Share

ข้อเสนอ 1

Penulis: Priyada
last update Terakhir Diperbarui: 2024-11-01 03:24:12

หลังวางสายจากท่านประธานไม่นานเขาก็กลับเข้ามา น้ำฟ้าอยู่ทำงานกับเขาจนเวลาล่วงเลยมาจนเกือบเกือบสามทุ่ม

จ๊อก...

เสียงท้องร้องทำเอาคนทั้งสองมองหน้ากันเลิ่กลั่ก วันนี้มันเป็นดวงซวยอะไรของน้ำฟ้ากัน ย้ายมาทำตำแหน่งเลขาฯ ได้แค่สองวันก็ต้องอยู่ทำงานล่วงเวลาซะแล้ว มิหนำยังถูกจับโป๊ะว่าชอบแอบดูคลิปโป๊ในที่ทำงานตั้งแต่วันแรก มันน่าอับอายจริง ๆ แล้วเนี่ยแทนที่เลิกงานจะได้กลับบ้านนอนดูหนังดูซีรี่ส์แต่ต้องมาอยู่เป็นเพื่อนบอส แล้วยังต้องคอยหาข้าวหาน้ำให้เขาอีก ทำไมไม่เรียกแม่เอมี่ปากแดงมาทำหาอะไรให้กินล่ะ

เชอะ!

“บอสจะกินข้าวตอนนี้เลยหรือเปล่าคะมืดมากแล้วด้วย เดี๋ยวฟ้าจะเตรียมจัดใส่จานให้ค่ะ” น้ำฟ้าถามเขาออกไปอย่างนั้น เพราะเธอก็เริ่มหิว เห็นว่าเขาสั่งผู้ช่วยให้สั่งอาหารเดลิเวอรี่มาส่งให้ เธอแค่จัดใส่จานมาวางประเคนให้เขาเท่านั้นเอง

“ครับ กำลังหิวเลย” พูดจบ จู่ ๆ ดวงตาของภรนต์ก็วาววับเป็นประกาย ขณะเดียวกันก็แลบลิ้นเลียริมฝีปากอย่างมีเลศนัย

น้ำฟ้าไม่ทันเห็นท่าทางหื่นหิวของเขาเลยสักนิด เพราะเธอหันหลังเดินตรงไปยังส่วนครัวของออฟฟิศ ที่ออกแบบเอาไว้แบบบิวต์อินเอาไว้สำหรับอำนวยความสะดวกของพนักงานเพื่อชงเครื่องดื่ม แล้วยังมีภาชนะและอุปกรณ์สำหรับรับประทานอาหารเผื่อไว้ในกรณีพนักงานหิวเวลาทำงานอยู่ออฟฟิศดึก ๆ

น้ำฟ้าจัดการเทอาหารใส่จานเพื่อให้พร้อมรับประทาน อาหารเหล่านี้ยังคงอุ่นอยู่ก็จริง แต่เธอได้บรีฟมาจากเลขาฯ คนก่อนว่านิสัยของบอสนั้นชอบกินแบบร้อน ๆ เธอจึงต้องจัดใส่จานแล้วเอาไปอุ่นในไมโครเวฟอีกทีก่อนเสิร์ฟให้เขา ซึ่งอาหารที่สั่งมีทั้งอาหารคาวและของหวานจากร้านดัง ขนมหวานนั้นน่าสนใจทีเดียว เพราะมันเป็นไอติมโบราณบรรจุถ้วยกระดาษปิดฝา แล้วยังมีน้ำผึ้งสำหรับราดเป็นท็อปปิ้งแยกมาต่างหากให้ด้วย ดูแล้วน่าชิมมาก นอกจากนี้ยังมีแต่แพนเค้กราดน้ำผึ้ง กับกล้วยหอมใบเขื่อง!

“อาหารพร้อมทานแล้วค่ะ คุณภรนต์ อ๊ะ! ว๊ายตายแล้ว!”

น้ำฟ้านำอาหารเข้ามาเสิร์ฟให้บอสหนุ่ม หากยังไม่ทันพูดจบก็ต้องกรีดร้องออกมาอย่างลืมตัว เพราะภาพที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าก็คือร่างกำยำเปลือยท่อนบนของภรนต์ พร้อมกับเป้ากางเกงที่มีบางสิ่งกำลังชี้ตรงมายังใบหน้าเธออย่างชัดเจน

“มามะ เรามากินมื้อเย็นกันเถอะ” เขาไม่ทนรอฟังคำตอบแต่กระโจนเข้ามากระชากเสื้อเชิ้ตและเสื้อสูทของเธอออกจากร่างอย่างง่ายดายรวดเร็วภายในเวลาแค่พริบตาเดียว

น้ำฟ้าพยายามดิ้นรนสะบัดร่างให้หลุดพ้นจากพันธนาการร้าย ๆ ของบอสหนุ่ม แต่กลับพบว่าตัวเองถูกยกขึ้นไปนั่งอยู่บนเคาน์เตอร์ กระโปรงสูททรงสอบหลุดหายไปตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ ทั้งเนื้อทั้งตัวมีเพียงแค่ชุดชั้นในสองชิ้นปกปิดส่วนพึงสงวนอยู่ และแน่นอนว่ามันไม่มีทางป้องกันเธอจากความหิวกระหายของอีกฝ่ายได้ในเวลานี้

“วันนี้ช่างเป็นลาภปากของผมจริง ๆ เพราะนอกจากมีขนมเค้กหวานละมุนลิ้นแล้ว ผมก็ยังมีพุดดิ้งเนียนนุ่มเพิ่มอีก หึ!”

“บอส! จะทำอะไรคะ!” น้ำฟ้าแผดเสียง สองมือกำหมัดระดมทุบบนแผงอกของเขา ขณะที่ชายหนุ่มชะโงกตัวเข้ามากระซิบกระซาบ ทำเอาน้ำฟ้าขนลุกซู่ไปหมด

“อย่าแกล้งทำเป็นไม่รู้ไปหน่อยเลยน้ำฟ้า อย่าคิดว่าผมไม่เห็นนะ ที่คุณเอานมออกมาเย้ยฟ้าท้าแอร์เมื่อกี้นี้น่ะ ในใจคงอยากป้อนเข้าปากผมจะแย่แล้ว อ่อยกันเบอร์นี้ยังจะทำมึน แกล้งไม่รู้ไม่ชี้อีกเหรอ”

“ว้าย!” น้ำฟ้าเผลออุทานอีกครั้ง เมื่อจู่ ๆ สองมือของบอสหนุ่มก็คว้าหมับลงบนทรวงอกทั้งสองข้าง

เอ๊ะ!เสื้อชั้นในเธอหายไปไหนแล้ว เขาดึงมันออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่

“ผมจะดูดแล้วนะครับ อ่าห์...” เขายิ้มยิงฟัน อวดฟันที่ขาวสะอาดและเรียงตัวสวยเสียจนน่าหมั่นไส้

“จะบ้าเหรอ ไม่เอานะบอส” น้ำฟ้าร้องห้ามแต่เสียงอ่อนมาก

“ไม่ให้ดูด...งั้นจะขยี้ขยำแทนนะ” ว่าแล้วก็กอบทรวงอกเข้ามาชิดกัน พร้อมกับบีบเฟ้นอย่างเมามัน ราวกับเด็กอนุบาลที่กำลังสนุกสนานกับการปั้นแป้งโดว์

“อ๊ะ อ๊า!”

ความเสียวแปลบปลาบแล่นวาบจากยอดอกจนถึงท้ายทอย เมื่อนิ้วชี้และนิ้วหัวแม่มือทั้งคู่ของเขา เลื่อนไปบดคลึงส่วนที่ไวต่อการสัมผัสอย่างกะทันหัน จนเธอสะดุ้งราวกับถูกไฟช็อต ต้องหลุดเสียงครวญครางออกมาแผ่ว ๆ

“น่าสงสารหัวนมคุณจัง ถูกเจ้าของทรมาน หนาวแอร์จนหดเหลือแค่นี้แต่ไม่ต้องห่วง ผมจะให้ความอบอุ่นมันเองนะจ๊ะ”

“อา..”

ทันทีที่ริมฝีปากและปลายลิ้นของภรนต์ครอบลงบนยอดอกข้างหนึ่ง ร่างของหญิงสาวก็แอ่นรับโดยอัตโนมัติด้วยรู้สึกถึงความอบอุ่นที่เสียวสบายแผ่ขยายจากช่วงบนของร่างกาย ลามไปจนถึงหน้าท้อง สองมือที่ผลักดันทุบตีต้นแขนของอีกฝ่าย ก็เลื่อนไปเกาะกุมศีรษะและจิกทึ้งเรือนผมของเขาอย่างไม่รู้ตัว

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • ราคีรัญจวน   บทส่งท้าย

    เช้าวันนี้อากาศดีกว่าทุกวันที่ผ่านมา ท้องฟ้าสดใสคล้าย ๆ กับสภาพจิตใจของน้ำฟ้า ซึ่งตกงานแบบไม่ทันรู้ตัว หลังจากที่เธอออกจากบริษัทมาก็เอาแต่นั่ง ๆ นอน ๆ อ่านนิยายออนไลน์อยู่บ้าน แล้วก็เอาแต่กิน ๆ นอน ๆ วนลูปอยู่แบบนี้ทั้งวันเหมือนซังกะตายน้ำไม่อาบติดต่อกันห้าวันเธอก็อยู่ในสภาพนั้นมาแล้ว จนกระทั่งเวลาผ่านไปเธอลุกขึ้นมาฮึดอีกครั้ง ลุกขึ้นมารักตัวเองและเห็นคุณค่าในตัวเอง จนกระทั่งวันนี้เธอตัดสินใจออกมาสูดอากาศข้างนอก หาอะไรอร่อย ๆ กิน“น้ำฟ้า หยุดก่อน!” ระหว่างเดินอยู่นั้น เธอก็ได้ยินเสียงหนึ่งที่คุ้นเคยเขาส่งเสียงเรียกเธอมาจากข้างหลัง จนทำให้หญิงสาวต้องชะงักฝีเท้า ก่อนหันกลับไปมองหาต้นเสียง“คุณภรนต์!”“ใช่ครับ ผมเอง” ชายหนุ่มเดินเข้าไปใกล้“คุณมาทำอะไรที่นี่คะ” เธอเอ่ยด้วยความแปลกใจ ก็ตัดขาดกันแล้วไม่ใช่หรือไง เธอเสมองไปทางอื่น“ฟ้าลาออกแล้วนะคะ”“ผมไม่อนุญาต”“ฟ้าไม่แคร์ ฟ้าลาออกแล้วค่ะ!”“เราอย่าพูดถึงเรื่องนั้

  • ราคีรัญจวน   ยกเลิก

    “พอได้แล้วน่า นะ น้ำฟ้า ปล่อยเธอไปเถอะ” ภรนต์ไม่มีแก่ใจแม้แต่จะลุกขึ้นยืน“แต่เมื่อกี้ฉันถูกคุณเอมี่ตบไปทีหนึ่ง เพราะฉะนั้น ถ้าจะให้ฉันปล่อยเธอ ฉันก็ต้องขอเอาคืนก่อนล่ะค่ะ”“ไม่เอาน่า ฟ้า” ภรนต์ขยับตัวเข้าไปจับไหล่ทั้งสองข้างเบา ๆ “อย่าให้มันเป็นเรื่องใหญ่โตไปกว่านี้เลย เมื่อกี้คุณก็ตีผมไปแล้ว ถือว่าผมรับฝ่ามือคุณแทนเธอก็แล้วกันนะ ปล่อยเธอเถอะ ถือว่าเห็นแก่ผม” เสียงของภรนต์ฟังดูอ่อนโยนและออดอ้อนไปในตัว นี่เป็นครั้งแรกจริง ๆ ที่น้ำฟ้าเคยได้ยินเขาพูดด้วยน้ำเสียงอย่างนี้เธอมองหน้าเอมี่ที่ยังฮึดฮัด ทำท่าทางเกรี้ยวกราด สลับกับหันไปมองคนที่นั่งเยื้องอยู่ทางด้านข้าง ก่อนจะถอนหายใจแรง ๆ“คุณภรนต์ ในเมื่อคุณยืนยันจะให้ฟ้าจบ ได้ค่ะ เอาแบบนั้นก็ได้ ถ้าอย่างนั้นฟ้าจะรับจบให้เอง!” บอกเขาเสียงอ่อนลง แต่แล้วจู่ ๆ เลขานุการสาวก็กัดฟันกรอด ดวงตาเบิกกว้างขึ้นกว่าเดิม จ้องเขม็งไปยังใบหน้าชายหนุ่ม “แต่เมื่อกี้ฟ้าไม่ยอมหรอกนะคะ! ถ้าจะให้ตบคุณแทนคุณเอมี่ ฟ้าก็ตบเลยละกัน”เพียะ!

  • ราคีรัญจวน   สลัดทิ้ง 2

    และตอนนั้นเองที่เอมี่เพิ่งสังเกตว่าการแต่งกายของภรนต์อยู่ในสภาพที่ไม่เรียบร้อย เสื้อสูทไม่ได้ติดกระดุม ชายเสื้อเชิ้ตหลุดลุ่ย คอเสื้อเปิดอ้า มิหนำซ้ำบนพื้นยังเกลื่อนกลาดไปด้วยข้าวของซึ่งเคยวางอยู่บนโต๊ะทำงานของเขา“อ๋อ การที่สองวันมานี้คุณไม่ยอมรับสาย ไม่โทรหาเอมี่ ที่แท้ก็เพราะนังเลขาฯ หน้าจืดนี่เองสินะ!” เธอเริ่มโวยวาย“เรื่องนั้นไม่เกี่ยวอะไรกับน้ำฟ้า!” อีกฝ่ายแย้งกลับด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดพอ ๆ กัน เขาเกือบจะเดินไปตะคอกใส่หน้าเธอเสียด้วยซ้ำ แต่ติดตรงที่ร่างกายบางส่วนยังค้ำเป้ากางเกงอยู่จนขยับตัวไม่สะดวก“ถ้าไม่เกี่ยวแล้วคุณจะแก้ตัวยังไงคะ ภรนต์อธิบายมาเดี๋ยวนี้นะ???”“มันจะมากไปแล้วนะเอมี่!” ชายหนุ่มลุกขึ้นทุบโต๊ะดังปัง“เอ๊ะ ที่รักคุณพูดอะไร แล้วดูคุณเปลี่ยนไปมากนะคะช่วงหลังมานี้” เอมี่ตวาดกลับ“ผมจะทำอะไรมันก็เป็นเรื่องของผม! คุณคิดว่าคุณเป็นใครถึงมีสิทธิ์มาวุ่นวายที่นี่!”“เป็นใครน่ะเหรอคะ เอมี่...เอมี่ก็เป็นคนรักของคุณน่ะสิ” เห็นสีหน้

  • ราคีรัญจวน   สลัดทิ้ง 1

    ขณะที่น้ำฟ้ากำลังจะกลับ จู่ ๆ ประตูห้องน้ำก็เปิดออกอย่างสุดแรงประหนึ่งว่าคนที่มาใหม่กำลังโมโหใครมาอย่างนั้นล่ะ“คุณเอมี่!!!” น้ำฟ้าอุทานชื่อของอีกฝ่ายอย่างประหลาดใจ ทำให้อดีตคู่ขาของภรนต์ที่เพิ่งก้าวผ่านประตูเข้ามา ถึงกับหยุดชะงัก แล้วหันมองตาขวางราวว่าจะกินเลือดกินเนื้อ“แกนังร่าน ขึ้นมาอ่อยแฟนฉันถึงห้องทำงานเขาเลยเหรอ หน้าไม่มียางอายเลยนะยะ รู้จักนรกบ้างมั้ย นังดอกไม้สีทอง!”“อะไรกันคะคุณเอมี่ มาถึงก็สาดเสียเทเสีย เข้าใจผิดไปใหญ่แล้วนะคะ” น้ำฟ้าพยายามใจเย็น ข่มอารมณ์เอาไว้นิ่ง แต่ก็ทำหน้าไม่ถูก “ดิฉันขอตัวก่อนค่ะ” น้ำฟ้าเอ่ยก่อนเดินเลี่ยงไปทางอื่น แต่เอมี่มาขวางทางน้ำฟ้าซึ่งหน้า“หยุด! ยังไปไหนไม่ได้ ฉันต้องคิดบัญชีกับหล่อนก่อน” เอมี่ตวาด“จะคิดบัญชีอะไรไม่ทราบ”“หน็อย กินอยู่กับปากอยากอยู่กับท้อง ตัวเองทำอะไรรู้ดีแก่ใจย่ะ” เอมี่เบ้ปากปรามาส“ก็ฉันไม่ได้ทำอะไรให้คุณสักหน่อย มีแต่คุณนั่นแหละที่มาหาเรื่องฉันเอง แล้วมาถึงก็ด่า ๆ ฉันแ

  • ราคีรัญจวน   ค้าง 2

    “ทีคุณยังไม่เห็นเป็นเหมือนเดิมเลยนี่ฟ้า”“ไม่เหมือนเดิมยังไงคะ!” ใบหน้าหญิงสาวร้อนวูบวาบจนถึงใบหู ทำพูดเฉไฉ เลี่ยงไม่ยอมตอบคำถาม“ก็ที่คุณกำลังพูดอยู่นี่ไง ก่อนหน้านี้คุณออกจะเชื่อฟัง ว่าง่าย พูดจากับผมอย่างสำรวมทุกคำ แต่ตอนนี้ฤทธิ์เยอะเหลือเกิน ตะคอกผมเอาตะคอกผมเอา ไม่เห็นผมเป็นบอสอย่างที่ปากว่าสักนิด”“แล้วที่คุณทำกับฟ้าล่ะ ถ้าจะให้ฟ้าทนพูดดีกับคุณอีก อย่าหวังเลยค่ะ หรือถ้าไม่พอใจก็ไปหาคนอื่นมาเป็นเลขาฯ แทนสิคะ!”“ใครว่าผมไม่พอใจ ผมชอบให้คุณเป็นอย่างนี้ต่างหาก แต่สิ่งที่ผมไม่ชอบก็คือ หึ ๆ” รอยยิ้มอย่างนั้นอีกแล้ว “ไอ้นี่ต่างหาก!”“อ๊ะ!”วินาทีนั้น อาศัยช่วงเวลาที่น้ำฟ้ายังไม่ทันนึกระแวง ภรนต์ก็กระชากเสื้อเธอออกอย่างแรง ก่อนบีบนวดหน้าอกเธออย่างดุเดือด“คุณทำอะไรของคุณน่ะ คุณภรนต์อื้มมมม”“ผมอยาก...”“ว้าย...อ๊างงงงง”“มาให้ผมชื่นใจหน่อยนะ...” เขารุกไล่จนน้ำฟ้าตื่นเต้นจน

  • ราคีรัญจวน   ค้าง 1

    เวลาต่อมา...“มาแล้วเหรอครับเลขาฯ คนสวยของผม” ภรนต์เอ่ยคำทักทายแถมทำหน้าตายียวนจนคนถูกทักถึงกับใจสั่นทันทีที่น้ำฟ้าก้าวเข้าไปในห้องทำงาน คำทักทายแรกของบอสหนุ่มก็ทำให้เธอถึงกับขนลุก แต่หญิงสาวตัดสินใจแล้วว่าเธอจะไม่มองหน้า ไม่พูดจาโต้ตอบกับเขาเกินความจำเป็น ในเมื่อภรนต์ต้องการให้เธอมาทำงาน เธอก็จะมาเพื่อทำงานเท่านั้นหากเมื่อมองไปยังจุดที่เคยเป็นโต๊ะทำงานชั่วคราวภายในห้องเธอก็ต้องอ้าปากค้าง เพราะโดยปกติแล้วมันควรเป็นโต๊ะเครื่องคอมพิวเตอร์ขนาดย่อม ไม่เกะกะพื้นที่ ซึ่งบอสของเธอกำหนดให้ขึ้นมานั่งทำงานเฉพาะช่วงเช้าและตอนที่เขาต้องการงานด่วนเท่านั้น แต่ในเวลานี้กลับมีโต๊ะทำงานขนาดใหญ่ พร้อมของใช้ส่วนตัวของเธอ แล้วยังตกแต่งน่ารักในแบบที่เธอชอบ ไหนจะพวกเครื่องใช้สำนักงาน ตุ๊กตาคอลเลคชั่นน่ารัก ๆ พวกป๊อปอาร์ตที่เธอชอบมาไว้ตกแต่งโต๊ะทำงาน“ทำไมของฟ้าถึงมาอยู่ในนี้ได้” น้ำฟ้าหันไปถามด้วยสีหน้าไม่เข้าใจเมื่อพบว่าข้าวของ ๆ ตัวเองมาอยู่ตรงนี้“ผมสั่งให้คนเอาเข้ามาเอง ตั้งแต่วันนี้ไปคุณต้องย้ายเข้ามาทำงานกับผมในนี้&rdq

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status