Share

บทที่7 เจ้าคือของขวัญ

last update Terakhir Diperbarui: 2025-02-06 20:09:16

หานชินทำตามอย่างว่าง่าย หญิงสาวใช้ลิ้นตวัดวนรอบท่อนเอ็นที่อยู่ในปากด้วยความอยากรู้ ยิ่งเสียงคำรามประหนึ่งสัตว์บาดเจ็บของสามีดังเข้าหูเป็นระยะ ความฉ่ำเยิ้มของนางเองก็เกิดขึ้นมิแพ้สิ่งที่นางกำลังดูดกลืนอยู่ในปากตอนนี้เช่นเดียวกัน

          หญิงสาวเลื่อนปากขึ้นมาจนสุดปลายท่อน ก่อนจะดูดเน้น ๆ ในส่วนปลายหนัก ๆ แล้วใช้ปลายลิ้นลากยาวลงไปจนถึงพวงสวรรค์ของชายหนุ่ม หญิงสาวตวัดเลียจนเปียกชื้นสลับขบกัดเบา ๆ ด้วยความหมั่นเขี้ยว ก่อนจะลากลิ้นเลียตั้งแต่โคนจนถึงปลายท่อนอีกครั้ง

          แม้จะยังคงไม่ชำนาญมากนัก แต่การกระทำของนางกลับทำให้แม่ทัพหนุ่ม คำรามก้องจนพูดแทบมิได้สรรพเลยก็ว่าได้ มือหนากดศีรษะภรรยาให้แนบกับแก่นกาย ในตอนที่นางครอบครองมันอีกครั้ง

          เสียงดูดหนัก ๆ ของภรรยาผสมผสานกับความเปียกชื้นจากน้ำลายของนาง ทำให้อารมณ์ดิบของแม่ทัพหนุ่มพลุ่งพล่านจนแทบจะระเบิดออกมาแล้วในตอนนี้

          เอวสอบเด้งสวนรับกับการขยับปากของภรรยา มือหนาที่รวบจับศีรษะของนาง ยังคงควบคุมการเลื่อนเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ จากช้า ๆ กลายเป็นกระชั้นถี่ขึ้น

          แม่ทัพหนุ่มไม่อาจทนต่อไปได้แล้ว ชายหนุ่มขยับถอดท่อนมังกรออกจากปากอุ่นร้อนของภรรยา ก่อนจะจับให้นางนอนราบ สองมือหยาบกร้านจับต้นขางามให้แยกออกว้าง

          ชายหนุ่มขยับแทรกระหว่างกลาง ก่อนจะใช้มือหยาบลูบสัมผัสกับความฉ่ำเยิ้มของนางอีกครั้ง นิ้วแกร่งคลี่เปิดกลีบบางเผยให้เห็นเม็ดสวาทสีหวาน ก่อนที่เขาจะใช้นิ้วบดขยี้ยังเม็ดเล็กนั้นเบา ๆ

          “ได้เวลาลงโทษเด็กซนแล้ว”

          ชายหนุ่มขยับเข้าชิดเนินสวาทของภรรยา ก่อนจะจับท่อนมังกรที่กำลังเจ็บร้าวถูไปมาตามกลีบร่องอย่างช้า ๆ หญิงสาวครางกระเส่าด้วยความกระสันเสียว เมื่อปลายท่อนที่ขยายใหญ่กว่าครั้งที่อยู่ในปากของนาง กำลังจ่อยังรูเล็กแคบ ที่มิเคยมีสิ่งใดล่วงล้ำมาก่อนของนาง

          หวังลู่ฉงถึงกับขมวดคิ้วเป็นปม เมื่อท่อนมังกรของเขามิอาจผ่านตามเส้นทางฉ่ำเยิ้มได้อย่างสะดวก ชายหนุ่มมองใบหน้างามที่มีแววตื่นกลัวด้วยความสงสัย ปนไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ หญิงถามพยายามกระถดถอยห่างจากเขาในตอนนี้

          เป็นการยืนยันได้ดีว่านางมิเคยผ่านมือบุรุษใดมาก่อน ชายหนุ่มไม่สนใจที่จะถามอะไรในตอนนี้ เขาโน้มกายลงแนบกับหญิงสาว ก่อนจะกดจูบเบา ๆ แล้วเริ่มเร้าร้อนขึ้นตามลำดับ

          ในตอนที่หญิงสาวกำลังเคลิบเคลิ้มกับรสจูบ ชายหนุ่มได้ขยับดันท่อนมังกรในคราเดียวจนสุดทาง เสียงหวีดร้องด้วยความเจ็บปวดถูกกลืนกินด้วยจูบสัมผัสของชายหนุ่ม

          เขาค่อย ๆ ขยับดันสะโพกช้า ๆ เพื่อให้ความเจ็บปวดของหญิงสาวลดน้อยลงเสียก่อน จึงค่อย ๆ เพิ่มจังหวะให้กระชั้นถี่ขึ้น ชายหนุ่มยันกายลุกขึ้นนั่ง โดยมีขาสองข้างของหญิงสาวพาดอยู่บนต้นขาแกร่ง

          เอวสอบขยับดันท่อนมังกรเข้าออกหนัก ๆ ลมหายใจหอบแรงดังขึ้นสลับเสียงคราง เมื่อเส้นทางเล็กแคบบีบรัดแน่นจนแก่นกายของเขา แทบจะไม่สามารถขยับเข้าออกได้โดยง่าย

          “โอ้วว...อ๊า...ไยมันรู้สึกดีเช่นนี้เจ้าคะ อ๊า...ข้าเสียวเหลือเกิน อ๊า..”

          ชายหนุ่มไม่ได้ตอบคำถามใด ๆ ทว่าเอวสอบกลับขยับกระแทกกระทันหนักขึ้น เสียงเนื้อกระทบกันดังปนเสียงครวญครางของหญิงสาว มือบางกำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น เพื่อระบายความซาบซ่านที่จู่โจมมิหยุดหย่อน ชายหนุ่มขยับเปลี่ยนท่าการรุกล้ำให้ถนัดขึ้น พร้อมกับเพิ่มแรงกระแทกแรง ๆ ตามคำเรียกร้องของภรรยา

          ก่อนที่มือหยาบจะจับพลิกร่างงามให้คว่ำหน้า ชายหนุ่มรวบจับเอวคอดเพื่อยกสะโพกผายให้รับแรงกระแทกของเขาได้อย่างถนัดถนี่ ใบหน้างามที่ทาบอยู่บนที่นอนหนานุ่มบิดเบี้ยวด้วยความเสียวซ่านไปทั้งร่าง ชายหนุ่มเร่งจังหวะขับเคลื่อนให้ถี่ขึ้น

          ก่อนจะได้ยินเสียเร่งเร้าจากภรรยา ก่อนที่ร่างงามจะกระตุกเกร็งถี่ ๆ พร้อมกับการตอดรัดของเส้นทางสวาท ที่กำลังทำให้เขาจำต้องเพิ่มแรงกระแทกขึ้นอีกนับเท่าตัว

          “อ๊า...”

          ชายหนุ่มคำรามก้องเมื่อตัวเขาเอง ไม่อาจที่จะข่มกลั่นการปลดปล่อยเอาไว้ได้แล้วเช่นกัน ชายหนุ่มดันท่อนมังกรจนสุดเส้นทางสวาท ก่อนจะกดนิ่งค้างเอาไว้ พร้อมกับปล่อยสายธารอุ่นร้อนเข้าไปในกายของหญิงสาว

          หวังลู่ฉงค่อย ๆ โน้มกายลงทาบทับร่างงามช้า ๆ โดยที่ยังมิได้ถอดถอนแก่นกายออกจากช่องทางสวาทของภรรยา ชายหนุ่มรวบกอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง ให้ขยับแนบชิดกับแผงอกแกร่งของตนเอง สองร่างที่เนื้อตัวชื้นเหงื่อ ต่างหอบหายใจแรง ๆ ด้วยความสุขสมและเหนื่อยล้าจากสงครามสามีภรรยา

          “ไยพี่มิเคยรู้มาก่อน ว่าเจ้ามิเคย”

          แม่ทัพหนุ่มเอ่ยถามข้างหูภรรยา ที่นอนหอบหายใจถี่ ๆ อยู่ในอ้อมกอด ยิ่งเมื่อนึกถึงการได้เป็นคนแรกของนาง ความหวงแหนพลันเกิดขึ้นมาในทันที ท่อนแขนแกร่งโอบกระชับหญิงสาวแน่นขึ้น ก่อนจะจูบซับหลังใบหูของนางหนัก ๆ ของภรรยา

          หวังลู่ฉงหัวเราะในลำคอ เมื่อไม่มีคำตอบจากคนในอ้อมแขน ทว่ามีเพียงเสียงหายใจสม่ำเสมอมาแทนที่ บอกได้ว่าคนที่แนบกายเขาอยู่ในตอนนี้กำลังเข้าสู่ห้วงนิทรา

          ชายหนุ่มค่อย ๆ ถอดถอนท่อนมังกร ที่ดูเหมือนมันจะตื่นอีกครั้งแล้วในตอนนี้ออกอย่างช้า ๆ ก่อนจะลุกไปนำอ่างล้างหน้าพร้อมผ้ามาซุบน้ำเช็ดทำความสะอาดให้กับภรรยา

          “เจ้าคือของขวัญล้ำค่าที่ฝ่าบาททรงตั้งใจมอบแก่ข้าสินะ”

          ชายหนุ่มจูบแก้มภรรยาหนัก ๆ ครั้งหนึ่ง แล้วดึงผ้าห่มขึ้นคลุมกายนางอย่างเบามือ ก่อนที่เขาจะหายไปยังหลังฉากอาบน้ำเพื่อชำระร่างกาย และสงบสติอารมณ์ที่กำลังก่อตัวขึ้นอีกครั้ง และจึงกลับมานอนโอบกอดภรรยาอีกครั้ง

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • รักเร่าร้อนของฮูหยินทั้งห้า   บทที่101 แต่งงานกับข้านะ

    สามเดือนต่อมา หลังจากการสืบสวนของศาล ผลสรุปของคดี ฉีชางพร้อมด้วยมารดาเลี้ยงของเขา ได้รับโทษประหาร ส่วนฮั่วเยว่อิงและมารดารวมถึงเฉินป๋อหยาถูกส่งไปใช้แรงงานในเหมือง ในฐานะนักโทษเป็นเวลาสิบปี ทางด้านเด็กน้อยเสี่ยวเป่า ฮั่วเสารับดูแลในฐานะลูก โดยทุกคนได้รับคำสั่งไม่ให้พูดเรื่องชาติกำเนิดแท้จริงกับเด็กน้อย เฉินห้าวหนานยืนมองเป้าหมาย ที่กำลังนั่งเหม่ออยู่ไม่ไกล เขาหอบลูกติดตามหญิงสาวมาจนถึงชายแดนตะวันออก ทว่าทางสำนักคุ้มภัยบอกแก่เขาว่านางอยู่ที่นี่ หลังจากทำการเจรจากับท่านตาและท่านยายของหญิงสาวเป็นที่เรียบร้อย เขาจึงได้มาหานางที่นี่ ชายหนุ่มวางบุตรชายเอาไว้บนพื้นหญ้า ก่อนจะทำให้เจ้าก้อนแป้งส่งเสียงร้องงอแง ฮั่วเหลียนชินหันหาที่มาของเสียงร้อง ที่นางคุ้นเคยในทันที ก่อนที่นางจะเดินตามเสียงนั้นเสมือนต้องมนต์ แม้ในใจจะคิดว่านางคงกำลงคิดถึงหลานชายจนหูแว่ว “ห้าวหยาง!” ร่างบางวิ่งเข้าอุ้มหลานชายขึ้นสู่อ้อมแขนในทันที หญิงสาวกดจมูกลงบนแก้มอวบอ้วนด้วยความคิดถึง “เจ้ามาอยู่ตรงนี้ได้อย่างไรกัน บิดาเจ้ารังแกเช่นนั้นรึ หลี

  • รักเร่าร้อนของฮูหยินทั้งห้า   บทที่100 แม่ขอโทษ

    “ท่านแม่! ข้าเป็นลูกของท่านพ่อใช่หรือไม่ ข้ามิใช่ลูกเขาใช่ไหมขอรับ” เฉินป๋อหยาเอ่ยถามมารดา ด้วยน้ำเสียงแหบแห้งกว่าปกติหลายเท่านัก มารดาบอกแก่เขาว่าตนเป็นลูกของนางอย่างแท้จริง แต่เฉินห้าวหนานเป็นลูกชายของน้องสาว ที่แต่งมาเป็นอนุของบิดา ทว่าตอนนี้ไยทุกอย่างมันกลับกลายเป็นเขา ที่มิใช่สายเลือดสกุลเฉินไปได้ “แม่ขอโทษป๋อหยา’ ไม่ต้องมีคำอธิบายใด ๆ อีกแล้ว ทุกอย่างกระจ่างชัดจนชายหนุ่มทนรับมันต่อไปไม่ได้ ร่างสูงก้าวช้า ๆ ตรงไปยังประตูห้องจัดเลี้ยง เขาไม่ใช่คนสกุลเฉิน แต่เป็นลุกพ่อบ้านจวนสกุลฮั่ว หนำซ้ำคนผู้นั้นยังเป็นคนอยู่เบื้องหลังการตายของใครอีกหลายคน มารดาของเขาคือฆาตกรสังหารน้องสาวตนเอง เพื่อช่วงชิงลูกของนางมาเป็นของตนเอง ทุกอย่างมันร้ายแรงเกินกว่าที่เขาจะทนรับมันได้ ทว่าเพียงก้าวพ้นประตู เฉินป๋อหยาก็ถูกทหารรวบตัวเอาไว้ เพราะมีส่วนร่วมในการลอบสังหารฮูหยินในท่านแม่ทัพเฉินห้าวหนาน เฉินป๋อหยาไม่มีท่าทีขัดขืนใด ๆ ชายหนุ่มเหม่อลอยจนน่าตกใจ ก่อนที่เขาจะหันกลับเข้าไปในห้องจัดเลี้ยง มารดาถูกคุมตัวนั่งเคียงข้างบิดาที่เขาเพิ่งรู้จัก อีกข้า

  • รักเร่าร้อนของฮูหยินทั้งห้า   บทที่99 เปิดโปง

    “หยุดนะห้าวหนาน วันนี้เป็นวันดีของน้องชาย เจ้าจะเอาเรื่องไร้สาระเช่นนี้ มาเล่าเพื่อสิ่งใดกัน” “อย่าได้ร้อนตัวสิขอรับท่านแม่ อย่างไรก็ฟังให้จบเสียก่อนจะดีกว่า” “นั่นสิ! เฉินฮูหยินให้หลานชายข้าเล่าต่อให้จบเถิด” ท่านเจ้ากรมการคลัง ได้พูดแทรกขึ้น เพราะเขาเองก็อยากจะฟังเรื่องนี้ให้จบ เพื่อความแน่ใจว่าสิ่งที่เขาเคยได้ยินมานั้น มันมิใช่สิ่งที่คิดไปเอง ซึ่งแขกในงานต่างแสดงความต้องการ เช่นเดียวกันกับท่านเจ้ากรม “เช่นนั้นต่อเลยนะขอรับ ในวันที่น้องสาวของนางคลอดบุตรชาย ตัวนางเองก็คลอดบุตรชายเช่นกัน อ่อ! ในตอนนั้น นางเลือกที่จะพาน้องสาวกลับไปคลอดยังบ้านเกิดมารดา อีกทั้งสามีที่เป็นแม่ทัพก็มิอาจปลีกตัวติดตามไปได้ ข่าวดีและร้ายได้เกิดขึ้นในวันเดียวกัน นั่นคือท่านแม่ทัพได้บุตรชายสองคน ทว่าเพียงสองชั่วยามภรรยาและลูกชายอีกคนได้สิ้นใจลงอย่างน่าอนาถ” “แล้วมันยังไง ก็แค่เมียเอกกับเมียน้อยคลอดลูกพร้อมกัน ส่วนเรื่องคลอดลูกแล้วตกเลือดจนตายก็นับเป็นเรื่องที่มีให้เห็นอยู่ไม่น้อย เด็กไม่แข็งแรงจะสิ้นใจก็ไม่แปลก” “แปลกตรงที่แท้จริงเมียเอกมิได

  • รักเร่าร้อนของฮูหยินทั้งห้า   บทที่98 ยกยิ้มร้าย

    ตลอดสามวันที่เขาปล่อยข่าวว่าออกนอกเมืองไป มันทำให้เขาได้รู้เห็นเรื่องในบ้าน จนเรียกว่าเจ็บจนแทบจะกระอักเลือดเลยก็ว่าได้ “สัญญากับข้า อย่าได้แหวกหญ้าให้งูตื่น เพียงเพราะโทสะของท่าน” “ข้าสัญญา เจ้าก็ต้องรับปากข้า ว่าจะไม่เอาตนเองมาเสี่ยงเช่นนี้อีก เข้าใจหรือไม่” “เราเป็นอะไรกันเช่นนั้นรึ จึงต้องทำตามคำขอของท่าน ซึ่งมันมิใช่ส่วนรวมเช่นคำขอของข้าเลยสักนิด” “เจ้ากับลูกเป็นทุกสิ่งของข้า” “อย่าได้หมิ่นเกียรติข้าเกินไปนัก รู้ตนเองบ้างว่าท่านกับข้าเป็นใคร” “เพราะรู้ข้าถึงกล้ายอมรับมัน” “…” ฮั่วเหลียนชินมิอาจเอ่ยสิ่งใดตอบโต้ชายหนุ่มได้ นางทำเพียงก้าวเคียงข้าเขาไปเงียบ ๆ เพราะคร้านจะโต้แย้ง “ความรู้สึกมิใช่เงินตราก็ซื้อหาได้ ข้าคิดเช่นไรก็พูดออกไปเช่นนั้นมิได้โป้ปด ทุกอย่างสุดแท้แต่เจ้าจะมองเห็นเหลียนชิน” เฉินห้าวหนานเอ่ยขึ้นเบา ๆ พร้อมกระชับร่างบางให้แนบกายมากขึ้น ด้วยเกรงว่าเขาจะมิได้ชิดใกล้นางเช่นนี้อีก หลังจากกลับมาถึงจวน เฉินฮูหยินได้รีบมาที่เรือนของลูกสะใภ้ พร

  • รักเร่าร้อนของฮูหยินทั้งห้า   บทที่97 โอหัง!

    “หึ ๆ ไม่นึกว่าวันนี้จะได้ยลโฉมคุณหนูใหญ่สกุลฮั่ว” เสียงจากด้านหลังหินก้อนใหญ่กลางสวน ไม่ได้ทำให้หญิงสาวทั้งสามรู้สึกตื่นเต้นเลยสักนิด ยิ่งอีกฝ่ายเรียกนางได้อย่างถูกต้อง นั่นแสดงว่าจิ้งจอกพิการทั้งสอง รนรานกลับไปหานายเก่าแล้ว และหากนางเดาไม่ผิดทั้งสองคนไร้ลมหายไปแล้วเช่นกัน “รวดเร็วทันใจดีแท้ หึ ๆ” หญิงสาวเอ่ยเบา ๆ กับสาวใช้ทั้งสอง ก่อนจะมองไปยังคนที่เผยตัวออกมาอย่างใจเย็น ทว่าเขายังคงปิดบังใบหน้าตนเองเอาไว้ “ไยต้องบิดบังใบหน้าด้วยเล่า ช่างไร้มารยาทในการพบเจอยิ่งนัก” “ไม่นึกเลยว่าเด็กขี้โรคเมื่อวันวาน จะกลายเป็นหญิงงามในวันนี้” “ขอบคุณที่ชม แต่ข้าก็ยังแปลกใจอยู่ดี ว่าเหตุใดกันเจ้าจึงมารอพบข้าที่นี่ อย่าบอกนะว่าเป็นเรื่องบังเอิญ มันย่อมไม่มีทางเป็นเช่นนั้นไปได้ เพราะความบังเอิญนี้มันเหมาะเจาะจนเกินไป” ฮั่วเหลียนชินกระชับอ้อมแขนรัดร่างอ้วนให้แน่นขึ้น นางสัมผัสได้ถึงไอสังหารที่อีกฝ่าย ตั้งใจปลดปล่อยออกมาเพื่อกดดันนาง อีกอย่างคือกำลังประเมินฝีมือของนางไปในตัว “จะกล่าวเช่นนั้นก็ย่อมได้ น่าเสียดา

  • รักเร่าร้อนของฮูหยินทั้งห้า   บทที่96 ชมดอกไม้

    สามวันถัดมา เฉินฮูหยินได้ให้สาวใช้มาแจ้งแก่ฮั่วเหลียนชิน ว่าจะพานางกับลูกไปไหว้พระ เพื่อขอพรให้กับครอบครัว หญิงสาวได้ตอบรับคำเชิญของแม่สามี หญิงสาวยกยิ้มร้าย เมื่อกล้าท้าทายนางก็พร้อมท้าชนเช่นกัน “บาดแผลของนายหญิง ยังไม่หายดีนะเจ้าคะ” “บาดแผลหนักกว่านี้พวกเราก็ผ่านกันมาแล้ว หากให้ผู้อื่นรู้ว่าข้าบาดเจ็บย่อมต้องเป็นสงสัยของทุกคน แค่เขารู้คนเดียวข้าก็หนักใจอยู่ไม่น้อย” ฮั่วเหลียนชินรู้สึกเช่นนั้นจริง ๆ เพราะถึงแม้ตอนนี้นางไม่รู้ว่าจะวางใจเฉินห้าวหนานได้มากแค่ไหน แม้เขาจะพูดกับนางอย่างตรงไปตรงมา ถึงความรู้สึกที่มีต่อน้องสาวของนาง ‘แม้ข้ามิได้รักนาง แต่ข้าก็มิคิดที่จะให้นางกับลูกตาย ห้าวหยางคือลูกชายของข้า ไยข้าจะชิงชังเขาได้เล่า แต่ข้าไม่นึกว่าการเดินทางของนาง จะเป็นการจากไปมิหวนคืนเช่นนี้’ “จิ้งจอกถูกปล่อยแล้วใช่หรือไม่” “เจ้าค่ะ ตอนนี้ท่านพี่ฉงอานกำลังจับตาดูอยู่เจ้าค่ะ” “ดี! มองอยู่เงียบ ๆ รอให้สาวถึงปลาตัวใหญ่ ค่อยลงมือในคราเดียว” “สาวใช้จากเรือนหลีหยา มาป้วนเปี้ยนบ่อยยิ่งนักเจ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status