MasukShare
บทที่ 3
Terakhir Diperbarui:
2024-11-03 20:56:26“ถ้าผมสงสารลูกหนี้ของผมทุกคนกิจการคาสิโนก็คงเจ๊งกันพอดี ฟังนะมิสเมย์ แม่ของคุณเป็นหนี้เรามากถึงสิบล้านดอลล่าห์ และที่ผมรู้มาก็คือฮอลลี่แม่ของคุณเจ้าเล่ห์ไม่ใช่เล่น”
“เจ้าเล่ห์?” หญิงสาวเลิกคิ้ว เอเดรียนยกยิ้มมุมปาก แววตาของเขาสะท้อนประกายคมกริบราวกับใบมีด และสิ่งที่เธอเห็นมันแฝงความหยามเหยียดอย่างไม่น่าให้อภัย
“ปกติคาสิโนของเราจะไม่ปล่อยลูกหนี้กู้เงินในจำนวนสูงมากขนาดนี้ แต่แม่ของคุณมีกลเม็ดเด็ดพรายที่ทำให้ผู้จัดการคาสิโน่ยอมปล่อยกู้ให้”
เขาหยุดคำพูดไปชั่วครู่และเหยียดยิ้มร้ายที่กลบความมีเสน่ห์น่าหลงใหลไปสิ้น
“ฮอลลี่เสนอตัวนอนกับผู้จัดการของผม จนเขายินยอมปล่อยกู้ให้แม่ของคุณถึงสิบล้านดอลล่าห์ ทีนี้รู้รึยังว่าแม่ของคุณน่ะร้ายกาจขนาดไหน!”
บทที่ 3
พอเขาพูดจบเดือนลดาก็หน้าชามือเย็นชืดและพูดอะไรแทบไม่ออก เรียวปากอิ่มสีชมพูเรื่อซีดลงเล็กน้อยและเผยอออกอย่างลืมตัว มันสั่นระริกจนอีกฝ่ายหัวเราะหึในลำคอ เขามองเธออย่างกับจะกินเลือดเนื้อ แววตาหยามเหยียดจนหญิงสาวแทบจะแทรกแผ่นดินหนี ทว่าพอตั้งสติได้เธอก็รีบโต้กลับ
“แต่ประเด็นใหญ่ที่เราคุยกันก็คือหนี้ที่แม่ฉันต้องใช้คืนคุณนะคะ”
“ถ้าเป็นแค่เรื่องหนี้ผมก็ไม่มีปัญหา แต่นี่มันเป็นความเสียหายในกิจการของผม คุณนึกว่าเงินสิบล้านดอลล่าห์เป็นเศษกระดาษที่ผมพิมพ์ขึ้นมาเองได้รึยังไง!”
“แต่ว่า คุณสมิธ...”
“กลับไปซะมิสเมย์!” เขาเอ่ยไล่ “กลับไปบอกแม่ของคุณว่าต้องหาเงินมาชดใช้ให้ผมภายในสัปดาห์นี้ ถ้าทำไม่ได้ผมจะให้ทนายลากตัวแม่คุณเข้าคุก!”
“ได้โปรดเถอะค่ะคุณสมิธ มีข้อเสนออื่นอีกมั้ยคะที่จะแลกกันได้กับการลดหย่อนหนี้ให้แม่ฉัน”
ดูเหมือนสิ่งที่เดือนลดาพูดจะทำให้ชายหนุ่มซึ่งกำลังจะหันหลังให้เธอฉุกใจคิด เขาหันกลับมายังหญิงสาวอีกครั้ง เหยียดมุมปากอย่างเยาะหยัน
“ข้อเสนองั้นหรือ?”
เอเดรียนก้าวเข้ามาใกล้ อยู่ในระยะประชิดตัวหญิงสาวจนเธอรู้สึกถึงจังหวะลมหายใจของเขา เดือนลดายืนตัวแข็ง เธอพยายามทำใจไม่ให้กลัวกระทั่งร่างสูงจับไหล่บางของเธอไว้
“จะเอาอย่างนั้นก็ได้ อย่างที่คุณว่า...ถ้ามีข้อเสนอที่มันจะแลกได้กับการลดหย่อนหนี้ให้แม่ของคุณ คุณจะยอมปฏิบัติตามโดยดีอย่างนั้นใช่มั้ย”
หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ทว่าเธอก็เชิดใบหน้าขึ้นก่อนจะกล่าวว่า
“ค่ะ...ฉันยินดีที่จะ...ยอมรับข้อเสนอของคุณ”
“อะไรก็ได้?” เขาเลิกคิ้ว
“ค่ะ...อะไรก็ได้”
แล้วหญิงสาวก็แทบลืมหายใจเมื่อร่างของเธอถูกเขารั้งเข้าไปจนชิดอกกว้าง เอเดรียนโน้มใบหน้าหล่อเหลาของเขาลงมาใกล้
“ข้อเสนอของผมก็คือ คุณ...ต้องมาเป็นผู้หญิงของผม แลกกับการลดหย่อนหนี้ให้แม่ของคุณ คุณยินดีตกลงใช่มั้ยมิสเมย์!”
เสียงทุ้มห้าวของเขาเหมือนลูกตุ้มกระแทกเข้าไปในอกของหญิงสาวอย่างจัง มันทำให้ความหวังของเธอแทบจะแตกสลายลงในฉับพลันทันใดที่ได้ยิน
“ผู้หญิงของคุณ! คุณพูดเรื่องอะไรคุณสมิธ”
“ผมกำลังพูดเรื่องข้อตกลงของเรายังไงล่ะ นี่คือข้อเสนอที่คุณต้องพิจารณาและตัดสินใจในตอนนี้!”
“คุณ!”
เดือนลดายังไม่ทันจะได้พูดอะไรก็ต้องหยุดชะงักเมื่อบานประตูห้องถูกเปิดออก โบ ซึ่งเป็นบอดี้การ์ดของเอเดรียนก้าวเข้ามาหยุดและเขาก็ชะงักไปเล็กน้อยเมื่อเห็นคนทั้งสอง
“เอ้อ...คุณสมิธ”
“ออกไปก่อน ฉันมีธุระสำคัญที่ยังตกลงกับแขกยังไม่เสร็จสิ้น”
“แล้วแขกของคุณล่ะครับ”
“เสร็จธุระแล้วฉันจะออกไปพบพวกเขาเอง”
“ครับ คุณสมิธ”
โบรับคำก่อนจะถอยหลังกลับออกไปและปิดประห้องไว้อย่างเดิม เดือนลดาซึ่งมีท่าทีตระหนกกับการกระทำของ ท่านประธาน แห่งสมิธ ไฮเอ็นด์ถลึงตาใส่ชายหนุ่มที่รั้งไหล่บางของเธอทั้งสองข้างไว้แน่น
“คุณสมิธ นี่ไม่ใช่ข้อเสนอที่คุณตั้งใจจะช่วยเหลือแม่ของฉัน คุณตั้งใจจะแกล้งพวกเรา”
“ผมว่าข้อเสนอนี้มันออกจะง่ายสำหรับการตัดสินใจของคุณ” เขาว่าแล้วเปลี่ยนจากเกาะกุมไหล่ของหญิงสาวเป็นรั้งเอวอ้อนแอ้นดันร่างบอบบางเข้าไปไว้ในวงแขนแกร่ง
“ถ้าเป็นพวกโสเภณีก็คงจะไม่รีรอที่จะตะครุบมันเอาไว้”
“แต่ฉันไม่ใช่...”
“ดูแล้วคุณไม่ได้แตกต่างจากแม่คุณเท่าไหร่ ฮอลลี่เอาตัวเข้าแลกกับผู้จัดการเพื่อให้ได้เงินไปละลายในบ่อนคาสิโน ส่วนคุณก็เอาตัวเข้าแลกกับเจ้าของคาสิโนเพื่อจะได้ช่วยลดหย่อนหนี้ให้กับแม่ของคุณ!”
“เอเดรียน...คุณทำเกินไปแล้ว”
Bab terbaru
ร้อนเสน่หา บทที่ 5
“ตอนนี้คนที่คุณต้องฟังคือผมคนเดียว มิสเมย์!” เอเดรียนยื่นคำขาดและมันทำให้เดือนลดาแทบจะหมดกำลังใจเลยทีเดียว หญิงสาวนึกอย่างเจ็บแค้น เธอไม่น่าพาตัวเองมาเจอกับคนใจหินและหยาบกระด้างยิ่งกว่าหินผาอย่างเอเดรียน สมิธเลยแม้แต่น้อย ในที่สุดเดือนลดาก็ต้องตัดสินใจ หากเธอไม่สามารถปฏิเสธข้อเสนอซึ่งสำหรับเธอมันก็คือการบังคับเธอก็ต้องจำยอมรับสภาพที่ตัวเองต้องตกเป็น ผู้หญิงของเขา อย่างไม่อาจเลี่ยง ร่างบางขยับนั่งตัวตรงและกล่าวออกมาโดยไม่ยอมมองหน้าเขา “จริง ๆ แล้วตอนนี้ฉันต้องการแค่...เสื้อผ้าสักสองสามชุด เพราะฉัน...ไม่ได้เอาเสื้อผ้าติดตัวมาเลย” “ไม่จำเป็นต้องออกไปหาเสื้อผ้าที่ไหนหรอก ผมมีคนจัดหามันให้คุณ ตอนที่คุณไปถึงฮาเร็มของผมแล้ว” เดือนลดานิ่วหน้า “ฮาเร็ม...นะ...นี่หมายความว่าฉันต้องไปอยู่กับผู้หญิงหลาย ๆ คนอย่างพวกสุลต่านอย่างนั้นหรือ” เอเดรียนทำสีหน้าถมึงทึง เขาล้วงมือไว้ในกระเป๋าทั้งสองขณะมองเธออย่างพินิจพิจารณา “คุณไม่จำเป็นต้องถามอะไรผมมากหรอกมิสเมย์ ผมจะให้คนของผมพาคุณไปที่นั่น ที่อยู่ที่ผมสามารถต
ร้อนเสน่หา บทที่ 4
ฉาด!!! เสียงฝ่ามือกระแทกเข้ากับใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มอย่างเร็วและแรงหลังจากที่หญิงสาวผละออกจากอ้อมอกของเขาและทำสีหน้าชิงชังรังเกียจ เอเดรียนลูบใบหน้าของเขาที่เปลี่ยนเป็นสีเข้มจัด อารมณ์ของชายหนุ่มเหมือนถูกน้ำมันราดลงในไฟที่คุโชน “ฉันไม่ยอมรับข้อเสนอบ้า ๆ ของคุณ เอเดรียน ไม่มีทาง! ฉันไม่ได้เป็นผู้หญิงขายตัวอย่างที่คุณคิด”“ผู้หญิงขายตัวบางคนไม่ยอมรับว่าตัวเองเป็นโสเภณี ทั้งที่การกระทำของตัวเองมันก็ไม่ต่างอะไรจากผู้หญิงขายตัวเลยสักนิด ผมไม่เชื่อหรอกว่าที่คุณตั้งใจมาที่นี่ก็เพื่อจะขอลดหย่อนหนี้ให้แม่ของคุณ อย่างน้อยผู้หญิงหน้าเงินอย่างพวกคุณก็ต้องหวังอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ กลับไปบ้าง ถ้าไม่ใช่เงินก็อาจจะเป็นความพอใจที่คุณเคยชิน”“เอเดรียน!”เดือนลดาเงื้อมือขึ้นหวังฟาดซ้ำลงบนใบหน้าของเขาเป็นหนที่สองแต่ครั้งนี้เอเดรียนจับทิศทางถูก เขาคว้ามือเรียวบางเอาไว้ได้และบิดเต็มแรง“โอ๊ย! ปล่อยฉัน”“ผมไม่ยอมให้คุณตบผมเป็นหนที่สองหรอกนะมิสเมย์ และนี่ก็เป็นบทเรียนสั่งสอนผู้หญิงอวดดีอย่างคุณ!”“อื๊อ!”บทที่ 4 เดือนลดาอ้าปากแต่ไม่ทันได้ร้องออกมาเสียงแหลมเล็กก็ถูกกลืนหายเข้
ร้อนเสน่หา บทที่ 3
“ถ้าผมสงสารลูกหนี้ของผมทุกคนกิจการคาสิโนก็คงเจ๊งกันพอดี ฟังนะมิสเมย์ แม่ของคุณเป็นหนี้เรามากถึงสิบล้านดอลล่าห์ และที่ผมรู้มาก็คือฮอลลี่แม่ของคุณเจ้าเล่ห์ไม่ใช่เล่น”“เจ้าเล่ห์?” หญิงสาวเลิกคิ้ว เอเดรียนยกยิ้มมุมปาก แววตาของเขาสะท้อนประกายคมกริบราวกับใบมีด และสิ่งที่เธอเห็นมันแฝงความหยามเหยียดอย่างไม่น่าให้อภัย“ปกติคาสิโนของเราจะไม่ปล่อยลูกหนี้กู้เงินในจำนวนสูงมากขนาดนี้ แต่แม่ของคุณมีกลเม็ดเด็ดพรายที่ทำให้ผู้จัดการคาสิโน่ยอมปล่อยกู้ให้”เขาหยุดคำพูดไปชั่วครู่และเหยียดยิ้มร้ายที่กลบความมีเสน่ห์น่าหลงใหลไปสิ้น“ฮอลลี่เสนอตัวนอนกับผู้จัดการของผม จนเขายินยอมปล่อยกู้ให้แม่ของคุณถึงสิบล้านดอลล่าห์ ทีนี้รู้รึยังว่าแม่ของคุณน่ะร้ายกาจขนาดไหน!”บทที่ 3 พอเขาพูดจบเดือนลดาก็หน้าชามือเย็นชืดและพูดอะไรแทบไม่ออก เรียวปากอิ่มสีชมพูเรื่อซีดลงเล็กน้อยและเผยอออกอย่างลืมตัว มันสั่นระริกจนอีกฝ่ายหัวเราะหึในลำคอ เขามองเธออย่างกับจะกินเลือดเนื้อ แววตาหยามเหยียดจนหญิงสาวแทบจะแทรกแผ่นดินหนี ทว่าพอตั้งสติได้เธอก็รีบโต้กลับ “แต่ประเด็นใหญ่ที่เราคุยกันก็คือหนี้ที่แม่ฉันต้องใช้คืนคุณนะคะ”
ร้อนเสน่หา บทที่ 2
โบ...ซึ่งเป็นบอดี้การ์ดชาวอเมริกันรูปร่างสูงใหญ่แต่หน้าตาดีมองร่างบอบบางในชุดกระโปรงป้ายและถือสายสะพายกระเป๋าไว้แน่น เขามองเธอคล้ายเคลือบแคลง ใบหน้าถมึงทึงของเขาทำให้หญิงสาวชักเริ่มประหม่า “ถ้าอย่างนั้นตามผมมาทางนี้ ผมมีเวลาให้คุณแค่สิบนาที เพราะตอนนี้คุณสมิธกำลังอยู่ในช่วงพักที่ห้องส่วนตัวของเขา” พอเขาพูดเช่นนั้นเดือนลดาก็มีสีหน้าแช่มชื่นขึ้นมาเล็กน้อย เธอมาที่นี่ด้วยความหวัง และช่างเป็นโอกาสอันดีที่เธอมาได้จังหวะพบกับเจ้าหนี้ของแม่บุญธรรม บอดี้การ์ดร่างใหญ่พาเธอขึ้นไปยังชั้นบนของโรงแรมซึ่งสำหรับเดือนลดาแล้วมันมีขนาดใหญ่และหรูหรามากจนหญิงสาวอดคิดไม่ได้ว่าเธอต้องทำงานสักกี่เดือนจึงจะพอจ่ายค่าห้องพักแค่เพียงคืนเดียว “ถึงแล้วครับ คุณสมิธอยู่ด้านใน อย่าลืมว่าคุณมีเวลาแค่สิบนาทีเท่านั้นนะครับ คุณเมย์” “ค่ะ...ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวคิดว่าแค่สิบนาทีก็เหลือเฟือแล้วแค่ให้เธอได้พบกับเจ้าของโรงแรมใหญ่ติดอันดับของลาสเวกัสซึ่งมันอาจเป็นเรื่องไม่ง่ายเลยหากมาผิดจังหวะและเวลา โบไม่ได้ติดตามเดือนลดาเข้าไปในห้องพ
ร้อนเสน่หา บทที่ 1
เมื่อรถแท็กซี่จอดลงสนิท ร่างบอบบางในชุดกระโปรงป้ายสีครีมจึงก้าวลงมาและมองไปยังตึกสูงด้านหน้าซึ่งเป็นโรงแรมอันหรูหราตั้งอยู่ใจกลางเมืองที่ถูกขนานนามว่า Sin City เรียกว่าเมืองแห่งบาป หรือลาสเวกัสนั่นเอง อากาศอันร้อนระอุกลางพื้นที่ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นทะเลทรายเย็นตัวลงในยามย่ำค่ำ โรงแรมอันหรูหราตั้งตระหง่านท่ามกลางแสงสปอร์ตไลต์ที่สาดส่องไปทั่ว เดือนลดาลอบถอนหายใจเล็กน้อยขณะยื่นค่าแท็กซี่ให้คนขับก่อนจะเดินตรงเข้าไปยังโรงแรมขนาดใหญ่สุดอลังการที่คลาคล่ำไปด้วยผู้คนแต่งกายราวกับมาร่วมเลี้ยงฉลองงานกลางคืน หญิงสาวเหลือบมองป้ายของโรงแรม Smith’s Hiend พลางนึกถึงคำพูดของ ฮอลลี่ ซึ่งเป็นแม่บุญธรรมที่ชุบเลี้ยงเธอมาแต่เล็กในการสนทนาอันเคร่งเครียดก่อนเดินทางมายังลาสเวกัสว่า “มินนี่...แกต้องช่วยแม่จัดการกับเรื่องนี้นะรู้มั้ย” “เรื่องอะไรคะแม่?” “ก็เรื่องที่แกจะเดินทางไปลาสเวกัสน่ะสิ! แกรู้มั้ยว่ามันสำคัญกับฉันมาก โดยเฉพาะเวลาที่แกไปถึงโรงแรมสมิธ ไฮเอนด์ แกต้องไปพบเจ้าของโรงแรมให้ได้เลยรู้มั้ย” “หนูไม่รู้จักเขานี่คะแม่”
Anda juga akan menyukai
ยัยตัวร้ายกับนายแบดบอย NC18++
Me'JinJIn39.6K Dibacaขยี้รักคู่หมั้น NC-20
C22.5K Dibacaประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว
เหวินเหยียนหน่วนหยู่192.7K Dibacaพิษรักคุณหมอ
เพียงเม็ดทราย33.8K Dibacaโอบฟ้ามาห่มดิน
จรสจันทร์469 Dibacaคุณหมอที่รัก
Davide979 Dibacaเฮียนักเลง
เพียงหนึ่งในใต้หล้า66 Dibacaเมียลับเพลย์บอยร้าย
เดย์ไลลา253 Dibaca
