"ข่าวด่วนนน...
นักธุรกิจชื่อดังลักลอบนำเข้าสินค้าผิดกฏหมายเข้ามาในประเทศ โดยตอนนี้บริษัทชื่อดังแห่งนี้ได้มีเจ้าหน้าที่ตำรวจเข้าไปตรวจค้น........."
พรึ่บ!
"แกดูนี่สิน้ำหนาว!"
"หืออ?" ฉันละความสนใจจากข่าวทีวี แล้วหันไปมองมือถือที่จ่อตรงหน้า
"ดูในเพจสิ!"
"คลิปฉาว สาวสวยรุ่นพี่ปี 2 คณะวิศวะกรรม อักษรย่อ ร."
"กรี๊ดดดด! ปล่อยนะ! จะทำอะไร ไม่นะ!"
"น้ำหน้าอย่างแกสู้ฉันไม่ได้หรอกนะ ยัยบื้อเอ๊ย!"
"อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ ฮืออออ"
พรึ่บ!
"นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย?" ฉันมองหน้าเรนอย่างงงๆ
"ฉันไม่คิดเลยว่านี่จะเป็นพี่โรสจริงๆ ตอนแรกฉันคิดว่าพี่เขาไม่ชอบแกเพราะรุ่นพี่ซะอีก!"
"......."
"แต่ไหงเป็นแบบนี้ไปได้?"
"เฮ้อออ...บางทีมันก็ทำให้เรารู้อีกอย่างหนึ่งคือ อย่างมองคนแค่ภายนอก"
"แต่ฉันว่าก็ดีนะที่คลิปนี้ถูกปล่อยน่ะ ฉันล่ะฟังากที่เธอเล่ามาแล้วมันขึ้นจริงๆเลย เหอะ!"
"เอาน่า เรื่องมันผ่านมาแล้วนะ ฉันก็ไม่ได้ใส่ใจแล้วด้วย"
"แต่ฉันก็ไม่คิดเหมือนกันนะว่าครอบครัวพี่เขาจะทำแบบนี้ได้" เราสองคนดูข่าวในทีวีที่ตอนนี้ดังมาก เพราะมันเกี่ยวกับบริษัทของครอบครัวพี่โรส "แกคิดว่าข่าวพวกนี้ใครปล่อยกัน เพราะบริษัทพ่อพี่โรสนี่ใหญ่มากเลยนะ"
"ฉันคิดว่าฉันพอเดาได้นะ" ฉันกับเรนมองหน้ากัน ก่อนจะพูดขึ้นมาพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย
"พี่เวย์/รุ่นพี่!"
"อืม"
"เฮ้อออ...แกนี่น่าอิจฉาจริงๆเลย มีแฟนที่แสนดีแบบนี้เนี่ย"
"พูดเยอะไปแล้วนะเรน ทำงานตัวเองไปเลย"
"แล้วเมื่อไหร่พวกนั้นจะมาเนี่ย นี่มันเลยเวลามาแล้วนะ"
ตอนนี้ฉันกับเรนเราสองคนกำลังทำงานที่ห้องของพี่เวย์ ตอนแรกฉันขอพี่เขาว่าจะไปทำที่ห้องซีอาร์ พี่เขาก็อนุญาต แต่พอเขาถามว่ามีใครไปบ้างเขาก็รีบเปลี่ยนใจเลย ฉันพยายามขอพี่เวย์ก็ไม่ให้ไปจนสุดท้ายก็เลยให้เพื่อนๆมาทำงานกันที่นี่แทน ซึ่งปกติแล้วเขาปทบจะไม่ให้ใครเข้ามาห้องเขาเลยนะ เฮ้อออ...
ติ๊งต่อง! ติ๊งต่อง!
"อ๊ะ! สงสัยมากันแล้ว เดี๋ยวฉันไปเปิดให้"
"อื้ม"
แกร๊ก!
"พวกฉันมาแล้วววว"
"มาซะทีนะ"
"อย่างอนสิยะ ฉันซื้อของกินมาด้วยนะ เรามากินกันก่อนมั้ยจ๊ะเพื่อนๆ" ลูกกอล์ฟชูของกินที่อยู่ในมือเพียบเลย
"เอามา เดี๋ยวฉันเอาไปใส่จานให้" ฉันรับมา ก่อนที่จะนำไปจัดใส่จาน เพราะตอนนี้ฉันก็ยังไม่ได้กินอะไรเลยเหมือนกัน
พรึ่บ!
"พี่ชายฉันล่ะ ไม่อยู่เหรอ?"ซีอาร์เดินเข้ามาถามฉันในห้องครัว
"อยู่ในห้องทำงานน่ะ งั้นเดี๋ยวฉันมานะ อ่ะ เอาไปให้พวกนั้นกินกัน"
"ฮั่นแน่ จะไปหาพี่เวย์ล่ะสิ ^_^"
"เกลียดจริงๆคนรู้ทัน ^_^"
พูดจบฉันก็เอาจานที่ปอกผลไม้อีกจานหนึ่งเข้าไปให้พี่เวย์ที่นั่งทำงานอยู่ในห้อง
"น้ำเอาผลไม้มาให้ค่ะ"
"มานี่หน่อย"
หมับ!
ฉันเดินเข้าไปนั่งตักเขาโดยอัตโนมัติ
"หิว"
"น้ำเอาผลไม้มาให้แล้วนะคะ นี่ค่ะ" ฉันยื่นผลไม้ไปที่ปากของเขา
"อยากกินอย่างอื่นมากกว่า"
พรึ่บ!
"หยุดเลยนะคะ เดี๋ยวน้ำต้องออกไปทำงานกับเพื่อนอีก" ฉันดันหน้าร่างสูงออกทันที
"เหอะ!"
"พี่ก็นั่งทำงานไปนะคะ เดี๋ยวถ้าเสร็จแล้ว น้ำจะเข้ามาหาค่ะ"
"เฮ้อออ..."
"คิคิคิ"
หมับ!
แต่ก่อนที่จะไป ฉันโอบรอบคอเขาก่อนที่จะยื่นหน้าเข้าไปใกล้เขา
จุ๊บ!
"หือ?"
"คิคิคิ" เธอแอบหัวเราะเขาทันทีที่เห็นใบหน้านิ่งของเขา เพราะคงไม่คิดว่าเธอจะเป็นฝ่ายจูบก่อนล่ะสิ
จ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ!
"อืมมม"
จ๊วบ! จ๊วบ!
จากที่ชายหนุ่มเป็นฝ่ายรุก ตอนนี้กลับกลายเป็นร่างบางที่เป็นคนนำเขา สร้างความตื่นเต้นให้ร่างสูงอย่างมาก
"อืมมม"
พรึ่บ!
"damn!"
"พอก่อนนะคะ น้ำต้องไปทำงานแล้ว ^_^"
"หึ! คืนนี้ไม่รอดแน่ น้ำหนาว!"
"จะรอนะคะ พี่เวย์^_^"
จุ๊บ!
ปัง!
ตึกตัก...ตึกตัก...
กรี๊ดดดด...นี่แกทำอะไรของแกไปเนี่ย ฮืออออ >.<
___________________
ตอนนี้เวลาก็ผ่านไปเกือบดึกมากแล้ว หลังจากที่พวกฉันต่างช่วยกันทำงานจนเกือบจะเสร็จกันแล้วและตอนนี้ฉันคิดว่าควรจะให้ทุกคนกลับไปก่อน เพราะยังมีเวลาอยู่
"งั้นพรุ่งนี้ค่อยทำต่อก็แล้วกัน หาวว" ซีอาร์พูดขึ้น ก่อนที่เธอจะหาวขึ้นมา
"นั่นสิ ฉันง่วงมากเลยยะยัยน้ำ นี่เป็นครั้งแรกของฉันเลยนะยะที่ทำงานดึกมากขนาดนี้น่ะ หาววว" ลูกกอล์ฟพูดไปหาวไป
"อื้ม งั้นพรุ่งนี้เช้าโอเคนะ?" เพราะว่าพรุ่งนี้พวกฉันไม่มีเรียนยังไงล่ะ
"เช้าฉันไม่ว่าง" ภาคินพูด
"ฉันด้วย" ตามด้วยซีอาร์
"งั้นเปลี่ยนเป็นตอนบ่ายมั้ย?"
"โอเคตามนั้น"
"งั้นก็ขับรถกลับกันดีๆล่ะ" ฉันไปส่งเพื่อนๆหน้าห้อง ก่อนที่ทั้งหมดจะแยกย้ายกันกลับไป
พรึ่บ!
"ขอต่ออีกสักหน่อยดีกว่าแฮะ"
พอเท่านั้นแหละ ฉันก็จัดการทำงานในส่วนของตัวเองต่ออีกหน่อย เพราะอีกนิดเดียวก็จะเสร็จแล้ว อีกอย่างฉันก็ยังไม่ค่อยง่วงเท่าไหร่ด้วย
__________________
เซอร์เวย์ Part
แกร๊ก!
ร่างสูงเปิดประตูออกมาเพราะเห็นว่าตอนนี้เป็นเวลาเกือบเที่ยงคืนแล้ว เขาคิดว่าตอนนี้พวกเพื่อนๆของน้ำหนาวควกลับไปแล้ว แต่ทำไมยัยเด็กบื้อนั่นถึงยังไม่มาหาเขาสักที ทำให้เขาต้องออกมาข้างนอกเอง ก่อนที่จะพบว่าร่างบางนอนหลับตาโน๊ตบุ๊คพร้อมกับงานที่เธอทำค้างไว้อยู่
"เฮ้อออ...บื้อจริงๆ เมียใครวะ!"
หมับ!
"น้ำ"
"......"
"น้ำหนาว!"
"อื้อออ!"
ตอนนี้เธอลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วมองหน้าเขาด้วยความมึนงง
"นี่น้ำเผลอหลับไปเหรอคะ"
"อืม"
"หาววว งั้นน้ำขอไปอาบน้ำก่อนนะคะ น้ำง่วงแล้ว"
"อืม"
เขาปล่อยให้เธอได้ไปอาบน้ำตามที่ตัวเองต้องการ ก่อนจะหันไปจัดการปิดโน๊ตบุ๊คที่เธอเปิดค้างไว้อยู่แล้วจัดการเก็บของต่างๆให้เธอ เพราะดูเหมือนว่างานเด็กบื้อนี่จะยังไม่เสร็จ....
ติ๊งต่อง! ติ๊งต่อง!
เขามองไปที่ประตู เพราะสงสัยว่าใครมาเวลานี้ซึ่งมันดึกมากแล้ว
แกร๊ก!
"ไงเพื่อนนน"
"ไอ้คลีน?"
"เออดิ มึงคิดว่าใครวะ :-)"
"มึงมาทำไม?"
"กูเหงาว่ะ ดื่มเป็นเพื่อนกูหน่อยดิวะ :-)"
"มึงควรไปดื่มที่ผับ ไม่ใช่มาดื่มที่ห้องกู"
"แต่กูไม่มีเพื่อนนี่หว่า ขอเข้าไปหน่อยดิ น๊าาาเพื่อนเวย์"
ปัง!
เขารีบปิดประตูทันที
ตุบๆๆๆ
"ไอ้เวย์เว้ย! ไอ้เพื่อนทรยศ!"
ตุบๆๆ
"น่ารำคาญ!"
เขาไม่ได้สนใจเพื่อนที่ทุบประตูอยู่ด้านนอก เพราะถึงมันทำแบบนี้น แต่เดี๋ยวมันก็กลับไป
แกร๊ก!
ร่างบางเปิดประตูออกมาจากห้องน้ำ
"ใครมาเหรอคะพี่เวย์?"
"ไอ้คลีน"
"เวลานี้?"
"อืม"
"......"
พรึ่บ!
"อ๊ะ! มาอุ้มน้ำทำไมคะ ปล่อยน้ำลงเลยนะ!"
"ตอนอยู่ในห้องทำงานพูดว่าอะไร จำไม่ได้?"
"เอ่อ >.<"
หึ! หน้าแดงเชียวนะ
"คืนนี้ไม่มีทางรอด!"
"กรี๊ดดด! ไม่น๊าาาาา"
เซอร์เวย์ Part End
__________________
สวบ!
"อ๊ะ! ซี๊ดดดด!"
"อ๊าาา damn!"
"อ๊าาา พี่เวย์!"
"ขยับ!"
"แต่น้ำทำไม่เป็นนี่คะ >.<"
ฮือออ...จะให้ฉันทำยังไง อายก็อายนะตอนนี้
พั่บ!
"อ๊าาา ซี๊ดดดด!"
"เร็ว! น้ำหนาว!"
"กะ...ก็ได้ค่ะ >.<"
พั่บ!
"อ๊าาา"
พั่บ! พั่บ!
"ซี๊ดดดด!"
"อ๊าาา อ๊าาา"
ร่างบางเริ่มขยับตามที่ชายหนุ่มบอก นี่เป็นครั้งแรกของเธอที่ต้องมาเป็นฝ่ายทำให้เขาแบบนี้ ฮือออ...
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
พั่บ! พั่บ!
"อ๊ะ! อ๊าาา อ๊าาา"
"อ๊าาา ซี๊ดดด damn!"
เธอเริ่มขยับสะโพกเร็วขึ้นด้วยความเสียว ตอนนี้จากที่ร่างสูงปล่อยให้เธอเป็นฝ่ายควบคุใกลับกลายเป็นเขาเองที่เด้งสะโพกขึ้นมารับสัมผัสของเธออย่างเอาแต่ใจ
พั่บๆๆๆ
"อ๊ะ! อ๊าาา อ๊าาา"
"อ๊าาา"
"อ๊าาา พี่เวย์! เสียวว!"
"หึ!"
"อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊าาา"
พรึ่บ!
งับ!
"อ๊ะ! ซี๊ดดด!"
ร่างสูงลุกขึ้นมาจูบปากเธอ ลิ้นร้อนสอดแทรกควานเข้าหาความหวานจากริมฝีปากบาง แต่แก่นกายยังคงกระแทกเข้าหาร่องร่างบางอย่างต่อเนื่อง
จ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ!
"อืมมม อ๊าาา"
พั่บๆๆๆๆ
"อ๊าาา ซี๊ดดด! ไม่ทำรอยนะคะ!"
"หึ! ไม่ทันแล้วครับ"
จ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ!
"อ๊ะ! ซี๊ดดด!"
ริมฝีปากขบเม้มตามซอกคอ หน้าอกรวมถึงส่วนต่างๆที่เขาสามารถทำได้ สร้างความเจ็บและความเสียวให้เธอเป็นอย่างมาก
"อ๊ะ! เจ็บนะพี่เวย์!"
"หึหึหึ"
พรึ่บ!
"กรี๊ดดดด!"
อยู่ๆ พี่เวย์ก็พลิกตัวเองเป็นฝ่ายคร่อมฉัน ก่อนที่เขาจะถอดแก่นกายออกอย่างไม่ทันให้เธอตั้งตัว
"พี่เวย์!"
"ยังไม่เสร็จหรอกนะ หึ :-)"
"......"
เธอทำหน้าเคืองใส่ร่างสูง ก่อนที่จะเห็นเขาหยิบอะไรบางอย่างจากหัวเตียงนั่นทำให้เธอถึงกับหันหน้าไปทางอื่นด้วยความเขินอาย
แควก!
"หึ!"
สวบ!
"อ๊าาา!"
ปั่ก! ปั่ก!
"อ๊ะ! อ๊าาา อ๊าาา"
ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!
แก่นกายกระแทกเข้าออกอย่างแรงแล้วเมื่อเขาได้ยินเสียงร้องครางของร่างบางมันทำให้เขายิ่งมีอารมณ์มากขึ้น
"อ๊าาา ระ...แรงไป อืมมม"
จ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ!
"อืมมม"
ร่างสูงบดขยี้จูบเธออย่างเอาแต่ใจพร้อมกับแก่นกายที่ยังคงขยับเข้าออกอย่างต่อเนื่อง สร้างความหวาดเสียวให้กับเธออย่างมาก แล้วครั้งนี้ดูเหมือนว่าร่างสูงจะไม่ยอมปล่อยให้เธอได้พักเลย
ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ เสียงร้องครางที่เต็มไปด้วยความเสียว ความสุขสมของทั้งคู่ก็ยังคงดังอย่างต่อเนื่อง.....
ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!
"อ๊ะ! อ๊าาา อ๊าาา"
จ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ!
"อืมมม"
"อืมมม อ๊าาา"
"อ๊าาา น้ำไม่ไหวแล้วค่ะ ซี๊ดดดด!"
"พร้อมกัน!"
ปั่กๆๆๆ
"อ๊ะ! อ๊ะ!"
"อ๊าาาาส์"
ปั่ก! ปั่ก!
"อ๊าาาาส์"
ร่างบางกระตุกเกร็งในวินาทีสุดท้ายตามด้วยชายหนุ่มที่กระแทกเน้นย้ำอีกสองครั้งก่อนที่จะกระตุกเกร็งไปพร้อมกับเธอพร้อมกับแก่นกายที่ยังคงค้างในตัวเธอ
พรึ่บ!
จุ๊บ!
เขาถอดถอนแก่นกายออก ก่อนจะก้มลงไปจูบหน้าผากเธออย่างอ่อนโยน เพราะตอนนี้เธอสลบไปแล้วด้วยความเหนื่อยล้า ก่อนที่เขาจะล้มลงไปนอนข้างๆเธอแล้วโอบกอดร่างบางอย่างหวงแหน ก่อนจะกระซิบข้างหูด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
"พี่รักเธอ น้ำหนาว"
ครืดดดด.....กึกกึก...."กรี๊ดดดดด!""......""อร๊ายยยย! เมื่อไหร่จะหยุดเนี่ย ฮือออ...กรี๊ดดดดด!"กึก!"ฮึก!""ไหนว่าอยากเล่น?""ฮือออ ก็ไม่คิดว่ามันจะน่ากลัวแบบนี้นี่คะ เรารีบลงกันเถอะค่ะ"หลังจากที่เครื่องเล่นหยุดลง ฉันก็รีบออกมาจากตรงนั้นทันทีพร้อมกับเกาะแขนพี่เวย์แน่น เพราะตอนนี้ขาฉันยังสั่นอยู่เลย"หึหึหึ""หยุดขำเลยนะคะ น้ำกลัวจนขาสั่นหมดแล้วเนี่ย พี่ควรจะปลอบใจน้ำสิคะ!" ฉันบ่นเขาทันที"เราเป็นคนอยากเล่นเองนะ :-)""ชิ!"ฉันคิดผิดจริงๆที่มาเล่นเครื่องเล่นหวาดเสียวแบบนี้เพราะอยากลองดูน่ะฮือออ...ไม่น่าเลยน้ำหนาว"น้ำ""ขอบคุณค่ะ""เล่นอีกมั้ย?""ไม่เอาแล้วค่ะ เดทแรกน้ำ ฮืออออ""หึ :-)"ฉันรอเวลานี้มานานแล้วนะ เพราะกว่าจะได้มาเดทกับพี่เวย์ก็ผ่านมาหลายอาทิตย์แล้วนะตั้งแต่ที่เราคบกัน เพราะฉันยุ่งกับการสอบรวมถึงพี่เวย์ด้วย ที่ทั้งยุ่งกับงานวิจัยรวมถึงงานบริหารอีก"งั้นเราไปหาอะไรกินกันดีมั้ยคะ ^_^""อืม"หลังจากนั้นฉันกับพี่เซอร์เวย์ก็พากันไปหาของหวานกินกันที่ห้าง ต่อด้วยดูหนังด้วยกัน และก็บังเอิญเจอกับซีอาร์ที่มาดูหนังกับพี่ลูซ ซึ่งฉันแปลกใจมากว่าสองคนนี้ไปดีกันตอนไหน"งั้นฉันไปก่อนน
แกร๊ก!"นะ...นั่นมัน..."ร่างบางมองตาค้างทันทีเมื่อเห็นว่าคนที่เปิดประตูเข้ามาในห้องชมรมนั้นเป็นคนที่เธอไม่คิดว่าเขาจะมาอยู่ที่นี่ได้"อร๊ายยย นะ...นั่นรุ่นพี่วิศวะนี่นา""นั่นสิยะ กรี๊ดดด หล่อมากเลยอ่ะ""เงียบๆกันหน่อยค่ะน้องๆ"พรึ่บ!"พี่มาที่นี่ได้ยังไงคะ!" ฉันถามพี่เวย์ด้วยความสงสัยทันทีที่เขาเดินมานั่งข้างฉัน ถึงแม้ว่ารอบๆข้างของเราจะเกิดเสียงฮือฮาก็ตาม แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไร"มาหาเธอ""แล้วพี่ไม่ได้พรีเซ็นต์งานเหรอคะ?" เพราะเมื่อเช้าก่อนที่ฉันจะลงรถพี่เวย์บอกฉันว่าถ้าเลิกชมรมก็ให้ไปรอเขาที่ห้อง เพราะเขามีพรีเซ็นต์งานกลุ่ม"เสร็จแล้ว""อ่อ""เอาล่ะค่ะ วันนี้พี่ก็ไม่ได้มีอะไรมาก แต่อยากบอกเราเรื่องกิจกรรมแรกของชมรมเรา""แล้วเราจะไปกันอาทิตย์หน้าจริงมั้ยคะพี่อร""ถ้าไมีทีอะไรผิดพลาดนะคะ""ค่ะ""งั้นวันนี้ก็เลิกชมรมได้ค่ะ เดี๋ยวถ้าพี่มีความคืบหน้าอะไรพี่จะบอกในไลน์กลุ่มนะจ๊ะ""ครับ/ค่ะพี่อร"พรึ่บๆๆตอนนี้ก็เป็นเวลาเลิกชมรมของฉันแล้ว ฉันหันไปมองเพื่อนๆก็พบว่าสามคนนั้นกำลังส่งยิ้มมาให้ฉันก่อนที่จะขอตัวกลับกันไปก่อน"พี่เวย์ วันนี้อย่าลืมนัดทานข้าวที่บ้านนะคะ ^_^" ซีอาร์เดินมาหาฉันกับ
ฟุดฟิด! ฟุดฟิด!กลิ่นหอมที่ลอยมาแตะจมูกร่างบางท่นอนหลับอยู่นั้น ทำให้เธอต้องลืมตาตื่นขึ้นมาทันทีและพอมองไปข้างๆก็ไม่พบร่างสูงนอนกับเธอเลย ทำให้เธอคิดได้ในทันทีว่าพี่เวย์จะต้องเป็นคนทำอาหารอยู่ในห้องครัวแน่นอนพรึ่บ!แต่ก่อนที่เธอจะออกไปด้านนอก เธอก็ก้มลงไปมองใค้ผ้าห่มทันทีแล้วก็พบว่ามันเป็นเสื้อเชิ๊ตของพี่เวย์นั่นเองที่เขาน่าจะสวมให้ฉันเมื่อคืนพรึ่บ!ไม่คิดสิน้ำหนาว >...พรึ่บ!ปัง!ฉันรีบวิ่งไปเข้าห้องน้าด้วยความเขินก่อนจะปิดประตูทันทีเมื่อเห็นว่าเขายังมองม
"ข่าวด่วนนน...นักธุรกิจชื่อดังลักลอบนำเข้าสินค้าผิดกฏหมายเข้ามาในประเทศ โดยตอนนี้บริษัทชื่อดังแห่งนี้ได้มีเจ้าหน้าที่ตำรวจเข้าไปตรวจค้น........."พรึ่บ!"แกดูนี่สิน้ำหนาว!""หืออ?" ฉันละความสนใจจากข่าวทีวี แล้วหันไปมองมือถือที่จ่อตรงหน้า"ดูในเพจสิ!""คลิปฉาว สาวสวยรุ่นพี่ปี 2 คณะวิศวะกรรม อักษรย่อ ร.""กรี๊ดดดด! ปล่อยนะ! จะทำอะไร ไม่นะ!""น้ำหน้าอย่างแกสู้ฉันไม่ได้หรอกนะ ยัยบื้อเอ๊ย!""อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ ฮืออออ"พรึ่บ!"นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย?" ฉันมองหน้าเรนอย่างงงๆ"ฉันไม่คิดเลยว่านี่จะเป็นพี่โรสจริงๆ ตอนแรกฉันคิดว่าพี่เขาไม่ชอบแกเพราะรุ่นพี่ซะอีก!"".......""แต่ไหงเป็นแบบนี้ไปได้?""เฮ้อออ...บางทีมันก็ทำให้เรารู้อีกอย่างหนึ่งคือ อย่างมองคนแค่ภายนอก""แต่ฉันว่าก็ดีนะที่คลิปนี้ถูกปล่อยน่ะ ฉันล่ะฟังากที่เธอเล่ามาแล้วมันขึ้นจริงๆเลย เหอะ!""เอาน่า เรื่องมันผ่านมาแล้วนะ ฉันก็ไม่ได้ใส่ใจแล้วด้วย""แต่ฉันก็ไม่คิดเหมือนกันนะว่าครอบครัวพี่เขาจะทำแบบนี้ได้" เราสองคนดูข่าวในทีวีที่ตอนนี้ดังมาก เพราะมันเกี่ยวกับบริษัทของครอบครัวพี่โรส "แกคิดว่าข่าวพวกนี้ใครปล่อยกัน เพราะบริษัทพ่อพี่โรสนี
Genius University"งานกลุ่มที่อาจารย์ให้นักศึกษาทำ เริ่มพรีเซนต์อาทิตย์หน้าเลยนะคะ""ครับ/ค่ะ""เอาล่ะ วันนี้เลิกคลาสได้"พรึ่บๆๆกุกกัก!"เฮ้อออ...."พอหมดคาบเมื่อไหร่ทุกคนก็พร้อมจะออกจากห้องมากเท่านั้น และเพื่อนๆของฉันก็เป็นหนึ่งในนั้นเหมือนกัน แต่สำหรับพวกฉันนั้นถึงกับโหยหวนกันทันทีเลยเมื่อรู้ว่าอาทิตย์หน้าจะต้องส่งงานแล้ว"งานเรายังไม่ถึงไหนเลยอ่ะเพื่อน ฮือออ" ลูกกอล์ฟพูด"แกจะกังวลทำไมตราบใดที่เรามีน้ำหนาวเพื่อนของเราแล้ว ไม่มีทางที่งานเราจะเสร็จไม่ทัน จริงมั้ยน้ำหนาววว" เรนพูดพร้อมกับกอดเอวฉัน"พรุ่งนี้นัดกันทำตอนเย็นดีมั้ย?" ฉันถามความเห็นเพื่อน ก่อนจะเหลือบไปมองภาคินที่เดินมาหาพวกฉันเรื่องงาน"ดีเลย เพราะฉันก็ไม่มีธุระที่ไหน" ลูกกอล์ฟพูดขึ้นตามด้วยเรน"ฉันก็เหมือนกัน""ทำที่ไหน?" ภาคินที่เงียบอยู่เอ่ยขึ้นมา"นั่นสิ พวกเราจะทำที่ไหน ที่มอฉันว่าไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่นะ""อืมมม...." ซีอาร์ทำหน้าครุ่นคิด ก่อนจะเอ่ยขึ้น "งั้นที่คอนโดฉันก็ได้นะ ^_^""โอเคตามนั้น""นายล่ะภาคิน?" ฉันถามภาคิน"อืม ได้ ส่งโลมา""โอเคๆ""งั้นพวกเราไปลานวิศวะกันเถอะ วันนี้วันสุดท้ายแล้วด้วย อร๊ายยย ในที่สุด
"ว่าไงจ๊ะ พวกลูกโอเคมั้ย?"หมับ!"เยส! ซีจะได้ยัยน้ำมาเป็นพี่สะใภ้จริงๆเหรอคะ อร๊ายยย ดีใจด้วยนะจ๊ะน้ำหนาววว"ฉันที่ตอนนี้ยังคงทำตัวไม่ถูก มันยังงงสับสนไปหมดว่านี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมคุณแม่ของพี่เวย์ถึงได้เอ่ยออกมาแบบนี้ล่ะฉันหันไปมองปฏิกิริยาพี่เซอร์เวย์ แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย เพราะเขานิ่งมากแล้วฉันก็ไม่สามารถอ่านความคิดเขาออกได้ว่าเขารู้สึกยังไง แต่ฉันคิดว่ารุ่นพี่น่าจะไม่ชอบใจมากกว่าเพราะเรื่องแบบนี้มันเร็วเกินไปสำหรับพวกเราสองคน"แม่ไม่อยากให้ใครมองเราสองคนไม่ดีนะจ๊ะ อีกอย่างแม่ก็รักหนูน้ำหนาวเหมือนลูกคนหนึ่งด้วยนะจ๊ะ ^_^""เอ่อ....คือว่าเรื่องนี้....""ยัยน้ำแกตกลงไปเลย แกก็ชอบพี่เวย์ไม่ใช่เหรอ? แล้วพี่เวย์เองก็ด้วย จะนิ่งกันทำไมเนี่ย""ซีอาร์ลูก!""ขอโทษค่ะ ซีตื่นเต้นไปหน่อยค่ะม๊า แหะๆๆ""ว่าไงจ๊ะตาเวย์?""......"ฉันกลัวว่ารุ่นพี่จะเกรงใจคุณแม่จึงเป็นฝ่ายพูดแทรกขึ้นมาก่อน"น้ำว่าเราสองคนยังไม่พร้อมค่ะคุณแม่ อีกอย่างเอ่อ...พี่เวย์เองก็ไม่ได้...." ฉันสะอึกขึ้นมาทันที เมื่อนึกไปถึงเมื่อคืน เพราะเป็นฉันมากกว่าที่เป็นฝ่ายบอกรักเขา พี่เซอร์เวย์อาจจะไม่ได้คิดแบบเดียวกับฉั
เซอร์เวย์ Partตึก...ตึก...ตึก"อ้าว! สวัสดีครับคุณเซอร์เวย์""อืม""เอ่อ...วันนี้มา...""เชิญครับ!"ร่างสูงไม่ได้สนใจผู้จัดการผับของเพื่อนสนิทเขาเลย เพียงแต่เดินผ่านหน้าไปเพื่อไปจัดการใครบางคนที่ชั้นใต้ดินแกร๊ก!เพล้ง!"กรี๊ดดดด!""ฮือออ...ฉันกลัว..."พรึ่บ!"เพราะเธอคนเดียว! ยัยบ้าเอ๊ย!""เอามือแกออกจากฉันเลยนะ!""หุบปาก!""ฮึก! ฮึก!"เสียงกรีดร้องจากด้านในดังลั่นพร้อมกับเสียงร้องไห้ที่ตามมาร่างสูงเดินเข้าไปในห้องที่มืดสนิท ก่อนที่ลูกน้องที่อยู่ในห้องใต้ดินเมื่อเห็นเขาจึงรีบเดินออกไปทันทีปัง!"คะ...ใคร!"พรึ่บ! พรึ่บ!จากที่มืดสนิทไฟก็เปิดสว่างจ้า ปรากฏพร้อมกับร่างสูงที่เดินมาหยุดตรงหน้าผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังนั่งกอดเข่าตัวเองอยู่ในมุม"......!!" เธอมองเขาด้วยความตกใจพรึ่บๆๆ"ปล่อยผมไปเถอะครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ"ผมมองไอ้คนที่มันพยายามขืนใจน้ำหนาวนิ่ง ก่อนที่จะมองคนตรงหน้าที่ยังคงเงียบอยู่ จากนั้นจึงเหลือบไปมองผู้หญิงอีกคนที่นั่งร้องไห้อยู่อีกฝั่งหนึ่ง เธอมองผมอย่างหวาดกลัว"ฮือออ...ไม่น่าเลย...เพราะเธอคนเดียว!""พี่เซอร์เวย์....""......""ทะ...ทำไมพี่ถึงมาอยู่ที่นี่ พะ...พี่จับโรสม
"จัดการให้เรียบร้อย""ครับ""ไอ้สองคนนั่น กูจัดการเอง""ครับ"ปัง!เขาเดินเข้าไปในห้องนอน ก่อนจะเดินไปหาร่างบางที่นอนหมดสติอยู่บนเตียงของเขาหลังจากที่เขาให้เลขามาจัดการเรื่องของไอ้สองคนนั้น เขาก็พาร่างบางออกมาจากบ้านของเธอแล้วพามาที่คอนโดของเขาทันที ส่วนเรื่องบ้านของเธอ เขาก็ให้เลขาจัดการแทนเขามองไปที่ร่างบาง พลางเช็ดคราบน้ำตาของเธอออก สายตาเหลือบมองไปที่รอยแดงตามแขนของเธออย่างนึกโกรธแค้น และเขาจะไม่ยอมจบเรื่องนี้ง่ายๆแน่ หึ!ครืดดด...ครืดดด...ครืดดดเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เขาจึงเดินออกมาข้างนอกเพื่อรับสาย(ใครทำ!)"กูจัดการเอง!"(แต่นั่นน้องกูนะเว้ยไอ้เวย์!)ดูเหมือนว่าปลายสายจะเสียงดังขึ้นกว่าเดิม และเขาคิดว่าไอ้นทีมันต้องอยากฆ่าคนที่ทำกับน้องมันแน่นอน แต่เขาอยากจะเป็นคนจัดการมันเองมากกว่า เพราะมันไม่ได้มีแค่ไอ้สองคนนั่น!(แม่งเอ๊ย! แล้วตอนนี้น้องกู.....)"อยู่กับกู แค่นี้!"(จัดการให้กู!)"อืม"ติ๊ด!ผมรู้ว่าไอ้นทีตอนนี้มันคงหัวเสียอยู่แน่นอน ที่จริงผมไม่อยากบอกมันหรอกนะ แต่เพราะเรื่องนี้มันเป็นเรื่องใหญ่และผมจะต้องทำอะไรจริงจังแล้วล่ะพรึ่บ!"กรี๊ดดดด!""น้ำหนาว!"แกร๊ก!ผมรีบเข้า
กุกกัก!กุกกัก!วันนี้เป็นวันหยุดของเธอ ทำให้มีเวลาที่จะทบทวนหนังสือและตอนนี้เธอก็ต้องอยู่ดูร้านด้วยเหมือนกันแกร๊ก!"ในที่สุดก็เปิดร้านสักทีพี่น้ำหนาว ผมอดเล่นมาหลายวันแล้วนะครับ""ฮ่าฮ่าฮ่า เอานี่จ๊ะ" ลูกค้าประจำของฉันก็เริ่มทะยอยกันเข้ามาแล้ว"สวัสดีครับพี่น้ำหนาว""จ้า"เมื่อคืนหลังจากที่รุ่นพี่มาส่งฉัน เขาก็กลับไปเลยและก็บอกอีกว่าวันนี้จะมารับฉัน แต่ฉันก็ไม่ได้คิดว่าเขาจะมาจริงๆหรอกนะ เพราะนี่ก็เกือบจะเที่ยงแล้วยังไม่เห็นเขาเลยเราจะมาคิดถึงเขาทำไมเนี่ย......"เฮ้อออ...หยุดคิดได้แล้วยัยน้ำหนาว!"แกร๊ก!พรึ่บ!"หืม ไตตั้น?""ไม่เจอพี่น้ำหนาวนานมากเลยครับ คิดถึงจังเลย""อะไรกัน ไม่เจอกันแค่วันเดียว?""ฮ่าฮ่าฮ่า ก็ผมคิดถึงพี่สาวคนสวยของผมไม่ได้เหรอครับ""เฮ้ออ...แล้ววันนี้เรามาหาพี่มีอะไรหรือเปล่าหืม?""เล่นเกมครับ""หือ?""นะครับ ผมอยากเล่นจริงๆ""ไม่ได้ เดี๋ยวจะเสียสายตานะ""แต่ผมอยากเล่น ผมเอาเงินมาแล้วครับ"ฉันมองเงินที่ไตตั้นวางบนโต๊ะของฉัน ก่อนจะอมยิ้มให้กับความน่ารักของเด็กคนนี้"งั้นเอางี้ พี่จะให้เราเล่นแค่ 1 ชั่วโมงเท่านั้น โอเคมั้ย?""แต่ว่า....""งั้นพี่ไม่ให้เล่น""ก็ได