ตอนที่ 14 หลานรักของหวงไหน่ไหน่

ยามเช้า แสงแดดอ่อนทาบทับลงบนสวนสมุนไพร ขณะที่สายลมยามเช้าพัดผ่านเอากลิ่นหอมของดอกไม้จางๆ ลอยคลุ้งอยู่ในอากาศ ไป๋ลี่เยว่กำลังก้มลงเด็ดใบสมุนไพร พลางสอนหลงจิ่นอวิ๋นเกี่ยวกับสรรพคุณของมัน

“เสี่ยวเป่า เจ้ารู้หรือไม่ว่าใบนี้ใช้ทำอะไรได้” นางถามด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน

เด็กชายที่นั่งยองๆ อยู่ข้างนาง เอียงคอครุ่นคิด ก่อนจะตอบอย่างมั่นใจ “ช่วยแก้พิษแมลงกัดต่อยใช่หรือไม่ขอรับ”

ไป๋ลี่เยว่มองลูกชายด้วยความภาคภูมิใจ นางลูบศีรษะเขาเบาๆ “ถูกต้องแล้ว เสี่ยวเป่าของแม่ฉลาดจริงๆ”

ขณะนั้นเอง เสียงฝีเท้าเร่งรีบก็ดังขึ้นจากทางเดิน ก่อนที่ร่างของหงเหมยจะปรากฏขึ้น นางหอบหายใจเล็กน้อย ราวกับเพิ่งรีบเร่งมา

“คุณหนู บ่าวมีเรื่องสำคัญจะมาแจ้งเจ้าค่ะ”

ไป๋ลี่เยว่เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ดวงตาคู่งามหันไปมองอย่างสงบ “เกิดอะไรขึ้นหรือ หงเหมย”

หงเหมยเหลือบมององค์ชายน้อย ก่อนจะลดเสียงลงเล็กน้อย “ฮองเฮาทรงเสด็จมาเจ้าค่ะ ตอนนี้ทรงประทับอยู่ในเรือนรับรองด้านใน”

ไป๋ลี่เยว่ชะงัก นางขมวดคิ้วเล็กน้อย “ฮองเฮาเสด็จมาที่นี่ พระองค์เสด็จมาถึงเมื่อใด”

“เจ้าค่ะ เพิ่งเสด็จมาถึงเมื่อครู่นี้ พระองค์เสด็จมาเงียบๆ เช่นเคย”

หลงจิ่นอวิ๋นที