ครืดดดด.....
กึกกึก....
"กรี๊ดดดดด!"
"......"
"อร๊ายยยย! เมื่อไหร่จะหยุดเนี่ย ฮือออ...กรี๊ดดดดด!"
กึก!
"ฮึก!"
"ไหนว่าอยากเล่น?"
"ฮือออ ก็ไม่คิดว่ามันจะน่ากลัวแบบนี้นี่คะ เรารีบลงกันเถอะค่ะ"
หลังจากที่เครื่องเล่นหยุดลง ฉันก็รีบออกมาจากตรงนั้นทันทีพร้อมกับเกาะแขนพี่เวย์แน่น เพราะตอนนี้ขาฉันยังสั่นอยู่เลย
"หึหึหึ"
"หยุดขำเลยนะคะ น้ำกลัวจนขาสั่นหมดแล้วเนี่ย พี่ควรจะปลอบใจน้ำสิคะ!" ฉันบ่นเขาทันที
"เราเป็นคนอยากเล่นเองนะ :-)"
"ชิ!"
ฉันคิดผิดจริงๆที่มาเล่นเครื่องเล่นหวาดเสียวแบบนี้เพราะอยากลองดูน่ะ
ฮือออ...ไม่น่าเลยน้ำหนาว
"น้ำ"
"ขอบคุณค่ะ"
"เล่นอีกมั้ย?"
"ไม่เอาแล้วค่ะ เดทแรกน้ำ ฮืออออ"
"หึ :-)"
ฉันรอเวลานี้มานานแล้วนะ เพราะกว่าจะได้มาเดทกับพี่เวย์ก็ผ่านมาหลายอาทิตย์แล้วนะตั้งแต่ที่เราคบกัน เพราะฉันยุ่งกับการสอบรวมถึงพี่เวย์ด้วย ที่ทั้งยุ่งกับงานวิจัยรวมถึงงานบริหารอีก
"งั้นเราไปหาอะไรกินกันดีมั้ยคะ ^_^"
"อืม"
หลังจากนั้นฉันกับพี่เซอร์เวย์ก็พากันไปหาของหวานกินกันที่ห้าง ต่อด้วยดูหนังด้วยกัน และก็บังเอิญเจอกับซีอาร์ที่มาดูหนังกับพี่ลูซ ซึ่งฉันแปลกใจมากว่าสองคนนี้ไปดีกันตอนไหน
"งั้นฉันไปก่อนนะน้ำหนาว"
"อื้ม ^_^"
"ดูแลน้องกูด้วย"
"หึ!"
"พี่เวย์คะ"
"......?"
"ยัยซีกับพี่ลูซคบกันเหรอคะ?"
"อืม"
"ตอนไหน...."
"ไปกันได้หรือยัง?"
"เอ่อ...ค่ะๆ"
หลังจากที่เราดูหนังกันเสร็จ ฉันก็เดินช๊อปปิ้งพวกเสื้อผ้ากับพี่เวย์ต่อ ที่จริงฉันก็ไม่อยากได้อะไรหรอกนะ แต่เพราะคนข้างๆจะซื้อให้ต่างหากล่ะ มีหรือที่น้ำหนาวคนนี้จะปฏิเสธ
___________________
K Pub
เอี๊ยดดดด.....
"เรามาที่ี่นี่ทำไมเหรอคะ?" ฉันถามเขาอย่างแปลกใจ
"พี่มาเอาเอกสารที่ไอ้คิมน่ะ"
"อ่อ"
"ป่ะ ไปกันเถอะ เดี๋ยวเรามีนัดทานข้าวกับม๊าพี่อีก"
"ค่ะ ^_^"
ตึก...ตึก...ตึก
เราเดินเข้าไปในผับพร้อมกับพี่ผู้จัดการรวมถึงพนักงานที่ต่างให้ความเคารพพี่เวย์เป็นอย่างดี เพราะตอนนี้ผับยังไม่เปิด จึงมีพวกพนักงานที่กำลังเตรียมของกันอยู่ค่อนข้างเนอะเหมือนกัน
"ไงวะไอ้เวย์"
"อืม"
"สวัสดีค่ะพี่คลีน พี่คิม ^_^" ฉันทักทายพวกรุ่นพี่ทันทีที่มาถึงที่นั่งชั้นบน
"สวัสดีครับน้องน้ำหนาว ไม่เจอกันนานเลยนะเนี่ย :-)"
"^_^" ฉันทำได้เพียงแค่ยิ้มให้พี่คลีนเท่านั้น เพราะถึงแม้ว่าเขาจะรู้แล้วว่าฉันกับพี่เวย์คบกัน แต่เพราะฉันยังไม่ค่อยสนิทกับพวกเขาเท่าไหร่อ่ะนะ
"เอกสารกู"
พรึ่บ!
พี่คิมโยนเอกสารบงบนโต๊ะ ก่อนที่เขาจะปลายตามองเพียงเล็กน้อย ก่อนจะหันไปกดโทรศัพท์ของเขาต่อ
ฉันแอบคิดนะว่าพวกรุ่นพี่ที่ฉันเคยเจอน่ะ ฉันว่าพี่คิมน่ะเย็นชามากๆเลยล่ะ ตั้งแต่ที่ฉันเจอเขาฉันยังไม่เคยเห็นเขายิ้มเลย แล้วอีกอย่างคือรุ่นพี่จะพูดแต่ละทีคือนับคำได้เลยนะ ต่างจากพี่คลีนที่เป็นน้องชายฝาแฝดของเขารายนั้นคือเป็นคนที่ชอบชวนคุยมากๆเลยล่ะ
"กูกลับล่ะ"
"เดี๋ยวดิวะ! มึงมาผับกูแค่เนี่ย?"
"อืม"
"ไอ้คิมดูดิวะ ไอ้เวย์มันติดแฟนมันมากไปหรือเปล่าวะ"
"เอ่อ..." ทำตัวไม่ถูกเลยค่ะ
"เสือก!"
"ไอ้สัสเวย์!"
"หึ! กูไปล่ะ"
"ไอ้เวย์ เดี๋ยวววว"
"มึงนั่งลงเถอะไอ้คลีน!"
"ไอ้คิมมม"
"น่ารำคาญ!"
ฉันที่ได้ยินเสียงคนข้างหลัง จึงได้แต่แอบขอโทษพี่คลีนในใจเบาๆ เฮ้อออ.....
บรื้นนนน.....
ครืดดด...ครืดดด...ครืดดด
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ฉันจึงเปิดดูก็พบว่าปลายสายคือพี่ชายของฉันนั้นเอง
"พี่นที..."
(เสียงอ้อนมาเชียวนะน้องสาว)
"ก็น้ำคิดถึงพี่ชายนี่คะ..."
สองเดือนแล้วมั้งที่ฉันไม่ได้เจอพี่ชายตัวเองน่ะแถมยังไม่ได้คุยโทรศัพท์ด้วยกันอีก เพราะพี่นทีทำงานเยอะมาก
(แฮปปี้เบิร์ธเดย์ครับน้องสาวคนสวยของพี่)
"ขอบคุณค่ะพี่ชาย นึกว่าจะลืมวันเกิดน้องสาวแล้วซะอีก ^_^" ที่จริงวันนี้เป็นวันเกิดของฉัน
(ช่วงนี้พี่ยุ่งมาก แล้วเดี๋ยวพี่ก็ต้องออกไปอีกแล้วขอโทษด้วยที่ไม่ได้โทรหาเราเลย)
"ไม่เป็นไรค่ะ พี่ทำงานของพี่ต่อเถอะค่ะ อย่าลืมรักษาสุขภาพด้วยนะคะพี่ชาย น้ำเป็นห่วงค่ะ ^_^
"อะแฮ่ม!"
(ไอ้เวย์?)
"ค่ะ แหะๆๆ"
(หึ! งั้นเดี๋ยวพี่วางสายก่อนนะน้ำ)
"ค่ะ อ่อ อีกอย่างนะคะห้ามมีแฟนนะคะ เพราะคนทางนี้รออยู่ ^_^"
(หึ :-))
"พี่ทำงานต่อเถอะค่ะ รักนะคะพี่ชาย"
(พี่ก็รักเรา น้องสาวของพี่)
ติ๊ด!
ฉันวางสายพี่ชายตัวเองเสร็จ ก็หันไปยิ้มให้พี่เวย์ทันที
__________________
ตึก...ตึก...ตึก
ฉันกับพี่เวย์เดินจับมือกันเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ ก่อนจะพบว่าคุณแม่ของเขากำลังเดินออกมาจากห้องครัวพอดี
"สวัสดีค่ะ"
"ไหว้พระเถอะจ๊ะ มาๆมากินข้าวกัน ม๊าเตรียมอาหารอร่อยๆให้พวกเราเรียบร้อยแล้วจ๊ะ ^_^"
"ไม่เห็นต้องเตรียมเยอะเลยนี่คะ" ฉันมองไปที่โต๊ะก่อนจะเห็นว่าตอนนี้อาหารน่ากินเต็มโต๊ะไปหมดเลยและมันก็เป็นของโปรดฉันด้วย ไม่คิดว่าคุณแม่พี่เวย์จะชอบเหมือนฉันนะเนี่ย
"ไม่ได้หรอกจ๊ะ วันนี้เป็นวันพิเศษของเรานี่จ๊ะ ^_^"
"เอ๋?" ฉันหันไปมองพี่เวย์ แต่พี่เขาก็ไม่ได้มีท่าทีอะไร
พรึ่บ!
"......!!"
ฉันตกใจมากเมื่ออยู่ๆไฟในบ้านก็ดับลง ตอนนี้มันมืดไปหมด ฉันจับมือพี่เวย์แน่น
"พี่เวย์...."
"แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู........."
___________________
เซอร์เวย์ Part
"พี่นที...."
ร่างสูงมองผู้หญิงของเขาก่อนที่จะเห็นว่าตอนนี้ใบหน้าของเธอนั้นเต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข
"อธิฐานก่อน"
"ค่ะ"
ฟู่ๆๆ
ผมมองเธออธิษฐานพร้อมกับเป้าเค้กไปด้วย ก่อนจะเหลือบไปมองไอ้นทีพี่ชายของเธอ
พรึ่บ!
ไปสว่างทันที ก่อนที่ร่างบางของผมจะเดินเข้าไปกอดพี่ชายของเธอ ผมรู้ว่าเด็กบื้อนี่คิดถึงพี่ชายเธอมาก
ที่จริงก่อนหน้านั้นสามวัน เขาได้คุยกับเพื่อนของเขา นั่นก็คือพี่ชายน้ำหนาวเรื่องที่จะจัดงานวันเกิดให้เธอ แล้วที่เธอโทรคุยกับพี่ชายเธอเมื่อกี้นั้นมันก็คือแผนเซอร์ไพรส์ของเขานั้นเองและแม่ของเขาก็รู้เรื่องนี้แล้วด้วยเหมือนกัน
"สุขสันต์วันเกิดนะจ๊ะหนูน้ำหนาว"
"ขอบคุณมากค่ะคุณแม่"
"แฮปปี้เบิร์ธเดย์เพื่อนรัก ^_^"
"ขอบใจมาก ^_^"
"ตาเวย์แล้วเรื่องของเรากับหนูน้ำหนาว"
"วันนี้ครับ :-)"
"หึ! เอาแบบนี้เลย?"
"ครับ"
หมับ!
ร่างบางโผเข้ากอดเขาอย่างไม่ทันตั้งตัว และเหมือนว่าเธอจะลืมตัวว่ามีคนอยู่ที่นี่ด้วย เพราะถ้าเป็นวันธรรมดาน้ำหนาวไม่กล้ามายืนกอดเขาแบบนี้หรอก
"พี่เวย์คะ ขอบคุณมากนะคะ ^_^"
"พี่อยากได้อย่างอื่นมากกว่าคำขอบคุณ :-)"
"อะไรเหรอคะ?"
"เราหมั้นกันเถอะ" ผมกระซิบที่ข้างหูเธอเบาๆ ก่อนที่จะผละอ้อมกอดเพื่อมองปฏิกิริยาของเธอในตอนนี้
"......!!"
" :-)"
"พะ...พี่พูดอะไรของพี่คะ...." ร่างบางพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
"พี่พูดจริง พี่อยากหมั้นกับเราน้ำหนาว :-)"
"เอ่อ....คือว่า..."
น้ำหนาวหันไปมองรอบกายของเธอ แล้วสิ่งที่เธอเห็นนั้นก็คือใบหน้าของพี่ชายเธอที่ยืนยิ้มให้ ถัดออกไปก็คือแม่ของร่างสูงรวมถึงซีอาร์ที่ส่งยิ้มมาให้เธอ ก่อนที่เธอจะหันกลับมามองร่างสูงที่ยังคงมองเธอแล้วยิ้มให้เธออยู่อย่างนั้น
"ถ้าไม่หมั้น งั้นเราแต่งกันเลยมั้ย?"
"น้ำยังเรียนไม่จบเลยนะคะ >.<"
"หึหึหึ"
ผมชอบมากที่เห็นน้ำหนาวเขินแบบนี้ ถึงแม้ว่าจะเห็นเธอเขินผมบ่อยแล้วก็ตาม แต่มันก็ทำให้ผมหัวใจเต้นทุกครั้ง
"คิคิคิ/คิคิคิ"
"หึ :-)"
"ตกลงว่าไงจ๊ะหนูน้ำหนาว แม่รู้ว่าเราอยากเรียนให้จบก่อน ตาเวย์ก็เลยอยากให้เราสองคนหมั้นกันก่อน แล้วแม่ก็เห็นด้วยนะจ๊ะ ^_^"
"คุณแม่...."
"แม่อยากได้เราเป็นลูกสะใภ้นะจ๊ะน้ำหนาว ^_^"
"ฉันก็อยากได้แกเป็นพี่สะใภ้เหมือนกันนะน้ำ คิคิคิ"
"ซีอาร์!"
"ว่าไง ตกลงจะหมั้นกับพี่มั้ยครับ :-)"
"ไหนแหวนล่ะคะ >.<"
"หึ :-)"
พรึ่บ!
ร่างสูงหยิบแหวนขึ้นมา นั่นทำให้ร่างบางตกใจมากเพราะไม่คิดว่าเขาจะเตรียมการไว้แล้ว
"ตกลงหมั้นกับพี่นะครับ :-)"
"ค่ะ น้ำตกลง >.<"
ชายหนุ่มสวมแหวนให้เธอ ก่อนที่ทั้งสองจะโผกอดกันท่ามกลางครอบครัวของเขารวมถึงพี่ชายของเธอที่แสดงความยินดีกับน้องสาวของตัวเอง
นทีรู้ว่าเพื่อนของเขารักน้องสาวเขามาก เหมือนกับที่น้องสาวเขาที่รักมันมากเหมือนกัน เพราะเซอร์เวย์มาขอน้องสาวของเขาเมื่อหลายเดือนก่อนแล้ว หึ!
"ฝากดูแลน้องสาวกูด้วยไอ้เวย์"
"มึงไม่บอกกูก็พร้อมจะดูแลว่ะ :-)"
"พี่นที"
หมับ!
___________________
ช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาแห่งความสุข ตอนนี้ทั้งสองคนก็ได้กลับมาจากบ้านใหญ่ของชายหนุ่มแล้ว
พรึ่บ!
"^_^"
"ไม่ง่ายเลยนะที่จะเซอร์ไพรส์เราแบบนี้"
"ขอบคุณมากนะคะพี่เวย์ ^_^"
"หึ :-)"
"แล้วพี่เวย์ไปคุยกับพี่ชายน้ำตอนไหนกันคะ ตอนแรกน้ำก็คิดว่าพี่นทีไม่ได้กลับมาซะอีก"
"พี่คุยกับมันนานแล้วล่ะ ก็...."
"ก็อะไรคะ?"
"ก็ตั้งแต่ที่แม่พี่มาที่ห้องเราในตอนนั้น"
"......!!"
" :-)"
"อย่าบอกนะคะว่าตอนที่พี่คุยกับแม่พี่สองคน"
"อืม พี่บอกว่าจะเซอร์ไพรส์วันเกิดเราพร้อมกับจะขอหมั้นเราเลย"
หมับ!
ร่างบางกอดเขาแน่นพร้อมกับบอกรักร่างสูงอีกครั้ง
"พี่จะทำให้น้ำรักไปถึงไหนคะพี่เวย์"
"ก็รักให้มากที่สุดแล้วก็ต้องรักตลอดไปด้วย เพราะพี่ก็จะรักเธอคนเดียวและตลอดไปเหมือนกัน"
พรึ่บ!
"อ่ะ!พี่เวย์!"
"พี่ยังไม่ได้ให้ของขวัญเราเลย :-)"
"จริงด้วย เหลือพี่คนเดียวเลยนะคะคุณแฟน ^_^"
"อยากได้อะไร"
"เอ๋? อืมมม..." เธอทำท่าคิดหนัก ก่อนจะมองผมแล้วยิ้มออกมา
"......?"
"อยากได้พี่ค่ะ >.<"
"หึ งั้นคืนนี้ไม่ต้องนอนมันแล้วนะครับเมีย :-)"
"กรี๊ดดด ฮ่าฮ่าฮ่า"
สำหรับผมแล้วน้ำหนาวเป็นผู้หญิงที่ผมอยากดูแล อยากอยู่ใกล้ๆ อยากครอบครองและเป็นผู้หญิงคนแรกและคนเดียวที่ทำให้ผมมองหน้าเธอก็ทำให้ผมใจเต้นแล้ว ที่จริงแล้วผมจำวันแรกที่เราเจอกันได้มาตลอด และผมก็คิดดีแล้วว่าต้องเป็นเธอคนเดียวเท่านั้นที่ผมจะแต่งงานด้วย
เพราะว่าผมรักเธอ....น้ำหนาว เด็กบื้อของผม :-)
......THE END.....
===×====×===×====
📍ขอบคุณที่ติดตามกันมาตลอดนะคะ
เป็นเรื่องแรกเลยที่ไรท์ใช้เวลานานมาก
🙏ขอบคุณรีดทุกคนที่กดไลค์👍
💬คอมเมนต์ติชมให้กับนิยายเรื่องนี้นะคะ
ไรท์จะพัฒนาต่อไปค๊าา ✌️✌️
✍️✍️✍️
❤️อย่าลืมติดตามในเรื่องต่อไป
จะเป็นใครดีน๊าา??
🔜🔜
ครืดดดด.....กึกกึก...."กรี๊ดดดดด!""......""อร๊ายยยย! เมื่อไหร่จะหยุดเนี่ย ฮือออ...กรี๊ดดดดด!"กึก!"ฮึก!""ไหนว่าอยากเล่น?""ฮือออ ก็ไม่คิดว่ามันจะน่ากลัวแบบนี้นี่คะ เรารีบลงกันเถอะค่ะ"หลังจากที่เครื่องเล่นหยุดลง ฉันก็รีบออกมาจากตรงนั้นทันทีพร้อมกับเกาะแขนพี่เวย์แน่น เพราะตอนนี้ขาฉันยังสั่นอยู่เลย"หึหึหึ""หยุดขำเลยนะคะ น้ำกลัวจนขาสั่นหมดแล้วเนี่ย พี่ควรจะปลอบใจน้ำสิคะ!" ฉันบ่นเขาทันที"เราเป็นคนอยากเล่นเองนะ :-)""ชิ!"ฉันคิดผิดจริงๆที่มาเล่นเครื่องเล่นหวาดเสียวแบบนี้เพราะอยากลองดูน่ะฮือออ...ไม่น่าเลยน้ำหนาว"น้ำ""ขอบคุณค่ะ""เล่นอีกมั้ย?""ไม่เอาแล้วค่ะ เดทแรกน้ำ ฮืออออ""หึ :-)"ฉันรอเวลานี้มานานแล้วนะ เพราะกว่าจะได้มาเดทกับพี่เวย์ก็ผ่านมาหลายอาทิตย์แล้วนะตั้งแต่ที่เราคบกัน เพราะฉันยุ่งกับการสอบรวมถึงพี่เวย์ด้วย ที่ทั้งยุ่งกับงานวิจัยรวมถึงงานบริหารอีก"งั้นเราไปหาอะไรกินกันดีมั้ยคะ ^_^""อืม"หลังจากนั้นฉันกับพี่เซอร์เวย์ก็พากันไปหาของหวานกินกันที่ห้าง ต่อด้วยดูหนังด้วยกัน และก็บังเอิญเจอกับซีอาร์ที่มาดูหนังกับพี่ลูซ ซึ่งฉันแปลกใจมากว่าสองคนนี้ไปดีกันตอนไหน"งั้นฉันไปก่อนน
แกร๊ก!"นะ...นั่นมัน..."ร่างบางมองตาค้างทันทีเมื่อเห็นว่าคนที่เปิดประตูเข้ามาในห้องชมรมนั้นเป็นคนที่เธอไม่คิดว่าเขาจะมาอยู่ที่นี่ได้"อร๊ายยย นะ...นั่นรุ่นพี่วิศวะนี่นา""นั่นสิยะ กรี๊ดดด หล่อมากเลยอ่ะ""เงียบๆกันหน่อยค่ะน้องๆ"พรึ่บ!"พี่มาที่นี่ได้ยังไงคะ!" ฉันถามพี่เวย์ด้วยความสงสัยทันทีที่เขาเดินมานั่งข้างฉัน ถึงแม้ว่ารอบๆข้างของเราจะเกิดเสียงฮือฮาก็ตาม แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไร"มาหาเธอ""แล้วพี่ไม่ได้พรีเซ็นต์งานเหรอคะ?" เพราะเมื่อเช้าก่อนที่ฉันจะลงรถพี่เวย์บอกฉันว่าถ้าเลิกชมรมก็ให้ไปรอเขาที่ห้อง เพราะเขามีพรีเซ็นต์งานกลุ่ม"เสร็จแล้ว""อ่อ""เอาล่ะค่ะ วันนี้พี่ก็ไม่ได้มีอะไรมาก แต่อยากบอกเราเรื่องกิจกรรมแรกของชมรมเรา""แล้วเราจะไปกันอาทิตย์หน้าจริงมั้ยคะพี่อร""ถ้าไมีทีอะไรผิดพลาดนะคะ""ค่ะ""งั้นวันนี้ก็เลิกชมรมได้ค่ะ เดี๋ยวถ้าพี่มีความคืบหน้าอะไรพี่จะบอกในไลน์กลุ่มนะจ๊ะ""ครับ/ค่ะพี่อร"พรึ่บๆๆตอนนี้ก็เป็นเวลาเลิกชมรมของฉันแล้ว ฉันหันไปมองเพื่อนๆก็พบว่าสามคนนั้นกำลังส่งยิ้มมาให้ฉันก่อนที่จะขอตัวกลับกันไปก่อน"พี่เวย์ วันนี้อย่าลืมนัดทานข้าวที่บ้านนะคะ ^_^" ซีอาร์เดินมาหาฉันกับ
ฟุดฟิด! ฟุดฟิด!กลิ่นหอมที่ลอยมาแตะจมูกร่างบางท่นอนหลับอยู่นั้น ทำให้เธอต้องลืมตาตื่นขึ้นมาทันทีและพอมองไปข้างๆก็ไม่พบร่างสูงนอนกับเธอเลย ทำให้เธอคิดได้ในทันทีว่าพี่เวย์จะต้องเป็นคนทำอาหารอยู่ในห้องครัวแน่นอนพรึ่บ!แต่ก่อนที่เธอจะออกไปด้านนอก เธอก็ก้มลงไปมองใค้ผ้าห่มทันทีแล้วก็พบว่ามันเป็นเสื้อเชิ๊ตของพี่เวย์นั่นเองที่เขาน่าจะสวมให้ฉันเมื่อคืนพรึ่บ!ไม่คิดสิน้ำหนาว >...พรึ่บ!ปัง!ฉันรีบวิ่งไปเข้าห้องน้าด้วยความเขินก่อนจะปิดประตูทันทีเมื่อเห็นว่าเขายังมองม
"ข่าวด่วนนน...นักธุรกิจชื่อดังลักลอบนำเข้าสินค้าผิดกฏหมายเข้ามาในประเทศ โดยตอนนี้บริษัทชื่อดังแห่งนี้ได้มีเจ้าหน้าที่ตำรวจเข้าไปตรวจค้น........."พรึ่บ!"แกดูนี่สิน้ำหนาว!""หืออ?" ฉันละความสนใจจากข่าวทีวี แล้วหันไปมองมือถือที่จ่อตรงหน้า"ดูในเพจสิ!""คลิปฉาว สาวสวยรุ่นพี่ปี 2 คณะวิศวะกรรม อักษรย่อ ร.""กรี๊ดดดด! ปล่อยนะ! จะทำอะไร ไม่นะ!""น้ำหน้าอย่างแกสู้ฉันไม่ได้หรอกนะ ยัยบื้อเอ๊ย!""อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ ฮืออออ"พรึ่บ!"นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย?" ฉันมองหน้าเรนอย่างงงๆ"ฉันไม่คิดเลยว่านี่จะเป็นพี่โรสจริงๆ ตอนแรกฉันคิดว่าพี่เขาไม่ชอบแกเพราะรุ่นพี่ซะอีก!"".......""แต่ไหงเป็นแบบนี้ไปได้?""เฮ้อออ...บางทีมันก็ทำให้เรารู้อีกอย่างหนึ่งคือ อย่างมองคนแค่ภายนอก""แต่ฉันว่าก็ดีนะที่คลิปนี้ถูกปล่อยน่ะ ฉันล่ะฟังากที่เธอเล่ามาแล้วมันขึ้นจริงๆเลย เหอะ!""เอาน่า เรื่องมันผ่านมาแล้วนะ ฉันก็ไม่ได้ใส่ใจแล้วด้วย""แต่ฉันก็ไม่คิดเหมือนกันนะว่าครอบครัวพี่เขาจะทำแบบนี้ได้" เราสองคนดูข่าวในทีวีที่ตอนนี้ดังมาก เพราะมันเกี่ยวกับบริษัทของครอบครัวพี่โรส "แกคิดว่าข่าวพวกนี้ใครปล่อยกัน เพราะบริษัทพ่อพี่โรสนี
Genius University"งานกลุ่มที่อาจารย์ให้นักศึกษาทำ เริ่มพรีเซนต์อาทิตย์หน้าเลยนะคะ""ครับ/ค่ะ""เอาล่ะ วันนี้เลิกคลาสได้"พรึ่บๆๆกุกกัก!"เฮ้อออ...."พอหมดคาบเมื่อไหร่ทุกคนก็พร้อมจะออกจากห้องมากเท่านั้น และเพื่อนๆของฉันก็เป็นหนึ่งในนั้นเหมือนกัน แต่สำหรับพวกฉันนั้นถึงกับโหยหวนกันทันทีเลยเมื่อรู้ว่าอาทิตย์หน้าจะต้องส่งงานแล้ว"งานเรายังไม่ถึงไหนเลยอ่ะเพื่อน ฮือออ" ลูกกอล์ฟพูด"แกจะกังวลทำไมตราบใดที่เรามีน้ำหนาวเพื่อนของเราแล้ว ไม่มีทางที่งานเราจะเสร็จไม่ทัน จริงมั้ยน้ำหนาววว" เรนพูดพร้อมกับกอดเอวฉัน"พรุ่งนี้นัดกันทำตอนเย็นดีมั้ย?" ฉันถามความเห็นเพื่อน ก่อนจะเหลือบไปมองภาคินที่เดินมาหาพวกฉันเรื่องงาน"ดีเลย เพราะฉันก็ไม่มีธุระที่ไหน" ลูกกอล์ฟพูดขึ้นตามด้วยเรน"ฉันก็เหมือนกัน""ทำที่ไหน?" ภาคินที่เงียบอยู่เอ่ยขึ้นมา"นั่นสิ พวกเราจะทำที่ไหน ที่มอฉันว่าไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่นะ""อืมมม...." ซีอาร์ทำหน้าครุ่นคิด ก่อนจะเอ่ยขึ้น "งั้นที่คอนโดฉันก็ได้นะ ^_^""โอเคตามนั้น""นายล่ะภาคิน?" ฉันถามภาคิน"อืม ได้ ส่งโลมา""โอเคๆ""งั้นพวกเราไปลานวิศวะกันเถอะ วันนี้วันสุดท้ายแล้วด้วย อร๊ายยย ในที่สุด
"ว่าไงจ๊ะ พวกลูกโอเคมั้ย?"หมับ!"เยส! ซีจะได้ยัยน้ำมาเป็นพี่สะใภ้จริงๆเหรอคะ อร๊ายยย ดีใจด้วยนะจ๊ะน้ำหนาววว"ฉันที่ตอนนี้ยังคงทำตัวไม่ถูก มันยังงงสับสนไปหมดว่านี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมคุณแม่ของพี่เวย์ถึงได้เอ่ยออกมาแบบนี้ล่ะฉันหันไปมองปฏิกิริยาพี่เซอร์เวย์ แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย เพราะเขานิ่งมากแล้วฉันก็ไม่สามารถอ่านความคิดเขาออกได้ว่าเขารู้สึกยังไง แต่ฉันคิดว่ารุ่นพี่น่าจะไม่ชอบใจมากกว่าเพราะเรื่องแบบนี้มันเร็วเกินไปสำหรับพวกเราสองคน"แม่ไม่อยากให้ใครมองเราสองคนไม่ดีนะจ๊ะ อีกอย่างแม่ก็รักหนูน้ำหนาวเหมือนลูกคนหนึ่งด้วยนะจ๊ะ ^_^""เอ่อ....คือว่าเรื่องนี้....""ยัยน้ำแกตกลงไปเลย แกก็ชอบพี่เวย์ไม่ใช่เหรอ? แล้วพี่เวย์เองก็ด้วย จะนิ่งกันทำไมเนี่ย""ซีอาร์ลูก!""ขอโทษค่ะ ซีตื่นเต้นไปหน่อยค่ะม๊า แหะๆๆ""ว่าไงจ๊ะตาเวย์?""......"ฉันกลัวว่ารุ่นพี่จะเกรงใจคุณแม่จึงเป็นฝ่ายพูดแทรกขึ้นมาก่อน"น้ำว่าเราสองคนยังไม่พร้อมค่ะคุณแม่ อีกอย่างเอ่อ...พี่เวย์เองก็ไม่ได้...." ฉันสะอึกขึ้นมาทันที เมื่อนึกไปถึงเมื่อคืน เพราะเป็นฉันมากกว่าที่เป็นฝ่ายบอกรักเขา พี่เซอร์เวย์อาจจะไม่ได้คิดแบบเดียวกับฉั
เซอร์เวย์ Partตึก...ตึก...ตึก"อ้าว! สวัสดีครับคุณเซอร์เวย์""อืม""เอ่อ...วันนี้มา...""เชิญครับ!"ร่างสูงไม่ได้สนใจผู้จัดการผับของเพื่อนสนิทเขาเลย เพียงแต่เดินผ่านหน้าไปเพื่อไปจัดการใครบางคนที่ชั้นใต้ดินแกร๊ก!เพล้ง!"กรี๊ดดดด!""ฮือออ...ฉันกลัว..."พรึ่บ!"เพราะเธอคนเดียว! ยัยบ้าเอ๊ย!""เอามือแกออกจากฉันเลยนะ!""หุบปาก!""ฮึก! ฮึก!"เสียงกรีดร้องจากด้านในดังลั่นพร้อมกับเสียงร้องไห้ที่ตามมาร่างสูงเดินเข้าไปในห้องที่มืดสนิท ก่อนที่ลูกน้องที่อยู่ในห้องใต้ดินเมื่อเห็นเขาจึงรีบเดินออกไปทันทีปัง!"คะ...ใคร!"พรึ่บ! พรึ่บ!จากที่มืดสนิทไฟก็เปิดสว่างจ้า ปรากฏพร้อมกับร่างสูงที่เดินมาหยุดตรงหน้าผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังนั่งกอดเข่าตัวเองอยู่ในมุม"......!!" เธอมองเขาด้วยความตกใจพรึ่บๆๆ"ปล่อยผมไปเถอะครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ"ผมมองไอ้คนที่มันพยายามขืนใจน้ำหนาวนิ่ง ก่อนที่จะมองคนตรงหน้าที่ยังคงเงียบอยู่ จากนั้นจึงเหลือบไปมองผู้หญิงอีกคนที่นั่งร้องไห้อยู่อีกฝั่งหนึ่ง เธอมองผมอย่างหวาดกลัว"ฮือออ...ไม่น่าเลย...เพราะเธอคนเดียว!""พี่เซอร์เวย์....""......""ทะ...ทำไมพี่ถึงมาอยู่ที่นี่ พะ...พี่จับโรสม
"จัดการให้เรียบร้อย""ครับ""ไอ้สองคนนั่น กูจัดการเอง""ครับ"ปัง!เขาเดินเข้าไปในห้องนอน ก่อนจะเดินไปหาร่างบางที่นอนหมดสติอยู่บนเตียงของเขาหลังจากที่เขาให้เลขามาจัดการเรื่องของไอ้สองคนนั้น เขาก็พาร่างบางออกมาจากบ้านของเธอแล้วพามาที่คอนโดของเขาทันที ส่วนเรื่องบ้านของเธอ เขาก็ให้เลขาจัดการแทนเขามองไปที่ร่างบาง พลางเช็ดคราบน้ำตาของเธอออก สายตาเหลือบมองไปที่รอยแดงตามแขนของเธออย่างนึกโกรธแค้น และเขาจะไม่ยอมจบเรื่องนี้ง่ายๆแน่ หึ!ครืดดด...ครืดดด...ครืดดดเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เขาจึงเดินออกมาข้างนอกเพื่อรับสาย(ใครทำ!)"กูจัดการเอง!"(แต่นั่นน้องกูนะเว้ยไอ้เวย์!)ดูเหมือนว่าปลายสายจะเสียงดังขึ้นกว่าเดิม และเขาคิดว่าไอ้นทีมันต้องอยากฆ่าคนที่ทำกับน้องมันแน่นอน แต่เขาอยากจะเป็นคนจัดการมันเองมากกว่า เพราะมันไม่ได้มีแค่ไอ้สองคนนั่น!(แม่งเอ๊ย! แล้วตอนนี้น้องกู.....)"อยู่กับกู แค่นี้!"(จัดการให้กู!)"อืม"ติ๊ด!ผมรู้ว่าไอ้นทีตอนนี้มันคงหัวเสียอยู่แน่นอน ที่จริงผมไม่อยากบอกมันหรอกนะ แต่เพราะเรื่องนี้มันเป็นเรื่องใหญ่และผมจะต้องทำอะไรจริงจังแล้วล่ะพรึ่บ!"กรี๊ดดดด!""น้ำหนาว!"แกร๊ก!ผมรีบเข้า
กุกกัก!กุกกัก!วันนี้เป็นวันหยุดของเธอ ทำให้มีเวลาที่จะทบทวนหนังสือและตอนนี้เธอก็ต้องอยู่ดูร้านด้วยเหมือนกันแกร๊ก!"ในที่สุดก็เปิดร้านสักทีพี่น้ำหนาว ผมอดเล่นมาหลายวันแล้วนะครับ""ฮ่าฮ่าฮ่า เอานี่จ๊ะ" ลูกค้าประจำของฉันก็เริ่มทะยอยกันเข้ามาแล้ว"สวัสดีครับพี่น้ำหนาว""จ้า"เมื่อคืนหลังจากที่รุ่นพี่มาส่งฉัน เขาก็กลับไปเลยและก็บอกอีกว่าวันนี้จะมารับฉัน แต่ฉันก็ไม่ได้คิดว่าเขาจะมาจริงๆหรอกนะ เพราะนี่ก็เกือบจะเที่ยงแล้วยังไม่เห็นเขาเลยเราจะมาคิดถึงเขาทำไมเนี่ย......"เฮ้อออ...หยุดคิดได้แล้วยัยน้ำหนาว!"แกร๊ก!พรึ่บ!"หืม ไตตั้น?""ไม่เจอพี่น้ำหนาวนานมากเลยครับ คิดถึงจังเลย""อะไรกัน ไม่เจอกันแค่วันเดียว?""ฮ่าฮ่าฮ่า ก็ผมคิดถึงพี่สาวคนสวยของผมไม่ได้เหรอครับ""เฮ้ออ...แล้ววันนี้เรามาหาพี่มีอะไรหรือเปล่าหืม?""เล่นเกมครับ""หือ?""นะครับ ผมอยากเล่นจริงๆ""ไม่ได้ เดี๋ยวจะเสียสายตานะ""แต่ผมอยากเล่น ผมเอาเงินมาแล้วครับ"ฉันมองเงินที่ไตตั้นวางบนโต๊ะของฉัน ก่อนจะอมยิ้มให้กับความน่ารักของเด็กคนนี้"งั้นเอางี้ พี่จะให้เราเล่นแค่ 1 ชั่วโมงเท่านั้น โอเคมั้ย?""แต่ว่า....""งั้นพี่ไม่ให้เล่น""ก็ได