๔๙.๑ คีภัทรา

“เจ้าพี่ไปเพียงมินาน ก็ริติดต่อชายอื่นเสียแล้ว หากเจ้าพี่รู้ว่ามเหสีเอกแห่งตนกระทำงามหน้าเพียงนี้จะว่ากระไรหนอ” เสียงเล็กแหลมเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงกระแนะกระแหน ก่อนจะย่างก้าวเข้ามาในห้องที่นรินธรานั่งอยู่ด้วใบหน้าที่เชิดขึ้นอย่างหยิ่งยโส นรินธราหันไปมองใบหน้าสวยคมนั้นเพียงชั่วครู่ก่อนจะหันกลับมาร้อยมาลัยดอกมะลิต่อ หวังจะมอบพวงมาลัยดอกมะลินี้แทนใจให้ชายผู้เป็นที่รัก

            “เจ้ากล้าเมินข้ารึ!” หญิงสาวใบหน้าคมคายเอ่ยขึ้นพร้อมปมคิ้วที่ขมวดมุ่นแสดงถึงความไม่พอใจที่หญิงสาวตรงหน้าเมินเฉยต่อหล่อน ถึงอย่างนั้นนรินธราก็ยังมิมีท่าทีจะสนใจคีภัทราเลย

            คีภัทราทำท่าไม่พอใจแต่จะให้ทนโดนเมินแล้วยืนอยู่เห็นทีจะเสียหน้า จึงยอมเดินกระฟัดกระเฟียดออกไปอย่างแค้นเคือง นรินธราเห็นว่าคีภัทราออกไปแล้วก็เงยหน้าขึ้นเหลียวมองตามหลังหญิงผู้นั้นพลางส่ายหน้าไปมา

            “มิรู้เพราะเหต