Chapter 35 .ขัดหูขัดตาไปหมด

“อือหือ อีตานี่ใส่เสื้อแบรนด์เนมด้วย” เธอเอียงคออย่างสงสัย “เงินเดือนอาจารย์มหา’ลัยเท่าไหร่กันนะ โอ๊ย! ตายแล้ว! เดี๋ยวเข้าใจผิดว่าดูถูก เอาเป็นว่าอีตานี้ก็มีรสนิยมดีเหมือนกันนะเนี้ย”

แต่เธอเผลอขย้ำเสื้อจนยับขนาดนี้ คงจะต้องรีดให้ใหม่แล้วล่ะ พราวมุกเบ้ปากใส่เสื้อเจ้าปัญหาแล้วคิดจะลุกขึ้นไปรีดเสื้อให้เรียบร้อย พรุ่งนี้ไม่ต้องไปทำงานเพราะเป็นวันหยุดนักขัตฤกษ์ ถึงเธอจะชอบทำงานแต่ไม่ได้หมายความว่าทำทุกวันไม่ได้หยุดพัก แต่หยุดแค่วันเดียวจึงไม่คิดจะไปเที่ยวอะไร เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น พราวมุกดูชื่อคนโทรเข้าแล้วกดรับสาย

“ว่าไงจ๊ะมิลลี่” พราวมุกทักทายเพื่อนสาว เธอรู้จักมิลลี่ตอนที่เธอยังอยู่ต่างประเทศ มิลลี่เป็นนักเรียนไทยที่มาเรียนซัมเมอร์ แต่เหมือนมาเที่ยวเสียมากกว่า

“อะไรคือว่าไง อย่าบอกว่าลืมนัดนะ”

“เอ่อ...” พราวมุกขมวดคิ้ว ไม่เอาน่า คนอย่างเธอไม่น่าจะลืมอะไรนะ บอสยังชมว่าเธอทำงานเก่งเลย

“ปาร์ตี้คืนนี้ไง”

“คืนนี้” พราวมุกหันไปมองปฏิทิน เธอจดไว้ก็จริง แต่เพราะเธอไม่ได้รับปากว่าจะไป ก็เลยไม่ได้ล