3.เด็กใจแตก

สองแม่ลูกเดินหอบถุงขนมเข้ามาในห้างหรู ร้านอาหารไทยร้านใหญ่ รับขนมของเธอมาเสริฟขายลูกค้าในร้าน โดยเมนูจะหมุนเวียนไปทุกวันตามแต่ทางร้านจะสั่ง

ขนมชั้นดอกกุหลาบ วุ้นมะพร้าวอ่อน ข้าวเหนียวสังขยา ขนมกล้วย ขนมฟักทอง บัวลอยห้าสี หมุนเวียนกันไปทุกวัน และ เธอยังได้นำขนมมาวางขายที่ร้านนี้เป็นหลักอีกด้วย

อีกสิบนาที สิบโมงเช้า เท้าบางเดินเร็วๆแต่สายตายังรั้งรอลูกสาวตัวน้อยที่เดินตามหลังมา มือเล็กๆช่วยถือขนมมา2กล่อง พอใจอยากช่วยแม่

เธอต้องแบ่งขนมใส่ถุงมาให้ผู้ช่วยตัวน้อย ของเธอถือขนมขึ้นมาส่งจนได้ วันนี้พอใจตามมาด้วย เธออยากได้สมุดระบายสี และ กระดาษวาดรูปมาหลายวันแล้ว

ใบปอได้แต่บอกว่าจะพามาซื้อหลายวันแล้ว แต่ยังไม่ว่างสักที หลังจากเสร็จจากส่งขนม เธอต้องรีบกลับบ้านไปทำขนมแห้งอีก ขนมสดเธอทำทุกวันไม่ได้หยุด ยิ่งวันไหนมีงานนอกสั่งเพิ่ม

เธอเหนื่อยแทบหมดแรง แต่ในเมื่องานที่ร้านแห่งนี้เป็นรายได้ประจำ ของเธอ ไม่ว่าจะเหนื่อยแค่ไหน ใบปอก็สู้ กว่าที่คุณมณี ไฮโซสาวใหญ่ เจ้าของร้านจะพอใจกับขนมเธอ จนนำมาวางขายได้ ไม่ใช่เรื่องงาน เมื่อแม่บ้านของคุณมณีไปซื้อขนมเธอมาจากตลาดและนำขึ้นโต๊ะให้ทาน คุณมณีติดใจในรสชาติ จึงติดต่อให้เธอมาพบ และ ขอให้เธอปรับปรุงรูปแบบ และเเพคเกจ ถ้าทำได้จะให้มาวางขายที่นี่

ใบปอคิดหาวิธีจนไปเจอ วิธีการพันกุหลาบที่ทำจากขนมชั้น และแพคใส่กล่องสวยหรู จากขนมชั้นตลาดสด กล่องละ20บาท บัดนี้ขนมชั้นดอกกุหลาบ ราคากล่องละ70บาท วางอยู่บนชั้นหรู ในร้านอาหารชื่อดังอย่างน่าพอใจ คุณมณีถือเป็นผู้มีบุญคุณของเธอคนนึง

แม้มาทราบตอนหลังว่าเธอมีลูกสาวตัวน้อยแล้ว สายตาที่เคยมองอย่างเอ็นดูจะเปลี่ยนไปบ้าง แต่ใบปอก็ยังสำนึกในบุญคุณนี้เสมอ ถ้าลูกค้าสนใจจะรับขนมไปจัดเลี้ยง คุณมณีจะให้เธอคุยโดยตรง และ การันตีรสชาติให้อย่างดี แต่ข้อแม้ว่าจะรับงานนอกได้ งานที่ร้านต้องห้ามบกพร่อง ใบปอก็รับผิดชอบได้ดีเสมอมา

วิน ยืนมองสาวน้อยร่างบาง อายุน่าจะยังไม่จบมอปลายเดินหอบถุงพะรุงพะรังเดินเข้ามาใก้ลเค้าทุกที เมื่อเดินเข้ามาใก้ลชัดๆ ร่างบางนั้นมีเด็กหญิงตัวน้อย สวมชุดลายเจ้าหญิงสีม่วง รองเท้าสวมสีม่วง มัดผมแกะ ดูน่ารักน่าเอ็นดู

เสียงคุยดังเบาๆ พี่น้อง หรือ น้าหลาน หน้าตาดี ผิวพรรณดี วินคิดในใจ เมื่อทั้งคู่เดินผ่านเค้าไปข้างร้านที่อยู่ติดกัน ร้านอาหารไทยคุณมณี

วินก็มองตาม มาส่งขนมหรอ วินวนเวียนอยู่หน้าร้านตัวเอง ห้างเพิ่งจะเปิดร้านขนมเค้า มีคนเข้าคิวสิบกว่าคนเเล้ว เจ้าของร้านรูปหล่อทักทายลูกค้าอย่างเป็นกันเอง สาวๆที่เข้าคิว ต่างพากันยิ้มเขินอาย เจ้าของร้าน ที่เดินออกมาทักทายอย่างเป็นกันเอง รอสักครู่นะครับ ขนมทำสดใหม่ อบร้อนๆ รอนานนิดนึง แต่ได้ทานของอร่อย คงจะไม่บ่นนะครับ

สาวๆยิ้มหวานตาปรอย ระดับคุณวินมาเทกแคร์เอง จะให้ยืนทั้งวันก็ยังไหว ยิ้มทีนี่น้ำซึมเลยค่ะ สาวๆแอบกระซิบกระซาบกัน

ใบปอ วางขนมลงบนโต๊ะ ยกมือไห้วสวัสดีคุณมณีอย่างนอบน้อม พอใจวางขนมตามแม่แล้วยกมือไห้วคุณย่ามณีบ้าง

"สวัสดีค่ะ คุณย่า "

คุณมณียิ้มรับทั้งคู่ ใบปอรีบหยิบขนมออกจากถุง และจัดเรียงใส่ถาดที่วางเอาไว้ให้เธอนำขนมมาวางขาย เธอวางขนมอย่างระมัดระวัง คุณมณีถามพอใจอย่างเอ็นดูเด็กหญิงตัวน้อยอย่างอดไม่ได้

"วันนี้มาส่งขนมกับแม่หรอพอใจ"

"ค่ะ คุณย่า วันนี้แม่จ๋าจะซื้อสมุดกับกระดาษให้พอใจค่ะ"

เสียงเล็กๆตอบอย่างชัดเจน คุณมณียิ้มบางๆ ใบปอส่งใบส่งของให้คุณมณี

"ทั้งหมด 50กล่อง 3500บาทค่ะ "

เสียงหวานบอกอย่างอ่อนน้อม คุณมณีรับใบส่งของไปดูและนับเงินส่งให้ แล้วสั่งต่อว่า

"พรุ่งนี้เอาบัวลอย ขนมฟักทอง ขนมชั้น "

ใบปอรับคำสั่ง และรับเงินมา ใส่กระเป๋าและบอกลาคุณมณี สองแม่ลูกเดินจูงกันออกมาหน้าร้าน

"แม่จ๋า ร้านนี้ขายอะไรจ้ะ คนต่อแถวย้าวยาว"

เสียงลูกสาวตัวน้อยถามแล้วยังชี้นิ้วเล็กไปยังร้านขนมอบของญี่ปุ่นอีกด้วย

"ขายขนมอบลูก เอาไว้วันหลังแถวน้อยๆแม่จ๋าจะซื้อไปให้ชิม วันนี้แถวยาวมาก เราต้องรีบจ้ะ พอใจไปเลือกสมุดแล้ว เรารีบกลับบ้านนะ แม่ต้องแวะตลาด เตรียมแป้งกับฟักทองอีกเข้าใจไหม"

แม่ลูกคุยกันหงุงหงิง แล้วเดินผ่านหน้าวินไป

อายุเท่าไหร่มีลูกโตเท่านี้แล้ว สมัยนี้สิบกว่าก็มีผัวแล้ว เด็กใจแตกชัดๆ แล้วแม่จะให้วินหาผู้หญิงดีๆมาจากไหน เค้าคิดคนเดียวในใจอย่างเสียดายที่เด็กผู้หญิงคนเมื่อกี้ น่าจะอายุไม่เท่าไหร่แต่มีลูกซะแล้ว