105 ซ่านราคะ

และก่อนขึ้นเกี้ยวเจ้าสาวไปเป็นภรรยาของถานตวนป๋อ ฝ่ายรั่วซูเสียนมีสิ่งสำคัญต้องทำ นั่นเป็นเพราะนับแต่จำความได้ มีบุรุษผู้หนึ่งที่ท่านปู่แนะนำให้รู้จัก คือคนที่นางไว้ใจ และยังแอบชอบเขา แต่รั่วซูเสียนรู้ดี การอยู่ในสมาคมลับและฝึกตนอย่างหนัก นางมีภารกิจขวางอยู่ข้างหน้า และไม่อาจทำให้คนอย่างเหรินหยางตกอยู่ในอันตรายไม่ได้ เนื่องจากเขาดีเกินไป

หญิงสาวนัดแนะอีกฝ่ายที่ป่าไผ่ด้านหลังอารามนอกเมือง อยากพูดคุย เพื่อให้เขาไม่ต้องรอนางอีกต่อไป

“พบหน้ากันครั้งใด เสี่ยวเสียนก็ทำให้พี่วิตกได้เสมอ”

เหรินหยางเป็นชายรูปงาม บิดาเขาเป็นเจ้ากรมพิธีการ และเขาอายุมากกว่านางห้าปี ยามนี้เป็นบุรุษเต็มตัว และยังไม่มีสตรีนางใดได้ขึ้นเตียงด้วย

“ข้าเป็นสตรีแสนธรรมดา อีกทั้งไม่มีเรื่องใดที่ท่านต้องใส่ใจ”

“มิได้ เจ้าเป็นคนเดียวที่พี่ คิดถึงตลอดเวลา”

“ผู้ชายปากหวาน เชื่อได้สักกี่คำ”

“ฮ่าๆ ๆ ข้าล้วนใช้มันกับเสี่ยวเสียนผู้เดียวเท่านั้น”

หญิงสาวนิ่วหน้า และก่อนหน้านี้เรื่องที่นางจะขึ้นเกี้ยวเข้าตระกูลถาน ฝ่ายเหรินหยางก็รับรู้แล้ว แต่เขากลับทำเป็นไม่ใส่