Semua Bab ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง: Bab 1 - Bab 10

ตึก...ตึก...ตึกตุบ!พรึ่บ!"อ๊ะ! ซี๊ดดด"เสียงหนังสือกระทบพื้นพร้อมกับร่างบางที่นั่งกองอยู่กับพื้นเหมือนหนังสือของเธอแล้วในตอนนี้"อีกแล้วเรา"ฉันมองหัวเข่าตัวเองที่ตอนนี้เป็นแผลเรียบร้อยแล้ว ก่อนที่จะรีบเก็บหนังสือของตัวเองใส่กระเป๋าและรีบไปขึ้นรถทันที เพราะวันนี้มีสอบชิงทุนของมหาลัยชื่อดัง"น้ำหนาวๆๆ"เมื่อได้ยินเสียงเพื่อนเรียกจึงรีบเดินไปหาทันที"รถมาแล้วรีบขึ้นไปกันเถอะ"พรึ่บ!"เลือดแก" เรนขยับแว่นตาตัวเองก่อนจะมองไปที่หัวเข่าของฉัน"ไม่เป็นไรหรอกน่า แค่นี้เอง ซี๊ดดด" ฉันมองไปที่เลือดซึมตรงหัวเข่า ตอนแรกก็ไม่รู้สึกเจ็บหรอกนะ แต่พอเพื่อนทักฉันนี่สิถึงรู้สึก"ไม่เป็นไรแต่ร้องเนี่ยนะ?""แหะๆๆ""ซุ่มซ่ามอีกแล้วสินะ เฮ้อออ แกนี่นะ""อย่าสนใจเรื่องนี้เลย ฉันก็เป็นแบบนี้ตั้งนานแล้วมั้ย?""เฮ้อออ แล้วบัตรประจำตัวสอบ?""เอามาแล้วน่า" ฉันชูบัตรขึ้นก่อนจะยิ้มให้เพื่อนตัวเอง"ก็นึกว่าลืมอีก""การสอบครั้งนี้สำคัญมากเลยนะและฉันก็อยากจะเข้ามหาลัยนี้จริงๆ""งั้นเราก็มาตั้งใจทำข้อสอบกันเถอะ""อื้ม"ตอนนี้ฉันอยู่มอปลายปีสุดท้ายแล้วและตอนนี้กำลังจะไปสอบชิงทุนที่มหาลัยแห่งหนึ่ง ซึ่งการที่จะเข้าที่

K Pubฉันยืนทำใจอยู่นาน เพราะยังคิดไม่ตกว่าจะมาทำงานแบบนี้ดีมั้ย แต่มันก็แค่คืนเดียวเอง เพราะพี่ที่ฉันรู้จักขอให้ช่วยมาทำงานแทน อีกอย่างเงินก็เยอะด้วย นั่นจึงทำให้ฉันตอบตกลงทันทีและกำลังรอพี่เขาที่หน้าผับแห่งนี้ ซึ่งฉันก็เพิ่งเคยมาที่แบบนี้เป็นครั้งแรกเหมือนกันเอี๊ยดดด.....ปิ๊ป!"น้ำ!""พี่ซีน" ฉันรีบวิ่งเข้าไปหารถยนต์ที่ขับมาจอด"นี่จ๊ะ คีย์การ์ดเข้าผับ""......" ฉันมองมันด้วยความไม่เข้าใจ เพราะถ้ามาสถานที่แบบนี้มันต้องใช้บัตรประชาชนไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมต้องมีคีย์การ์ดสีฟ้าแบบนี้ด้วยล่ะ"เอาบัตรนี้ยื่นให้การ์ดตรงนั้น เพราะที่นี่มันต้องมีคีย์การ์ดแบบนี้แหละสำหรับพนักงานน่ะ""แต่มันเป็นของพี่แล้วฉันจะเข้าไปได้เหรอคะ?""ได้สิ พี่บอกผู้จัดการร้านเรียบร้อยแล้วล่ะ"".......""ดูแลตัวเองด้วยล่ะ พี่ไปก่อนนะ""ค่ะ"หลังจากนั้นฉันจึงเดินไปยื่นบัตรให้กับการ์ดที่อยู่หน้าคลับ ก่อนที่ผู้ชายกล้ามโตจะมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ฉันจึงยิ้มแห้งให้เขาทันที"เข้าไปได้""ขอบคุณค่ะ"ตึงตึงตึง.......เสียงเพลงที่ดังและแสงสีที่สาดส่องพร้อมกับพวกที่ชอบเที่ยวกลางคืนต่างเต้นกันอย่างสนุกสนาน ฉันมองพวกเขาด้วยความตื่

เอี๊ยดดด..."ขอบคุณที่มาส่งนะซี""ไม่เป็นไร เพราะฉันเป็นคนชวนเธอออกมาด้วยกันนี่นา""เจอกันพรุ่งนี้นะ เอ่อ...ขอบคุณนะคะ"ฉันหันไปขอบคุณคนที่ขับรถมาส่ง แต่เขาก็ไม่ได้ตอบอะไร เพราะตลอดทางที่มา ฉันไม่ได้ยินเขาพูดอะไรเลยและก็ไม่รู้ด้วยว่าผู้ชายตรงหน้าเป็นใคร แต่ก็คงจะสนิทกับซีอาร์มากดูจากสรรพนามที่ซีอาร์เรียกแล้ว"พี่คะ เพื่อนซีพูดด้วยทำไมพี่ถึงไม่พูดล่ะคะ""ซี ไม่เป็นไร งั้นฉันไปก่อนนะ"พรึ่บ!"ร้านเกม"ฉันที่จะก้าวลงจากรถก็ต้องหยุดชะงักทันที เพราะเสียงของคนขับนั้นมันคล้ายกับเสียงใครบางคนที่ฉันเคยได้ยินมาก่อน"เธอเปิดร้านเกมด้วยเหรอน้ำหนาว?""อ่อ ใช่ แต่เป็นพี่ชายน่ะ""นั่นพี่ชายเธอเหรอ?"ฉันละความสนใจจากผู้ชายที่เป้นคนขับนั้น ก่อนจะมองตามสายตาของซีอาร์ที่มองออกนอกรถก็เห็นว่าพี่นทีออกมารอฉันด้านนอกแล้ว เพราะตอนที่ใกล้จะถึงฉันก็แชทบอกพี่เขาแล้ว"ไปก่อนนะ ขอบคุณที่มาส่งนะคะ""พรุ่งนี้เจอกันนะ แต่ว่าพี่ชายเธอหล่อมากเลยนะ คิคิคิ"ฉันหัวเราะตามซีอาร์แล้วจึงลงจากรถเพื่อเดินไปหาพี่นที ก่อนที่รถหรูจะขับออกไปทันที"รถใคร?""เพื่อนที่มหาลัยน่ะค่ะ ^_^""มีเพื่อนแล้วเหรอเรา""น้ำมีเพื่อนไม่เห็นแปลกนี

เซอร์เวย์ Partตึก...ตึก...ตึก"......"ผมยืนมองร่างบางที่นอนพิงกับที่นั่งด้วยความแปลกใจ เพราะตั้งแต่ที่ผมเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอเหมือนว่ายัยนี่จะไม่รู้ตัวอีกนะ".......""น้ำหนาว" ผมเรียกชื่อเธอตามที่เพื่อนบอกมา ที่จริงผมรู้จักเธอก่อนหน้านั้นแล้ว แต่ไม่คิดว่าจะเป็นน้องสาวของเพื่อนตัวเอง"......"พรึ่บ!"อื้อออ" เธอครางเบาๆแต่ก็ยังคงไม่รู้สึกตัวเหมือนเดิมหลับสนิทเลยสินะ.....ผมมองร่างบางที่อยู่ในอ้อมแขนตัวเอง ก่อนจะได้กลิ่นเหล้าจากตัวเธอ"หึ!"พรึ่บ!ปัง!บรื้นนนน......รถหรูขับออกจากผับอย่างรวดเร็ว ก่อนจะพายัยเด็กนี่ไปส่งตามที่พี่ชายของเธอขอมา_____________________เอี๊ยดดด....ตอนนี้รถหรูก็มาจอดที่หน้าบ้านของเธอแล้ว และพี่ชายของเธอ ไอ้นทีก็ยืนรออยู่หน้าบ้านแล้วเหมือนกันกึก!พรึ่บ!"น้ำหนาวเป็นอะไร?""ไม่รู้""อะไรวะไอ้เวย์! อย่าบอกนะว่ามึง....""กูไม่ใช่คนแบบนั้น""แล้วทำไมน้องกูไม่ได้สติแบบนี้?""เมา"ใช่! ผมคิดว่ายัยเด็กนี่ต้องเมาแน่นอน เพราะกลิ่นเหล้าที่ติดตัวเธอมา แต่ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่ายัยนี่ดื่มเป็นหรือเป็นเพราะโดนยัดเยียดให้ดื่ม"น้องกูไม่เคยดื่ม""......."หึ! คงเป็นอย่

ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก"พี่น้ำหนาวครับ""หืม ใครมากัน..." ฉันรีบลุกออกจากโต๊ะทำงานทันที หลังมีคนมาเคาะประตูห้อง เพราะวันนี้เป็นวันหยุดของฉันและร้านเกมเองก็หยุดเหมือนกัน ส่วนพี่นทีก็ออกไปข้างนอกแต่เช้าแล้ว ฉันจึงแปลกใจว่าใครกันมาที่บ้านของฉัน เพราะถ้าเป็นเรนยัยนี่ไม่เราะประตูหรอกนะพรึ่บ!แกร๊ก!"อ้าว! ไตตั้น" ฉันแปลกใจมาก เพราะไม่คิดว่าจะเป็นไตตั้นที่เดินขึ้นมาหาฉัน แล้วเด็กนี่เปิดประตูบ้านฉันมาได้ยังไงเนี่ย"พี่น้ำหนาวคร๊าบบบ""ทำไมถึงมาหาพี่ล่ะ แล้วพ่อกับแม่เรารู้มั้ยเนี่ย?" ฉันพาหนุ่มน้อยเข้าไปในห้องของตัวเองพรึ่บ!"พ่อกับแม่ไปดูงานครับ""งั้นเดี๋ยวพี่โทรหาคุณป้าก่อนนะ กลัวท่านจะเป็นห่วงเราน่ะสิ""ไม่ต้องครับ ผมบอกก่อนออกมาแล้วครับ""เฮ้อออ เรานี่นะ""วันนี้พี่น้ำหนาวอยู่บ้านเหรอครับ""พี่ว่าจะออกไปซื้อของที่ซุปเปอร์น่ะ งั้นเดี๋ยวเราไปกับพี่เลยก็ได้เอามั้ยครับ" ฉันมองเด็กหนุ่ม ก่อนที่จะเก็บของเพื่อเตรียมออกไปข้างนอก"แน่นอนอยู่แล้วครับ ^_^""ป่ะ! ไปกันเถอะ"_________________ระหว่างทางที่นั่งรถมา หนุ่มน้อยที่มากับฉันก็ชวนคุยไม่หยุดเลยแฮะ แต่ก็ทำให้ฉันสนุกเหมือนกัน"จับมือพี่ไว้ ^_^""