4 3 2 1 สุขสันต์วันลา
นิราอร178 DibacaHidden me รักซ่อนแอบ
มณีภัทรสร524 DibacaHoney, I hate you
ไอดีลม47 Dibacaเจ้าสาวป้ายแดง
นิยายของเนม2.4K Dibaca
