Share

บทที่ 34

ชาร์มินอยากจะห้ามเขา ทว่าพวกเขากำลังจะเดินออกไปข้างนอกอยู่แล้ว คงไม่เป็นไร

โชคดีที่มอเตอร์ไซค์จอดอยู่ข้างนอกร้านอาหารแล้ว แล้วช่างก็ส่งกุญแจให้เธอ ชาร์มินขึ้นรถมอเตอร์ไซค์ของเธอทันที

“เดี๋ยวก่อนครับ” แอนโทนี่เดินไปที่ข้างหน้าของเธอพลางจับแขนของเธอเอาไว้

เธออยากจะดึงแขนของเธอกลับมาตามสัญชาตญาณ ทว่าแอนโทนี่หยิบขวดขี้ผึ้งออกมาแล้วทาลงบนแผลของเธอ

นี่เขา… กำลังทายาที่แผลให้เธอเหรอ?

แอนโทนี่จับแขนของเธอด้วยมือข้างหนึ่ง และทาขี้ผึ้งลงบนแผลของเธอด้วยนิ้วชี้ของมืออีกข้าง เขาดูระมัดระวังและเอาใจใส่ราวกับกำลังตีราคาผลงานศิลปะที่ไม่เคยล้าสมัย จากนั้นเขาจึงหยิบผ้าพันแผลม้วนเล็ก ๆ ออกมาและพันรอบแผลของเธอ

“พยายามอย่าให้มือข้างนี้โดนน้ำสักสามวันนะ พยายามใช้มือขวาของคุณให้น้อยลง” เขาเตือนเธอด้วยน้ำเสียงทุ้มและอ่อนโยนของเขา

หัวใจของชาร์มินเริ่มเต้นรัวเร็วกว่าที่เคย ไม่มีใครดูแลเธอมากถึงขนาดนี้ตลอดเวลาห้าปีที่ผ่านมาเลย ทว่า เธอกลับนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อห้าปีที่แล้วได้อย่างรวดเร็ว เธอผละตัวเองออกจากเขาและเอ่ยขึ้นเรียบ ๆ “ขอบคุณค่ะ ดูแลโมโม่ดี ๆ นะคะ”

เธอสตาร์ทเครื่องยนต์แล้วมอเตอร์ไซค์ก็วิ่ง
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status