เข้าสู่ระบบแชร์
#รักแลกร้ายเลว_EP.5
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-11-02 13:35:16#รักแลกร้ายเลว_EP.5
พิมพ์ใจ
ฉันใช้ชีวิตปกติคือเรียนๆๆ และเรียน มีต้องลงหน้าร้านทำอาหารจริงๆ บ้าง ได้ค่าตอบแทนด้วย ชีวิตแต่ละวันหมดไปกับการเรียนและทำงาน ตั้งแต่วันนั้น...เค้าก็เหมือนเลือนหายไปจากชีวิต ไม่ได้โทรหา...มีแต่ฉันโทรไป โดยเค้าให้เหตุผลว่า 'เค้าไม่ว่าง'
'วันนี้พอจะว่างไหมคะ...' ฉันกดแอปพลิเคชั่นส่งข้อความหาเค้า
'........' เค้าอ่านแต่ไม่ตอบ
'พิมพ์คิดถึงฟิวค่ะ'
'ผมไม่ว่าง' ฉันกลืนก้อนสะอึกลงคอ
'อาทิตย์นึงแล้วนะคะ'
'ก็ผมไม่ว่าง! คุณจะอะไรนักหนาล่ะ!'
'งั้นพิมพ์ไปหาคุณก็ได้ค่ะ'
'ผมไม่รู้จะว่างกี่โมงนะ'
'พิมพ์รอได้ค่ะ...' และเค้าก็ส่งโลเคชั่นมาให้ ฉันเช็ดน้ำตาและลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัว แต่งหน้าแต่งตา
ฉันบอกตัวเองว่าไม่มีอะไรหรอก เค้าแค่ทำงานเยอะเครียด...เดี๋ยวเค้าก็จะกลับมาเป็นฟิวคนเดิมแล้ว
#โรงแรม XXXX
ฉันไม่รู้ว่าทำไมทุกครั้งเค้าต้องนัดเจอที่มาที่โรงแรมตลอด...ไม่ได้ทำอะไรกันนะ หมายถึงงานที่เค้าทำจะต้องมีโรงแรมหรือสถานที่ใหญ่ๆ เข้ามาเกี่ยวข้อง คนมากมายรวมถึงการ์ดผู้ชายนับ 10 คนทุกครั้งที่เดินทาง
ฉันเคยเห็นปืนกระบอกเล็กในรถเค้า...ฉันตกใจแต่ก็ไม่กล้าถามก็รู้ว่าเค้าไม่ธรรมดาเลย
ระหว่างที่ฉันนั่งรอที่ล็อบบี้ เวลาล่วงเลยผ่านไป 2 ชั่วโมง ก็ยังไม่มีวี่แววเค้าเลย
ฉันสั่งเครื่องดื่มมาเผื่อเค้าจนตอนนี้มันเย็นชืดไปหมดแล้ว ฉันถอนหายใจก่อนจะตัดสินใจโทรศัพท์หาเค้า...ตื้ดดดดดด ตุ๊ดๆๆๆๆๆๆ เค้าตัดสายทิ้ง...
ฉันร้อนขอบตา...ก่อนจะกดแอปพลิเคชั่นส่งข้อความหาเค้า
"คุณพิมพ์ใจใช่ไหมครับ?" ฉันเช็ดน้ำตาและหันไปตามเสียง
"......." ฉันจำได้ผู้ชายคนนี้เคยเห็นที่บ้านเค้า
"นายจะคุยด้วยครับ" ฉันขมวดคิ้วเมื่อกี้ฉันโทรหาเค้าแต่เค้าตัดสายแล้วนี่จะมาขอสายฉัน? ฉันยืนมือออกไปรับโทรศัพท์มาด้วยอาการ งงๆ
"พิมพ์พูดค่ะ"
"@(฿)&)-//?!;(!;+#+#&_)//@))@/"
"ตอนนี้หรอคะ?"
"@(฿+฿)฿/฿)฿)/฿!!!" ฉันกลืนก้อนสะอึกลงคอ
"แล้วคุณจะมานัดพิมพ์ทำไม...ให้พิมพ์รอทำไม"
"@#)#฿฿+฿/฿)@@@1'!!!"
"คุณจะไม่เลิกกับพิมพ์ใช่ไหม...จะไม่ทิ้งพิมพ์ใช่ไหม ดะ...เดี๋ยวว ฟิวๆ" ฉันวางมือที่ถือโทรศัพท์บนหน้าขาตัวเอง และร้องไห้ออกมาอย่างสุดกลั้น เค้ากลับไทยแล้ว...
การ์ฟีลด์
ผมพยายามตีตัวออกห่างเพราะผมรู้ความจริงแล้ว...สรุปไอ่แบงค์ไม่ใช่แฟนเธอ!! แต่เพื่อนเธอเป็นแฟนมัน!! ฉิบหายผมตามจีบอยู่ต้องนานสรุปตอนนี้คือ...มันกำลังจะแต่งงานกับฝรั่งคนนั้นแล้ว จบเห่!!
ผมยอมรับว่าเสียเซลฟ์มาก! ลงทุนลงแรงไปเยอะแต่ได้เหี้ยไรกลับมาไม่รู้! นี่ก็ตามจัง ตามจริง จะเอาก็ไม่ให้เอาลีลา! ก็ไม่ได้หลอกให้มาหานะ นัดกันจริงๆ กะจะเคลมคืนนี้ถอนทุนคืนหน่อย! แต่ว่ามีงานด่วนต้องกลับไทยซะงั้น! พ่อนะพ่อ!
#สนามบิน
เธอโทรเข้ามาแต่แบตผมหมดเลย ให้ลูกน้องโทรเข้าหาอีกคนที่อยู่ในคาสิโนให้ออกมาเอาโทรศัพท์ให้เธอ
'พิมพ์พูดค่ะ'
'ผมกลับไทยแล้วนะ คุณกลับบ้านได้เลย'
'ตอนนี้หรอคะ?'
'ใช่ ผมมีธุระด่วน ต้องรีบกลับอย่าถามมากได้ไหม!' ผมหงุดหงิดมาก พาสสปอร์ตผมอยู่ไหนวะ!!
'แล้วคุณจะมานัดพิมพ์ทำไม...ให้พิมพ์รอทำไม'
'ผมบอกว่ามีธุระด่วนไง ทำไมต้องเข้าใจอะไรยาก! แค่นี้นะผมต้องเช็คอินแล้ว!!' นี่อีกคน! แม่งวุ่นวายจริง!
'คุณจะไม่เลิกกับพิมพ์ใช่ไหม...จะไม่ทิ้งพิมพ์ใช่ไหม ดะ...เดี๋ยวว ฟิวๆ' ผมกดวางสายก่อนโยนโทรศัพท์ให้ลูกน้องและเข้าเกทตอนนี้เรทมาจะ 10 นาทีแล้ว สรรเสริญผมทั้งลำแล้วมั้ง!
แม่งหงุดหงิดทำไมต้องถามซอกแซก! คนไม่ว่าง ก็ถามทำไมไม่ว่าง? ให้รอทำไม? เอ้าแล้วทำไมแม่งไม่กลับบ้านไปว่ะ! จะมานั่งรอทำซากอะไร!! ปัญญาอ่อน งี่เง่า!!
×××××××××××××××××××
อีฉิบหายยยยยย ไอ่ฟิวววว!!!
บทล่าสุด
รักแลกร้ายเลว #รักแลกร้ายเลว_EP.57 THE END
#รักแลกร้ายเลว_EP.57 THE ENDพิมพ์ใจฉันทอดมองสายตาออกไปจากระเบียงบ้านชั้นสอง ที่มองลงไปเป็นสระว่ายน้ำ มองผู้ชายที่เป็น 'รักแรกและรักเดียว' ของฉันกับผลิตผลตัวเล็กตัวน้อยของฉันและเค้า กำลังนั่งอยู่ในห่วงยาง ลอยตุ๊บป่องๆ อยู่กลางสระว่ายน้ำ ลูกชายคนแรกที่ใกล้จะหนึ่งขวบเต็ม"มาม๊าาา" ฉันหัวเราะและชันตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้ด้วยความยากลำบาก....เพราะอะไรน่ะหรอ"คุณพิมพ์....ค่อยๆ ค่ะ ท้องใหญ่มากเลย" ใช่ค่ะ! ฉันกำลังท้องลูกสาวคนที่สอง สมใจคุณพ่อเค้าล่ะ!ฉันเอามือจับราวระเบียงและโบกมือลงไป...ผู้ชายฝรั่งสองคนในน้ำ...ขี่คอพ่อเค้าและเด้งรับเด้งสู้"กรี๊ดดดด เอิ้กก" นอกจากหน้าเหมือนกันแล้ว เค้าก็ยังบ้าพลังเหมือนกันอีก"ลงมาเล่นด้วยกันเถอะ" ฉันส่ายหัว วิลส่งเสียงแข่งกับพ่อเค้า ฉลาดจริงๆ"เดี๋ยวขึ้นได้แล้วนะคะ" ฉันตะโกนบอกลงไป สักพักพ่อลูกก็ขึ้นจากสระและหายเข้าบ้านมาโพล่อีกทีด้านบนข้างๆ ฉัน เค้าส่งวิลที่ตัวเปียกปากสั่นให้พี่เลี้ยง"ดูสิ ปากเขียวหมดแล้วรีบไปเลย!" ฉันดุพ่อเค้าที่ปล่อยให้ลูกปากเขียว"พ่อด้วย! ดูสิเนี่ยมือเหี่ยวหมดแล้ว!" ฉันเอาผ้าขนหนูคลุมร่างเค้าไว้"บอกให้ไปเล่นด้วยกัน!" เค้าได้ยินที่ฉัน
รักแลกร้ายเลว #รักแลกร้ายเลว_EP.56
#รักแลกร้ายเลว_EP.56การ์ฟีลด์ผมขนของลูกกับพิมพ์ขึ้นรถจนครบทั้งหมด 3 คัน เฉพาะของลูกก็เกือบทั้งหมด ผมบอกว่าทิ้งไว้นี่บ้างเธอบอกไม่ได้ ลูกต้องใช้ทุกอัน แม่เธอยังแซวเธออยู่เลยว่าจะไม่กลับมาบ้านนี้แล้วหรอขนไปขนาดนี้ ซึ่งคำตอบที่เธอตอบผมแทบหมดแรง"กลับค่ะ พิมพ์ไม่ได้กะจะอยู่นานอยู่แล้ว แค่บ้านสร้างพออยู่ได้พิมพ์ก็จะกลับเลย" ผมถอยหายใจพรืด ไม่ขนล่ะของให้พวกลูกน้องขนไปล่ะกัน หมดอารมณ์!"ไอ่บอลขับเบาๆ ลูกกูยังคอไม่แข็ง!" ผมที่ทำไรเธอไม่ได้เลยไปฟาดง่วงฟาดงากับลูกน้องแทน ผมมองวิลที่นั่งอยู่ในคาร์ซีทที่ใช้สำหรับเด็กแรกเกิดและก็อารมณ์ดีขึ้น ส่วนแม่เค้านั่งอยู่ข้างหลัง ตอนนี้ผมเปลี่ยนมาใช้รถตู้แบบครอบครัวแล้วเพราะรถสปอร์ตขนของลูกไม่หมด"พูดให้มันเบาๆ หน่อย ลูกจะตกใจ" ผมได้แต่เงียบไปจนถึงบ้าน ทำไรก็ผิดไปหมดอ่ะ พอถึงบ้านใหม่...พ่อแม่ผมรอรับอยู่แล้วพวกท่านต่างรีบมารับหลาน ผมประคองเธอลงเพราะเธอยังไม่หายดีเท่าไหร่ เธอหยุดและมองไปรอบบ้าน ผมเห็นแววตาเธอเป็นประกายนิดนึง ก่อนจะกลับไปเป็นปกติ"ชอบไหม?" ผมเอ่ยถามเธอๆ ไม่ตอบแต่เดินเข้าบ้านไป ผมขนของลูกลงและนำไปไว้ในห้องลูกที่อยู่ชั้นล่าง ผมจ้างแม่บ้าน พี่เล
รักแลกร้ายเลว #รักแลกร้ายเลว_EP.55
#รักแลกร้ายเลว_EP.55พิมพ์ใจเรากลับมาบ้านได้ประมาณ 3 อาทิตย์ 3 อาทิตย์ที่วิญญาณแทบหลุดจากร่าง นอนน้อย หรือเรียกว่าแทบไม่ได้นอนเลยฉันไม่รับพี่เลี้ยงเพราะอยากเลี้ยงลูกเอง เหนื่อยสายตัวแทบขาด แต่มันก็แลกมาด้วยความสุขใจที่ได้เห็นลูกเติบโตในทุกๆ วันเค้าก็ยังคงแวะเวียนมาทุกวัน บางวันกลับบ้างไม่กลับบ้าง แต่ไม่เคยมานอนห้องเดียวกันฉัน เราเป็นแค่พ่อแม่ของ 'วิล' เท่านั้น"แง๊ๆๆๆๆ" วันนี้วิลงอแงมาก เพราะไปฉีดวัคเข็มแรกมา ฉันเอาลูกแทบไม่อยู่ประกอบกับเริ่มรู้สึกตัวรุมๆ ถึงมีแม่กับพ่อช่วยดูก็จริง แต่ก็ช่วงกลางวันเท่านั้น บางวันท่านก็ไปทำงาน ออกงาน ฉันจึงไม่อยากให้ท่านมาอดหลับอดนอนเพราะอายุพวกท่านก็มากแล้ว"พิมพ์ไม่ไหวเรียกแม่นะลูก" ฉันพยักหน้าและกล่อมลูกนอน"พิมพ์จะเรียกแม่ค่ะ" หลังจากที่ฉันไม่ค่อยได้นอนติดๆ กันมาหลายๆ วัน ผิดเวลาบ้าง ถูกเวลาบ้าง จะได้งีบนอนตอนกลางวันที่เค้าเข้ามาช่วยดูลูกบ้าง แต่มันก็สรวนไปหมดแล้วร่างกายฉันรู้สึกตัวรุมๆ เหมือนจะเป็นไข้ เจ็บรอบปานนม ไม่ว่าลูกจะโดนตรงไหนก็ร้าวระบม ฉันวางลูกลงบนเมาะและทิ้งตัวลงข้างลูก ร้อนกระบอกตา..."แง๊ๆๆๆๆ" ฉันชันตัวลุกขึ้น โถมตัวไปหาลูกเอาแก้ม
รักแลกร้ายเลว #รักแลกร้ายเลว_EP.54
#รักแลกร้ายเลว_EP.54พิมพ์ใจฉันปล่อยให้เค้ากอดอยู่แบบนั้น...ฉันจะไม่ผลักไสหรือบังคับให้เค้าไปจากฉันหรอก แต่ฉันจะทำทุกทางให้เค้ายอมไปจากฉันเอง! คนแบบนี้มันดื้อด้าน!"ฟิวลูก...พอเถอะนะ" แม่เค้าเดินเข้ามาตบบ่าลูกเค้า"หนูพิมพ์...ใจเย็นๆ นะลูกนะ ค่อยๆ พูดค่อยๆ จา" ฉันยกมือไหว้ขอโทษท่าน"พิมพ์ขอโทษที่ต้องพูดตรงๆ นะคะ พิมพ์ทนกับเค้ามามากพอแล้วค่ะแม่" แม่เค้าจับมือฉันและลูบหลังมือ ก่อนจะส่งยิ้มบางๆ มาให้"คนที่คิดว่าโลกจะต้องหมุนรอบตัวเองและไม่เคยเห็นคุณค่าชีวิตคนอื่นแบบเค้า...พิมพ์อยู่ด้วยไม่ไหวจริงๆ ค่ะ" แม่เค้าถอนหายใจก่อนจะแทรกตัวเข้ามาโอบกอดฉัน"การกระทำมันไม่ผ่านสมอง มันก็น่าจะผ่านความรู้สึกผิดชอบชั่วดีบ้างนะคะ ในเมื่อเค้ากล้าทอดทิ้งพิมพ์ๆ ก็ยืนยันต่อหน้าทุกคนเลยนะคะ! ว่าพิมพ์ไม่ต้องการผู้ชายคนนี้แล้ว" เค้าร้องไห้โฮออกมาไม่อายใคร ตัวก็ใหญ่อย่างกับยักษ์! ร้องไห้เป็นเด็กๆ น่าเกลียด! ยิ่งพูดยิ่งโมโห ทียังงี้ไม่เงยหน้ามาสบตา!"แม่ไม่ว่าพิมพ์หรอก...และเคารพในการตัดสินใจของพิมพ์ แต่ให้แม่เจอหลานบ้างนะลูก" แม่เค้าส่งยิ้มให้ฉัน"แม่!!!" เค้าร้องเสียงหลง"คุณแม่มาเจอได้ตลอดเลยค่ะ พิมพ์ก็จะเป็น
รักแลกร้ายเลว #รักแลกร้ายเลว_EP.53
#รักแลกร้ายเลว_EP.53พิมพ์ใจฉันถูกเข็นมาที่ห้องพักมีคุณพ่อฉันและคุณพ่อฟิว เทียนคุณทิ พวกเค้าหันมองมาทางฉันอย่างดีใจ ฉันยกมือไหว้ผู้ใหญ่ เทียนวิ่งมาเกาะขอบเตียงและส่งยิ้มให้ฉันกว้างบุรุษพยาบาลยกตัวฉันมาไว้อีกเตียง...ฉันถอนหายใจออกมาเพราะตึงๆ แผลยังไม่เจ็บเพราะยังมียาชาอยู่"ปลอดภัยแล้วนะพิมพ์" เทียนซบตัวลงมากอดฉัน คุณพ่อเดินมาข้างเตียงลูบหัวและกดจูบที่ศรีษะ"พ่อรักพิมพ์" ฉันน้ำตารื้นขอบตา ก่อนพวกคุณแม่จะเดินเข้ามา พวกท่านต่างอวดลูกหลานกันใหญ่ ส่งรูปกันเสียงไลน์ดังไม่หยุด รับสายโทรศัพท์เล่าให้คนนู้นคนนี้ฟังประโยคเดิมๆ ฉันได้แต่ยิ้มออกมา'คลอดแล้ว! โอ้ยน่าชังมากเลย' เสียงคุณยาย'ปลอดภัย จ้าๆ ขอบใจมาก เลขห้องหรอ จะส่งให้' คุณยายอีกจ้า'น้ำหนัก 3,200 เหมือนพ่อมาก Copy paste น่ะ' เสียงคุณย่า'ผมว่าเราไปอีกห้องไหม...ให้ลูกพักผ่อน' ฉันที่หลับตาอยู่ได้ยินเสียงคุณพ่อเค้าเอ่ยบอกและทุกคนก็ทยอยออกไป เทียนแตะที่หลังมือฉัน"ฟิวกำลังมาแล้ว...ครึ่งชั่วโมงน่าจะถึงนี่" ฉันยิ้มและน้ำตาไหลออกหางตา"เราไม่ต้องการอะไรอีกแล้วเทียน...แค่มีลูกก็พอแล้ว" ฉันบอกออกไปจากความรู้สึกจริงๆ"อย่าคิดมากเลยนะ" ฉันส่ายห
รักแลกร้ายเลว #รักแลกร้ายเลว_EP.52
#รักแลกร้ายเลว_EP.52ทิหลังจากผมเดินไปส่งคุณพ่อคุณแม่ไอ่ฟิวที่มาเยี่ยมเมียกับลูกมันแล้ว เสียงเอะอะมาจากห้องที่พิมพ์พักอยู่ เทียนที่ร้องเรียกผมเสียงดังลั่น! ผมก้าวขายาวและวิ่งไปด้วยความเร็ว ลูกน้องไอ่ฟิวที่ส่งมาดูแลพิมพ์วิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาหาผม!"คุณพิมพ์ครับ!!" ลูกน้องพูดไม่ทันจบ! ผมวิ่งเลยตัวมันมาแล้ว ผมมาถึงหน้าห้องเห็นเทียนนั่งร้องไห้ประคองพิมพ์ที่หมดสติอยู่ก่อนลูกน้องจะอุ้มพิมพ์ท่าเจ้าสาวและพากันออกมา ผมมองไปตามขาพิมพ์เปียกโชนไปด้วยมูกเลือด...เธอกำลังจะคลอดลูก!!!"ทิ!!! ฮื่อออ ช่วยพิมพ์ด้วย" เทียนร้องไห้สติแตก ผมอุ้มรับช่วงต่อจากลูกน้องที่กำลังอุ้มพิมพ์และบอกให้คนเตรียมรถ เธอหมดสติไม่รู้สึกตัว!"พิมพ์! พิมพ์! อย่าหลับนะ!" ผมพูดบอกออกไปเสียงสั่น กำหนดคลอดอีกตั้ง 2 อาทิตย์ทำไมตอนนี้ถึงคลอดได้ทั้งที่เมื่อวานพึ่งจะไปหาหมอมา"พิมพ์ ฮึกกก พิมพ์ตื่นมองเราก่อนพิมพ์ ฮื่อออ" เทียนพยายามตบแก้มเธอให้เธอฟื้น แต่เธอนอนนิ่งไม่ไหวติง ผมใจหายวาบ!"พิมพ์ๆๆ" ผมเขย่าตัวเธอที่นอนอยู่บนตักผม ก่อนจะกดโทรศัพท์หาไอ่ฟิว"มึงขับให้เร็วกว่านี้ได้ไหม!!!" ลูกน้องเหยียบคันเร่งพุ่งทยานออกไป!! ดีนะว่าบ้านผมอยู่
บางทีคุณอาจจะชอบ
